Pagina's

donderdag 31 januari 2019

Ik doe (weer) mee met “Een kastje per dag”

Het is weer tijd voor “Een kastje per dag”… In mijn huis zijn sinds mijn verhuizing in 2014/2015 aardig wat verhuisdozen onuitgepakt gebleven. Aan de ene kant omdat ik bezig was met mijn huis, aan de andere kant omdat ik het gewoon te druk had. 

Het is nu tijd om de boel eens goed uit te zoeken, en te ontspullen, want dit huis is niet groot genoeg om alles te bewaren.

Het is een jaar of 7 á 8 geleden dat ik geregeld een kastje per dag in de kladden pakte. Dat was niet altijd letterlijk een kastje, het kon ook een keukenla zijn, manden, tassen etc… Alles waar zich rommeltjes ophoopten, dat pakte ik aan. Van toen herinner ik me dat ik eigenlijk meer aan het her-organiseren was, dan daadwerkelijk aan het ontspullen. Alleen wat stuk was of incompleet ging weg… de rest werd netjes geordend en kreeg een net plekje, en het zag er weer netjes uit (voor eventjes…).

Deze keer ga ik wat rigoureuzer aan de slag… Ik mix twee systemen door elkaar… Aan de ene kant “Een kastje per dag”… aan de andere kant het systeem van Mari Kondo… maar dan á la ippies… oftewel:

  • niet á la Marie Kondo álles per hoofdstuk (soort) uit het huis op één stapel ploffen en dan uitzoeken, bedanken (want dat doet Marie Kondo) en wegdoen of houden.
  • niet á la “Een kastje per dag” elke dag “een kastje” doen in huis
  • maar een mix van die twee… Per soort, elke dag “een kastje” wel á la Marie Kondo alles door mijn handen laten gaan, maar vooral bewust er van zijn… Wil ik dit bewaren, wordt ik er blij van…

Ik begon eerst met een serie Marie Kondo afleveringen te bekijken op Netflix. Leek me als moeilijke weggooier wel handig om stevige gemotiveerd te worden door zo’n ontspuller als Marie Kondo. Het welkom heten van de woning vond ik een beetje vergezocht, maar moet ieder voor zichzelf weten. Ook het bedanken van elk ding wat je in je handen houdt vond ik ook een beetje té (misschien mijn Hollandse nuchterheid, geen idee). Maar of je er blij van wordt wat je in je handen hebt, leek me wel een logische, want waarom iets bewaren waar je niet blij van wordt. Dus… die logica moest ik vasthouden. Niks als-en en maar-en… maar simpel… wordt ik er blij van…

Ik begon met hoofdstuk 1, kleding, maar voegde er ook mijn oudste dochter en mijn stoffen aan toe, en ook de zakken met knuffels die ik tussen de zakken met kleding vond. Het is tenslotte allemaal van stof gemaakt. Mijn jongste dochter hielp mee, want we begonnen met haar kledingkast, en daarna met de kleding van vroeger toen ze klein was, alles wat ik tegenkwam van Collie-Collie en verkleedkleding die ik allemaal voor de kinderen gemaakt had. 

21 januari: Oudste dochter was bij mij, en ik had een aantal weken terug al geroepen dat ik een en ander met haar wilde doorspitten. Of ze de stoffen voor haarzelf nog steeds mooi en bij haar passend vond. Met zijn tweetjes de trapkast leeg getrokken, werkelijk de héle zithoek was bezaaid met shoppers/tassen/tasjes en je-weet-wel-tasjes (van mij). Daarna saampjes op de bank, met wat drinken er bij ter versterking en daarna een systeem van mama trekt het er uit… geeft het aan dochterlief, die het vervolgens in een tas doet van houden of terug geeft, en dan plof ik het op de naaitafel, zodat ik het later kan sorteren/ordenen om mee te nemen naar het naaiweekend van Sancho. Uiteindelijk anderhalve vuilniszak om weg te gooien en twee grote shoppers om mee te nemen naar het naaiweekend.

Overdag bij het verzamelen/lokaliseren van alle dozen/zakken met kleding door het huis met een zijsprongetje gemaakt door de plastictassen/prullenbakken met plastic flesjes, verpakkingsmateriaal, lege flessen wasmiddel e.d. verzameld en dat was gewoon een hele zak vol (zo’n zak waar je plastic in moet verzamelen). Één vuilniszak met papier (zolder/slaapkamer jongste en middelste en mijn werkkamer) en 1/4 zak met rest (grijze bak).

De kledingkast van jongste is niet zo lastig om te doen en een goede oefening voor mij. De jongste zat op het bed een miniplekje wat nog leeg was. Want ik had ter voorbereiding vanmiddag álles uit de kast getrokken, ècht alles hè, op het bed geploft… De dame hoefde alleen maar ja of nee te roepen… Bij een ja, hing ik het in de kast, of ik vouwde het op, en bij een nee mocht de dame het in een kledingvuilniszak laten ploffen. Was het kledingstuk op, stuk of lelijk, dan belandde het in de “rest”vuilniszak. Al met al vlotjes al kletsend, met muziekje op de achtergrond gingen er twee vuilniszakken met kleding uit haar kast. 

23 januari: Op zolder staan héél veel bakken en zakken met kinderkleding van héél lang geleden. Met gemak hebben we 6 vuilniszakken gevuld. Ook mijn schoenen bekijk ik met een kritisch oog, en een aantal paar gaan ook in de zak. Jongste houdt de vuilniszakken omhoog en ik plop het er in. Zij geeft ook haar mening als het moet blijven of juist weg moet. Het is voornamelijk allemaal kleding dat zij en haar oudere zus hebben gedragen en ik door tijdgebrek nooit heb uitgezocht/weggedaan.

Samen met de vuilniszakken met kleding van eind december (toen nog in het wilde weg uitgezocht) is de totaalstand vandaag op 11 vuilniszakken + 2 zakken met kleding + schoenen voor de Kringloop/kledingbak… 1 zak en 2 shoppers met stof, 1 doos en tas met papier en zak met plastic…
Het gekke of irritante is, dat ik het niet zie minderen om me heen, maar wel wéét dat het inmiddels uit huis is…

24 januari:  We komen nu aan de dozen toe van mijn werk. Proefmodellen en uitprobeersels van Collie-Collie, waarvan ik alleen de exemplaren waar ik èn de jongste een speciale binding hebben heb bewaard. Ook verkleedkleding komen we tegen (is héél veel van gebleven, want daar zaten ècht pareltjes tussen en die waren volgens de jongste véél te leuk, dus bewaren!! en heb geluisterd, en alles is netjes in een doos opgevouwen).

Deze keer is de “opbrengst” slechts 5,5 vuilniszak. Maar ook hele mooie knoopjes gevonden van een jasje, dat werkelijk niemand meer aan zou willen trekken. Ook de schoudervullingen heb ik er uitgehaald, want die kunnen makkelijk hergebruikt worden.

25 januari: Tussen mijn naaiprojecten, je weet wel de je-weet-wel-tasjes, gestruind en daar 3 projecten uitgevist die weg mogen. Ik heb de spelden, patroonpapier en stoffen van elkaar gescheiden, en de spelden in het speldenkussen gedaan, patroonpapier bij het papier en de stoffen in de zak met stofresten gedaan.

29 januari: even een uurtje op zolder weer “rond gestormd” met jongste, die lekker een muziekje opzette en aan het kwebbelen was. Deze keer mogen 8 vuilniszakken vol weg. 4  zakken met kleding/knuffels, 2 zakken voor de kringloop met speelgoed, was even een zijsprongetje, maar dochterlief was er nu, dus gelijk welles/nietes en hopla uitgezocht en klaar en 2 vuilnis. Ook 2 plastic bakken vol prachtige stofrestjes van kinderstofjes/-projecten en 2 plastic bakken vol restjes en geknipte vierkantjes voor het naaiweekend en toch is er niet veel meer vloer leger .

Pfff wanneer ga ik toch eens resultaat zien??? Helaas is het na ca. 26 vuilniszakken qua volume, nog steeds niet ècht te zien. Misschien komt dat omdat ik nu op één soort zit te azen, en dan van alles opzij moet duwen en doen… Dat maakt het er op zolder nu ook niet bepaald netter op… maar al met al… er gaat best veel weg… dus… na hoofdstuk 5 moet het hier toch een stuk leger zijn!!

Uiteindelijk heb ik niet elke dag een kastje gedaan, maar dan bracht ik die dag de vuilniszakken weg naar de kringloop, kledingbak, papier bak… etc. Al met al was ik niet lang bezig per dag. Van kwartier voorwerk in mijn eentje (het lokaliseren van de dozen/zakken/op bed gooien), tot twintig minuten tot drie kwartier samen met jongste waren we daadwerkelijk aan het uitzoeken. En als het langer was, kwam dat met name omdat ik het overgeblevene gelijk op de juiste plek wilde neerzetten, en dan eerst wat anders weg moest halen. Ik wil het namelijk wel goed doen, dus wat nu een plek krijgt… blijft daar ook!

Hoofdstuk 1, kleding, stoffen en knuffels heb ik gehad. Het volgende is hoofdstuk 2, boeken, papieren e.d. Ik heb zo het vermoeden dat dat een pietsie moeilijker zal gaan dan kleding en meer zal wegen 
🤔



dinsdag 15 januari 2019

Patroon New Look 6000 binnen


Ik geloof dat ik een maand geleden dit patroon heb besteld. Ik had het patroon op mijn Sinterklaas lijstje gezet, en heel veel ander moois gekregen voor m’n naaihobby. Maar het patroon bleef in mijn hoofd hangen… De New Look patroon is een prijzig patroon, maar ook weer niet zo prijzig dat ik het dan maar niet doe… dus… besteld…

Dit patroon had ik begin november op instagram voorbij zien schuiven en kon dat nu toch niet meer negeren. Het leuke van deze dame is dat ze ook mooi afwerkt… Ze werkt haar naden af met biaisband, wat ik vroeger bij mijn dochters veel deed… die afwerking vind ik altijd leuk om te zien.


foto’s van internet (patroonreview)


In ieder geval, vandaag, na een zwik weekjes wachten i.v.m. de kerstvakantie en er op dat moment geen patronen van verweggistan naar naaipatronen.nl werden gestuurd, binnen gekregen. Het is een patroon dat inclusief naadtoeslag is, dus dat is goed opletten dat ik niet tóch met naadtoeslag ga knippen, maar ook goed het patroon doormeten van te voren.


foto’s van internet (patroonreview)

Ik moet even goed bedenken wat voor stofje er geadviseerd wordt, een hele waslijst zo te zien op de achterkant van het patroon, en allemaal stoffen zonder stretch. De laatste paar Stoffenspektakels heb ik eigenlijk alleen maar stofjes gekocht met stretch geloof ik, omdat zo comfortabel draagt en niet zo kreukgevoelig is.


Het is een heel eenvoudig patroon en daar hou ik van (wil niet zeggen dat het maken ook eenvoudig is, want je moet wel secuur werken anders gaan de plooitjes niet mooi vallen e.d.)… Ik wil model C maken, en dan de mouwen op driekwart lengte, want dat vind ik prettiger dragen. Het stofje weet ik dus nog niet, daar ga ik lekker voor zitten bij mijn stoffenkast… Als ik een stofje heb dan is het misschien wel iets voor het naaiweekend met Sancho… 




maandag 7 januari 2019

Mouwloos vest BurdaStyle 9/2016, model 118

Het mouwloos vest kan op drie manier gedragen worden:
De panden over elkaar heengeslagen (foto links), het vest zonder ceintuur, lekker los (foto midden) en het vest zoals op de manier te zien in de Burda (foto rechts)

  
Eind december begonnen aan mijn warme mouwloos vest, zodat ik het met oudjaar lekker warm heb onder mijn lange jas. Helaas maakte ik daarnet een fout, door niet even de tijd te nemen en het licht op te zoeken en nóg een keertje te kijken, knipte ik, dacht ik, een draad door…


Helaas was het niet alleen een draad, maar ook een toplaagje van de wollen stof. Nu zit er een soort snee in de stof, niet door en door, de onderlaag van de stof is nog heel, maar toch… Het is vlakbij de schoudernaad, geen potje zo… Dus moet ik de sierstiksels van beide schouders en die van de schoudernaden lostornen, om het een stukje in te stikken zodat die snee verdwijnt…



Het duurde even eer ik moed had gevat om alle sierstiksels en naden van het mouwloos vest los te tornen…



De fout herstellen was eigenlijk best snel gepiept (eenmaal alles losgetornd was). 
De zakken, geknipt uit een hele mooie zware kwaliteit satijnvoering, in exact dezelfde kleur als de wollen stof, heb ik voorzien van Engelse naden, dan is er aan de binnenkant van het vest geen lockstiksel te zien, maar mooie strakke en vooral gladde randen.
  


Ik heb de naden van de kraag middenachter doorgestikt en ook de schoudernaden heb ik doorgestikt. 

Het vest heeft een zoom van 3cm en is ook met de hand blind gezoomd, zodat het een mooie strakke zoom is, waar geen stiksel te zien is.
  

De boven- en onderkraag zijn aan elkaar gestikt, daarna is de onderkraag aan het vest gestikt, de naadtoeslagen van het vest en onderkraag open gespeld en geregen, zodat de naadtoeslagen aan de binnenzijde open lagen (en dus dun en plat).


Daarna de bovenkraag gespeld en de naad onderkraag/vest gepit, zodat alle lagen niet kunnen verschuiven.


Ook de middenvoorranden zijn met de hand blind gezoomd… was een heerlijk klusje met mijn nieuwe naailamp :D . Ook de naadtoeslag van de zijnaden, die doorloopt in de armsgaten, zijn met de hand met kleine steekjes vastgemaakt.


Het jammere is wel, ik had de grootste maat uitgeraderd, omdat ik die gewoon nodig heb qua heupen. En het is een vest, dus ik dacht dat ietwat ruimer niet erg zou zijn… en is het ook niet, behalve dat blijkbaar de schouders enorm overhangen. Doordat het een eenvoudig mouwloos vest was, amper snit heeft, heb ik ook niet doorgepast, want wat zou er nou niet passen… Hmmm verkeerd ingeschat dus…

Ik heb van mezelf best aardig brede en rechte schouders, moet dus wel wat kunnen hebben zou je denken. Maar het hangt dusdanig ver over, zeker een centimeter of 10, dat óf ik heb van het patroon een verkeerde lijn overgenomen, misschien heb ik de lijn overgenomen van het vest met mouwen (zelfde basispatroon), want die is er namelijk ook… óf de foto met de dame met het mouwloos vest klopt niet…
  

De zakken bleken na het doorpassen een pietsie te laag, komt waarschijnlijk omdat mijn armen wat korter zijn dan gemiddeld. Dus zakken ook losgetornd… Al met al… de hele handel belandde vorige week zondag eventjes in een hoek…



Gisterenmiddag het vest weer bij de kladden gepakt en onder toeziend oog van jongste dame het mouwloos vest weer aangetrokken en aan haar laten zien terwijl ze het originele plaatje uit de Burda voor haar neus had… Ze keek met verbazing van het boekje naar mij, want het is ècht een enorm verschil… (Helaas geen kiek van genomen). Niet dat ik gelijk voor gek loop met dat oversizede, maar ook niet wauwiewoepie als je niet al te lang bent.
  


Dus de giga brede schouders naar binnen gevouwen voor het effect daarvan… En het knapt direct een stuk op… Nu, gewoon even afknippen is niet zomaar mogelijk, daarvoor wordt het bij de armsgaten flodderig, blijft het openstaan en wordt het een vormloos iets… dus oppert dochterlief dat ik het gewoon naar binnenvouw en dan vastmaak, want daardoor wordt het te veel aan stof naar binnen getrokken en zit het riante armsgat glad tegen mijn ribbenkast aan (ik weet niet of je voor je kan zien wat ik bedoel)… Het is niet zoals het hoort, maar het effect is zoals het plaatje van de Burda… en daar ging het om…
  

De ceintuur wilde ik zo plat mogelijk maken. De naad, over de gehele lengte van de ceintuur wilde ik smal doorstikken. Maar eerst keren, want de uiteinden zijn niet zoals gewoonlijk gestikt, maar open gelaten, dit in verband met het zo plat en strak houden van de ceintuur plus het is een wollen stof die toch niet rafelt. Na het keren is er rondom een smal sierstiksel gestikt. De ceintuur is perfect naar mijn zin!
   

Als ik dit mouwloos vest nog een keer maak, moet ik gewoon het patroon eens goed controleren, of ik een fout heb gemaakt bij het raderen, en anders het volledig aanpassen, want de door mij overgetrokken, is gewoon véél te breed aan de bovenkant…

donderdag 3 januari 2019

Mijn uitdaging in 2019



Het is geen moeten, maar een fijn overzichtje wat voor plannen ik heb.

Deels nieuw en deels oude projecten o.a. de hoeveelheid van mijn je-weet-wel-tasjes, mogen wel aardig worden weggewerkt. Ik heb pasgeleden de tasjes nog eens bekeken, en alles is nog up-to-date mijn smaak, dus ze kunnen nog steeds (af)gemaakt worden.


Deels ook wat grenzen, om te zorgen dat bijvoorbeeld de stoffenvoorraad in de kast blijft passen… of eigenlijk weer gaat passen!!

Alles op een rijtje:
  • 1e uitdaging is kleding maken, representatieve kleding, voor naar mijn toekomstige werk (wat dat dan ook worden zal).
  •  2e is de 5 kledingstukken die ik de afgelopen tijd heb geknipt wegwerken (winterjas en trui Bridget, vest, jurkje en linnen broek voor mezelf).
  • 3e is een winterjas voor Ramon en Dennis.
  • 4e is de SPE Butterick 5935.
  • 5e zijn alle je-weet-wel-tasjes nog in volle glorie aanwezig in de trapkast, 13 stuks.
  • 6e is UWYH-en, met uitzondering van een bezoekje aan twee Stoffenspektakels, van toepassing. Dit omdat dat een gezellig vriendinnenuitje is, met budget, dus te bont wordt het nooit. En aangezien ik de afgelopen jaar best wel aardig wat heb gemaakt, durf ik dat ook wel prima aan, dat het gelijk netjes in mijn stoffenkast zal passen.

·        Gelinkt aan de 6e uitdaging, de stoffen van afgelopen Stoffenspektakel wegnaaien voordat de volgende Stoffenspektakel weer is… in dit geval 7 mei a.s.
Wat ik aan mijn uitdaging toevoeg is dat ik geen deadlines meer aanga die ècht moeten… want dat brengt bij mij een averechts effect teweeg waardoor ik juist prompt niets meer doe en ik minder plezier heb van mijn hobby… dus niet meer doen heb ik tegen mezelf gezegd.

Dit lijstje zal nooit helemaal leeg zijn, maar de opsomming per uitdaging mag wel wat korter worden, zie 5e uitdaging!!!






dinsdag 1 januari 2019

Terugblik 2018, stand van zaken wat ik heb gemaakt in 2018...

Hoe heb ik het gedaan het afgelopen jaar... Nou... heel niet beroerd. De aantallen zijn bijna verviervoudigd. In 2019 had ik maar 7 kledingstukken gemaakt, en in 2018 maar liefst 19. 10 voor mezelf, 3 voor de jongste, en 4 voor Dennis. 

2 broek
6 jurkjes
1 rokken
1 top
1 trui
1 vest

7 kledingstukken voor mijn gezin gemaakt

2 kledingstukken zijn in de kledingbak/Kringloop beland
1 kledingstuk moet ingenomen worden

Ik zie wel dat ik me ietwat meer mag gaan richten op broeken, rokken, shirtjes en blouses, want daarin heb ik nog steeds een ernstig gebrek aan in mijn garderobe.

Qua kwaliteit of eigenlijk stommiteit: er is 1 broek, gemaakt van dunne katoenen/jeans-look stofje in 2017, nu een klusbroek geworden. Ik heb namelijk gekliederd met wc-reiniger waar bleek in leek te zitten.