Op maat maken van een feestjurkje van dochterlief.

Oudste dochter heeft een feest op de Universiteit. Vorig jaar had ze een leuk jurkje gekocht, maar helaas is dat jurkje voor een lengtemaat 1,72 en de dame meet 1,62… Het is dus een beetje te lang, en dat is jammer, want het jurkje is nu niet in balans.

Op maat maken is niet mijn hobby, maar het is deze keer prima te overzien wat er gedaan moet worden… Het jurkje wordt eerst gepast, zodat ik zie wat er loos is… en het is duidelijk, het bovenlijfje is véél te lang. Mijn dochter heeft lange benen, dus aan het rokje hoef ik niets aan te veranderen. Ik meet de hoogte op van oksel tot taille, en op die manier weet ik hoeveel er ingekort moet worden. De transparante mouwen zijn ook veel te lang, ze hangen halverwege haar hand en dat is niet mooi, die moeten dus ook een heel stuk ingekort worden. Ik noteer in Paper wat er veranderd moet worden, want losse briefjes raken geregeld zoek, en mijn laptop niet… dus Paper is tegenwoordig mijn Kladblok.

Het is een eenvoudig jurkje van twee laagjes stof. Transparant stofje als bovenlaag, en een tricot stofje als voering. Het is een nep overslagjurkje… nep omdat het onderjurkje geen overslag heeft, dus de rok is “dicht”. De overslag bij het bovenlijfje heeft een haakje, zodat er niks open kan vallen. Perfect jurkje zou ik zo zeggen.

Wat er niet zo perfect is aan het jurkje, dat de taillenaad een berg stiksels heeft van hier tot Tokio. Minstens vier tel ik er, en die moeten allemaal losgehaald worden, zodat het bovenlijfje ingekort kan worden. Ik ben riant 4 uur bezig om de stiksels los te halen, hele stukken zijn de steken slechts 1mm groot… dat is dus héél klein.

Na het losgooien, teken ik op het bovenlijfje met trickmarker af wat er af moet en speld op die hoogte de rok, zodat die de volgende dag door dochterlief doorgepast kan worden. Ik rijg even boven de trickmarker de twee lagen stof recht op elkaar, zodat ik zeker weten bij het verwerken van de stof geen plooitjes krijg.

De overslag van het bovenlijfje rijg ik ook vast op elkaar, zodat de snit niet veranderd wordt bij het inkorten.

Als de boel doorgepast is, en gelukkig helemaal perfect valt, maak ik de rok los, want die zit er nu letterlijk plat opgespeld, en het moet toch ècht goede kant op goede kant worden gespeld. Dus… loshalen, ook spray ik water op de strepen van de trick marker en knip ik het te veel aan stof er af.

Na de rok aan het bovenlijfje te hebben gestikt, moeten de naden uitgedund worden, want nadat de naadtoeslag wordt afgewerkt met de locker en die mag niet te dik en stijvig worden, want dat ga je door dit jurkje heen zien.

En niet alleen zie je het er doorheen, maar er moet ook nog elastiek op de naadtoeslag worden gestikt, zodat het jurkje getailleerd wordt. Het is even een gedoe om het smalle elastiek op de naadtoeslag te spelden, voor deze keer in horizontale treintjes-tjoek-lijn in plaats van mijn gebruikelijke verticale speldrichting.

Het elastiek en de taillenaad deel ik steeds door helften, zodat het elastiek evenredig verdeeld erop wordt gespeld.

Dan is het stikken aan de beurt en dat gaat verrassend flitsend. Komt waarschijnlijk ook omdat het elastiek zacht en meegaand oprekte naar de lengte van de taille. Dus geen drie handen nodig bij het stikken… 

Van origine zaten er voor het ceintuurtje afgrijselijke lusjes van een soort losse kettingdraad, alsof er een stukje gelockt is met de locker en dat er voor is gebruikt. Géén potje!! Ik maak lusjes met behulp van wit borduurzij, haaknaald en een gewone naald. Ik haak tien lossen, en dat is nèt iets langer dan het ceintuurtje hoog is. Ik steek de uiteinden van de lusjes door de zijnaad, en werk het aan de binnenkant af.

 Dochterlief vond het lusje perfect geworden.

De overslag van het bovenlijfje wordt onzichtbaar gesloten met een haaksluiting. Zoals je ziet net boven de strikceintuurtje, zie je dat het jurkje een nepoverslagjurkje is… Ideaal bij het dragen, geen openvallende jurkjes als je gaat zitten of op de fiets…

Jongste dochter en ik waren het er over eens, dat we zelf ook wel zo’n jurkje wilde hebben… Hint dus…!!

Daarna zijn de mouwen aan de beurt. Die moeten een zwik ingekort worden. Ik teken het eerst af met trickmarker, daarna knip ik het te veel af, en klap ik de naadtoeslag half naar binnen, en daarna nog een keer de andere helft. Normaal gesproken zou ik een strijkijzer gebruiken, dat werkt namelijk lekker snel, maar helaas dit stofje met kreuklook lijkt me dat niet zo snugger, dus omklappen, spelden, rijgen, omklappen spelden en dan éindelijk stikken is de volgorde…

En Tadaaaah… jurkje is af! Aan de achterkant is het gewoon helemaal glad… de transparante stof met het eenvoudige model doet het hem… Alleen nog even de trickmarker aan de zoom van de mouwen nat sprayen en klaar is Mina…

Het jurkje moet alleen nog even gestoomd worden. Maar aangezien het jurkje vervoerd wordt in een rugzak naar Den Haag, lijkt het me snuggerder dat de dame dat zelf thuis doet… als ze tenminste een strijkijzer heeft… eh… Pfff, dat weet ik niet eens zeker…