Cake bakken in een soepkom...

Bakken zonder oven... Ja, dat had m'n oudste dochter vorige week al helemaal uitgedokterd dat dat met de magnetron ook kon. Ik heb sinds een week een magnetron, gekregen van de schoonouders van mijn vriendin. Die hadden ze over, want ze hadden inmiddels een inbouwmagnetron in de keuken. Deze, ja ziet er spiksplinternieuw uit, stond ergens boven gezellie te wezen. Maar ze was niet de enige die dat had zitten uitdokteren, want ook zuslief zei dat ineens... Dus... ja... als je dat van twee kanten hoort, want een beetje raar vind ik het wel dat ik kan bakken met een gewone magnetron (dit is dus geen combinmagnetron hè... effe voor de weet).

Ze had allerlei filmpjes op You-Tube gevonden met de kreet, "Cake bakken in een mok" en de verschillen onderling eens bekeken en er eentje uitgekozen. De recepten hebben veel overeenkomsten, maar toch ook wel degelijk verschillen. De een gebruikt olie, de ander boter, dan weer margarine en weer een ander vloeibare bakboter, dus ja... kies er maar eentje uit...

Eerst even checken in hoeverre ik alle ingrediënten in huis had... Niet alles dus, zelfrijzend bakmeel niet, en ook vanille extract was niet aanwezig. Eieren wel, melk, bakboter, cacao, suiker, versiering, mokken en toiletpapier... Even op de fiets springen en Yep! starten maar!!

Alles wordt zorgvuldig afgemeten en in een mok (soepkom) gekieperd... Dochterlief kiest voor met cacao... ik zonder... Kunnen we ze kijken welke lekkerder is, hahaha.

Het theelepeltje blijkt wel héél erg ieniemienie te zijn, dus daarvan wordt wat meer keer gekieperd. Ze schenkt bij poging twee gewoon over het lepeltje heen, hahaha. Ziet er héél zelfverzekerd uit hoor. Een ei wordt gekraakt... en gelukkig zonder stukjes in de mok. Ik pak eigenlijk altijd eerst een apart schaaltje, maar de freule niet hoor. Nee, gewoon ploef direct in het bakkie!

De laptop staat achter haar. Inmiddels is op de tafelijskast een stuk extra aanrecht gemaakt. Het moet alleen nog geschuurd en afgewerkt worden, maar het wordt al goed gebruikt. Ben er héél blij mee. Het was een stuk aanrecht van de oude keuken van mijn zus uit.... eens kijken... ik was toen in verwachting van Ramon... pfff.... dat is ergens 1995-1996 geweest... Tjemig... oud stukkie hout zeg en dat heeft gewoon bij mijn vader jaren in de schuur rechtop gestaan... en het is nog steeds zo recht als ik weet niet wat! Dennis heeft de plank aan het ijzeren plaatje dat op de ijskast bevestigd zat vastgeschroefd. Het is van origine eigenlijk een inbouwijskast, dus blijkbaar zit er dan bevestigingesijzerwerk aan de ijskast.

Ondertussen is ze ijverig aan het roeren geslagen, want het moet tot op de bodem goed geroerd zijn, glad zonder klontjes. Nou, roerse dame!

Op de plek waar ooit een heteluchtoven gepland staat, staat nu een magnetron. Tikkie riant in het vak, maar dat maakt niet uit, kan ik tenminste mijn theedoos nog even lekker kwijt. 

Dan even kijken hoe deze magnetron werkt... Nou zo te zien héél simpel... je stelt de wattage in en de tijd... Simpeler kan gewoon niet... Ik doe het deurtje open en zie een boekje liggen. Goh... die zit er ook nog bij, wauw!!

Dan moeten de randen van de mok worden schoongemaakt, want anders wordt dat dunne laagje wel héél erg koekerig aangebakken.

En daarna huppetee, op 700 Watt en 3 minuten bakken die handel.

Vervolgens wordt gelijk mok twee gevuld met dezelfde ingrediënten, op de cacao na, want ik blief graag een vanilliecake. Er wordt even gecheckt of ze het nog goed in haar hoofd heeft, kwestie van even omdraaien naar de laptop, is toch wel handig zo'n kleine keuken, hahaha.

Terwijl de één net alle ingrediënten heeft, is numero één klaar. Ik roer voor haar terwijl zij de snoeperijen uit de trapkast pakt.

De soepkom wordt erin gezet...

... en draaien en draaien, maar!

Ze gaat de boel gezellig versieren en ondertussen zie ik mijn cake rijzen en rijzen... die doet het  beter dan die met cacao...

Hahaha, de mijne lijkt net op een stijve griesmeelpudding...

De freule maakt van haar versiering wat moois en ik doe mijn best en poog een hartje op de cake te versieren, alleen doordat die net uit de oven komt, smelt het rapperdepap, dus mijn hartje zakt in als een plumpudding!

De conclusie van Cake bakken in een mok... dat bij de versie met cacao er véél meer suiker in moet dan in de beschrijving staat... De mijne smaakt dus beter, maar om nou te zeggen dat ik cake proef... Hm... ik denk dat ik nog maar eens een andere versie van recept ga uitproberen. Kijken of dat wat uitmaakt en ik hoop dat ik over een tijdje gewoon een èchte oven heb, dan ga ik toch zálig bakken, ovenschotels maken en verse pizza's maken... Die zijn zó lekker hè.