Pagina's

vrijdag 16 maart 2018

3e Naaidagje Danielle in Hardinxveld-Giessendam


Vorige week donderdag 8 maart was er een naaidagje... Het was de 3e keer dat Danielle zo'n dag organiseerde. Deze keer was ik beter voorbereid dan de laatste keer vorig jaar op 5 oktober, want toen zat ik letterlijk de avond voor het naaidagje het patroon nog uit te raderen... Deze keer was ik de dinsdag daarvoor van plan om bij Christine twee broeken, die ik had gepast bij haar tijdens een verkleedpartijtje omdat ik NIETS had om aan te trekken... Dus... waren er twee broeken geknipt, één wijde broek met schuine plooi voor van een héél licht soepel taupekleurig stofje en één rechte broek van een soort stretchspijkerstof in het zwart.


De wijde broek had ik bij Christine al onder de locker gegooid, en één naad was zelfs al gestikt en opengestreken. Broek twee was geknipt en toen was al aardig het eind van de middag in het zicht, dus spullen inpakken en 's avonds zou ik wel even die broek ook onder de locker gooien...


Hm... dat werd dus de volgende avond, want dan hoefde ik alleen de naaimachine mee te nemen... Daarna de naaicase checken of ik alles had. Ook de stapel met stofjes die ik de laatste weken her en der had opgeduikeld in huis en waarvan ik wist dat het niks voor Kirsten of Bridget was in een shopper stoppen... en kon ik ook een bijdrage leveren voor de weggeefhoek (Kringhoek)...


Net op het nippie herinnerde ik me, dat de broek van een Vogue patroon was, en ik de tekens die ik had overgenomen nog aan de andere kant moest overnemen... Twee tellen later was dat ook gebeurd.


De volgende dag vertrek ik om kwart voor acht, zodat ik deze keer niet ergens rond elven c.q. om kwart voor tien aankom, maar gewoon op tijd... om negen uur... Met behulp van mijn TomTom wordt ik linea recta naar Hardinxveld-Giessendam gekletst en jaaaaaahhh ik was er riant op tijd... Om kwart voor negen was ik present en liep ik met mijn spullen op m'n karretje, ideaal ding is dat, naar binnen. Er waren nog niet veel dames aanwezig en ik hoor ineens mijn naam en zie ik Corina achterin de zaal... Ik loop gelijk met het karretje achter me aan naar Corina en al kletsend hoe het onderweg was zet ik de spullen op tafel.

Ook plof ik de lappen stof die ik heb meegenomen op een van de tafels in de weggeefhoek. Ik hoop dat ik net als de vorige keer ook een mooi lapje er tussen vind. Bridget was helemaal stráál verliefd op het lapje dat nu klaar ligt op tafel om voor haar in een bloesje om te toveren... dus... wie weet...


Even later komt Inge schuin tegenover me zitten en zet haar machines neer. Eline (of was het Elina... sorry ik weet het niet meer) komt naast me zitten met haar spullen. Er wordt drinken gehaald en ik bedenk ineens jaaah ik heb eigenlijk ook wel trek en loop naar voren om thee te halen en wat lekkers erbij... mjammie lekkere cake!!

Even later zie ik bij de dames allemaal een naamkaartje... Hé... ik wist dat ik wat vergeten was... hup wéér naar voren en ik pak mijn naamkaartje van de tafel en speld die op. Zo... is zo handig die naamkaartjes. Niet dat ik alle namen nu weet of onthou, maar ik kan tenminste iemand netjes bij haar naam aanspreken.


Corina is met lingerie bezig en verteld dat ze oplosbaar garen gebruikt ipv rijgen of met grote steek de kleding in elkaar te zetten. Dit draad kan je gewoon verwerken alsof het naaigaren is, maar het lost op in de was... Dus na de doorpas hoef je niet meer de naden die voorzien zijn van een steek formaat gigantica uit te halen... Gewoon laten zitten het lost vanzelf op bij een plonsje water. Ik vraag aan haar hoe het garen heet... en ik maak een kiekje van het klosje... Zo kan ik het niet vergeten...


Ondertussen heeft Inge al een shirtje af, zwart met blauwe print en is ze nu bezig met een prachtige kleur blauwe trui/shirt, die niet lekker zit na de doorpas... en pakt ze een volgend kledingsstuk nu een prachtig fuchia gebreid stofje... Volgens het patroon worden de naden naar buiten toe verwerkt en is ze met een rolzoom de naden aan het bakken (als ik het goed onthouden heb). Eline is bezig met een schattig roze jurkje voor haar kleine dame... Soms heb ik toch zo'n heimwee naar dat kleine tuttemerulspul te maken... Het lukte namelijk altijd zo lekker...

Maar... nu ben ik voor mezelf bezig... Met een wijde broek. Bij het exemplaar van Christine was er sierelastiek op de broek gestikt. Dat heb ik zelf niet in voorraad. Ik heb stevig en best stijvig wit en zwart elastiek wat door een tunnel moet worden getrokken. Christine heeft zacht knoopsgatenelastiek en laat zien op een andere broek dat dat ook prima kan. Maar omdat het elastiek nogal zwart is, en dus een groot contrast is met de stof van de broek, besluit ik een tunnel te maken en daar het elastiek door te trekken. Ik had geen tunnel geknipt en heb niet veel stofrestanten, dus ik knip een tunnel in twee delen...


Inmiddels zijn alle 33 dames binnengekomen, want werkelijk uit alle kanten komen de dames vandaan... Je kan wel stellen dat er een behoorlijke herrie wordt gemaakt met al die machines... Om Corina en de dames naast mij te verstaan, doe ik mijn tweede gehoorapparaat in (die ik in de winter niet draag ivm oorontstekingen) en zet met de afstandsbediening mijn apparaten op standje "restaurant" dan wordt het geluid dichtbij mij wel versterkt en de rest om me heen dus niet. Op deze manier kan ik de dames om me heen redelijk verstaan... en doe ik dat niet... dan vraag ik om een repeat, hahaha.


Ik heb bij het knippen geen rekening gehouden dat ik geen locker bij me heb... Hmmm, dat is niet zo slim... want zo breed is de tunnel ook weer niet, en het stofje wil best wel rafelen... Ik besluit de rand af te werken met satijnband, wat ik op het laatst in de naaibox heb gegooid in verband met de zoompjes, dat wil ik namelijk nog wel eens gezellig met een bandje afwerken.

Ik zet het satijnen bandje met een zigzag eraan, dit in verband met het rafelige type stof en eigenlijk staat het nog leuk ook.


Daarna stik ik de uiteinden van het elastiek aan elkaar en schuif dat om de tunnel heen, die ik daarna naar binnen klap en met spelden vastzet... Het is de bedoeling dat ik op het satijnen bandje stik en dat er dan aan de goede kant de tunnel smal lijkt doorgestikt...


Het is altijd spannend of dat ook zo strak gebeurd als ik wil... Want in principe moet het smal zijn... maar is het ook raak... óp de tunnel en recht en smal...


En ja... het is netjes smal en recht doorgestikt... Is altijd weer een sport als het goed lukt. Daarna meet ik de broekspijpen na, met de broekvoorbeeld van Christine die ik bij me heb... en de broekspijp is een stuk korter dan verwacht. Nu is Christine natuurlijk een stuk langer... zouden de broekspijpen verlengd zijn... dat kan natuurlijk. Ik heb de originele lengte die de Burda hanteert (1,68m)... hmm, daar heb ik dus niet bij stilgestaan toen ik de broek bij Christine ging knippen...


Even later is het lunchpauze en kan ik zometeen gaan bedenken wat ik ga doen... Hoe ik het oplos, en óf het wel nodig is om op te lossen... Eerst eten... is goed voor m'n hersenpan. Ik neem een broodje gezond, en een bolletje met een kroket en een glas karnemelk. Een lekkere en gezellige lunch. We zitten in de ruimte ernaast (er gaat daar gewoon een wand de grond in, zó handig is dat, en die gaat strakjes weer omhoog.


Na het eten hobbel ik nog eventjes richting de weggeefhoek en ik vind een donkerblauw kort harig stofje voor een lekkere warme trui. Ook een witte poplin, heerlijk voor in de zomer om rokjes mee te voeren, of een zomers hemdje of bloesje te maken...


En aan het eind van de middag ga ik nog eens kijken... en ik zie een mooi dun donkerblauw stofje met een ingeweven bubbelwerkje... en dat lijkt me wel een leukert voor een maxidress...


Tijdens de lunch is er geen lichtje gaan branden wat betreft mijn kortere broekspijpen... Hmmm... Corina ziet mij bedenkelijk kijken en vraagt wat er is... Ik vertel het... ook dat ik er geen biet van snap... want het oogt in totaal gewoon mijn lengte...

Ik zeg "Misschien moet ik het maar even doorpassen, wil je met me meelopen... om mee te kijken?". Corina loopt met me mee naar het toilet. Daar is een grote ruimte waar makkelijk even omgekleed kan worden en in de gang is een grote spiegel om jezelf van top tot teen te zien.

Ik doe mijn lange rok uit (gelukkig lekker makkelijk gekleed) en broek aan... alleen mijn hoge laars wil niet echt in de broekspijp, dus die laat ik maar uit. Als ik de broek eenmaal aanheb... is de broek gewoon goed van lengte... Ik snap er sikkepit van, maar ben wel blij dat de lengte gewoon prima is, en ik dus een zinnig exemplaar van een proefbroek heb. Hopla uitdoen... rok aan en hup zoompje in de broekspijpen gooien en dan op naar de andere broek.


Af en toe haal ik drinken, lekker koel water, en ook wat m&m-etjes snoep ik tussendoor... Op elke tafel staat een schaal waar je losse troepies in kunt gooien en ik bedenk me, dat dat voor thuis misschien ook wel handig is, want ik leg het soms wel op een hoopje neer, maar met een zwieper van een stuk stof ligt dat in een halve tel weer op de grond... Hmmm... maar eens uitproberen.


Ik hang de broek die ik nu volledig af heb... jaaaah ik heb voor het eerst tijdens een naaidagje een kledingstuk af... wauw (ok, ik had al gelockt en een naad gestikt, maar toch...). Ik kan deze keer ook een kledingstuk op een hangertje ophangen!!

Ik rijg de naaimachine met zwart in, zodat ik naden kan gaan stikken van de rechte broek.


Langzaamaan zie je meer dames kleding op het rek ophangen... deze keer ippies ook, en er wordt ook doorgepast door Inge en Francisca... Eline schiet ook lekker op met haar jurkje... Op de rechter foto is de heel veel van de kleding wat er hing alweer afgehaald, want het hing werkelijk waar tjokvol!!

Ondertussen heb ik van de broek de binnebeennaden en de buitenbeennade gespeld en gestikt en open gestreken. Ik ben zó benieuwd hoe de broek wordt... maar vandaag zal ik niet veel verder komen, want ik kwebbel ook wat meer... en tussendoor worden de loodjes getrokken van de door de sponsoren ter beschikking gestelde stoffenpakketten. Het zijn echt weer prachtige pakketjes. Prachtig!!


En dan begint het zoetjesaan richting half vijf te geraken en ga ik mijn spullen een beetje verzamelen, want ik wil niet helemaal vast komen staan in de file... Nu sta ik ook niet vast in de file, alleen ben ik niet lang nadat ik mijn TomTom heb ingeschakeld TomTom-loos, want de batterij is leeg... of eigenlijk wéér leeg... Er is iets niet helemaal snor met het apparaat... Het snoer is pasgeleden gecheckt dáár ligt het probleem dus niet... Vrees dat de batterij gewoon niet goed oplaad... of héél erg snel leegraak... Ik ga dus even van de snelweg af, om rustig te bekijken waar ik uithang, en met mijn mobieltje en Google Maps de weg te laten vertellen... Vrij snel nadat ik die aan heb gezet, wordt ik op de goede weg gezet en is het klaar is Kees... en kan die kwebbelkont weer uit, want die ratelt gelijk de straatnamen op en herhaalt het ongeveer tig keer in een minuut... Iets te veel van het goede.


Bij thuiskomst plof ik neer... en de volgende dag ga ik wel kijken hoe de broek uiteindelijk ècht zit...

De volgende dag... Ik pluk de broek uit de naaicase en ik trek hem aan... enkellaarsjes er onder... Grote trui erop voor het complete plaatje... En ik merk dat deze broek anders is, dan de broek van Christine... Ik denk dat het toch een iets ander patroon is... Deze is het kruis lager, dus de broekspijpen zijn korter... Dat verklaart het verschil...

Wel merk ik dat ik iets verkeerd heb gedaan met de plooi voor, maar wat... Ik app Christine en die vraagt of ik opgelet heb op de middenvoor... of 'ie wel middenvoor zit... en nope... dat zit 'ie niet... Ik heb de plooi niet goedgedaan... Had er eerlijk gezegd ook totáál niet op gelet, want ik heb ook geen patroonboekje gezien of iets dergelijks... Vaag herinner ik me wel dat Christine iets heeft gezegd over middenvoor, maar ik heb er verder niet over nagedacht...

Ik heb hem afgelopen weekend ook gewoon lekker gedragen. Alleen merkte ik wel dat het elastiek in de tunnel dubbelklapte, ondanks dat ik het in de zijnaden had vastgestikt... En dat zit niet wauws, dus wil ik wel vervangen... en dan doe ik gelijk de plooi even goed... Dus... dat heb ik afgelopen week gedaan... welliswaar in etappes, maar de broek is nu helemaal perfect!!

Alleen nog foto maken, dat de broek tiptop in orde is... die komt er nog aan!

dinsdag 13 maart 2018

Ik heb NIETS om aan te trekken!!!!

Foto niet van mij, maar van internet

Een aantal weken terug... Paniek in de tent... "Ik heb NIETS om aan te trekken!!!" app ik naar Christine... Die natuurlijk niet doof is en meteen roept "Ik heb nog mooie dingen die je kan lenen?"

Ik ratel natuurlijk als een kip zonder kop door en roep "Dat ik m'n lange jas (voor bij een rechte broek) rap af moet maken... En dat normaal gesproken ik me bij een uitje in een little black dress hul, maar ja... kweenie... (betekent dus dat er geen little black dress meer in de kast te vinden is!!)"

Christine appt rustig verder "Kom eerst eens wat bij mij doorpassen... of we iets moois vinden dat je kan lenen". Ik moet van haar ook een aantal dingen in mijn tas gooien en meenemen. Dus ik pak mijn donkerbruin leren 'Anna van Toor' jasje, twee strakke broeken (die gecombineerd met een groot lang vest o.i.d. misschien wel kunnen), een panty, dat is charmanter dan blote benen. Ik was alleen mijn zwarte rokje vergeten mee te nemen, maar er ligt zoveel om uit te proberen, dat dat geen probleem is.

Links 2 kleurenkaarten: Links is de kloppende kaart, rechts is de oude niet kloppende kleurenkaart. 

Rechts 2 tekstkaarten: Links is de kloppende tekst en ècht waar, álles klopt, rechts is de oude...

Nu zal je denken... dat kan toch niet zomaar... Nu... met Christine kan dat prima, want Christine heeft niet alleen smaak, maar heeft daar ook een opleiding voor gedaan. Ze heeft mij een half jaar geleden ook mijn kleurenkaart, waar ik maar een paar vakjes van de kleuren van gebruikte, omgezet in de goede kleurenkaart... Hij lijkt er wel op, maar is wel degelijk flink anders... 

In plaats van Warm-diep-gedempt ben ik Gedempt-diep-koel... en dat is een méga verschil. Volgens Christine is de andere mevrouw waarschijnlijk in de war geraakt door mijn zonnige sproetjes, omdat veel Kleurconsulenten er dan van uit gaan dat goud en warm bij je past... En als iets is wat niet bij mij past is het goud en warme kleuren.

De volgende dag gaan we (jongste dochter gaat gezellig mee, want het is voorjaarsvakantie) naar Christine. Ze heeft haar tekenspullen bij zich en wat te lezen en vermaakt zich prima op de bank. We ploffen eerst gezellig op de bank met wat te drinken erbij en kwebbelen even over van alles en nog wat, alsof we niet die avond er voor door hebben zitten kwekken tot riant in de nacht, een uur of 04:05 uur om precies te zijn...


En dan... staat Christine op en hopla ik moet mee naar de slaapkamer, waar een gigantisch kledingkast staat met twee dubbele hoge kledingrails (2m breed) en een kast met legplanken en lades (1m breed)... Ze schuif de deuren heen en weer en trekt er van alles uit en ploft dat op bed... Ik kijk en kijk en kijk...

Als eerste krijg ik van haar een rok-setje aan van 'Be Nice'... Een prachtig grijs, en heerlijk zacht en superstretch strak en gerimpeld in de lengtenaden rokje met een strakke top met open hals. Erop een groot oversized nachtblauw mohair vest van 'Opus'. Christine vist ook nog een lange ketting met mooie glimmertjes uit haar sieraden en in combi met mijn zwarte hoge suède laarzen met hoge hak... prachtig! Ik loop naar m'n dochter en die knikt ijverig. Het grijs met het nachtblauw staat mij super... en niet alleen de kleur...

Daarna het rok-setje gecombineerd met een zwart leren jasje van 'Anna van Toor'. Ik herken het jasje, want ik heb dezelfde bij me, maar dan in het donkerbruin... Ik doe het jasje aan, en het setje heeft gelijk een héél andere uitstraling. Ik loop weer naar dochterlief... ja... na elke outfit hè... en ze vind héél veel mooi staan, en ze vind het met het leren jasje ook mooi staan.


Dan trek ik een donkerblauwe satijnen overhemdjurk aan van het merk 'Samm'. De kleur is prachtig, maar de jurk valt voor mij te wijd soort van. Ik wordt er een kopje kleiner van. Dan wijst Christine naar een donkerblauw ribtricot met kanten hemdje aan van 'S'nob' (by sans Noblesse), met de overhemdjurk los er overheen en mijn donkerblauwe stretchbroek van de 'H&M'... cognacbruine leren laarsjes en cognacbruine riem... WAUW... die broek is ineens in mijn ogen OKÉ!!! Totally verbaasd kijk ik naar mijn spiegelbeeld, en dan met name naar mijn stelten... gôh...oké... Zo kan het dus ook...!! ... enneh die kleur blauw van de overhemdjurk... Poeh... mijn ogen kleuren er mega zeegroen van!!

Dan krijg ik een bruine suèdine (of suèdine-achtige stof) kokerrok met dubbele deelbare metalen rits in de zijnaad van Christine aan, die zijzelf heeft gemaakt. Erop een zwarte overslagtop met kwartmouwen. De rok zit als gegoten en met de rits een stukje open, zodat je de zwarte suède laarzen met hak ziet... helemaal top!

Ik loop van dochterlief terug, die diep in haar verhaal een paar keer geroepen wordt, maar altijd eerlijk haar reactie geeft, en dit setje vindt ze prachtig. Ik loop terug, met een blik richting spiegel... en krijg de grote donkerbruine sjaal in mijn handen... en ik sla hem om... super bij de bruine rok en zwarte top... Niets meer aan doen!

Ik loop steeds heen en weer naar de spiegel... en als ik terug loop staat Christine met een cognacbruin leren jasje in haar handen met een enorme kraag, en die staat me daar toch super!! Het leer voelt fluweelzacht aan en het zit ook heerlijk!!

Bovenop deze rok staat ook de zwarte oversizede off-shoulder top van 'Giulia e tu' prachtig.

Dan krijg ik een broek aan van een soort tricot stof met zwart en meerdere bruine tinten print, dat heerlijk zacht aanvoelt. Het is een broek die Christine zelf heeft gemaakt met elastiek in de taille en plooi middenvoor. Heerlijk draagcomfort en door de hakken eronder toch mooi gekleed. Erop kan een zwart getailleerd overslagshirt. Leren jasje met grote kraag, voor de zwier en warmte een enorme grote donkerbruine sjaal van gebreide stof (ook door Christine gemaakt)... en ik voel me er heerlijk in (ondanks print... ik en printjes willen elkaar wel eens niet vangen).


Dan zo'n zelfde broek soort broek, maar dan een smallere snit, model 107 uit de KnipMode bijlage oktober 2016Een heel licht strechtend stretchstofje, met een aanwezig printje. Erop het cognacbruine leren jasje met grote kraag, donkerblauw topje en mijn laarsjes met hak in dezelfde tint als het leren jasje... Goh... ik voel me prima met een printje... wonderlijk!! Christine kijkt strálend naar mijn strálende gezicht... wát heerlijk is het dat alles past en mooi zit...

Je snapt, dat dit patroon broek op mijn lijstje komt te staan om zelf eens te maken. Want ik kan wel van die heerlijk zittende broeken, die er voor zorgen dat je goed gekleed bent nog ook, wel gebruiken.

Dan trek ik een zwarte broek aan met daarop een vest/blazer in twee kleuren grijs... zó prachtig en zó zacht... Ik weet alleen het merk niet meer, maar oooohhhh wat zat het lekker en staat het prachtig. Inmiddels is mijn haar finaal ingestort, maar dat valt niet eens op omdat de kleding zo goed staat en zo goed zit.

Dan verwissel ik het vest in het eigenlijk bij de broek behorende jasje... Goeie grutjes... wat een sjieke dame en wat voel ik me er lekker in... Ook krijg ik prachtige zilveren oorbellen in... zó mooi en eenvoudig... perfect...


Dan pas ik een tricotjurkje, zie voor het model de originele foto uit de KnipMode, in groentinten met plooi bij de schouder/halslijn, jurkje 24 uit de KnipMode januari 2017 en die staat me super! Het printje is niet helemaal ippies, maar het modelletje staat prachtig! De jurk is een stukje langer, omdat Christine riant 10cm langer is dan ik, maar dat is precies perfect voor mij.

Ik krijg nog zo'n jurkje aan, maar dan zonder mouwen, die nog afgemaakt moet worden bij de rits en zoom... Het stofje is heerlijk zacht, zie foto hierboven, met een snufje stretch, zodat het heerlijk zit en mooi slank aansluitend zit. De print en kleur, ivoor ondergrond met mossig groen en blauwig-grijs van de stof is super!!... en ik mag hem afmaken van Christine... De jurk ligt nu op mijn naaitafeltje te prijken, zodat ik die voor het goede weer af heb.


Dan is kijkt een knalrode pantalon me aan... wow!! Dat is ècht knalrood. De broek sluit met een rits in de zijnaad. De broek zit bij taille, heupen en de bovenbenen glad. De broekspijpen worden vanaf halverwege de bovenbenen langzaam wijder, waardoor mijn benen gelijk 10cm langer lijken. Dat gaat goed!! Mijn benen lijken ook langer, omdat ik hakken aan heb hoor, van 10cm, en de broek precies goed op mijn laars valt. Dit is een broek dat Christine ook zelf heeft gemaakt. Het is een Vogue patroon en wil ik graag ook maken.

Daarna krijg ik een zwart broekpak aan met een héél dun streepje van 'Betty Barclay'... Ik voel me gelijk thuis, zulke pakken droeg ik vroeger ook voor mijn werk... In broek-versie en in rok-versie... Door mijn ziekzijn ben ik afgedwaald van mijn eigen kledingstijl. Omdat het qua stoffen toen vaak niet praktisch was (lees: ik kwam als een gekreukt vod van de bank), maar tegenwoordig zijn de stoffen zó anders... dat het nu wèl kan. Ik wil mijn oude kledingstijl naar anno nu. Ik ben druk bezig het weer terug te vinden... En Christine bevestigd het. Daar is deze middag heel duidelijk in... mijn smaak van toen... is nog steeds mijn smaak... en ik voel me er kiplekker in!

Dit prachtige streepjes broekpak zit als gegoten, alleen zijn de broekspijpen een stuk te lang. Niet zo gek, want Christine is riant 10cm langer dan ik (volgens mij wel 14cm!!). Het verschil is nu dat ze bij dit broekpak hakken droeg (en dat helaas nu niet meer kan). Ik draag altijd hakken en merk ons lengteverschil daarom niet zo bij de andere broeken, maar dit broekpak is duidelijk gedragen met hakken. Het is goed te zien, dat het een perfect gesneden pak is voor dames met taille en heupen, het zit zó mooi...

Daarna pas ik nóg een ander broekpak, maar die is voor mij te strak bij de bovenbenen. De snit van dit zomerse camelkleurig broekspak is héél mooi sluik. Schitterend van stof, héérlijk te dragen als het warm is... Ik hou het soort stofje in mijn achterhoofd...


Dan vis ik een olijfgroene stretchbroek van de 'H&M' uit mijn tas, om te kijken of de kleur bij een trui past die op bed ligt, en Christine ziet dan gelijk dat ik exact hetzelfde leren jasje heb van 'Anna van Toor' als zij... Hoezo hebben we in enorm veel dingen dezelfde smaak... De prachtige fijn gebreide oversizede olijfgroene trui is exact de toon/kleur van mijn olijfgroene stretchbroek. En bij mijn cognacbruine enkellaarsjes is dat setje helemaal top. Christine komt achter me aanlopen met de bruine sjaal... en dat is gewoon een superaccessoire hè... Top!

M'n dochter is hélemaal weg van deze combi... de freule is net als ik van de ton-sur-ton... en dit is perfect ton-sur-ton... Ook houdt ze van eenvoud, rustig en mooie kleuren... Tada!! Dit setje heeft het allemaal.


Christine heeft ook het jurkje Imani uit de LMV sespt/okt 2017 gemaakt. Van een schitterend zijde stofje... en die staat mij met en zonder ceintuur prachtig. Met ceintuur is het prachtig gekleed voor een uitje. Zonder ceintuur is het wat nonchalanter, maar nog steeds gekleed, en helemaal als die superaccessoire van een bruine sjaal over m'n schouder wordt gezwiept... simpel... eenvoudig... helemaal af!


Om een beetje een idee te krijgen van de sjaal qua volume... dan lijkt deze er wel op, alleen bij die van Christine is de kleur donkerbruin en heeft 'ie geen fladdertjes... Het is een gigantische vierkante gebreide lap, van ca. 1,50m x 1,50m, die ze netjes omgezoomd heeft.

En het staat bij werkelijk alles!!!

Alle kledingstukken hebben eigenlijk geen toeters en bellen (rimpeltjes, strookjes, roezeltjes, frubbeltjes etc. etc...). De stof is vaak ook eenvoudig, prachtig van kwaliteit en behalve de knalrode broek rustig van tint... waar ik me lekker in voel...

Lieve Christine, wat een heerlijke middag heb ik gehad (en de jongste heeft wel honderd keer opgekeken en geknikt, duim omhoog en gelachen als ik weer voor haar neus stond). Het is nu héél duidelijk!! De puntjes zijn op de i gezet... ik weet weer perfect wat bij me past en doordat een aantal kledingstukken van jouw hand zijn, weet ik ook welke patronen er gebruikt zijn... scheelt weer gezoek. Enneh... nu is het zaak om snel in de naaimodus te schieten, zodat ik snel mooie kledingstukken kan maken... en jij een aantal weer terugkrijgt, hahaha.