Langzaamaan, zit ik elke dag met mijn neus wel in een kast met stofjes te neuzen... Zo ook, afgelopen woensdag... Ik had de hele dag gewerkt en om zeven uur 's avonds was eindelijk mijn werkdag klaar. Dat het zo laat was, was omdat er van allerlei andere dingen tussendoor fietsten, die toch echt geen uitstel konden hebben. En aangezien ik het project dat ik onder handen had toch ècht eens af wilde hebben ging ik door. Maar goed... na ook nog eens een flinke overhoring te hebben gedaan bij oudste dochter over literatuur en poëzie... echt mijn favoriete overhoringsprogramma, ahum, kon ik eindelijk achter mijn machientje plaatsnemen en doen wat overdag namelijk besloten was.
Want Saskia de vriendin van Remco, is jarig en ze vieren hun beide verjaardag met een echt feest. En dan is het wel leuk als je je een beetje kunt optutten. Voor m'n jongste dochtert had ik al een Jottum rokje passend gemaakt voor haar verjaardag en die wilde zij graag aandoen met het feest. Maar voor m'n oudste dochter had ik nog niets, en voor haar lag dit rokje te wachten om ingekort te worden. Dit Italiaanse rokje van mij uit, 2013, heb ik geloof ik één keertje gedragen. Ik zag het daar gedragen worden met van die leuke hakjes eronder en vond dat ontzettend leuk staan... Alleen ik heb er de bouw niet voor of zoiets... Ik voelde me er totáál niet lekker in. Maar ik deed het rokje niet weg, want de kleur is prachtig en ook het kant... En wie weet is het leuk voor een van de dametjes. Omdat ik niet zoveel maak momenteel, probeer ik voor hun wel iets te doen en op die manier er weer in te komen.
Dus ik had aan m'n oudste dochter woensdag gevraagd hoe het rokje in de taille zat, want de lengte van haar rokjes dat weet ik wel, maar niet of dit elastiek goed zat en hoogte van de tailleband goed was. Komt de dame ineens enthousiast naar beneden gerold. Mama, ik wil het als jurkje!! Ik kijk op en bekijk de dame met het jurkje aan (met haar spijkerbroek met van die mooie gaten waar haar knietjes me aan zitten te kijken)... Ik zeg gelijk dat dat wel een superidee is. Leuk met een vestje of een stoer leren jasje... Zoeffffff... de dame is gelijk weg en komt naar beneden met haar leren jasje. Ze zegt met een mwa gezicht, dat een jasje met een gladdere mouw mooier is, maar dat dit qua kleur helemaal top is. En ik geef haar helemaal gelijk. Het staat haar super. Ze hijst het jurkje even op en ik constateer, dat het misschien handig is om er bandjes aan te zetten.
Dat vind ze een prima idee, maar of dat wel vanavond kan, want dan kan ze morgen tijdens haar examen het jurkje al aan en ook voor 's avonds als ze uit eten gaan met z'n allen. Tuurlijk, regelen we. Alleen weet ik niet of ik gelijk een bijpassend kleurtje heb, dus het kan een tijdelijk bandje worden. Is géén probleem. We duiken allebei in alle dozen en laadjes naar een bijpassend sierbandje dat geen satijnen bandje is, want dat laat alleen maar los, tenzij je het dubbel geknoopt strikt. Uiteindelijk had ik 3 soorten sierbandjes en het grijze smalle biaisband kwam als beste uit de bus. En hoefde volgens de freule later niet eens vervangen te worden door een ander bandje, want in het rokje/jurkje zit een zweem grijs over het blauw.
Ik zoek een klosje garen en ik hops de trap op richting de slaapkamer van jongste die daar lekker ligt te lezen. Muziekje op de achtergrond, helemaal gezellig. Ze kijkt verbaasd op en zegt, ga je dat nu nog doen? Ja, voor één keertje zo in de avond, want je zus wil het graag morgen al aan met haar examen en dus ook naar het verjaardagsetentje. Duurt niet lang. Ze wappert met haar hand, dat ze het prima vind. Ik ga zitten en merk dat ik niet zo veel licht heb hier, dus de volgende keer de daglichtlamp maar mee naar boven nemen. Ik vul een spoeltje met garen en even later begin ik te stikken. Het smalle biaisband is wel héél smal en werkt niet bepaald lekker mee, maar goed het lukt. Later kan ik de bandjes vervangen door een mooier bandje, dit is dan maar voor tijdelijk. Als ik het gehele koord heb gestikt, knip ik het in riante stukken en zet het met een grote zigzag aan het tailleboord. Dan blijft het zeker weten goed zitten.Het elastiek zit er ook onder, dus versteviging is goed aanwezig.
Daarna loop ik naar zolder, waar de dame nog een keer de punten van de overhoring door aan het nemen is en ik vraag haar om even het jurkje aan te trekken, zodat ik de striklinten op goede lengte af kan knippen en de uiteindes kan afwerken met blanke nagellak. Zo kan het niet rafelen en is het mooier dan knoopjes erin maken. Van satijn biaisband kan dat wel, maar dit katoenen biaisband voelt geknoopt nogal hard en dat is niet fijn op een blote huid.
De volgende dag... het is natuurlijk geen zomer, dus ze heeft er een kort truitje overheen aangetrokken (voor het mooi is het pietsie te wijd, maar wel lekker warm) en een sjaal uit mijn kast gevraagd (niet gebietst, nee, dat had ze gisteravond al bij elkaar bedacht en gevraagd om een bijpassende sjaal). Ook een panty werd uit mijn la meegegeven, want ze had er geen een meer, dus hup... mams neust in de la en hopla... panty ben ik kwijt. Leren jasje erover heen en op die manier heeft ze een luchtig jurkje, toch warm aangekleed. Enkellaarsjes eronder en klaar is mina. Oh ja... ze had ook nog mooie zilveren oorbelletjes in gedaan.
Zo... en nu... hoef ik geen machines van tafel af te zeulen en dat soort dingen... héérlijk!!
