Ja! Je ziet het goed, mijn naaimachine staat op tafel... en ik ben ook aan het naaien... helaas niet met een stofje dat ik uit één van de dozijn dozen en tassen heb gevist, maar klusjes..... naaiklusjes wel te verstaan. Helaas moeten die ook gebeuren, want de meiden zijn pas een paar weken bij mij en dan ontdek je het een en ander bij het ophangen van de was (elastische kantjes die los gegaan zijn)... of bij het aangeven van een gymtas (goh, dat ding valt uit elkaar). Of de jongste belt tussen de middag op, dat ze bij het rennen onderuit is gegaan en een mooie plakkaat heeft op haar knie, zeer pijnlijk, want ze heeft een week lang pleisters onder haar broek op haar knie geplakt, anders deed het te veel pijn. Maar ook een scheur in de afdeling knie van haar broek, maar dat ze dat wel prima vind, zuslief heeft een officiële broek met scheuren, maar ik vind dat niet zo geslaagd gezien het stofje van de broek. Drie keer wassen en de hele voorkant van de broek valt in draden uiteen.
Dus toch maar een beetje professorisch c.q. stoer repareren. Aangezien ik geen plaklinnen kan vinden, ik heb eerlijk gezegd ook geen èchte poging gedaan, maar ik ken mijn beperkingen in energie en ga niet in het wilde weg in tig dozen en tassen graven. Dus ik heb mijn bak met quiltlapjes gepakt, die was namelijk al in het zicht en keurig netjes in mijn kast gezet. Ik heb daar een ienieminie klein blauw-wit ruitje uitgevist om als versterking te dienen voor de scheur.
De stof heb ik dubbelgevouwen aan de achterkant vastgezet en ook aan de zijnaden vastgestikt, zodat er niet veel kans is dat het bij het wassen zichzelf kapot trekt. Dat hoop ik tenminste. Ze vond het resultaat helemaal OK, dus dat is natuurlijk het allerbelangrijkste, want zij moet de broek dragen hè.
Daarna een gymtas voor de tweede of derde keer gerepareerd. Het is een flodder van een ding, maar volgens dochterlief ideaal om naar school met gym te gebruiken. De tas wordt niet gejat... nee goh, hoe zou dat nou komen. De tas is flinterdun en past in elke tas die ze gewoonlijk bij zich heeft en de tas kan ook als rugzak gedragen worden als je te veel bij je hebt, mits natuurlijk de touwtjes wel in de punten blijven zitten en dat deed eentje niet meer... dus werd een rampending. Er zat ook nog een halve zijkant los en de bovenkant waar de tunnel met twee keer twee touwtjes heen gingen, was aan de ene kant voor de helft los en aan de andere kant voor een kwart los... Eigenlijk gewoon een "Ik-gooi-je-in-de-prullenbak-exemplaar". Maar helaas, mag dat niet van de freule. Pfff... Dan maar het hele rafelige gevaarte onder de machine gegooid en er een flinke afwerksteek op losgelaten. Ben benieuwd hoe lang die houdt, de touwtjes zitten bovenin weer in de tunnel en het touwtje wat in een hoekpunt hoort, zit er weer als gebeiteld.
Leuke vrolijke onderbroekjes met zo'n leuk geschulpt elastiekje willen nog wel eens loslaten, want dure broekjes zijn het niet. Nou, huppetee, gelijk onder de machine, gelukkig een mooi matchend kleurtje garen en tien tellen later zit het elastiekje weer op zijn plek.
Nou, ik denk dat ik de machine maar laat staan, want ik heb nog een lapjesdeken in de maak voor Dennis, waar ik in november ook al mee bezig was tijdens de Sancho clubdag. Ik ben sinds die dag nog geen steek opgeschoten... Hint hint aan mezelf... doe er wat aan!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten