Achter de schermen voor een fotoshoot...

Klik op de foto en je komt bij het interview

Donderdag kreeg ik de aanvraag voor een interview van DaWanda. Het had even wat voeten in de aarde eer het interview klaar was en dan met name de foto's.

Vrijdag was het opschoondag... En dan bedoel ik niet alleen dat mijn "atelier" lichtelijk opgeschoond moest worden en er wat orde in de tent moest worden geschapen c.q. dat er hoognodig een stofzuiger door de woonkamer gehesen moest worden. Ik moest ik ook "eilandjes" klaar leggen om te fotograferen.

Zaterdag zou de fotoshoot zijn en Dennis zou de foto's maken. Helaas belde hij 's ochtends af dat hij niet naar Reeuwijk kwam, omdat hij niet lekker was... Oei wat nu... deadline stond al vast... Eh... denk denk denk... Wie is er gewend om met een spiegelreflex camera om te gaan... Eh... Hm... mijn zus heb ik vroeger wel eens met zo'n ding rond zien hobbelen, weliswaar niet een digitale, maar spiegelreflex is spiegelreflex toch?

Ik app mijn zus met de vraag of zij zou kunnen. Wachtend op antwoord was ik aan het appen met mijn vriendin Nathalie en zat me scheel te bedenken hoe ik in godsnaam foto's zou kunnen krijgen die ik door Dennis gewend ben om te zien... oef! Terwijl ik zat te appen kreeg ik antwoord dat Monique niet kon, want haar dochter ging op reis en ze had duizend en één dingen om te regelen en te doen. Ik appte dat naar Nathalie en zei dat ik het dan maar af moest zeggen. Zegt zij... "kom op... ik spring in de auto, jij kleed je aan en zet je in de verf...". Ik sputterde "Ik heb geen verf...". Voor foto's essentieel om geen bleek snuitwerk te krijgen. Maar mijn verf is lichtelijk op, ondanks dat ik het amper gebruik, maar ik heb dochters... en aangezien die dochters het jatten!! Is het oppelepop!!

Ik stap uit mijn nest... Ja nest, want het is ontploft met boekjes, kledingstukken, hangertjes, mobieltje en mezelf er ook nog eens erbij... Ik zucht eens diep en slof richting badkamer... Ik zie geen pukkel zonder lenzen, dus ik douw die dingen in mijn ogen en kijk dan nog eens in de spiegel... Ai!! Pruik heeft ook modelletje nest aangetrokken... Leuk hoor zo'n pony, maar tsjonge wat kan die er een puinhoop van maken... Ik slof richting handdoeken en sjor er eentje uit de stapel en slof terug naar badkamer en gooi de kraan open... Brrrrr.... gelukkig heb ik een thermosstaatkraan en die gaat snel op 38 graden lopen. Ik sop die baal hooi op mijn kop in, doe er een conditionertje in (of weet ik hoe dat spul heet, ieder geval de klitten verdwijnen er aardig mee).

Ik kleed me aan, lingerie, hemdje, jeans, overslagtruitje, sjaal en een tweed jasje... Oh ja... sokken en slippers, hahaha. Ja, dat doet het hem hélemaal die slippers, maar in huis loop ik niet op stiletto's. Zo onpraktisch. Ik ga die ontklitte baal hooi föhnen en zie ineens een blauwe vlek in de voortuin verschijnen. Ah! Da's de tuut van Nathalie...

Ze komt binnen met een grote tas en heeft een warmtekrullerset bij zich en een krultang. In haar handen heeft ze twee potjes gezichtsverf... maar dan ook èchte verf. Hiermee verdwijnen mijn sproeten zelfs. Dus ik schud van nee. Ze heeft ook nog een tubetje van dagcrème met een kleurtje erin. Die herken ik wel, die heb ik als we ons gingen optutten om uit te gaan ook wel eens op mijn gezicht gehad en daarmee blijven mijn sproeten zichtbaar.

Ik had m'n jongste dochter van te voren gevraagd om zo'n stift met camouflagespul te kopen bij de Kruitvat. Aangezien de meiden hier in huis alles van mij jatten is haar binnenkant van haar hand vast ook wel het goede kleurtje om er eentje voor mij te kopen. Ik zwiep wat strepen onder mijn ogen en daarna een kloddertje uit het tubetje met "verf". Ik zie dat mijn gezichtskleur aanzienlijk verbeterd. Daarna wat oogschaduw (zo onzichtbaar mogelijk, want ik moet wel herkenbaar blijven). Bij het uiteinden van mijn ooglid bij de wimperrand een "lijntje" zwart en daarna flink met de mascara aan de zwier. Uit mijn tas diep ik nog een lipgloss op met een tintje. Zo Mien is beschilderd.

Daarna moet ik in de stoel bij Nathalie zitten en die draait in een scheet en knikker de warmterollers er in... Zó da's lang geleden dat ik die dingen in mijn haar heb gehad, hahaha. Een zwaar hoofd. Niet veel langer later draait ze het eruit, maar ze is niet tevreden. Ze kamt het uit, spuit er een flinke dot haarlak op en gaat dan met de krultang in de weer en daarna weer met haarlak. Ook mijn pony wordt in de houtgreep gelegd en als ik naar boven kijk in de spiegel ga ik me even voorstellen. Het is nog steeds wennen dat ik een pony heb, maar ook nog krullen bij de pony...

Ik schuddel mijn haar wat los, zodat de krul wat onopvallender is. Ik loop daarna naar beneden en Nathalie staat klaar met het fototoestel en ik ga zitten aan de tafel waar ik zogenaamd een schilderij aan het borduren ben.... of zogenaamd... dat ook weer niet, want ik maak wel steekjes, maar om nou te zeggen lekker tempootje, néé! Ook worden er close-ups genomen van het geborduurde werk. Nathalie neemt nog wat ovezichtsfoto's van mijn werkplek, maar dan moet ze toch ècht weg. Ik heb dan ieder geval foto's van mezelf op de foto voor het interview... De rest moet ik zelf fietsen.

De freule hobbelt van boven naar beneden mee, en staat dus ook op de kiek, hahaha.

Als ze weg is bekijk ik de foto's en zie dat er een zwik overbelicht zijn en sommige weer te donker en later blijkt dat ik gewoon verkeerd zit (tegen het licht in, handige Harry). Ik besluit gewoon het interview af te blazen, want het moet wel goed zijn en vraag of het op een later tijdstip ook kan als Dennis er wel is om foto's te maken. Ik voel me er niet zo lekker bij, maar ja overmacht is overmacht. Nathalie heeft stinkend haar best gedaan, maar foto's nemen is ècht een vak.

Eind van de middag wordt ik gebeld, dat Dennis toch richting Reeuwijk komt en dat er morgen misschien foto's gemaakt kunnen worden. Ik zie wel hoe hij zich voelt. Ik heb al afgezegd, dus het maakt niet meer uit. Wel fijn dat hij toch komt.

De volgende dag herhaal ik het schilderwerk, met deze keer een gevonden tubetje waar ik een pietsie kleurspul uit weet te wurmen. Ik mix het altijd met een grote klodder dagcrème want anders gaan mijn sproeten alsnog pleitonia en dat wil ik niet. Mijn sproeten vind ik leuk, dus een beetje spul is genoeg om dat gezonde kleurtje op foto's te krijgen. Ik ga weer met de oogschaduw in de weer en teken mijn wenkbrauwen bij, want die zijn niet zo goed te zien. Een dot oogschaduw erbij, maar geen lipgloss. Ik draag gewoonlijk geen lipgloss, dus wil ik dat ook niet op hebben. Mijn (soort van) krultang maakt korte metten met spastische pony en de onderkant van mijn haar krijgen ook een zwieper de goede kant op en ik vind het wel goed zo.

Met Dennis bespreek ik wat ik wil en wat er gevraagd is door DaWanda. We beginnen weer met de borduursessie en Dennis zegt gelijk dat ik aan de andere kant van de tafel moet gaan zitten... tsja... dat was dus al niet goed gisteren. We zijn vervolgens de hele dag bezig om allerlei "situaties" te creëren, alsof ik aan het werk ben.

De ene helft van de woonkamer dat in beeld is netjes, de rest van de woonkamer is gevuld met allerlei stoelen en stapels spullen die gebruikt zijn bij de vorige scène. Halverwege wordt het ons een beetje te gortig en wordt er even opgeruimd, want we zien door de bomen het bos niet meer.

Ik ben héél blij dat ik van die je-weet-wel-tasjes heb met daarin een te maken rokje zodat ik uit kan beelden dat ik een foto-werkbeschrijving aan het maken ben... Pfff... Wat hándig dat ik niet helemaal bij ben, hahaha. Ook is het héél handig dat ik een hele bak vol heb met reeds geknipte vierkantjes voor lapjesdekens en zo... Tsja... en ik moet wat uitbeelden dus, hup... uitleggen die handel op tafel... Dennis ziet vanzelf wel een stand, beweging of "look" die precies goed is... en dat is ook zo.

Aan het eind van de hele dag, gaan we nog even naar buiten. Het is mooi weer met een zonnetje en Dennis wil een portretfoto maken, zodat ik eens een mooie profielfoto bij mijn social media, mijn webwinkels en website kan neerpoten. Dus we fietsen naar de plassen en Dennis zoekt een plekje met een mooie achtergrond èn tegelijkertijd het ondergaande zonnetje in mijn gezicht. Het duurt even eer hij het vind... ik sta met mijn stilettohakken 5cm in de blubber en leun vooral op  mijn rechtervoet, want links is een beetje glibberig spulletje aan de waterkant, en de waterkant is ook niet zó ver!!!

Er wordt van alles uitgeprobeerd aan houdingen en ook aan mijn mouwen wordt er gesjord. Wáár laat ik die handen toch!! Grumpffff is makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Maar uiteindelijk... heb ik een mooie foto met een ontspannen lach... Het was de laatste foto van de laatste nieuwe houding (ja... het was effe zoeken hoor). Nu ben ik in het begin altijd onwennig, vooral als ik recht in de camera moet kijken, als ik wat aan het doen ben heb ik er niet zo'n last van, maar ik heb 'm... een mooie kiek!!!

Uitdaging de Sancho S.W.A.P.

8 kledingstukken en 3 accessoires voor minstens 5 complete outfits.

Ik las ergens bij Sancho (Sancho is een vereniging op het gebied van zelf maak mode!) over de uitdaging van een S.W.A.P. Nu wist ik niet precies wat een S.W.A.P. was, hoewel ik de uitdrukking her en der in blogland wel ben tegengekomen. Het wordt zelfs swappen genoemd... maar ik heb nog nooit aan zoiets meegedaan... Nu... S.W.A.P. vertaling Sewing With A Plan lijkt me wel wat!!

Mijn kledinggarderobe is al járen een zooitje ongeregeld en het wordt steeds ongeregelder. Er vallen namelijk inmiddels allerlei kledingstukken uit die bij een ander onderdeel horen dat niet uitvalt. Snappie-um?

Maar ik wil graag een leidraad, zoals hierboven... dat je minstens 8 outfits hebt met 8 kledingstukken en 5 accessoires om het te completeren. Nu zou ik ook graag zo'n leidraad in een naaitijdschrift zien... en dat heeft de Knip geregeld.

Ik heb nu deze gepakt. Een oudje, maar een dusdanig leuke, dat ik uit mijn hoofd precies wist dat deze serie leuk is... en ik zoek, zoek, zoek op mijn blog... en ja... huppetee het is de Knip januari 2013! Ik hoef alleen maar de stapel van 2013 te pakken uit de kast en in twee tellen heb ik dan het goede boekje. Mijn kledingkast is misschien niet zo georganiseerd, maar mijn stapels met boekjes wel!

Voor deze 4 mooie outfits heb je 8 kledingstukken nodig en wat schoenen en tassen en zo... (maar dat is natuurlijk variabel). Met deze kledingstukken kan je nog meer...

Hopla... dezelfde basis serie, maar er is één blousje toegevoegd en één jasje naar twee outfits verschoven.

Ben je meer van de kleurtjes dan kan je dezelfde soort serie ook in vrolijke kleurtjes maken. Alleen is het rokje en de lange broek van model veranderd. Heb je ook nog eens leuke stelten, dan kan het jurkje een straatje korter lekker pittig staan. Het enige minpuntje van deze serie vind ik de turquoise blouse... Dat ding is foeilelijk en zit afgrijslijk tegen je strotje en ook nog eens tuttig onder een trui... IEKS!!!



Hier zie je dat turquoise gevaarte nog eens stukje duidelijker... afgekeurd! Maar de rest vind ik helemaal leuk qua model.

Dan heb je wel de patronen en combi's, maar dan de kleuren. Welke kleurencombinaties ga je doen. Doe je basic zoals de eerste serie? Of ga je voor de kleurige en opvallende versie. De basic is niet zo moeilijk om te bedenken, dat lukt iedereen wel, maar kleuren... welke kleuren en welke kleurencombi's.

Qua kleuren is zo'n kleurenkaart wel handig. Ik heb ooit een korte kleuren-workshop gehad tijdens een clubdag van Sancho.

De beschrijving van deze kaart is Warm-diep-gedempt.

Op de achterkant staat de omschrijving en daar staat dat ik er fantastisch (!) uitzie in warme, donkere en gepoederde herfstkleuren. Diepe, subtiele kleurcombinaties met weinig contrast staan mij goed. Warme ondertonen zijn dominant (eh...), dus kies altijd kleuren met een gele ondertoon... dat was een verrassing, want ik mijd geel altijd... grappig. Vervolgens de tip om diepe basiskleuren met subtiele kleuraccenten te combineren.

Koele kleuren matchen niet met mij, en in lichte kleuren kom ik niet uit de verf en felle kleuren zijn weer te hard... pfff. Goud staat mij prachtig... maar dat geld niet voor sieraden. Heb ik nog naar gevraagd, want mijn voorkeur gaat altijd uit naar zilveren/zilverkleurige sieraden.

Hoe gebruik je zo'n kaartje.

Door het kleurenkaartje op de kleding of stofje te leggen en dan kijken of de kleuren elkaar versterken. Koop alleen kleding/stofjes waarvan je zeker bent dat de kleuren goed zijn. Het is het subtiele verschil tussen er goed én er fantastisch uitzien! Inmiddels koop ik inderdaad alleen maar stofjes en kleding met die kleurenkaart bij de hand of achterin mijn hoofd als ik hem niet bij me heb.

Hahaha... ik weet altijd als ik mispoes in mijn kast heb hangen c.q. op de plank heb liggen, want dan heb ik (meer) make-up nodig. Dus... weinig make-up betekent dat ik helemaal goed zit.

Hier de patronen op een rijtje bij elkaar. Ik vind ze op één na helemaal top. Nr. 26 valt genadeloos af, maar dat was geloof ik al wel duidelijk, hahaha.  

Verder staan er in dit boekje nog meer voorbeelden van de patronen, maar dan nèt van een ander materiaal, andere stijl of anders gecombineerd. Zoals het voorbeeld hierboven. Het leren rokje... want zoals het hier gecombineerd is is het meer mijn ding. Simpel, eenvoudig, geen printjes, dan ergens hierboven met een keurige blouse + vest. Qua kleur past het ook wel bij me. En natúúrlijk ben ik in de herfst en winter ook een Mien koukleum, dus met een warme dikke trui en warme sjaal ben ik ook een stuk blijer.

Deze Knip wordt geloof ik wel mijn leidraad bij de S.W.A.P. uitdaging op Sancho...

Leuk...

Ja... Leuk... Leuk is een leuk woord... behalve als je een tekst probeert te vertalen en daar het woordje leuk in voorkomt... wat is leuk in een andere taal... De meeste woorden zijn het toch nèt weer niet... Of dan is het wel leuk, maar niet dat "leuk" wat je bedoelt...

Zo ook gisteren. Ik ben de webwinkel in DaWanda in het Engels aan het vertalen... Leuk!! Hm... mja... tot je "Leuk" probeert te vertalen... Want dat woord komt wel eens voor in mijn omschrijvingen van producten. 

Mijn oudste dochter heeft de hoogste graad Engels hier in huis, Heeft jaren Anglia gedaan (officiële Engelse examens), omdat zij in het buitenland wil gaan studeren c.q. een tussenjaar na haar examen Atheneum en Universiteit (als ze wordt uitgeloot) daar een jaartje wilt wonen/werken. Dus aan haar de vraag... translate leuk eens voor me...

De dame staat achter me... we skippen steeds tussen de originele tekst en het werkblad waar het vertaald moet worden... "Mja, ja..." Ik hoor haar mompelen... Ik mompel ook mee... We kijken elkaar aan... We zeggen wéér het woordje "leuk"... en dat woordje "leuk" begint toch onderhand een stom woord te woorden, want hoe langer ik er naar kijk hoe gekker ik het woord vind klinken... Het is ineens ook raar geschreven. Je gaat zelfs twijfelen aan de "eu"... Tenminste ik heb dat en dochterlief met haar dyslexie is helemaal een ster in de "eu"...

Pfff... Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat het "Great" is... nou... tjonge wat een bevalling... Next!!!!

Hilarische kratten...

Vorige week donderdag... Voor de zomervakantie kwamen bij mijn ouders vandaan, een zwik kratten  (9 stuks) en vuilniszakken (3 stuks) met kleding... Mja... Ik zou dat wel efkes uit gaan zoeken... Mja... Er zat veel kleding in dat allemaal te groot was, en dat ik toen het in de kratten ging nog leuke kleding vond en dus wel zou aanpassen... Mja... Dus... ik zou dat rapperdepap wel even uitzoeken en dan wist ik weer wat ik had en zou ik weer een zwik kleding hebben... Mja...

Het resultaat was dat ik, omdat ik er totáál geen zin in had, de jongste als hulptroep had ingeroepen om te kijken of de kleding nog wel kon c.q. bij mij paste... Ik sprak af dat ze gewoon haar ongezouten mening zou geven... Mja... Ik had nooit gedacht dat mijn kind zulke gekke bekken zou trekken met kreten als "Véél te groot"of "Je verzuipt er in "(was positief bedoeld hoor)... "Dat méén je niet"... "Echt? Heb je dit gekocht?"... "Weet je het zeker??"... "Wat denk je zelf" en als het héél erg was een van verbazing van schrik met grote ogen-blik of ik wel helemaal lekker was, dat ik het het kledingstuk voor me durfde te houden of kreeg ik een met haar ogen naar het plafond draaiende dame voor mijn neus, met een een zwaar grumpfff geluid... omdat het gewoon te erg voor woorden was...

Het resultaat was, dat ik de boel gelijk maar in stapels ging schiften... Een héle grote méga-stapel kledingbak, een grote stapel spijkergoed voor een lapjesdeken voor dochterlief (dat wil ze namelijk al héél lang héél graag, want haar slaapkamer is wit met héél licht grijzigblauw) en een grote stapel breigoed voor een lapjesdeken voor Kirsten (dat wil ze graag, voor een stoere en zachte look in haar wit met grijze slaapkamer).

Vervolgens heb ik nog een grote stapel met merkkinderkleding dat ik op MP wil zetten en ook zelfgemaakte kinderkleding dat ik op MP wil zetten. Centjes wat ik er voor krijg wil ik namelijk voor de slaapkamers van de kinderen gebruiken om het één en ander aan op te knappen c.q. meubeltje te kopen (Voor de oudste twee een kleine kast om kleding in weg te ruimen bijvoorbeeld en voor de jongste verduisteringsrolgordijnen te kopen).

Dan heb ik een bescheiden stapeltje dat goedgekeurd is door mij en de freule (twee spijkerbroeken, spijkerjasje, winterjas, rokje, wat effen blousjes, grijs jurkje en shawl) en een mini-mini stapeltje wat ik wil aanpassen (een aantal jurkjes met keelneigingen als je wilt gaan zitten tegen het strotje... dus dat wordt dan een rokje), mits binnen dit jaar gedaan anders moet het verplicht alsnog naar de kledingbak (ze is streng hahaha).

Ik vertelde aan mijn vriendin Nathalie wat ik van plan was met al het spijkergoed en ze zei, dat wordt een stevige knipklus. Dat dacht ik ook bij het bekijken van de dikke stiksels, maar ik bedacht ineens dat ik zo'n rolmes had gekocht voor de lapjeskussenhoes voor de workshop in november die ik voor Sancho had gegeven. Dus dat wordt een makkie om de spijkerkleding in vierkantjes te verdelen, dat rolmes van toen komt nu wel goed van pas.

En dit is het resultaat wat direct naar de kledingbak gaat... maar liefst 8 volle vuilniszakken met kleding en één grote tas met schoenen in de gang. Ik vrees dat de bakken die hier staan bij de supermarkt, direct mudvol zijn... maar mijn huis is op z'n minst één centimeter omhoog is geveerd.

Schilderijtjes van stof...

Het is alweer een tijdje terug, zeg maar rustig een paar jaar terug... Ik heb het wel een paar keer opgeduikeld, maar ik kwam niet verder dan een nieuw ontwerp maken, maar dat in de praktijk omzetten naar een proefkonijn.... zover kwam ik maar niet. Maar ik ben nu weer begonnen met het maken van schilderijtjes van stof. Het is héérlijk om lekker te snuffelen door alle stofjes en te kijken naar combi's en bedenken welke steken ik ga gebruiken.

