Pagina's

zondag 27 september 2009

Achter de schermen...

De eerste foto bij de brug, ik zag dat de zon haar... van de jurk helemaal wit flitste, dus foto's niet in de volle zon nemen....

Het jurkje voor de cover van het patroon voor Farbenmix heb ik afgelopen week afgekregen. En ja, nu de foto's voor die cover maken. Ik zou het eerder deze week doen, maar de freule wilde met het mooie weer graag met haar vriendinnetjes van school buiten spelen. En ik dacht steeds, ach dan doen we het toch aan het eind van de middag, maar ja, ze was dan toch ook wel moe na al dat buiten spelen. En één keer kon ik haar beter eerst ondersteboven houden om al het zand uit haar haren te schudden!  Dan maar lekker op zaterdag, het zou mooi weer worden en dat was wel lekker relaxt ook. Manlief ging ook even mee kijken en nam ook foto's.


Even een plekje zoeken, dat licht genoeg was, maar niet te licht...


Ideaal zo'n digitaal camera, geen getuur door een klein gaatje, gewoon ontspannen naar het beeldschermpje kijken!


Het was even lastig om de jurk te bedekken, maar met een uitroepteken en vraagteken lukte het. Het sterretje is er voor de leut, hahaha, ik leer steeds meer foefjes kennen...


Ik was een detail aan het fotograferen van de jurk en de freule blijft perfect geduldig staan en doet wat ik vraag, maar ik heb ook gekke foto's genomen hoor, want dat moest ze af en toe tussendoor ook even kwijt. Ik zal die foto's, "zodra het mag" laten zien!


Ik kijk wel heel erg serieus, maar ik sta er wel mooi op vind ik, geen driedubbele onderkinnen en zo.

Bij het uitzoeken van de foto's zijn er een heleboel goed scherp en met hoofd en voeten. Er zijn er een hele zwik dat ze buiten beeld danst of haar schoenneuzen bestudeerd, gekke bekken trekt, of haar rok beweegt zoveel, dat de hele boel gewoon wazig is, hahaha, want ze beweegt gewoon heen en weer en ik volg haar. Anders krijg je van die statische foto's met handen in de zij en stokstijf langs haar lijfje, en dat is niet leuk voor haar om te doen en voor mij niet om te fotograferen. Het duurt misschien wel langer, maar dan heb ik wel een foto die echt is zoals de freule is!

vrijdag 25 september 2009

Een winters tafereel is weer in gebruik!



Het is goed te merken dat het eerder donker wordt. 's Avonds gaan de kaarsjes weer aan en de kinders gaan weer warme chocomel en anijsmelk maken als ik de jongste Ukkepuk naar bed aan het brengen ben. Als ik beneden kom zie ik de warme lichtgloed van de kaarsjes al door de woonkamerdeur heen. Gezellig vindt ik dat. Vorige week kwam ook een boek van wel 8cm dik weer boven water. Daar waren we ergens in het voorjaar aan begonnen, maar daar ben ik mee gestopt, omdat de kinders vaak na het eten nog buiten gingen spelen en dit boek moet je echt elke avond een stukje lezen. Het is een serie van drie boeken en daar is dit de eerste van "Hart van Inkt". Het is een heel wonderlijk en fantasierijk boek, maar ook spannend!



En nu ligt 'ie klaar op mijn plekje, ik vat de hint en ga na mijn anijsmelk voorlezen. Drie hoofdstukken verder zie ik dat zoonlief helemaal onderuitgezakt ligt onder een deken van nep bont en dat dochterlief tegen me aan ligt en net als har broer rode slaapwangen heeft. Als ik om 21.00 uur zeg dat het bedtijd is, hoor ik ze niet eens morren, en lopen ze loom naar boven!

Ik ben er eigenlijk ook wel slaperig van geworden en ik kruip lekker onder mijn deken van nep bont, zálig!!!

donderdag 24 september 2009

Ik heb hem toch!


Vorig jaar zag in een etalage dit rokje met daarop een leuk vrolijk shirt met een poesje, en een leuk gekleurd sjaaltje om. Er lag ook nog een bijpassend maillotje. Helemaal een vrolijk setje. Maar het was net halverwege juli !!! Het was snikheet en ik was bezig met de boodschappen voor de vakantie! En winterkleding, daar was ik nog niet aan toe, maar toen ik terugkwam van vakantie waren de rokjes uitverkocht, shirtjes en maillots weg, alle sjaaltje op een blll-kleur na ook weg en ook op internet kon ik het nergens meer vinden in Bridget's maat. Balen!

Maar pasgeleden, Oilily is weer in de lucht, ik denk effe googlen. Het rokje was er niet, maar wel leuke sjaaltjes! Ik vind de sjaaltjes van Oilily super en mijn meiden ook. Ze zijn vrolijk gekleurd, warm maar niet te warm. Niet te groot en niet te klein en ze kriebelen niet! Héél belangrijk! Maar de laatste jaren, was het een beetje moeilijk om er aan te komen, want in de winkels waren ze steeds uitverkocht of er hing er nog eentje in kerrie kleur of zo, blll. Ik ben pas sinds 1,5 jaar wat meer bekend met internet e.d. (ja, ik weet het, een beetje laat) maar goed, ineens was Oilily failliet! Grr!

Maar goed Oilily in de lucht, ik kijken, géén rokje, maar wel sjaaltjes. Ik heb er gelijk een paar besteld, want 12,50 is voor zo'n supersjaaltje niet verkeerd. De dames krijgen ze als ze hun rapport krijgen. Het leuke is, dat de sjaaltjes hier rouleren, net wat de dames en ik aan hebben! Het gaat heel leuk, zo van: Ik heb een blauwe blouse aan, mag ik de jouwe? Ja hoor, mag ik dan de jouwe? Ja, hoor is goed. En ik biets ook wel eens die van hun en als ze dat dan later zien, dan is het Ooooo! Je hebt de mijne om, mooi is 'ie hè! Ze vinden het zelfs leuk als hun eigen sjaaltje om de nek van de ander hangt!

Maar goed dat rokje, hè. Nou ik weer het internet op bij de bij mij bekende internetshops. En yes! Hij was er! In haar maat 122/128! De prijs was ook leuk, en aangezien ik niet kan borduren is dit goedkoper, dan een borduurmachine kopen, hahaha!


Er moet wel aan het elastiek getrokken worden, want hij is wel te wijd. Maar de lengte heeft ze toch echt nodig. Ik maak er een paars shirtje op, ik heb precies dezelfde kleur paars als de bloem op het rokje, op de foto lijkt het wat blauwer, maar het is echt paars. En omdat ik geen borduurmachine heb doe ik er een applicatie op die ik al een tijdje heb liggen van Farbenmix. En ik maak er een legging bij, ook in het paars. En dat met haar nieuwe bruine laarsjes eronder en dan is er weer een setje voor de winter klaar.

Ik ben helemaal content met het rokje en wat ik erbij wil maken! Zodra het af is laat ik het met de freule erin zien!

Weer lekker fröbelen met dochtertjelief




M'n dochtertje heeft een paar weken terug een begin gemaakt aan een hartje en bloemetje van vilt. Het borduren van het hartje was bijna klaar, de bloemetjes waren al geknipt en één pompoentje was ook af! Vandaag is ze eerst lekker begonnen met het borduren van het bloemetje want die krijgt ook een mooi sierrandje! Werkelijk waar, tijdens het fröbelen is het nog nooit zo stil geweest als vandaag! Je kon letterlijk een speld horen vallen, zo geconcentreerd was ze bezig. Ik zat zelf in een stoel naast haar en heb lekker een tekening zitten uitwerken!


Af en toe moest ik even wat beethouden of textiellijm zoeken of zo, maar verder volle concentratie! De pompoen die ze de vorige keer had gemaakt moest met een paar steekjes vastgezet worden en dan een fuchsiakleurig hartje over de steekjes heen plakken met textiellijm. Daaroverheen gaat nog een roze hartje en de boel kan drogen. Ze kan het hartje pas verder afmaken als de lijm gedroogd is, want ze wil er nog kraaltjes opzetten, dat is eigen inbreng. Dat vind ik leuk, dat ze aan een kant en klaar pakketje een eigen draai geeft en haar fantasie gebruikt!

De kartonnetjes van de vorige pompoen waren gescheurd, dus er moeten even nieuwe geknipt worden uit karton. Eerst even het gescheurde exemplaar overtrekken en dan pietje precies uitknippen. Daarna moet de kleur draad worden uitgekozen en de dame wil dat de ene helft van de pompoen wit wordt en de andere helft fuchia. Nu dat kan, de ene helft wit omwikkelen en de andere helft fuchsia. Alleen ze vind het wel stom dat als ze bezig is met wit en eigenlijk moet stoppen haar draad nog niet op is! Ja, de draad op de perfecte lengte afknippen is ook een vak apart natuurlijk, maar gelukkig hebben we een schaar en kunnen we de draad gewoon afknippen! "O, ja, natuurlijk mam, stommie van mij, hihi!" is het commentaar dan van de freule.


Daarna een lastig karweitje, want de draadjes moeten nu doorgeknipt worden. Ze weet al wat ze moet doen van de vorige keer, dus ik hoef bijna niet te helpen en dat wil ze ook niet! Hahaha!



's Avonds na het eten, vlak voordat ze naar bed moet wil ze nog even de kraaltjes erop doen, want ze wil de sieraden morgen naar school op- en inspelden. Nou vooruit, als je helemaal bed klaar bent, dan mag het! Dat is niet tegen dovemansoren gezegd en binnen een scheet en een knikker is de dame in haar, overigens veel te korte, nachtpon! Dan wordt er een minuut of vijf in alle lades met kraaltjes geneusd en heeft ze keus gemaakt uit drie kleuren kraaltjes. Fuchsia, wit en heel bleek rose. Ik heb maar wel even geholpen met de draad in de naald te steken, want dit oogje is wel héél erg klein!


Super geconcentreerd borduurt ze de kraaltjes op het hartje en het resultaat mag er zijn. Ze heeft een mooie broche in de vorm van het hartje en een mooi haarspeld als pompoenbloem!


De volgende dag weet ze precies wat ze aan wil en waar ze wat wil hebben. Ze wil ook een paardenstaart met bloemen in en daarnaast moet de pompoenbloem komen. Ja, ja mevrouw! Ze heeft haar "Spaanse" jurk aan met haar spijkerjasje en links wil ze haar broche hebben. Nou, de dame is helemaal content met haar nieuwe sieraden-set!

Ik mag wel weer een nieuw project gaan verzinnen! Hoewel, ze had haar zus van de week zien haken, in vierkantjes en dat wilde ze ook wel leren! Dus misschien kan ik daar wel iets mee!

donderdag 17 september 2009

Lavendelparfum in de slaapkamer


Ik had mijn dochtertjes al tijden geleden beloofd om van de lavendel, die opa en oma mee hadden gebracht uit Frankrijk, geurzakjes te maken. Vanmiddag gingen de dames dat eens lekker doen. Eerst de halve slaapkamer omgebouwd, zodat er drie werkplekken waren. Twee naaimachines en een locker, zodat ik tussendoor ook nog wat kon rommelen.

Nou daar ging de tas met de lavendel op tafel. Een enorme wolk van lavendelgeur stormde onze neuzen binnen. De lavendel probeerde de dames eerst met de hand los te schudden en peuteren. Maar uiteindelijk bleek het handiger om de lavendel weer terug in de tas te doen en dan te schudden en knijpen en dat werkte heel erg  goed!
Een hele goede oogst!


Tussendoor ook even lekker wat vruchtensap en een stukje gevulde speculaas. En lekker gek doen met een plastic bekertje. Ja, het is hard werken hoor!


Nu is het knippen geblazen. Her en der een lijntje getekend, zodat de jongste makkelijk een vierkant lapje kon knippen. Haar grote zus knipte bijna een pluk haar van haar hoofd!! Hahaha, opletten dame!


Daarna om beurten achter de locker, draadjes afknippen, spelden en soms uithalen en weer opnieuw!


De jongste heeft deze keer álles zelf gespeld en aan haar snuitje te zien is naaien een heel erg geconcentreerd werkje. De onderste drie foto's zijn achter elkaar genomen, maar je ziet aan haar geen verschil het enige wat beweegt is de naald van de machine!


Nadat de zakjes in elkaar zitten word er een sierrandje opgezet. Ukkepuk heeft een sterretje uitgekozen, en het lukt haar aardig om die recht er op te krijgen. Alleen het begin en eind waar de stof dikker is is het niet helemaal een mooi sterretje. Maar door de lichte kleur draad, valt dat niet zo op, trouwens ze is pas 6 jaartje, toch?


Ze mag haar zakje al vullen en kiezen welke kleur draad zij haar naam wil hebben borduren en ze zoekt in een la wel een minuut of tien naar het bandje waar ze een strikje van wil maken. Ze kiest voor een zachtroze fluweelband. Ze zet met fuchsia roze borduurzijde haar naamlabel met borduursteekjes op het zakje vast.


Hier zie je dat ze haar naam aan het borduren is met de naaimachine. Haar zus is daarna druk bezig een olifantenrandje te borduren. Een van de olifantjes lijkt meer op een dromedaris. Ze hield het zakje iets te goed vast, daardoor stond het bijna stil en werd het geen olifant, maar de ander olifanten zijn prima! Ik heb geen borduurmachine, helaas, maar er staan wel een aantal leuke randjes in geprogrammeerd en dat vinden de dames geweldig.


Dan gaat oudste dochter ook haar naamlabel met appelgroene siersteken vastzetten en een lintje uitkiezen om een strikje te maken. De strikjes zetten ze met kleine steekjes vast. Bij elke steek wordt er een kraaltje meegenomen, natuurlijk weer uitgekozen door de dames zelf!


En dan is het geurzakje af, twee dezelfde zakjes, maar zo anders afgewerkt. Dit was een heel geslaagde meidenmiddag.

Morgen heb ik een jongensmiddag met zoonlief en hij zit zich nu al helemaal te verkneuteren op een mama-inmaakmiddag met een spelletje van Mario. Ik ben heel erg benieuwd, als het racen is, dan overleef ik het wel, maar zodra ik bergen en eilandjes omhoog moet springen en draaiend in de lucht moet opspringen en doen ben ik kansloos! Hahaha!

woensdag 16 september 2009

Kreukelkant, grrrr


Het stijfselkantje.....

Voor de coverfoto, van het patroon wat in oktober uitkomt, moest ik nog "einem besonders schönem Model mailen" en daarvan foto's maken en doorsturen. Daar ben ik nu druk mee bezig. Dus mooi lapje uitgezocht en deze keer wilde ik eens een keer kant erbij gebruiken. Ik heb al allerlei versies gemaakt, dus deze keer maar eens met kant, maar...

Ik had al kant liggen, dat kwam ik een keer tegen, mooi kant, maar er zit stijfsel in... Grrr en dat maakt het een beetje onmogelijk spul om mee te werken, althans... Het is gerimpeld kant, dus ik probeer het al naaiend te pletten en recht te trekken (had eerder moeten bedenken en dan gelijk even in de plomp gooien zodat het stijfsel verdwijnt, maar ik dacht daar pas aan toen ik al aan het naaien was). Maar stijfsel laat zich niet zomaar pletten! Dus ik naai cm. voor cm. verder, al plettend en mopperend op dat stomme, weliswaar prachtig mooie kant!

maandag 14 september 2009

Groene vingers???


Ik zat net een kop thee te drinken en heerlijk genietend naar mijn planten in de vensterbank te kijken. Wie had dat gedacht. Ik, en groene welvarende planten? Echt niet! Ik heb absoluut geen groene vingers. Mijn moeder wel, die kan zelfs het allerkleinste plantje vertroetelen tot een gigant van een plant. En bij mij gaat hij of zielig verdrogen of hij verzuipt van de nattigheid. Ik ben daarin heel erg zwart/wit. Of ik verzorg ze te goed (ahum, te veel water e.d.) of ik verzorg ze niet, ja, dat betekent dat ze niks krijgen!

Maar ja, ik vind planten wel gezellig staan in huis. Ik ben ook op internet gedoken, want hoe mijn huis staat, dan krijgen ze of 's ochtends of  's middags hete zon over zich heen. In de winter geen punt, maar de zomer... Googlen dus. Daar kwam ik uit op cactussen! Jakkie vind ik niks aan, en dan die prikkers en dat met kinders, nee! Geen goed idee. Naar een tuinderij gegaan. Het antwoord: cactussen! Is er dan niks wat wel past.

Tot mijn moeder me een keer een orchidee gaf, die heb ik toen op een veilige plek in de keuken gezet. Daar is niet ze veel zon. En die deed het goed, en toen kreeg ik er een van mijn zus, en die deed het ook heel goed! Zou ik het dan toch kunnen? Varen gekocht, in een schaduwrijke hoek gezet, en die ging dood! Binnen een maand kassieweilen. Hmmm. Toen zag ik vorig jaar deze orchideeën, in de aanbieding, nou vooruit dan maar. In de vensterbank gezet en net zo behandeld als die in de keuken. Ja, orchideeën! en die houden helemaal niet van felle zon, maar ze doen het goed!


Vorig jaar eind april deze orchideeën gekocht. Ze stonden, totdat ik ze ging verhuizen (ja, stom, maar er was even een kinderproject in de vensterbank) prachtig te bloeien, en na de verhuizing waren ze  binnen een maand alle bloemen kwijt. December in zonder bloemen, snik... Maar weer vertroeteld, en in januari begon hij weer uit te lopen, met dit als resultaat. Hij blijft knoppen zetten, zie bovenste foto!

En ik ben super chaotisch wat de verzorging betreft, hoewel daarin ben ik natuurlijk wel consequent, hahaha.

Recept chaotische bediening:
Ze krijgen 1 x in de maand orchideeënvoeding, allebei een halve gieter en twee weken later allebei een halve gieter zonder voeding. Vanaf mei gaat het zonnescherm neer, vanaf september niet meer. En de bladen worden elke maand afgenomen met melk, gaat al het vuil en stof makkelijk van af. En eens in de zoveel tijd een spraybeurt, worden ze natgespoten.

En het resultaat mag er zijn!

zaterdag 12 september 2009

De drie Musketiers


Een paar dagen geleden heb ik lekker een middagje geknipt in een petrolblauwe en een lichtblauwe lap. In die hele stapel van een paar dagen terug zaten een zwik leggings en shirtjes, en de shirtjes dat zijn deze. Het is een patroon wat ik heb getekend, en ik was wel benieuwd hoe het nou werd. Of de hals niet te diep zou zijn, want dat kan in de winter natuurlijk niet. En of ik het schuin geknipte bandje ook goed had uitgemeten (2e keer was goed, pfew...). Maar ik weet nu hoeveel cm. het korter moet dan de opgemeten cm hals. Ik moet alleen de zoompjes in de mouwen en van de onderkant.

Ik liet deze poppen gisterenavond zo aan Remco zien en ik vond het net de drie Musketiers zo op een rijtje. Er horen ook nog overslagrokjes bij, die zijn al af. Ik wil ook nog iets leuks op het shirtje maken, maar daarvoor moet ik nog even freubelen met alle lintjes en dingetjes die ik heb verzameld. Ik weet wel wát ik wil, maar moet nog even bedenken hoe ik dat ga doen!

vrijdag 11 september 2009

Indianenfeest


Ukkepukkie had vandaag Indianenfeest op school. De groepen 1 t/m 3 hebben altijd een feest op school als de rest van school een schoolreisje heeft. Vorige week hadden ze allemaal een shirt beschilderd en geknipt en een mooi indianenkroon gemaakt met veren, maar...


... de freule vond het shirt heel leuk om te beschilderen, en ook knippen in stof doet ze graag, maar zij had andere plannen...

Zij wilde in haar prinsessenjurk die ik twee jaar geleden voor haar gemaakt had. Ze wilde wel dat ik indianenvlechten maakte met versieringen erin. Twee grote vlinders hoog in de vlecht en 4 vlinders onderin de vlecht. Bovendien moesten er zwarte en turquoise glitters op haar ogen, inclusief mascara en goud op haar wenkbrauwen. Bij indianen zie je de wenkbrauwen goed mam, en die heb ik niet. Ok, ook wenkbrauwen erop geschilderd en natuurlijk de indianenstreepjes op de wangen. De juf vond het geen enkel probleem dat ze een prinsessenjurk aan had en vond dat ze een indianenprinses was. De freule was het er helemaal mee eens!

donderdag 10 september 2009

Knip, knip, knip


Wat ik gisteren heb getekend en uitgewerkt, heb ik vandaag op de stofjes gelegd en geknipt. Daarna even alle onderdelen per kledingstuk verzameld en de merktekentjes aangebracht. Nu kan ik verder met het in elkaar zetten met de locker. Moet alleen even ienemienemutte welke kleur lockgaren ik het er het beste bij vind staan.

zondag 6 september 2009

Het tasje is geleegd.

Hij is af! Ja, ja gisteravond tot heel laat doorgegaan. Ook nog tijdens het kijken van Inspector Morse! Dan is zo'n saai klusje wel te behappen.


En nu is eindelijk haar rokje compleet, die ik afgelopen winter heb gemaakt (uit de Trendz winter 2008/2009, rokje 3607). Ik moet alleen de kwastjes nog gelijk knippen en dan is 'ie ècht af!

De kwastjes, zucht


Gisterenmiddag de moed gevat om te beginnen aan de kwastjes. Zo'n tweehonderd zoveel of zo x 2 draadjes per kwastje à 18cm. hahaha. Er moesten een heleboel sliertjes geknipt worden van ca. 18 cm. Dochtertjelief wilde graag meehelpen, dus liniaaltje gepakt en 18 cm. aangegeven.


En dan is het knippen geblazen, en ze laat graag zien hoe ze dat aan het doen is natuurlijk!


Ondertussen krijg ik telkens een hoopje draadjes, die ik aan het knopen ben aan de poncho.


's Avonds heb ik een hele dikke sliert gemaakt van een bolletje wol en die in stukken van 18cm. geknipt. Dat ging iets sneller dan de manier van dochtertjelief. Maar we hebben lekker getutteld op bed!

zaterdag 5 september 2009

Oeps, ik ben de reacties kwijt

Weer wat geleerd!

Ik had een leuk tekstje gemaakt over de poncho van Bridget. Daar waren ook hele leuke reacties op gekomen. Maar ik zag nog iets in de tekst, en heb dat verbeterd, en weer geplaatst... en ja toen waren de reacties, zoeftem, weg!

Sorry dames, ik zal het niet meer doen!

Dichtbreien!


Zo, ik heb vandaag dat beruchte tasje dat ik weer gevonden had, bij de kladden genomen en ben direct begonnen. Ik heb het pand, waar nog steken op de pen zaten, samengebreid met de zijkant van het andere pand, zodat de naad nu netjes gesloten is. Ik moest wel even zoeken naar hele dunne pennen, want dat kan ik natuurlijk niet breien met pen 5,5 waarmee ik de panden gebreid heb.


Zo is de naad aan de binnenkant, ik vind het wel mooi glad en dun geworden.


Ik zie wel bij het omkeren naar de goede kant dat ik de poncho nog moet gaan spannen, zodat het mooi strak wordt. Maar eerst ga ik die honderden kwastjes maken, want dat zal ook nog wel een aardig klusje zijn. Ik moest alleen nog even op zoek gaan naar mijn haaknaalden, maar die had ik blijkbaar in mijn houten breinaaldenhouder gestopt. Ik dacht dat ik ook een houten haaknaaldhouder had, maar ik denk dat mijn moeder die heeft. (Ik heb van haar de houten breinaaldenhouder gekregen, dus ik dacht blijkbaar dat de haaknaalden versie er ook bij zat). Ik heb de haaknaalden in ieder geval gevonden, en dat is het belangrijkste!


Zo ziet de buitenkant van de poncho eruit.

vrijdag 4 september 2009

Ik kwam een tasje tegen

Ik kwam vandaag een tasje tegen met een breiwerkje van medio februrari 2009!?!
Maar nog niet af, ja... Het is wel bijna af.


Ik had afgelopen winter, samen met met vriendin, een poncho gezien in een winkel, maar dan in een poepkleur bruin. Jakkes, ongeschikt voor meisjes. Maar mijn jongste is wel een typje voor poncho's en dat soort dingen, mits het niet te dik en stijf is. Mijn vriendin vond het ook wel wat voor haar dochter. Bij thuiskomst pen en papier gepakt en even tekenen. Twee langwerpige lappen die je aan de kopse kant tegen de zijkant aan elkaar vastmaakt. Boordje breien en een miljoen kwastjes eraan en dan is 'ie klaar. Mijn vriendin heeft hem qua kabels wel anders gemaakt, en ze had hem al eeuwen eerder af en ook weer uitgehaald en vorige week tot mutsje omgetoverd, want haar dochtertje vertikte het om hem aan te trekken!

De mijne... Hm... mja, het eerste pand ging hard. Toen een maand of drie niks en in een weekje met familie in een huisje in februari in een week afgebreid. En toen weer niks, en vandaag de ontmoeting met de tas! Ik hoef alleen een naad dicht te maken, boordje eraan breien en een miljoen kwastjes maken. Da's alles! Ga er dit weekend eens werk van maken, want hij is nu qua lengte perfect voor d'r.