De oudste twee hadden wat bedacht... en dat was allemaal in rode ruitjes met de Kerst. Ze vonden al rap een herenpak en een mantelpakje. Iets wat de jongste niet zo wauws vond... Want mantelpakjes zijn niet echt haar ding.
Gelukkig had ik zo'n rode ruit eerder gezien bij Driessen Stoffen, twee zelfs, daar struin ik nog wel eens rond, en gekozen voor de stretchstoffen versie, omdat ik de kleuren in de ruit mooier vond, voor een plooirokje heb je namelijk geen stretch nodig. Zondagavond de 15e besteld en de 19e kwam de zwarte zak binnen. Een grote zak, want ik had nog twee stofjes in het mandje laten vallen (een blauw wollen stofje en tricotvoering).
Het stofje gelijk in banen geknipt voor de rok, heupdeel en sjaal en daarna eerst rap aan de slag met het inkorten van de broek van de Oudste. Zoals je ziet op de foto hierboven is de kleur rood praktisch hetzelfde, alleen heeft het stofje links wat meer kleurtjes. Rood, blauw, zwart, groen, geel en wit... De gekochte pakken hebben rood-zwart-geel en wit...
Eerst alle patroondelen, behalve de sjaal, onder de locker gezwiept. Daarna op tig manieren uitgevogeld hoe de plooien te plooien, dan stikken, en omhoog houden. Ai... dat was wat minder... pfff... De dame even geroepen wat zij er van vond. Ze trekt het rokje aan (nu nog zonder tunnel met elastiek), maar goed... de dame kijkt weifelend in de spiegel, net zoals ik daarnet keek waarschijnlijk. Ze draait zich om, en draait wat heen en weer, waardoor de stof nog meer volume krijgt dan het al heeft. Ze kijkt op en zegt dat het wel veel rok is... Ik zeg dat ik het helemaal met haar eens ben, en de stof niet geschikt is voor zoveel plooitjes.
Ze knikt ijverig en vraagt "Wat nu?". Ik zeg dat ik het hele gevaarte uit elkaar haal, de banen inkort en slechts links en rechts drie plooitjes ga maken... en ze vult aan... "en ook aan de achterkant!". Ja, ook aan de achterkant, zodat het rokje een A-lijn effect heeft. Ook wordt het heupdeel een stukje ingenomen, want die is doordat er stretch in zit te wijd.
Ik vraag of ze even wil helpen bij het lostornen van de berg plooitjes, door de stof strak te houden, dan vliegen de plooitjes het snelst los, en al snel ligt de hele boel los. En ga ik de volgende dag, na mijn werk, rap verder. Want de dame moet het rokje wel meenemen in haar weekendtas, want dan gaat ze naar haar vader voor de kerstweek.
De volgende dag ben ik om 13:00 uur thuis, en heb ik nog 3 uurtjes... Wordt spannend... Ik ga snel aan de gang. Dochterlief maakt een tosti, zodat mijn hersenen wat te eten krijgen en ik ga snel aan de gang. Ik plooi, meet, plooi, meet nog meer... en knip uiteindelijk. Ga dan ijverig stikken, speld het heupstuk er aan, tunnel wordt gebakken en het elastiek doorheen getrokken. Ze moet even doorpassen, zodat ik weet hoe strak het moet. De zoom werk ik af met een donkerblauw biaisbandje. En dan is 'ie klaar. Ik heb nog ruim een uur voor de sjaal...
Ik stik de twee banen aan elkaar, rafel de naadtoeslagen aan beide kanten. Pas hem om de dame haar nek, voor de verhouding/lengte en meet af hoeveel hij korter moet. En dan komt het leuke werk... Zigzaggen tegen het rafelen, draden trekken om rafeltjes te bakken. Zó leuk om te doen, maar een langdurig karweitje en een puinhoop dat je daar van krijgt!! Tjemig... een gigaberg draden ligt er op de grond en naast de naaimachine... Precies een tien minuten voordat ik haar weg moet brengen is 'ie af.
Snel de paspop van mijn doorknoopjurkje in de maak bevrijd en het rokje en de sjaal aangegeven. Nog sneller een paar foto's trekken en hopla rokje en sjaal in de tas van dochterlief stoppen. Ook de doos met de ingekorte broek van oudste moet mee...
Een paar dagen later krijg ik een hulpkreet van Middelste. Of ik haar rokje in kon nemen... pfff... Ik ben die dag gelukkig vroeg klaar, dus als ze rap komt dan zal het vast wel goed komen. Aanpassen van kant en klare kleding is niet zo mijn ding, want je weet nooit wat voor rampen je aantreft. Maar ik heb mazzel vandaag, want het blijkt dat het niet ingenomen moet worden, maar ingekort. Alleen even gedoe met het splitje en voering, maar stap voor stap is het rokje na 2,5 uur helemaal op maat.
En nu wordt ik toch wel nieuwsgierig hoe het de drie musketiers gaat staan... Ik ben benieuwd...
Hun vader heeft een kiek gebakken... en kijk eens... Mooi stel hè...
Superleuk informatief artikel met alle highlights opgesomd!
BeantwoordenVerwijderen