Ik zit niet in mijn eentje lekker crea te zijn aan de salontafel, ook dochterlief is lekker bezig met een schilderij, maar dan met verf. Zij is in twee tellen begonnen, gestart en zit te kijken met welk kleurtje ze aan de slag gaat. Bij mij duurt het een tijdje eer ik alle spullen boven water heb getoverd uit alle kasten en laadjes (gelukkig staat nu alles wel in één ruimte).

Deze keer schildert ze niet uit haar hoofd, maar is ze met duizend kleine vakjes bezig... pfff... geduldig werkje, dat zie ik zo al.

Ik zoek mijn stofjes, spelden, naalden, bandjes, knoopjes, patronen en borduurgaren erbij. Ik kijk naar welke ontwerpen ik heb liggen en waar ik zin heb om mee aan de slag te gaan. Ik begin eerst met de huisjes, maar ik zwem halverwege af en ga met de olifant aan de gang. Daar staat mijn pet meer naar. Dus hup... huisjes in het mapje en olifant er uit.

Ze heeft met haar verf een soort van melk geproduceerd in een glas met water. Ziet er niet mjammie uit.

Het duurt even eer ik op dreef ben, maar 's avonds ben ik al lekker aan het knippen, van een afstandje kijken, stofjes zoeken, spelden en zoeken naar een leuk knoopje. De foto is hier lichtelijk verkleurd, maar ja... dat heb je als je 's avonds bij lamplicht foto's neemt, het witbalans is hier vèr te zoeken... het lijkt eerder op geelbalans, hahaha.

Uiteindelijk zit 's avonds alles tijdelijk vastgeplakt... en moet het een nachtje drogen... rechts zie je dat de kleuren overdag een héél stuk fruitiger zijn... en dat ik al aardig wat borduursteken heb losgelaten op de stof... Ik kan héél moeilijk dezelfde ontwerpen op dezelfde manieren uitvoeren als de vorige keer, dus deze keer krijg het oor een met de hand geborduurde zigzagsteek.

Het wordt wel leuk vind ik zelf...

Maxi Dress eigen ontwerp

Ja, ik was begonnen aan de uitdaging 7 kledingstukken in 14 dagen... Nu deel 1 is af en de rest... mja... dat komt wel in een dag of 14 af hahaha. Ik moet eigenlijk 3 planken met stof weg naaien... en het liefst vóór oktober... hm... Ik geloof dat het een hopeloze zaak is, dus ik zal denk ik de boel nóg een keertje moet screenen. De eerste keer ergens in maart verliep geheel gesmeerd, daar m'n oudste dochter nog drie dozen met lappen van me heeft overgenomen, want ze wil zelf ook weer kleding gaan maken.

Vandaag had ik bedacht dat ik met die meiden van me misschien naar naailes ga... Zij om het keurig te leren (aannemen van een ander is véél makkelijker en leuker) en ik doe dan gelijk ook weer eens iets voor mezelf. Ik moet alleen een goede naailerares vinden bij mij in de buurt (Reeuwijk). Dus als iemand weet waar dat kan... (en waar twee tieners gewenst zijn) dan hou ik me aanbevolen.

Maar goed. Om een goed gat te slaan in die stapels met stof had ik een aantal weken terug een grote kleurige lap eruit getrokken, riant 3 á 3,5 meter geloof ik. Het is een lap dat ik besteld heb met een cadeaubon die ik van Sancho heb gekregen toen ik tijdens de ALV een presentatie had gegeven (http://www.noeks.nl/stoffen). Prachtige stof, mooie vrolijke kleur, zachte katoen en eenvoudig printje. Helemaal mijn ding... Ik wilde namelijk een maxi-dress maken... zag overal op Sancho de ene Maxidress naar de andere en ook op het internet en in de modebladen... Eerst dacht ik dat het een bepaalde Maxidress (type, soort) was, maar het bleek een algemene kreet te zijn voor lange jurken tot op de enkels (oeps... ja... ik ben niet meer up-to-date wat modetijdschriften betreft).

Maar goed, nu moest ik zoeken naar een modelletje en daar had ik nu totáál géén zin in. Dus, dat heb ik maar overgeslagen en heb ik héél simpel zelf een eenvoudig bovenlijfje getekend. Met een naad onder het bosje hout door en daaraan wilde ik schuin van draad de rokbanen er aanzetten. Maar de stof was slechts 1,10m breed... Pfff... gelukkig is het een duidelijke print, dus ik heb een middenvoornaad, die je niet makkelijk terug kan vinden. Het koste even tijd om de boel goed te spelden en door te laten lopen, maar je ziet op het eerste oog, en ook van héél dichtbij geen naad zitten. Daardoor is de rokbaan schuin van draad, zitten er geen coupenaden in het voorpand (wel in het achterpand) en heb ik ook geen zijnaden waardoor de print weer verstoord kan raken (want dat vind ik altijd zo zonde met dit soort printjes).

Ik had nog een flink stuk stof over en heb daar een taartpunt uitgeknipt die ik in de middenachternaad heb verwerkt. Zo is het een lekkere wapper-de-wapperjurk met veel wapperruimte als het héél warm is.

Als het warm is lekker flipflops aan, en zoals je ziet, voor zover je dat precies kan zien bij een bewegend jurkje, de print op het middenvoorpand loopt gewoon door. De jurk is wijd, maar niet té wijd... Tenminste aan de voorkant is dat niet te zien... Bij het draaien natuurlijk wel... Dat is nog een dingetje om dat in de woonkamer te doen op gladde flipflops en gladde laminaat. Geeft wat komische effecten...

Nou, effe serieus op de kiek. De jongste heeft mij in één minuut op de kiek gezet en zoals je ziet mijn voeten staan er op, mijn hoofd ook en ik sta recht... Nu alleen nog happy kijken, hahaha en de volgende keer zonnebril af... Géén idee waarom ik die opgehouden heb. Ik kwam wel van buiten, maar normaal gesproken zet je dat ding toch af... dus niet blijkbaar.

Oh ja... het decolleté is behoorlijk diep, dus goede lingerie was wel wenselijk. Ik heb tijdens het naaien héél vaak de jurk moeten doorpassen voordat het aansloot als een tweede huid, kleine wijzigingen... Het decolleté was eerst nog dieper... dat vond ik een beetje té gortig. Dus een stukje hoger ingestikt. De coupe was gelukkig direct goed, maar de hals kierde eerst iets, de stand van het achterpand dat ik aan de achterrok moest vaststikken moest ik iets verschuiven. Het achterpand en voorpand is trouwens aan één stuk. Één linker voor-/achterpand en één rechter voor-/achterpand. Het bovenstukje is gevoerd, de rok niet, want ik wilde het lekker luchtig houden. De bovenrand van de rok heeft een beleg, zodat ik het netjes af kon werken.

Het was misschien niet slim om zo'n zelf getekend patroon gelijk van zo'n mooi stofje te doen, maar ja, daar was ik niet mee bezig toen ik die lap eruit trok. Ik merkte daarna pas dat ik geen zin had om in boekjes te gaan zitten zoeken, maar het is gelukkig goed gekomen.

Wát is het trouwens toch verrekte lastig om zonder grote spiegel zelfgemaakte kleding te checken. Ik controleerde de boel in de ruit van de woonkamerdeur, hahaha, die is groot genoeg om mezelf van top tot teen te zien... maar om nou te zeggen helder beeld... nééé, dat was het nou ook weer niet, maar zo'n spiegel komt er nog wel.

Making-of-the CHANEL Fall-Winter 2015/16 Haute Couture Collection

Picknicken op een kleedje...

Maandag werd ik gebeld door de mams van de Jarige Jet van vanmiddag, dat het feestje van tijd veranderd was en niet om 15:00 uur begon maar om 13:30 uur en of ze een badhanddoek en bikini mee wilde nemen... Helemaal top zo'n feestje met dit heerlijke weer van de afgelopen dagen. Ik moest alleen wel even iets veranderen voor de freule, want heen en weer rijden van Gouda naar Reeuwijk, eten en dan weer naar Gouda fietsen was niet zo'n strak plan... zeker niet met deze warmte...

Ik bedacht dat een picknick wel lekker zou zijn... onderwijl ik dat aan het voorbereiden was, was ik met mijn vriendin op de app die haar hersens in de knoop aan het leggen was voor een tentamen voor vanavond... Ik vroeg of ze mee ging, even lekker pauze... Dat leek haar wel een strak plan om even een hersenkraakpauze te hebben en eventjes te ontspannen. Ik pak gelijk een bordje en een glas erbij en stop die tussen de lagen van mijn picknickkleed.

Omdat ik geen koelelementen heb om het eten koel te houden tot we op de picknickplek waren pakte ik diep bevroren waterijsjes... Altijd handig die dingen, hahaha.

Onderweg naar Gouda even de winkel ingevlogen voor water, jus d'orange en Philadelphia. Daarna gelijk door naar mijn vriendin en daar de tas even in de koele gang gezet. Ik was ietwat te vroeg om naar het schoolplein te gaan en ging dus even op de bank zitten. Ik kreeg van mijn vriendin gelijk een kladblok met een regiment jaartallen in mijn handen geduwd... of ik even wilde checken of ze de jaartallen goed kon opsommen met de periode erachter... Je weet wel IJzertijd, Hunnenbedden, wanneer Ceasar regeerde en wanneer diens zoon regeerde en dat ze het gebied tot de Elba wilde veroveren etc. etc. etc... Allemaal een beetje lang geleden, zoveel jaar voor Christus en zo... Allemaal dingen die bij mij héél erg ver zijn weggezakt, hahaha.

Ineens was het bijna kwart over twaalf, dus ik fiets op mijn gemakje richting het schoolplein. Daar aangekomen ga ik direct bij de fietsen achterin staan, want daar is schaduw... pffff.... Gelukkig komt ze snel uit de school gestapt, met haar jasje uit, rode wangen van de warmte en haar haren op zolder. Ze ziet er warmpjes uit en dat klopt ook. Ze loopt naar haar fiets en propt haar spullen in de zijtas en loopt met mij het schoolplein af... er komt een hitte van de tegels... niet normaal meer... We fietsen naar mijn vriendin en die komt, als m'n dochter haar fiets neerpoot, al uit de deur gelopen. Lekker met een korte broek, paardenstaart, flipflops, kanten topje en zonnebril. We stappen op onze fietsen en rijden naar de natuur-speeltuin. Daar is vast wel een lekker plekje om te eten... Is het niet op een picknicktafel, dan wel op de grond in het gras...

En óf we een lekker plekje hebben gevonden. De picknicktafels stonden allemaal fel in het zonnetje. Dus we zoeken een heerlijk schaduwrijk plekje waar ook nog een beetje wind wappert. Dochterlief wijst naar dit plekje en ze heeft helemaal gelijk. Zo aan de rand met al die bomen er om heen is het heerlijk koel toeven. Ik haal de tas leeg, vis de bordjes tussen het kleed vandaan, de glazen en het bestek en zwiep met een zwaai het kleed neer. Het is niet een heel groot kleed, maar heerlijk om met z'n drietjes op te zitten en te liggen. Het is een kleed uit Frankrijk dat ik heb gekocht in Bormes les Mimosas... Héél lang geleden.

Ik zaag de broodjes voor iedereen door met het grote mes en daarna smeert ieder ijverig z'n broodje. Ik schenk lekker fris water in... en dat smaakt héérlijk. We kletsen gezellig over de musical die komen gaat en over de schooldrukte van mijn vriendin. Ze heeft vandaag haar laatste tentamen en puft dat haar hersens het wel even welletjes vinden van al dat gestamp. Na het eten gaat ze lekker onderuit liggen... Het is hier heerlijk toeven... De temperatuur is warm, maar door het windje voelt het lekker... Mijn vriendin houdt goed de tijd voor mij in de gaten, want ik ben mijn horloge vergeten om te doen, dat ding zit zó niet lekker als het warm is.

Ik vraag nog aan haar hoe het topje zit... en het zit lekker. Ik mag er nog wel eentje voor haar maken. Kijk dat hoor ik graag, hahaha. Om kwart over één is het tijd om op te breken en ruim ik de boel in de tas en splits ik de boel in wat zij mee moet nemen en wat ik van haar overneem om mee te nemen naar huis. We fietsen een stukje met z'n drietjes op en halverwege slaan wij naar rechts en gaan naar de jarige Jet... Mijn vriendin gaat de laatste twee hoofdstukken er in stampen. Even later komen we aan bij de jarige en hoor ik allemaal vrolijke stemmen uit de deuropening. Ik krijg een kus van de freule en ik ga weer op mijn fiets zitten. Poeh... terug fietsen.

Op de terugweg naar huis fiets ik een héél stuk trager. Ik heb last van de warmte denk ik. Het lijkt wel of de weg niet glad is, maar zware pek... ik kan maar niet vooruit komen. Ik laat het maar lekker gebeuren en zwaai mijn voetjes langzaam van de ene wenteling naar de andere... Uiteindelijk kom ik thuis aan... en val ik om van vermoeidheid... Ook dat laat ik maar gebeuren en val op bed neer en val in slaap...