Gisteren kwam m'n oudste dochter thuis en kon ze voor het eerst op haar slaapkamer slapen... Bij thuiskomst liet ik even zien hoe ik het ingericht had, voor zover ik daar meubeltjes voor heb, maar met een ladekastje uit de woonkamer (inhoud aan bolletjeswol en breinaalden liggen nu nog op de eettafel, dus zo vers is het kastje naar zolder gegaan) waar ze haar ondergoed, sokken, pyjama's in kan opbergen tot er een echt kastje is.
Met een klok die ik heb gekregen met moederdag is het niet zo kaal en de lamp van tante Hannie, van origine gelig crème met goud, heeft een ontmoeting gehad met de witkwast, hahaha. Een rek uit mijn vroegere showroom in Woerden kan haar kleding prima hangen, het hoeft ieder geval niet op de grond gestapeld te worden.
Met spotjes aan is het een hele heldere frisse ruimte en is alles lekker wit, met zachtgrijs.
Op haar dekbedhoes na dan, want die is nog knalrood, met fuchsia en oranje, die is van de jongste dochter haar vroegere kamer en ja, dat moet maar even zo. Ook haar bed, is een logeermatras, wordt binnenkort vervangen door een echt bed met een nieuw matras.
Opknappen begint met een puinhoop in de vorm van potten verf, bakjes, emmers met poetsdoeken, terpentine, plastic handschoentjes, sinas, bekertjes, mondkapjes, nijptangen etc. etc. en hulptroepen uit oudste dochter haar klas, tweetal jongen een een drietal meiden kwamen helpen. Met schuren (vreemd gezicht hoor, zie je ineens twee lange heren languit op de grond dweilen met een schuurmachine in hun handen de onderste schuine gedeeltes aanvallen), met verven, waarbij ik wel eens dames hun haren van grijs moest verlossen.
Ik heb ook een keer dochterlief haar buik flink moeten poetsen, want het bakje met verf was tijdens het verschuiven van links naar rechts flink flots gedaan. Zoals je kan zien op de kiek links hierboven, de uitgepoetste vlek grijs... daar zat ze en ging het een beetje mis...
Op de andere kiek zie je de kant die door haar vriendinnen is aangepakt... rechts door de ene vriendin, links door een andere vriendin. Het vieze schuttinggroen verdween lekker snel uit de onderste regionen. Dochterlief had aan de andere kant van de zolder twee banen grijs gedaan, maar zij heeft al flink geoefend op haar vorige zolderkamer. Daar had ze suikerspinroze laten verdwijnen in wit.
Ze vond wel dat het maar niet opschoot. Ze had verwacht dat ze de nok wel even in een weekendje wit zou krijgen.. Ahum... foutje... Maar de hele nok was geschuurd, en al drie banen in de grondverf... Ik dacht laat ik dan de twee oranje banen aanvallen met de kwast, dan hoeft er nog maar één baan bruin te worden weggewerkt.
Deze baan liet nog wel even op zich wachten wegens toetsen en verslagen... tsja... moet ook gebeuren natuurlijk.
Maar toen die baan weg was kwam het wit al snel oprukken op de zolder en werd het steeds lichter en ruimer. De dame is hier ijverig een balk van witte verf aan het voorzien.
Kijk wat een verschil laagje twee wel niet doet (foto rechts)... De baan boven, een klein stukje op de foto is lang zo helder niet als de baan eronder.
Maar dan... die vloer... daar zag ik toch als een berg tegenop. De grote klus kierkrabben... Mja... kierkrabben is niet mijn hobby, heb ik héél veel gedaan in mijn ouderlijk huis, samen met mijn zus. We hebben alle slaapkamers op de eerste uit zitten mesten, de grote serre en daarna de zolder nog eens een keer... Kon geen kier meer zien... althans mijn achterwerk en knietjes waren het gauw zat, maar goed... We nemen een schroevendraaier... en nog één en bij gebrek aan nog een oud lor van een schroevendraaier nemen we gewoon een lor van een vork bij de Kringloop vandaan...
... en we nemen personeel in de vorm van een oudste dochter...
... en een jongste dochter. Ik liep hun kieren met de stofzuiger achterna en bewerkte de niet losgekomen stukjes met een vork... Het duurt riant een halve dag, maar dan is de gehele vloer op zolder gekierkrabt... en ook nog een zwikkie nietjes in de vloer zijn door de jongste verwijderd. Het stikt van de nietjes blijkt later, want met een felle lamp om de vloer te verven, zag ik er nog een héél regiment glinsteren... hopla... schroevendraaier en nijptang, here I come...
Daarna is het wit, wit, wit, wit en wit maken van de banen. Niet één of twee keer... néé, drie keer wordt de nok gedaan. De eerste twee keren door dochterlief met haar vriendinnen... deze keer heb ik minder haren en buiken hoeven ontverven met terpetine, dus het gaat blijkbaar steeds beter.
De Jongste ging de muur aanvallen met Latex en dat vond ze een héérlijk werkje, want het dekte in één keer en knapte zo lekker op. Helemaal in haar nopjes was ze met haar noeste arbeid. Ze mocht eerst niet meehelpen van haar zus, maar uiteindelijk mocht ze toch wel helpen, want vele handjes maken licht werk!
Wat een klodder wit wel niet met een knaloranje muur doet hè... zó mooi... ik bleef er terwijl ik hondsmoe was graag even naar kijken.
En dan is het op de hoogste banen en plafonnetje helemaal voor de derde keer wit geverfd, maar de tijd dringt... als de vloer niet is gedaan kan ze niet op haar kamer slapen, en daar slapen en dan de vloer nog doen is geen strak plan.
... Uiteindelijk bedenk ik dat ik de vloer maar tussendoor doe en de bovenste banen en plafond maar daarna. Wie weet valt het mee en schiet ik lekker op en maakt het uiteindelijk niet uit, maar zo weet ik zeker dat de vloer klaar is voor bewoning...
Nou nog een keertje de stofzuiger over de vloer heen gezwiept en alle overtollige troepies de deur uit gefietst. Ik ben héél benieuwd wat het effect is van de grijze verf... Nou daar gaat 'ie... Ik begin in een hoek met vier planken in te smeren en zie gelijk dat ik de kieren ook moet laten vollopen c.q. met een dun kwastje beschilderen.
Dat laatste is een nogal behoorlijk tijdrovend werkje en ik verslijt dan ook 3 schilderskwasten, want de haren slijten gewoon enorm snel af, maar mooi wordt het wel... Ik doe steeds 4 banen, dat is ook te overzien als het ineens tijd is om te gaan koken, of ik moet toch nog even wat eetbaars halen...
Van dit dunne kwastje heb ik er drie versleten... en tussendoor is het ook belangrijk om even pauze te houden, is het niet voor je maag, dan wel voor mijn pols, waar ik geregeld heel de tijd op leun, mijn achterwerk en knietjes vinden het op een gegeven moment niet grappig meer daar op die vloer.
Er is zicht op dat ik een wasmachine kan gaan bestellen, dus wil ik in de voorzolder die hoek ook even van een net grijs verfje voorzien. De nok zal mij even worst wezen, die blijft gewoon even eau naturel! Dus ik verf de eerste helft tot waar het trapgathekje stopt.
En zo ga ik weer verder... weer vier planken... daarna weer vier planken...
Ik begin dan ook eerst met wat korte plankjes van de voorzolder. Ik verf tot waar het luik van de vlizotrap ooit heeft gezeten, want daar kan ik nog nèt heen en weer lopen van de ene ruimte naar de trap, zodat ik mezelf niet klem schilder.
Gelukkig is er tussendoor weer een fijne pauze, samen met een muziekje van Chris Brown, een drietal boterhammen, sapje en een bakje met druiven krijg ik weer energie voor de overige sets van 4 planken.
Zoals je ziet... het gat dicht zich... en ik zit al te bedenken hoe ik de laatste set planken ga doen... Ik vermoed gewoon in standje achteruit, want ik kan niet gewoon van rechts naar links verven... dus...
En ineens is er nog maar een klein gaatje... ik sta met mijn rechtervoet op het luik te balanceren en met mijn linkerhand houdt ik de deurpost beet en met de kwast in mijn rechterhand zwiep ik heen en weer. Dat de verfpot op dat grijze vlak staat is omdat het ècht niet anders kan, maar de verf daar is nog pekkig, dus staan kan daar absoluut niet.
Uiteindelijk is de gehele ruimte helemaal grijs... WAUW... wat een verschil zeg!!!
Ik probeer wat kiekjes om een hoekje te nemen met mijn mobieltje... je ziet... dan krijg je een vinger voor de lens, maar het geeft wel weer wat een licht die ruimte nu heeft en door dat kleine dakraampje binnenkomt...
De verf glimt nog, maar ik vind het een prachtige ruimt geworden. De witte nok, met het dakraam... helemaal af. Nu moet alleen nog de bovenste banen van de nok nog één keer en het plafonnetje moet nog een aantal keer gedaan worden.
De volgende dag neem ik een pauze om even andere dingen te doen, naar de Gamma stekkertjes en lichtknopjes kopen, witte verf, lenzenzooi (is ook wel nuttig hè, anders zie ik niks). Een wasmachine bestellen. Ik kon hem wel eerder bestellen, maar er was zo'n actie zonder BTW, dus na tweeënhalve dag wachten... pffff... kon ik hem eindelijk bestellen... Ging de site steeds plat... Uiteindelijk een uur over gedaan en was 'ie besteld. Na twee maanden hannesen met emmertjes, en wasjes in wasbakken en vragen of anderen alsjeblieft mijn handdoekenwas willen doen, want die krijg ik ècht niet uitgeknepen, laat staan binnen een normaal tijdbestek droog. Ik kan dus binnenkort eindelijk mijn was en die van de kinderen weer fatsoenlijk doen.
Maar soit... één dag vrij en ik sta daarna weer op die zolder met een gigantisch folie om de vloer te beschermen. Mijn polsen zeggen HO STOP!!! maar nee ik móet verder... ik wil dat m'n dochter zo min mogelijk in de verfdampen moet liggen en deze week is ze bij Remco, dus moet ik dat even waarnemen en achter elkaar doorgaan.
Niet alleen de vloer wordt bedekt, ook de spotjes krijgen een hemdje aan... een boterhamzakje en daarvoor moet ik de spotjes eerst een stukje uit het plafond trekken, zodat ik dat jasje om kan doen en naar binnen kan vouwen, zodat ik er mooi omheen kan verven.
Hier is het plafonnetje één keer gedaan. Het multiplex (of wat het ook is) dekt best goed, maar heeft toch nog een laagje nodig, maar dat komt morgen wel weer...
Dat werd dus geen morgen, want die avond kreeg ik een berichtje dat de volgende dag tussen X-uur en X-uur mijn wasmachine werd bezorgd... Dan kan ik niet verven, ik kan niet ineens halverwege ophouden en dan moet ik mijn oortjes op steeltjes houden of ik de voordeurbel hoor, daarvoor zit ik véél te veel op die machine te wachten. Dus ik zit braaf beneden aan de eettafel te rommelen met lampjes die ik de vorige dag samen met de jongste met witte verf had aangevallen... Nog even één laagje op de lamp die op oudste dochter haar kamer komt... Ik vind het helemaal leuk...
En nog leuker halverwege de ochtend wordt er aangebeld en wordt de machine naar binnen gesjord en in tien tellen staat dat ding op zolder... en nog geen tien tellen later is 'ie aangesloten, weer tien later heb ik getekend en doe ik de deur dicht en daarna binnen tien tellen sta ik op zolder mijn wasmachine aan te zetten op 95 graden zodat 'ie lekker schoon wordt aan de binnenkant en ik kan een paar uurtjes later de eerste was erin flotsen... héérlijk!!!!! Wat is wassen dan ineens toch fijn hè!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten