Pagina's

maandag 30 december 2019

Deel 5: Huiswerkgroep November 2019 - Stitched by you, najaar 2019, doorknoopjurk model 5


Ik heb in die maand her en der een kwartiertje gewerkt aan het jurkje. De strikceintuur verstevigd met de charmeuse, de strikceintuur delen aan elkaar gestikt gestikt, dubbel gevouwen en gestikt, gekeerd, het keergat met de hand onzichtbaar dichtgemaakt. Daarna omdat door de soepele charmeuse de strikceintuur gespeld, zodat de naad strak werd, want het moet uiteindelijk een mooie strakke ceintuur met strakke sierstiksels worden.

Ook de zijsplitten eens goed bekeken wat de bedoeling is qua volgorde en hoe ik mooie strakke hoeken in verstek krijg. Her en der spelden, kijken wat er gebeurd tot hoever het dicht moet zijn en dat soort dingen... Lekker gefreubel op de bank. En uiteindelijk de vier verstekhoeken gestikt... zijn mooi strak geworden.

Niet afgekregen voor de feestdagen, maar wel lekker doorgegaan met mijn huiswerk. Het jurkje is bíjna af!

zaterdag 28 december 2019

Cape uit de KnipMode oktober 2000, bijlage model 108B (KnipMode Huiswerkgroep December)


Halverwege de maand november heb ik me ingeschreven voor de KnipMode huiswerkgroep
December en je mocht zelf kiezen wat je wilde maken, als het maar uit de KnipMode is. Deze maand is ingedeeld in 3 delen, 2 maal 1 week en 1 maal 2 weken. Door de feestdagen heb je minder tijd, dus... om die reden eigen keus qua genre kledingstuk. Ik koos eerst om een nachtponnetje te maken, maar toen bleek helaas mijn locker minder zin te hebben in een nette steek, en kreeg ik ook niet meer in standje gezellig. Ook de locker die ik van mijn zus leen had geen nette steek, dus die moeten naar de naaimachine-man... Maar goed, ik moet even snel iets anders bedenken waarbij ik geen locker nodig had. Doordat ik geen fliebeldun stofje had voor een nachtponnetje om Engelse naden te maken, heb ik gekozen om een cape te maken van gekookte wol. Daar heb je in ieder geval absoluut geen locker bij nodig.

Het was wel even zoeken in welk boekje de cape stond die ik zocht. Ik heb deze namelijk gemaakt met de daarbij behorende winterjas. Maar ja... uit welk jaar was het ook al weer. Ik wist wel dat het uit een bijlage van de KnipMode was, dus dat scheelt een hoop, want de bijlages zijn stukken dunner. Op jaartal had ik de KnipModes al gesorteerd, dus was het een kwestie van in de tijdschrifthouders koekeloeren en een blik op de bijlages werpen, want ik weet nog exact wat de cover was van de bijlage. Vrij snel had ik de bijlage, maar helaas zaten de raderbladen er niet bij... Oef... in welke tijdschrifthouder of map had ik even snel de gevonden losse raderbladen gestopt... dat duurde dus ietwat langer. Maar uiteindelijk ook gevonden.

Daarna patroon opnieuw uitraderen, want de oude had ik niet bewaard. Daarna gelijk knippen, schuin van draad. Ik had al bedacht dat ik de afwerking met satijnen biaisband wilde doen. Het was nog even een dingetje om satijnen biaisband te vinden, en dat vond ik dus niet. Helaas is de voorraad tegenwoordig niet zo groot in winkels wat fournituren betreft, want ik grijp steeds mis wat ritsen e.d. betreft, en helaas nu ook wat betreft biaisband. Er zijn maar een paar kleurtjes babyblauw, babyroze, wit en een beetje bruin. Ik ga dus maar online bestellen en omdat ik dat niet met de stof kan bekijken, bestel ik donkerblauw, dan zit ik zeker weten goed. 

Tussendoor maak ik kiekjes om in te leveren bij de Huiswerkgroep, want dat moet als je meedoet... het is een doenersgroep en geen meekijkgroep... Kiekje geplaatst met wat tekst erbij, en ik kan weer verder.



Doorslaan van het patroon heb ik lekker op de bank gedaan. Lekker relaxt onder een warm dekentje, want momenteel ben ik een pietsie moe en heb ik ijstenen gekregen. Filmpje erbij, wat te drinken en natuurlijk de gezelschap van Kees, die languit naast mij ligt te maffen.



Daarna ga ik de panden op elkaar spelden en over de paspop drapperen. Voor mijn gevoel lijkt het gevaarte véél groter, en wijder dan ik me herinneren kan. Maar misschien komt het wel door het materiaal, want deze gekookte wol is stúkken dikker en stijver dan waar ik de cape de vorige keer van maakte, dat was toen mantelstof. Net als deze stof 100% wol, maar dan toch anders.

Weer fotootjes gemaakt voor de Huiswerkgroep. Er is nog niet veel te zien, maar het meeste werk gaat bij dit project aan het eind zitten. De afwerking met biaisband ga ik met de hand doen. Heerlijk relaxt klusje!


Het is nog even wachten op de biaisband tot ik verder kan. Gelukkig heb ik voor de laatste in te leveren foto twee weken, want er moet ook nog gewoon gewerkt worden. En de voorbereidingen voor de feestdagen gaan ook gewoon door. Ik heb niet alleen biaisband besteld, maar ook leren lusjes om aan de cape te bevestigen, zodat ik het netjes op kan hangen op de kapstok. Ook knoopjes voor mijn doorknoopjurkje (die ik ook niet kon vinden in de goede maat in de winkel) heb ik online besteld. Aangezien ik nog een doorknoopjurkje wil maken, heb ik voor 2 maal aan knoopjes gekocht.


Inmiddels is het kerstvakantie en ben ik de naden gaan stikken. Daarna heb ik de naadtoeslag ietsjes korter geknipt. Ik bekijk hoe ik de naden ga afwerken... met satijnen biaisband (ik heb op zich genoeg in huis), of dat ik het met een klein steekje vastzet.

Ik besluit alleen de zoom af te werken met biaisband. Ik begin door goede kanten op elkaar (stof en satijnen biaisband), de biaisband open te klappen en in het gootje vast te stikken op de naadtoeslag van de zoom.


Aangezien ik 10 meter biaisband heb besteld laat ik het met het elastiek op het kartonnetje zitten, en haal ik steeds een stuk eraf, en tjoek weer verder. Net zolang ik de volledige zoom en op de voorpanden middenvoor van biaisband het voorzien en dat is al snel zo'n 6 meter.


Daarna vouw ik het biaisband om de zoomrand heen en zet het vast met spelden in de lengte deze keer... dus ik kan niet over de spelden heentjoeken... opletten dus!!

Het is de bedoeling dat aan de goede kant geen stiksel te zien is van het vastzetten van de biaisband, dus ik wil aan de goede kant van de stof, precies in het gootje van wollen stof en satijnen biaisband stikken, maar eerst... spelden... zo'n 6 meter spelden... dusdanig dat aan de achterkant er een klein naadtoeslagrandje ontstaat waar het stiksel grip op heeft.

Als ik bij de naden aankom, wil ik geen verdikking van de naadtoeslag, en knip ik de naadtoeslaguiteinden schuin af. Op die manier is het zo dun mogelijk in het biaisband en zie je amper verdikking van de naad met naadtoeslag.


En dan is het tijd voor het stikken in het gootje. Het is even wennen waar op te richten, want het nogal donkere stof. Gelukkig heb ik een lamp erbij om goed bij te schijnen, dat maakt het iets makkelijker.


Foto links is het biaisband aan de achterkant. Je ziet een smal stikseltje langs het biaisband. De foto rechts is zonder stiksel in het zicht. Ik heb op twee plekjes wel een mini-centimetertje gevonden met wat steekjes aan de goede kant, maar dat zag ik pas toen ik de rand omklapte en met de hand met kleine steekjes vast ging zetten. Ik was bang dat door het uithalen van die kleine stikselstukjes er haaltjes in het satijnen biaisband en in de stof te maken en dat gerommel meer op zou vallen dan het zo laten zoals het is.


Dan de hoekjes... ik hou van verstekhoekjes maken, want dat vind ik gewoon het mooiste. Het is even wat gepriegel, want ondanks dat het satijnen biaisband ietwat stugger is om om te klappen door de dikke wollen stof eronder, maar het is netjes gelukt.


Ik ben aardig wat uurtjes bezig geweest, relaxt zittend op de bank, in gezelschap van hond Kees
en MK. Ter afleiding heb ik minstens twee films gekeken, wat kerstkransjes gesnoept, een colaatje erbij en goede verlichting.



De naadtoeslag van de twee naden heb ik opengeklapt en met kleine onzichtbare steekjes vastgezet. Daarna moest alleen nog het lusje worden vastgenaaid middenachter, maar dat heb ik lekker de volgende ochtend pas gedaan, want het was een pietsie laat geworden 's avonds, hahaha.


En dan de "fotoshoot"... het resultaat van mijn noeste arbeid... Hier met tas, die had ik ook bij me, want ik was boodschappen aan het doen. De tas heeft ietwat kortere hengsels, dus met een tas met een langer hengsel komen er wat minder plooien in de poncho.


Ook even laten zien hoe de poncho eruit ziet zonder tas... En dat zet er eigenlijk wel heel elegant en goed vallend uit. Voor mijn gevoel was de stof een stuk stugger vallend dan die ik vroeger ooit gemaakt heb, maar het valt me geheel niet tegen wat ik zo zie. Blij mee!!


En dan zie ik JK ineens gebaren maken, van zus draaien en zo, en ze moet lachen... tsja... dan ga je vanzelf ook maf doen...


En ik schiet giga in de lach...

dinsdag 24 december 2019

Kids... Kerst en rode ruitjes...


De oudste twee hadden wat bedacht... en dat was allemaal in rode ruitjes met de Kerst. Ze vonden al rap een herenpak en een mantelpakje. Iets wat de jongste niet zo wauws vond... Want mantelpakjes zijn niet echt haar ding.


Gelukkig had ik zo'n rode ruit eerder gezien bij Driessen Stoffen, twee zelfs, daar struin ik nog wel eens rond, en gekozen voor de stretchstoffen versie, omdat ik de kleuren in de ruit mooier vond, voor een plooirokje heb je namelijk geen stretch nodig. Zondagavond de 15e besteld en de 19e kwam de zwarte zak binnen. Een grote zak, want ik had nog twee stofjes in het mandje laten vallen (een blauw wollen stofje en tricotvoering).


Het stofje gelijk in banen geknipt voor de rok, heupdeel en sjaal en daarna eerst rap aan de slag met het inkorten van de broek van de Oudste. Zoals je ziet op de foto hierboven is de kleur rood praktisch hetzelfde, alleen heeft het stofje links wat meer kleurtjes. Rood, blauw, zwart, groen, geel en wit... De gekochte pakken hebben rood-zwart-geel en wit...


Eerst alle patroondelen, behalve de sjaal, onder de locker gezwiept. Daarna op tig manieren uitgevogeld hoe de plooien te plooien, dan stikken, en omhoog houden. Ai... dat was wat minder... pfff... De dame even geroepen wat zij er van vond. Ze trekt het rokje aan (nu nog zonder tunnel met elastiek), maar goed... de dame kijkt weifelend in de spiegel, net zoals ik daarnet keek waarschijnlijk. Ze draait zich om, en draait wat heen en weer, waardoor de stof nog meer volume krijgt dan het al heeft. Ze kijkt op en zegt dat het wel veel rok is... Ik zeg dat ik het helemaal met haar eens ben, en de stof niet geschikt is voor zoveel plooitjes.

Ze knikt ijverig en vraagt "Wat nu?". Ik zeg dat ik het hele gevaarte uit elkaar haal, de banen inkort en slechts links en rechts drie plooitjes ga maken... en ze vult aan... "en ook aan de achterkant!". Ja, ook aan de achterkant, zodat het rokje een A-lijn effect heeft. Ook wordt het heupdeel een stukje ingenomen, want die is doordat er stretch in zit te wijd.


Ik vraag of ze even wil helpen bij het lostornen van de berg plooitjes, door de stof strak te houden, dan vliegen de plooitjes het snelst los, en al snel ligt de hele boel los. En ga ik de volgende dag, na mijn werk, rap verder. Want de dame moet het rokje wel meenemen in haar weekendtas, want dan gaat ze naar haar vader voor de kerstweek.

De volgende dag ben ik om 13:00 uur thuis, en heb ik nog 3 uurtjes... Wordt spannend... Ik ga snel aan de gang. Dochterlief maakt een tosti, zodat mijn hersenen wat te eten krijgen en ik ga snel aan de gang. Ik plooi, meet, plooi, meet nog meer... en knip uiteindelijk. Ga dan ijverig stikken, speld het heupstuk er aan, tunnel wordt gebakken en het elastiek doorheen getrokken. Ze moet even doorpassen, zodat ik weet hoe strak het moet. De zoom werk ik af met een donkerblauw biaisbandje. En dan is 'ie klaar. Ik heb nog ruim een uur voor de sjaal...


Ik stik de twee banen aan elkaar, rafel de naadtoeslagen aan beide kanten. Pas hem om de dame haar nek, voor de verhouding/lengte en meet af hoeveel hij korter moet. En dan komt het leuke werk... Zigzaggen tegen het rafelen, draden trekken om rafeltjes te bakken. Zó leuk om te doen, maar een langdurig karweitje en een puinhoop dat je daar van krijgt!! Tjemig... een gigaberg draden ligt er op de grond en naast de naaimachine... Precies een tien minuten voordat ik haar weg moet brengen is 'ie af.

Snel de paspop van mijn doorknoopjurkje in de maak bevrijd en het rokje en de sjaal aangegeven. Nog sneller een paar foto's trekken en hopla rokje en sjaal in de tas van dochterlief stoppen. Ook de doos met de ingekorte broek van oudste moet mee... 


Een paar dagen later krijg ik een hulpkreet van Middelste. Of ik haar rokje in kon nemen... pfff... Ik ben die dag gelukkig vroeg klaar, dus als ze rap komt dan zal het vast wel goed komen. Aanpassen van kant en klare kleding is niet zo mijn ding, want je weet nooit wat voor rampen je aantreft. Maar ik heb mazzel vandaag, want het blijkt dat het niet ingenomen moet worden, maar ingekort. Alleen even gedoe met het splitje en voering, maar stap voor stap is het rokje na 2,5 uur helemaal op maat.

En nu wordt ik toch wel nieuwsgierig hoe het de drie musketiers gaat staan... Ik ben benieuwd...


Hun vader heeft een kiek gebakken... en kijk eens... Mooi stel hè...

zondag 1 december 2019

Stoffen verhuisd van Woonkamer naar Slaapkamer


Ineens vond ik mijn woonkamer te vol, en ineens wilde ik de stoffenkast naar boven, want hoe vaak kijk ik nou in mijn stoffenkast? Niet dagelijks. En hoe vaak zit ik achter mijn naaimachine? Ook niet dagelijks (ook al wil ik dat wel). Dus is het vrij logisch om iets wat niet dagelijks gebruikt wordt, ook al ziet het er heel gezellig uit, ergens anders komt te staan.

De kleuren op de foto zijn een tikkie flets, en dat komt omdat de foto 's avonds genomen is, en ik de foto heb opgelicht, zo zie je tenminste wat er ligt. Het was namelijk niet echt herkenbaar meer.


En dat plekje wordt mijn slaapkamer, want daar heb ik wel plek voor een kast. Ik neem even een foto van de prullaria, zodat ik de oude breekbare spulletjes gelijk weer terug kan zetten.


Ik zie dat mijn handige ritsen opbergplekje nog steeds overvol is, en dat door het gewicht het draad, dat ooit door Dennis strak tussen de oogjes gespannen was, aardig aan het doorzakken is.


Mijn mooie nieuwe aanwinsten... Paars streepjesstofje voor JK en petrol fluweel voor mezelf. Alle mooie stofjes brachten JK en ik naar boven in grote shoppers, wat een hoeveelheid is dat toch zeg als je het zo in de tassen opgestapeld op de vloer ziet staan 👀😳.


De kast staat er, maar de rest... het vullen van de planken doe ik de volgende ochtend wel. Want ik kukel om van de slaap.

De volgende dag alle stofjes uit de tassen gehaald, gesorteerd wat van mij was en wat van JK en MK, wat zomer was en wat winter was. Ook de bedbakken die ik had gekregen van Corina werden gevuld met een deel van de stofjes van JK en met mijn zomerstofjes. In de kast kwam een plank met stofjes van JK en alle winterse stofjes van mij... poeh... er zijn een paar gaatjes, maar er mag hoognodig wel een en ander weggewerkt worden, want bij een seizoenswissel van winter naar zomer gaat het nooit in de badbakken passen.