Pagina's

donderdag 20 december 2018

Trui Fashion Trends Nr. 31, model 11 (aangepaste versie)


Een aantal weken terug ging ik samen met de jongste op stap naar een stoffenwinkel Lidis-stoffenhuis in Waddinxveen om op zoek te gaan naar stofjes voor Dennis om voor Sinterklaas een Joggingstofje, trui en shirt te maken. Maar... bij het checken van de zachtheid van de stofjes, vond de freule het stofje wel héél erg lekker zacht en mooi van kleur... Tsja... wat doe je dan hè... Gewoon wat extra meenemen, zodat er voor haar ook een trui uitgehaald kan worden.

Niet alleen had ik extra van de Joggingstof gekocht, maar ook van de dieprode Sweatstof. Iets dunner, maar ook heerlijk zacht en van een prachtige kleur. Ik heb gelijk in ene eer alles geknipt, dus hier liggen twee truien geknipt klaar. Een iets aangepaste trui uit de Fashion Trends nr. 31, model 11. Het aangepaste zit hem hierin, dat de halslijn gesloten is, want de stof is daarvoor te dik.

Bij de blauwe van gebreide stof van een paar maanden geleden bleek het bij de schouders nèt aan te zijn, dus ik heb de schouders ietwat verbreed.



Het was met de dikke stof wel ietwat worstelen om een mooi smal, en vooral ook strak tunneltje te krijgen op de mouw.

Ik vind het een heel leuk detail aan de mouw, en dat ga ik denk ik voor mezelf ook een keertje doen. Misschien wel dezelfde trui, want hij is ontzettend leuk.


De kruisingen van zijnaad naar mouw loopt perfect door. Daar hou ik van. Omdat de naadtoeslag door de dikte zich niet open laat strijken, naai ik stoere sierstiksels en dat geeft eigenlijk ook een heel leuk effect. Bij de de naad van de mouw geeft dat wel even wat gepruts en voeten in de aarde, maar uiteindelijk lukt het toch ook mooi.


Sinds een maandje hebben we een nieuwe bewoner in huis. Kees... een klein Keeshondje die poep nieuwsgierig is, en ook heel graag naast me zit. Dus tijdens het naaien zit 'ie er met z'n giechel gezellig bij. Hij verblikt of verbloost niet van de herrie die de machines maken, zelfs het opwinden van het spoeltje niet!


De dubbele sierstiksels zitten ook over het tunneltje waar het satijnen striklintje uitkomt. Door die dubbele sierstiksels, zitten de satijnen linten aan de binnenkant héél goed dubbel vast gestikt. Die gaan voorlopig niet meer los.


Dan ga ik mijn net van Sinterklaas gekregen geleidevoetje uitproberen. Ik had het her en der gezien en leek mij héél handig voor zoompjes die een stukje verder uit de kant zijn dan 1cm.


En inderdaad het werkt als een tierelier. Geen spastisch "gestuur en getuur" met de kant van de stof op de strepen op de naaimachine, wat nog wel eens lastig is als er een bocht in je werk zit. En met dit voetje, bochten of geen bocht, je kan het schuifje perfect tegen je werk aanhouden, zonder gehannes.


Het lijkt in eerste opzicht een héél basic Sweatertrui te zijn, maar door de satijnen linten aan de mouw is het ineens toch meer girly-girly.


De hals heb ik de opening gewoon weggehaald en mooi door laten lopen. 

woensdag 19 december 2018

Winterjas en mouwloos vest knippen


Het was een hele drempel om te beginnen aan het patroon voor m’n jongste dochter, want er moest het een en ander aan gewijzigd worden aan het patroon. 

Een opsomming van de wijzigingen zijn: 

De lengte aanpassen, voor iemand van 1,58m, en korter, omdat ze hem korter wilde hebben, maar ook qua zakken, die moesten eenvoudiger, de kraag, die moest minder opvallend, want die was behoorlijk aanwezig groot. En voor een kleiner persoon is dat véél te veel van het goede. Een afneembare capuchon heb ik er bij getekend... en ehhhh... mja... dat was het wel zo'n beetje


Ondertussen had ik geregeld de dame niet in de buurt om alles door te meten, óf dacht ik dat ik verder kon, en was er weer iets in het patroon dat ik tóch even weer wilde checken... Dus... ik heb aardig wat gezucht... en er ging aardig wat tijd over heen.... té veel tijd, want het wordt kouder en kouder... en er is al sneeuw gevallen zoals afgelopen zaterdag.



Omdat ik door een knip in de stofvouw een meter extra had gekregen, èn Bridget een veel kortere en minder wijde jas uiteindelijk had gekozen, wat ook weer een meter scheelde… Had ik ineens ploep 2 meter prachtige donkerblauwe wollen stof over… 

Hmmm… wát zal ik daar nu eens mee doen… Een snoekduik in de Burda’s leverde een patroon op, een lang mouwloos vest, voor over een tricot jurkje… stofje heb ik daarvoor nog niet, maar bij een spijkerbroek past zo’n lang vest ook perfect. Ik wist alleen nog niet of ik het er uit zou krijgen, maar twee patronen uit één lap stof kunnen soms met minder toe… Dus het patroon uitgeraderd en begon vandaag het puzzelen…


Er zijn aardig wat onhandige patroondelen, grote kragen, lange panden, brede ceintuur, een kraag die schuin van draad op de stof moet... of eigenlijk moest, want uiteindelijk werd het recht van draad. Ik kreeg het er met geen mogelijkheid uit als ik het schuin van draad legde, en voor de valling, zal het denk ik niet héél veel uitmaken met deze stof. Dus na úren passen en metn, zijn uit de wollen stof een heuplang klassiek wollen jasje, en een eenvoudig lang mouwloos vest met sjaalkraag en ceintuur geknipt....

Ik kan er morgen niet aan werken, want ik moet eerst snel een warme trui voor haar afmaken, want ze heeft aanstaande vrijdag een uitje van school... en het is leuk dat ze dan een nieuwe trui aan heeft.

vrijdag 7 december 2018

Trui Titus uit de LMV (La Maison Victor) nov./dec. 2016 en Jogging Marvin uit de LMV (La Maison Victor mrt./apr. 2015 en shirt (zelf getekend)

 

Links een geknipt stapeltje van twee truien voor de jongste. Rechts een diep rode trui Titus uit de LMV (La Maison Victor) nov./dec. 2016 , een grijze jogging Marvin uit de LMV (La Maison Victor) editie 2 maart/april 2015 en een zwart shirt zelf getekend.

Ik had op de LMV FB pagina al gelezen dat de boordjes van de Marvin ietwat krapjes werd ervaren, dus die heb ik wat rianter geknipt.



Van het rood bleef zoals je ziet geen snippie over. Het was wel even passen en meten om de twee truien eruit te krijgen, maar het is gelukt. De jongste is er heel blij mee, dat zij van dat lekker zachte stofje ook een trui krijgt. Maar nu eerst de Sinterklaascadeautjes voor Dennis, die wilde graag zelfgemaakte kleding hebben... actie dus! 

Van te voren alle materialen die ik nodig heb verzameld, dan hoef ik niet halverwege te zoeken.


Even de locker met de stofjes waar ik mee ga werken uittesten of de steek netjes is, en dat geld ook voor de naaimachine, want de naden moeten wel stretchie blijven.



En dan met de LMV naast me in de aanslag aan de gang, en ik volg gewoon blindelings de gebruiksaanwijzing. Ik ben namelijk nogal laat begonnen voor Sinterklaas, 2 dagen van te voren, en dat is met de LMV patronen geen enkel probleem...



De kontzakken wil ik er mooi strak op krijgen qua bochtwerk, dus eerst stik ik smal langs de rand met de grootste steek en dan trek ik aan de draden, dusdanig dat de het bij de bocht mooi naar binnen gaat vallen en daarna speld ik het netjes plat... De onderste is gedaan, de bovenste heb ik net aan de draden getrokken en moet nog omgespeld worden...



De knoopsgaten ook bij dikkere stof eerst even van een verstevigingsvlies voorzien. Dan krijg je mooie strakke knoopsgaten. Binnen een scheet en een knikker heb ik met mijn digitale automatische knoopsgatmaker de knoopsgaten erin zitten.

Ik wil de naadtoeslag van het tailleboord zo plat en glad mogelijk krijgen. Ik kan het niet zoals ik anders zou doen naar binnen klappen, want daar is de stof véél te dik voor. Maar goed... deze manier kan ook.




En dan ineens is de jogging klaar... stap 1 is gedaan (en Kees is zéér nieuwsgierig, komt steeds even kijken wat ik aan het doen ben).

Hij gaat er ook even voor zitten om gekrield te worden. Mja... hij is nu een klein maandje bij ons, maar weet nog steeds niet helemaal zeker wat de bedoeling is... 

(Heeft 7 jaar gewoon bij een dame die dement was, en het is nu zó anders... een halsriempje om en aan de lijn, wandelen buiten over stoepen en in parken... allemaal zo anders dan hij gewend was... Dus hij komt geregeld even een krieltje halen... even gerustgesteld worden vermoed ik...)



Het striklint wat door het tunneltje is getrokken is een heel fijn, beetje lossig en zacht geweven plat koord (rond geweven). De uiteinden heb ik naar binnen gevouwen en onzichtbaar met kleine steekjes vastgezet.



En dan gelijk verder met deel twee. Een zwart shirt voor op de jogging/onder de trui. Kruisingen weer netjes door laten lopen. Het stofje is een lekker zacht stofje... 



Daarna aan de slag met de tweelingnaald. Ik wil de zoompjes van het shirt afwerken met de tweelingnaald. Is altijd even hannessen om de klosjes goed door alle paden heen te leiden, maar dan gaat het daarna wel snel.


  

En Tada! Een mooi tweelingstikseltje... op naar het volgende kledingstuk...



De Titustrui, ik wist van de vorige keer dat ik de hals een pietsje ruimer moest maken, dus ik heb de kraag ietwat gewijzigd. Daarna snel aan het spelden en stikken, want deze heb ik ooit al eens gemaakt, dus dat moet vlotjes gaan.



En dan moet het boord er nog aan... en dan is die ook al weer af! Op tijd... ik kan de cadeautjes in gaan pakken en dan is het hopen, dat alles ook goed past... pfff.


Het is voor het eerst dat ik met jogging werk, en ook nog eens zulke dikke jogging, maar het werkt op zich wel lekker, alleen af en toe is het voor mijn gevoel iets te dik zoals ik het gewoonlijk zou verwerken, dus dan even omdenken. De stiksels vind ik goed gelukt (ondanks stretchie stofje). 


Daarna elk kledingstuk apart inpakken, want er moet natuurlijk wel iets uit te pakken zijn met Sinterklaas.

Update: alles past perfect, alleen een note van de krijger, dat van de Marvin de boordjes onder aan de pijpen iets wijder mochten. Ik had die boorden al iets ruimer geknipt omdat ik had gelezen op de FB site van de LMV dat die krap werd gevonden, mazzel dat ik ze al iets wijder had geknipt!