Dit jurkje uit My Image 16, model M1805, zag ik eerst op Facebook bij een naaigroep. Ik vond de zoomlijn al héél leuk. De dame in kwestie had hem wel ingekort, maar dat kon die dame ook prima hebben… Ikzelf heb de rok juist 5cm verlengd op de plaats boven de splitten. De mouwen heb ik verlengd tot driekwart, en de rits midden voor hoort een blinde rits te zijn, maar dat vond ik niet logisch… Waarom een blinde rits middenvoor plaatsen…??? Het is leuker als je hem ziet, dus dat is een bronskleurige metalen rits geworden.
Dit stofje heb ik uit de weggeefhoek tijdens een naaidagje gehaald, en ik wist al gelijk dat ik er een jurkje van wilde maken. Het stofje heeft een mooie valling en een beetje stretch. Het is dun, dus ideaal voor een voorjaarsjurkje, en qua kleur nachtblauw helemaal mijn ding.
Gisteren heb ik alles gelockt, en wat naadjes gestikt en nu is de rits aan de beurt. Ik wil een metalen rits erin zetten, dat steekt mooi af bij het nachtblauw. De rits is een stukje te lang, maar dat wordt netjes ingekort.
Uiteindelijk is het resultaat aan het eind van de avond, dat de rits er keurig netjes inzit. En zie ik het effect van de metalen rits heel goed, precies zoals ik had gehoopt, en ook de opvallende ritstrekker is een mooie eye-catcher.
Het beleg aan de binnenkant van het bovenlijf zet ik met kleine steekjes vast aan de rits. Op ruime afstand van de tandjes, zodat het nooit erin vast kan gaan zitten.
Ook de kruising van elke naad van het beleg met de panden loopt netjes door. Daar hou ik van. De truc is om bij het spelden van de twee onderdelen op elkaar te leggen, en dan de spelden tussen de steken van de naad te steken… erin heen… en ook weer terug uit… Op die manier zitten de naden exact op elkaar… en kan er geen millimeter worden verschoven.
Aangezien ik niet alles doorsla, is het teken bij de mouw voor mij genoeg, om te bepalen of die zijde van de mouw aan het voorpand moet. Op die manier heb ik nóóit verkeerd ingezette mouwen.
Ook als ik een teken geef op het bovenlijf, als de voor- en achterpand op elkaar zouden lijken, dan zit het teken op het voorpand. Héél consequent, zodat als ik een kledingstuk om een of andere reden een tijdje heb laten liggen, ik naadloos terug kan dreggen wat ik heb gedaan en waar ik ben gebleven.
Dan een understitch stikken op het beleg… Op die manier wurmt het beleg zich niet een weg naar boven, waardoor je het steeds weer terug moet duwen.
Het strijken van elke naad, elk stiksel, elke handeling wordt gestreken…
Daarna tijdens een doorpas, zie ik dat de schouderbreedte behoorlijk riant is, à la jaren 80/90, maar omdat ik nogal brede en rechte schouders heb kom ik er mee weg… Heb je geen brede en rechte schouders, dan moet dat ècht aangepast worden, anders lijkt het wel of je er in verdrinkt en gaat het ook raar zitten.
Ook blijkt dat de linkerkant van de rok perfect valt, en de rechterkant niet klopt… En wat ik ook probeer, er blijft een rare valling in zitten. De rok is A-symmetrisch, dus links is niet hetzelfde als rechts, maar toch gebruik ik de bocht van de linker voor- en achterrok om de rare valling te verhelpen. De rok blijft A-symmetrisch, maar valt links en rechts nu helemaal keurig zoals ik het graag zie.
Dan de afwerking van de zoom… Je kan niet zomaar de zoom omslaan en nóg een keer omslaan om dan de zoom door te stikken, daarvoor is de stof te dun en zitten er te veel rondingen in de zoomlijn. Het moet soepel blijven vallen, dus ik hou het simpel. Ik sla de zoom gewoon een stukje naar binnen, en bij de punt voor en achter, zorg ik dat de extra stof netjes weg gevouwen wordt.
Ik ga beginnen met stikken in de zijnaad, en tjoek rustig van de ene punt, naar de andere zijnaad, en weer naar de punt om uiteindelijk weer netjes uit te komen in de zijnaad, en daar waar de steek begon, trek ik de draden eerst even naar me toe, zodat ik er niet per ongelijk op kan gaan stikken… en ik stik perfect de laatste steek in de start van de eerste steek…
En dan trek ik de rok onder het voetje vandaan, knip de draad los van de machine, maar hou genoeg draad over om netjes af te werken. Uiteindelijk kan je niet eens zien of ik nu links ben begonnen met stikken of rechts…
Dan zijn de mouwen aan de beurt. De mouwen heb ik verlengd, maar wel hetzelfde gehouden qua omslag. Eerst een soort “manchet” aangestikt. Daarna omgeklapt naar binnen, en x-aantal centimeters vanaf de kant geregen (als je goed kijkt, zie je met donkerblauw grote rijgsteken). Daarna een omslagje van ca. 1cm naar binnen gespeld.
En dat met een héél smal sierstikseltje gestikt.
Uiteindelijk zie je als de manchet naar beneden is gewoon een sierstiksel, en dat de mouw lichtjes een punt heeft. En als de manchet omgeslagen wordt zie je de binnenkant van het manchet met een héél smal sierstiksel, maar dat ziet er netjes en strak uit.
Ik doe nieuwsgierig de jurk nog een keertje aan. Hoog gesloten is de jurk mooi, en met de rits een 10cm open is de jurk ook mooi. Ik ben blij met wat ik zie in de spiegel. Ik hang de jurk gelijk op een hangertje op en ga verder met de ceintuur, want die moet nog gemaakt worden.
De ceintuur verstevig ik aan één kant. En ik teken met krijt een schuinte aan beide zijdes van de ceintuur. Dat vindt ik eleganter dan als het vierkant is. Het is wel even pielen om de puntjes netjes te krijgen, maar eigenlijk valt dat ook wel weer mee.
Na het keren van de ceintuur moet het keergat met de hand dichtgenaaid worden en dat gaat met piepkleine steekjes, zodat later niet terug te vinden is waar dat keergat zich bevond.
Omdat ik de ceintuur strak wil hebben met een sierstiksel, moet ik de naad eruit friebelen, want die duikt een stukje terug na het keren. Er gaan aardig wat spelden in, maar dat geeft niet.
Daarna is het zo gepiept om er een sierstiksel op te zetten.
Dit is het resultaat ’s avonds laat… een mooie foto maak ik overdag wel een keertje…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten