Oudste dochter had natuurlijk nog een feestje te goed met al haar vriendinnen. Dat noemen we natuurlijk geen "Kinderfeestje" meer. Nee dat is natuurlijk een "Party". Nu had ze de mazzel dat we de datum al eerder hadden geprikt dan dat ik wist dat ik naar de intocht moest van haar zusjes avondvierdaagse. Dus waren wij niet eens thuis! Jajaja, wat een vertrouwen hè. Want de dames bleven állemaal eten, pizza uit de oven, geregeld door de dame. Daarna slagroomsoesjes, besteld bij mij en uit de vriezer gehaald bij de Hoogvliet. Een heleboel popcorn en chips, leve mijn voorraadkast naast de deur! Daarna disco - dvd-kijk - giebel avondje tot een uur of elf (bleek later twaalf uur te zijn). De buren hebben we wel even verteld dat er een feestje was en dat wij er in het begin niet waren, of ze een oogje/oortje in het zeil wilde houden. Als er wat was, de dames konden aankloppen.
De raamversiering, die ik voor haar had gemaakt voor haar verjaardag, zat er nog steeds op. Ja, de gehele wijk denkt nu dat ze minstens twee weken lang jarig is. In haar lievelingskleurtjes appeltjesgroen en blauw en natúúrlijk ruitjes en stipjes! De blauwe onderdelen zijn geknipt uit inpakpapier. Die kwam ik tegen bij het kopen van de schemerlampkapjes en ik wist gelijk wat ik er mee ging doen. De groene onderdelen zijn uit stof geknipt, van de rest van de stof moet ik nog een dekbedhoes voor haar maken. Moet ik gauw eens doen, want die lap is minstens 5cm dik! Krijg ik weer een gaatje in m'n kast. De blauwe bloemen heeft haar zus trouwens getekend en uitgeknipt. Ze wilde namelijk graag ook meehelpen en ik had nog wat restjes inpakpapier over.
De schoentjes van haar verjaardagstaart heeft ze tussen de waxinelichtjes gezet die ze van haar broer voor haar verjaardag heeft gekregen.
Door de zon zijn ze aardig lichter opgekleurd, maar het blijven prachtige vrolijke schoentjes.
Voor het "dinner" heeft ze bij mijn knalroze geruite tafelkleed bijpassende placemats, servetjes, borden en bekertjes bij de Xenos uitgekozen. De erker heeft ze zelf ook helemaal mooi ingericht met de lampjes, waxinelichtjes op een schaal en de zoete schoentjes.
Van te voren heeft ze ook cupcakes gebakken. Daar is ze toch een middag en een avond mee zoet geweest. Ik heb er niet veel aan meegeholpen behalve dan de ingrediënten gehaald en een miskukkel opgesmikkeld. Het versieren heeft ze in etappes gedaan, donderdagmiddag met een vriendin van haar vroegere school. Fijn kleien met marsepein en versieren met gekleurde hagel en smarties. Op vrijdagmiddag heeft ze, met een andere vriendin, de rest versiert met botercrème (die heb ik wel gemaakt herinner ik me ineens) en daarop minispekjes en gekleurde zoetigheid.
Alle zoetigheid is uitgestald op een etagère. Aan het eind van de avond zijn de drie verdiepingen aan zoetigheid flink geleegd! Op de foto is de tussenstand van de etagère toen we thuiskwamen en snel een kiek genomen voordat alles weg was gesnoept. Ze wilde ook graag nog klinken op haar feest met Jip en Janneke Champagne. Onze champagneglazen werden opgetrommeld, deze fles ging natuurlijk tot de laatste drup op.
Ze is flink verwend door haar vriendinnen met allemaal make-up, toilettas, verzorginsspulletjes en knalkleurige nagellak in kobaltblauw en turquoise. De laatste kleur prijkt nu ook op mijn teennageltjes, want op het feest van Rem en mij (een dag later) had ik een turquoise rok aan en daar paste deze nagellak perfect bij!
Nadat wij met de jongste thuis kwamen was het een jolige gezellige boel. Muziek, gegiebel, dansvloer gecreëerd door de meubelstukken een zwieper opzij te geven. Schemerig gezellig. Wij gingen naar boven, want ja, wij als ouders horen daar toch niet tussen te zitten hè. Daar zaten/lagen wij boven op ons bed met ons viertjes, televisie aan. Ukkepuk was ondertussen al haar snoepjes aan het bekijken, met een half oog naar de televisie, maar na een half uurtjes waren haar oogjes dicht en lag ze te knorren.
Ik was ook soezerig geworden, maar ja er waren nog "gasten" in huis hè. Om een uur of elf komt de freule naar boven en Rem zegt. "Goh, het is bijna afgelopen!". Zegt ze, "Nee hoor, twaalf uur pas!" Oooo! (langerekte Oooooooo). Dat was niet helemaal afgesproken, maar we zijn flexibel. Uurtje later, komt ze weer aanwaaien. Zegt Rem "Zeg, zijn er al ouders om de dames op te halen?" "Nee" zegt de freule "Jij brengt ze toch thuis!?".
Toen bleef het even stil, een oorverdovende héél erg langgerekte stilte, Rem kijkt naar mij. Ik zeg "Dát heb ik absoluut niet met haar afgesproken". Maar ja, je kan de dames moeilijk op straat zetten, dus Rem z'n schoenen aangetrokken en naar beneden de giebelende dames verzameld. Eerst de dames die hier in de buurt wonen thuisgebracht en toen met de auto de rest wegbrengen. Ik ben toen ook maar wat zinnigs gaan doen, want ik bleef her en der aan de vloer plakken, bleek geplette popcorn te zijn. Alles wat kruimeld, verpakkingsmateriaal, papieren bordjes, bekers en servetjes weggegooid. Plakkerige plekken aangevallen met wat schone nattigheid en toen de meubels op z'n plek geschoven. De versieringen van het raam eraf gehaald. Ha, ik herkende m'n woonkamer weer. De boel was aardig in de staat waarop ik de volgende dag de verjaardag van Rem en mij kon gaan vieren.
Er bleef ook nog een vriendin gezellig slapen. 's Ochtends hebben we maar niet ontbeten, maar gebruncht. Lekker achterin de tuin, ruitjestafelkleed, aarbeien, beschuit, verse bolletjes, vruchtensap en thee. Nadat Rem en ik de laatste boodschapjes hadden gedaan zagen we de dames druk met de Wii in de weer. Lekker dansen, meezingen en gek doen. Om drie uur kwam de eerste visite voor ons feestje, een heerlijk barbecue en wat een weertje. Ongelooflijk prachtig weer. En we hebben weer genoten van onze gasbarbecue, waar je ook nog een pit hebt voor de pindasaus warm te houden en broodjes op het rekje boven af kunt bakken. Zálig was het en we zijn ongelooflijk verwend. Rem heeft centjes gevraagd voor een digitale videocamera, zodat hij voor filmpjes maken ook kan inzoemen en stabieler kan fillmen. Hij heeft nu een paar tientjes ding, ook leuk, maar hij merkt dat hij het zó leuk vind om filmpjes te maken dat het nu gewoon naar meer smaakt en hij een apparaat wil waar je wat meer mee kunt! En ik heb centjes gevraagd om iets moois te doen voor mijn woonkamer, zo krijg ik stukje bij beetje steeds meer een woonkamer die ik graag wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten