Ik heb me heerlijk uitgeleefd met tig soorten stofjes

de Enya

Wat heb ik me afgelopen week heerlijk vermaakt met al die verschillende stofjes en bandjes en randjes. Het uitgangspunt was een geborduurde taft. Van daaruit stofjes bij gezocht, want ik wilde graag een makkelijk zittend jurkje maken die stoer was, maar toch wel het girly-girly gehalte had wat mijn dochter ook zo graag heeft en natúúrlijk kleur!

Er zitten een heleboel kleurtjes in de jurk. En niet alleen kleurtjes die zichtbaar zijn, want de onderjurk heeft een caramel kleurig bovenstukje en een rok van licht naar wat donkerder vrolijk appeltjesgroen geborduurde batist met daarop zilveren accenten. Afgezet met rood satijnband en lichtgroen organzaband. Het bovenlijfje van de jurk is een tweekleurig keperkatoen. De mouwen zijn mooi helderrood, op de foto's is het wat zachter maar het is ècht helderrood. De rok van de jurk is van taft met geborduurde bloemetjes en daaroverheen zit paarse stretch-tule, afgewerkt met een rood rolzoompje.

Bij de schouders zit een diep paars geruit mouwkapje en dat vind ik toch wel een stoere uitstraling geven. Ook de zilveren rits met wiebelend balletje (hij rinkelt niet hoor) is er zichtbaar ingezet. Het fluweelband heeft bloemetjes en een heleboel kleurtjes! Ook zitten er diep paarse fluwelen vierkante accentjes op de mouwzoompjes en op de zoom van de middenachternaad!

Ze heeft de jurk bij het doorpassen diverse keren aangehad en ze is er helemaal weg van. "Hij zit zo lekker, mama" heeft ze wel tig keer gezegd! 

Ja, ze heeft 't gehaald

Jongste dochter heeft alle nachtjes vanaf woensdag geteld, zo graag wilde ze afzwemmen. Want dan heeft ze alle diploma's gehaald! 's Ochtends al haar haren helemaal ingevlochten, want als ze iets vervelend vindt, dan is het wel losse haren in haar ogen, dus vast die handel! We waren iets te vroeg aanwezig, dus we zaten even op de tribune te kijken naar de diploma-uitreiking van het B-zwemmen! Oma van papa's kant was er ook bij en mijn ouders niet, want mijn moeder was net terug van de vakantie en gelijk geveld door de griep... De zonne vitamientjes in Frankrijk hebben niet zo goed hun werk gedaan dit jaar.

Daar gaan ze beginnen, allemaal in een rij staan... en ....

...hup plons in het water en daar gaat de hele bups, zoveel baantjes dit, zoveel baantjes dat. Onder het matje door, over het matje heen klauteren. Koppeltje duikelen in het water, de hoekduik doen in het water. Hurksprong, diepe duik, wedstrijd duik, Dobberen, drijven, zeester op buik en op hun rug, weer plonzen, tig meter onder water door het gat heen zwemmen.

Lekker met kleding aan zwemmen (ahum) de kleding hebben we lekker weggegooid, nog even en je kon er dwars door heen kijken. De waterschoentjes paste ze de afgelopen weken eigenlijk niet meer, maar er waren nergens grotere te vinden, dus we hoopten al dat ze mocht afzwemmen. De regenjas bewaar ik nog voor het geval het nodig is met een schoolreisje of zo. Want eigenlijk draagt ze hem niet. Hij zit onder haar kin zo vervelend stijfjes door de capuchon die in de kraag zit.

Wat een groot verschil met het A-diploma afzwemmen, als ik haar nu door het water zie glijden, gaat het allemaal zo makkelijk en veel sneller, een wereld van verschil.

En dan ineens zijn ze klaar, ze kijkt nog even een beetje verbaasd om zich heen "Ben ik al klaar?". Jip, helemaal klaar.

Even wachten tot ze allemaal zitten en worden geroepen, maar de dame straalt van oor tot oor. Helemaal blij. Ik ook hoor, ik hoef niet meer naar het warme zwembad, en kan ze lekker woensdagmiddag afspreken met vriendjes en vriendinnetjes.

Hè, hè, haar mooie C-diploma! Even handje geven...

Tegenwoordig is er ook nog een liedje en dan mogen de kinders rond het zwembad lopen (al swingend natuurlijk) met hun diploma in hun hand en de papa's en mama's, opa's en oma's klappen en zingen mee!

Dan nog even een "foto"-momentje! Hahaha, alle kinders staan glunderend op een rij en de ene flits naar de andere in hun ogen, maar ze blijven stralen!

Net zoals deze dame, de gehele dag heeft er een grijns op haar gezichtje gezeten.

Bij thuiskomst was er lekker taart voor iedereen. Ja, het is toch weer een fase afsluiten, hè! en dat doen we graag met taart! Ze heeft van ons ook nog een cadeautje gekregen. Een dvd van de nieuwste Tinkerbell en die heeft ze inmiddels al 3 keer bekeken!! Oma Marijanne had voor de dame een mooi leesboekje van beertje Paddington en haar lievelingssnoep BonBonBloc-chocola!! Mjammie, daar heeft ze niet zo héél erg lang mee gedaan, hahaha, ons kleine chocolademonstertje!

's Avonds bleef oma lekker bij ons eten. We hadden patatjes met bitterballen en natúúrlijk pindasaus! Daarna hebben we nog met z'n allen televisie gekeken en hadden we nog allerlei lekkers op de salontafel staan. Nou, we konden onszelf 's avonds het bed inrollen, ik had zoveel gegeten en gesnoept dat ik zondagochtend totáál geen trek had in mijn ontbijt!

Tikkertje...

Ik ben getikt door Sandra van Applicatie-en-Zo en door Esrosa van Esrosa's naaikamer.

Dank jullie wel dames, het duurde wel even eer ik dit tikkertjes berichtje gefabriekt had, maar als ik er aan dacht was het of midden in de nacht, geen goed moment om een  blogberichtje te maken of zat ik aan een mailtje of zoompje of tekening te werken en dan zou ik dát eerst even af maken èn dan... nou ja, je kent het wel, je bent zo twee weken verder (schaam, schaam, schaam). Maar ik heb er ècht even goed voor gezeten en ik moest over sommige vragen ècht even afvragen, wát vind ik nou.

4 Dingen die ik in mijn tas heb...

Mijn tassen haal ik altijd standaard leeg na gebruik, omdat ik elke keer/dag een andere tas pak. Net wat ik aan heb c.q. wat voor kleur mijn schoenen en riem zijn... Dus als ik er nu eentje pak (welke dan ook), heb ik alleen een tas te pakken en verder niets....

Maar wat stop ik er standaard in: eh... of gaat als eerste mijn tas in! dat is misschien wat beter gezegd....

- portemonnee 

- autopapieren

- mobieltje

- sleutels

4 Dingen uit mijn bureaula, ja, ik heb nogal wat lades. Maar niet ècht een bureau. Ik neem aan dat mijn ladeblok onder mijn naaitafel ook goedgekeurd is, toch?

- visitekaartjes

- ontwerp etui

- ontwerp blok

- printer cartridges

4 Favoriete dingen uit de slaapkamer... behalve Rem (staat buiten kijf natuurlijk)

Mijn elektrische (is zó heerlijk) bed

Mijn antieke toilettafel; heb ik als 14-jarige van mijn zakgeld gekocht (ik ging altijd met mijn moeder mee naar een antiekwinkeltje (2 dagen in de week open) en ik heb daar toen ik 14 was mijn eerste antiek gekocht. En daar ben ik nog steeds héél erg blij mee, want ik vind hem nog steeds een pláátje.

Mijn vorig jaar gekochte kroonluchters, mijn eerste èchte mooie lampen voor in de slaapkamer. Daarvoor waren het óf krijgertjes of er hing een zielig peertje, omdat we gewoon niet tegen de goede lamp aanliepen.

De flatscreen televisie aan de muur, heerlijk om een dvd-tje te kijken als Rem 's avonds weg is. Dan kruip ik lekker al in bed en ga ik zo'n film kijken die Rem ábsolúút niet wil zien.

4 Dingen die ja altijd al hebt willen doen... jeetje, daar vraag je me wat, zeg!

Ik zou graag een huis willen kopen, dat ik ècht mooi vindt... Zoiets als mijn ouders, een heerlijk losstaand huis (hoeft niet persé losstaand hoor) uit 1924 met allerlei grapjes en oude details. Telkens als ik bij ze thuis kom geniet ik van al dat moois, en dat is iets wat ik héél erg mis in ons jaren 70 huis. Dat huis is een praktisch huis, overigens wel heerlijk licht en ruim hoor. Maar ik vind het gewoon absoluut ècht niet mooi... Maar wie weet...

Eens naar het modemekka in Italië, dat lijkt me zó geweldig...

Een broekpak voor mezelf op maat laten maken... mijn figuur is wel zó lastig dat ik het zelf eigenlijk ook niet eens ècht voor elkaar krijg... dus lijkt het me heerlijk om net zoals er herenkostuums op maat worden gemaakt er eens eentje voor mij wordt gemaakt op maat!

Gebarentaal leren, vanaf jongs af aan wil ik dat leren, maar mijn omgeving vond dat altijd van de zotte, omdat ik me prima redt met liplezen, klinkerhoren en gehoorapparaat... Maar ergens wil ik het graag kunnen... en op een of andere manier blijft dat bij willen... en niet doen... stom hè!

4 Dingen die je op dit moment heel leuk vindt...

Ik geniet van het ontwerpen voor Farbenmix, en hoe enthousiast Sabine en Janina zijn over de foto's die ik maak van de ontwerpen met mijn jongste dochter erin.

Ik geniet van het lezen van blogberichtjes en het zelf maken van blogberichtjes. Het krijgen van de reacties daarop. Ècht als ik 's ochtends een sombere bui heb (niet vooruit te branden ben bijv.). Ik neem een bakkie leut mee naar de computer, en ik ga lekker wat blogjes bekijken. Foto's van mooie jurkjes en setjes of mooie stillevens en hoekjes in huis, dan drijft die sombere bui gewoon over... zálig.

Ik vind het heel erg leuk om met mijn huis bezig te zijn, qua inrichting dan, hè! Om het gezellig te maken en door het kijken bij anderen op hun blog op ideetjes te komen om het bij mezelf ook gezellig en mooi te krijgen. Want ik vind het best wel moeilijk om keuzes te maken, wat voor kleur verf, of hoe iets neer te zetten...

Fotograferen. Ik vind het zó leuk om te fotograferen om de kleding of mijn huis mooi op de kiek te zetten. 

4 Dingen die je nog niet van mij weet...

Ik ben een wandelende ramp in de keuken. Vind het ook helemaal niet leuk in de keuken, tenzij een ander achter het fornuis staat. Ik kan recht toe recht aan best wel koken, maar daar is dan ook alles mee gezegd...

Ik heb er een hekel aan om de telefoon op te nemen als ik niet weet wie het is. Dat komt waarschijnlijk door mijn slechte gehoor, want ik heb vroeger heel wat ramp telefoontjes gehad. Zolang ik weet waar het over gaat en ik "de kapitein" ben gaat het prima en kwebbel ik een heel eind weg, maar zodra er een "vreemde" belt... hellepie jakkes. Ik begin, nu ik ouder wordt, wel meer "de jeweetwel" er aan te krijgen en roep direct als zo'n dame/heer aan het ratelen slaat "Pardon mevrouw/meneer, ik versta er niets van, want ik ben slechthorend, kunt u wat rustiger/luider praten". Doen ze dat niet kap ik het gesprek direct af en zeg ik dat ze het maar met Rem moeten opnemen of per brief/mail moeten doen.

Dat ik heel blij ben met mijn sproeten. Ik ben dus nooit wit!

Met sinterklaasgedichten nooit een eind aan kan breien, want als ik eenmaal aan het dichten sla, ik soms vijf A-4-tjes voltik.

Hopelijk hebben jullie me nu allemaal weer een beetje beter leren kennen.

De freule maakt het helemaal zelf

M'n jongste dochter had vandaag een klassenfeestje, ja zeven jaar oud en dan al een klassenfeest! Twee vriendinnetjes van haar waren jarig en er werd een disco gegeven! Helemaal echt met glitterpruiken en discomuziek en gekleurde lampen! We hadden twee leuke kralenarmbandjes voor de dames gekocht met daaraan allemaal bedeltjes in hartjesvorm, maar... ze vond het toch een beetje magertjes om te geven en wilde nog wat moois erbij. Dus, denken, denken, denken en toen bedacht ik dat een geurzakje wel leuk zou zijn.

Maandagmiddag waren we gelijk aan de slag gegaan en vanuit school liepen we gelijk naar boven naar de lapjeskast. Ze wilde graag lapjes met bloemetjes. Nu die had ik wel. Dit waren de restantjes van het tuniekjurkje Silke. De lapjes waren eigenlijk te klein om iets van te maken, maar ik kon het niet weggooien "Je weet maar nooit, hè!" en zie, wat komen ze toch goed van pas. Wat satijnen lintjes, satijnen rode roosjes, Tilda-knoopjes en Farbenmix-labels en hup aan het werk. Eerst wordt er een vierkantje getekend, als patroon voor het kussentje. Een zakje gaat niet lukken, want dan wordt het wel héél erg klein. Het vierkante papiertje wordt overgenomen met trickmarker op twee verschillende lapjes.

Dan uitknippen en de verschillende lapjes op elkaar spelden. Daarna even op zoek naar het roze krukje, want haar beentjes zijn nog steeds zo'n 20cm te kort voor het pedaal Maar de dame zit verder prima achter mijn machine en dan is 't karren maar. Ze kijkt er helemaal serieus van, houdt haar handjes goed uit de buurt van het voetje. Helemaal goed.

Nummer één gaat helemaal goed, maar bij nummer twee heeft de machine andere plannen. Hij is aan het lussen! Ze weet niet waar ze het zoeken moet. "Heb ik dat gedaan?". "Nee schat, de machine heeft zich gewoon even verslikt...". "Da's stom" is haar reactie. Maar de dame moet nu wel met een tornmesje de verkeerde steken uithalen. Ik gluur stiekem of het allemaal goed gaat i.v.m. vingers en zo, maar het lukt prima. Daarna opnieuw spelden, stikken en dan mogen de hoekjes eraf geknipt worden...

Dan moet via een kleine opening het kussentje gekeerd worden en dat gaat wel een beetje friemelfruttelig, maar het lukt. Ook de hoekjes met een punt van een schaar (met de minst scherpe punt die ik kon vinden) er in duwen lukt, zonder dat ze een gat achterlaat. Ik heb toen ik klein was wel eens een gat in een hoekpunt gemaakt, dat heb ik toen wel met kleine steekjes gedicht (ssst niet doorvertellen).  Even later kan ze beide kussentjes vullen met lavendel. Ze maakt het plastic zakje open en er komt een bom aan lavendelgeur de kamer in. Zelfs ik, ik heb een keelontsteking en mijn oren, neus en keel zitten potdicht, ruik de lavendel! Met een lepeltje schept ze de kussenhoesjes vol.

Het laatste restje wordt met de hand uit de kom gevist...

En tada, een dik gevuld kussentje. De opening wordt dicht gespeld en met kleine steekjes dichtgemaakt. Ik ben verbaasd over hoe klein de steekjes zijn die ze maakt. Ik bedoel, borduren is één ding, maar dan weet je tenminste in welk gat je de naald moet steken, maar hier moet ze zelf de richting bepalen en op school krijgen ze geen handwerken meer. Ik vind het knap! Als ze het kussentje heeft gesloten is het alweer laat en moet ik gaan koken. Ik heb met haar afgesproken dat we de volgende dag de kussentjes gaan versieren, want ze zijn nu, ondanks het vrolijke stofje, nog wel een beetje kaal.

Dinsdagmiddag ze komt uit school en wil gelijk beginnen met het versieren van de kussentjes. Ze gaat even een beetje rommelen, schikken en prikken met spelden. Dan heeft ze het "model" gevonden zoals ze het wil hebben.

Nu moet het label met wéér van die super kleine steekjes vastgezet worden en dat gaat met dat label van Farbenmix niet zo makkelijk, want dat ding is toch wel behoorlijk stug. Eigenlijk meer geschikt om met de naaimachine vast te zetten op je werkstuk. Maar ja, de volgorde is nu achterstevoren, dus moet het met de hand en dat gaat eigenlijk best wel vlot. Ik was even wel bang dat ze misschien in haar vingers zou prikken, tijdens het hard duwen van de naald door de stugge stof, maar het gaat goed.

Er moet volgens haar toch echt nog een strik opkomen, dus ienemienemutten welke kleur het mooist is, en de dame kiest voor roze-oranjerood (de kleur is niet te beschrijven, zo vaag). 

De lintjes afknippen en het is af.

Voor beide dames heeft ze een mooi geurkussentje gemaakt. Ze vertelde, dat tijdens het uitpakken de lavendel door het pakpapier heen denderde en de dames al raadden wat er in zat.

Maar natuurlijk niet hoe het eruit zag. En de armbandjes werden ook helemaal goedgekeurd!

Ze zijn allemaal af.

Nee, ik heb geen brei-arm gekregen, of krampvingers. De sjaals zijn met een lekkere dikke pen gebreid, dus het ging eigenlijk best wel vlot! Mijn dochters waren testpersonen voor hoe breed de sjaal moest worden en hoe lang. Want iets verzinnen is een ding, maar ik heb nog nooit zoiets gebreid en een patroon heb ik ook niet zo een, twee, drie. 

Dus opzetten, breien, checken en weer uithalen, weer opzetten, breien, checken en we gaan vooruit,  bijna... Nog een keertje uithalen! Nog een keer opzetten, breien, checken en het is goed! In een avondje was het gelukt! Ik heb wel even het aantal steken, dikte van de breipennen, breedte en lengte genoteerd, want wie weet.

De foto's maken was op zich zo gebeurt, maar de kleuren krijg ik met geen mogelijkheid zoals ze in het echt zijn. Misschien ligt het aan mijn fototoestel. Hij begint al bejaard te worden en maakt soms aardig wat overuren. Hij piept momenteel met een soort echo erbij, klinkt niet echt heel erg gezond.

Ik heb vandaag tijdens de lunch tekeningetjes gemaakt voor mijn volgende kledingstukken, dit keer vol met vierkantjes! Ik zie ze niet vliegen hoor!

Demi sjaal

Voor de webwinkel ben ik bezig heerlijke comfortabele sjaals met striklint te maken. Lekker op de bank met mijn voetjes omhoog. Allemaal prachtige kleuren;  marineblauw, kobaltblauw, donker turkoois, licht turkoois, denim blauw, zwart en zeegroen. De wol is lekker zacht en breidt lekker weg.

Ik heb geprobeerd de kleuren goed uit te laten komen op bovenstaande foto. Dat is totáál niet gelukt! De kleuren zijn mega-mega veel dieper, warmer en mooier van kleur. Maar blijkbaar is mijn fotolens blind en ziet ' ie wat anders (grrr). Tien foto's later: licht aan, licht uit, rolgordijn omhoog, rolgordijn omlaag, in het licht staan etc. is dit het beste resultaat.

Ik heb eergisteren in mijn snoepla (lees: lintenla) een heleboel mooie lintjes erbij uitgekozen, maar er zaten een paar kleuren blauw tussen waar ik over twijfelde dus gisteren hup met Rem in de auto gesprongen en even een berg lintjes gekocht en nu heb ik een megaberg aan keus! Heerlijk!

Winterjas Bridget Deel 2

Inderdaad, de ABC 111 valt mega-groot. Zoals hier te lezen is was ik aan het worstelen welke maat ik moest nemen. Ze valt qua lengte precies in maat 128. Ik dacht slim te zijn en pakte maat 140, maar qua breedte had ik beter maat 116 kunnen doen. De jas heb ik aan het bovenlijf zo'n 15 cm ingenomen c.q. gesmokkeld met de knopen! De lengte is overigens prima, lekker lang bij de beentjes en dus lekker warm en de mouwen zijn expres extra lang met een omslag (zo is het patroon ook). 

Het stofje naait lekker weg. Ze vond de jas bij het passen wel zwaar (twee keer mantelstof), maar het is natuurlijk ook wel wennen na al die luchtige zomerjasjes om nu opeens een dikke winterjas aan te hebben. Ik moet nu beginnen aan de dubbele sjaalkraag. Er zit een binnen- en een buitenkraag aan. De buitenste kraag zit met plooien. Dus ik moet nog even kijken hoe dat in elkaar zit. 

Dus wordt vervolgd!

ABC 111 winterjas voor dochterlief

Ik ga maar eens op tijd met een winterjas voor de jongste dochter beginnen. Vorig jaar was ik redelijk op tijd, maar bleef de jas toch nog een tijd liggen eer hij af was. Ik zag dit patroon van Abacadabra en was verkocht. Wat een vrolijke jas, het stofje werkt daaraan natuurlijk ook mee, maar gewoon, die balletjes aan de sjaal en pet. Leuke zakken, de onderrand wat golvend. Ik vind hem super. 

Dochterlief gelukkig ook, maar zij vind vooral het stofje heel erg leuk. Alleen het stofje van het voorbeeld hoef ik haar niet aan te doen. Zodra er geel in zit lijkt ze ziek. Dus ik ben in de kast gedoken en heb een stofje van mezelf eruit gevist. Ik zou daar een jaar of vier! geleden een jas voor mezelf van maken, maar helaas komt er steeds iets tussen. En dit jaar komt er geheid ook weer niets van (zie mijn Oilily zomerjurk, nog steeds niet af, schaam, schaam, schaam). Mijn privé-kast met lappen mag best wat leger. De stof is dus een UWYH-tje en dat scheelt alweer 25cm! aan hoogte over de gehele plank heen! Kijk dat ruimt weer op!

De stof is een wollen stof die op een satijnen onderlaag is gezet. De buitenkant is héél diep aubergine-paars en de binnenkant is knalrood. Mijn plan is, de lap is groot genoeg voor een volwassen jas, om de stof voor binnen en buiten te gebruiken. De buitenkant wordt paars en de binnenkant wordt rood. De bedoeling is natuurlijk ook om er de sjaal en pet ook bij te maken. Het zal misschien wat passen en meten worden, maar ik kom er vast wel uit. En anders een mooie rode stof erbij, voor sjaal of pet, moet vast wel lukken!

Ik moet alleen nog even op zoek naar knopen, eerst in mijn eigen voorraad duiken! Het is mijn eerste Abacadabra-project en ik ben benieuwd hoe de snit is. Het patroon heb ik al uitgetekend, na een gesoebat over welke maat ik zou nemen. Ik heb de matentabel van Abacadabra gepakt en dochterlief opgemeten. Ze is bijna ,28m lang. Haar bovenwijdte en taille is maat 116, haar heupen, armen en rug is allemaal exact 128. Ja, ze moet hem natuurlijk tot en met maart aankunnen, dus ik heb maar een 140 uitgetekend, en hoop dat 'ie bij haar bovenlijf niet te veel open gaat staan. Want het is wel een jas met een riante sjaalkraag.

Nu kan ik de knopen en de zakken altijd een zwikkie opschuiven. Dit matengedoe vind ik altijd wel zo lastig. Ze moet er natuurlijk ook truien en jasjes onder kunnen dragen en lekker kunnen bewegen. Maar goed, ik maak eerst de buitenlaag en hijs die binnenstebuiten bij haar aan, ze moet dan wel even als voorbeeld een dikke trui aan (arm kind, ze loopt nu in een shirtje buiten te spelen). En dan weet ik of ik goed zit. 

Ik hoop snel wat te kunnen laten zien!

Tweehonderveertig plooitjes later

Het jurkje waar ik het van de week over had is af! Ik heb er vier gemaakt. Na een oponthoud in het begin, ik had iets verkeerd berekend, en daar kwam ik héél laat in de avond achter, jakkes! Na een diepe zucht ben ik mijn bed maar ingedoken en heb daar eens even rustig over na zitten denken. Doordat de stof een ruitje is, moest het natuurlijk wel symmetrisch blijven, daar was ik wel snel uit, maar ja wat dan. Een paspop, kilo spelden en dan zoeken naar de goede snit. 

Nou het wás een flinke klus, want in elk bovenlijfje, inclusief de kop van de mouwen, zitten circa veertig ingestikte plooitjes. De rok heeft er ook nog een stuk of twintig, dus eer dat die allemaal gespeld en gestikt waren. Pfffew daar ben ik aardig wat uurtjes mee bezig geweest. 

De ceintuur heeft twee verschillende stofjes. Ik viel al eerder voor het stofje wit met kobaltblauw, zo'n mooie kleur blauw! Maar helaas was er nog maar een klein stukje stof (jammer!). Ik wist nog niet wat ik er mee ging doen, maar toen ik de rode ruit had gekocht wist ik het. Dat stofje móest bij de rode ruit gecombineerd worden. Het blauw was exact de kleur blauw als in de ruit. Voor de ceintuur heb ik bij dat mooie blauw-witte een rood met witte stip gevonden, exact de kleur rood van de ruitjesstof. Lekker knal. 

De knoopjes vond ik nogal lastig, want moest ik nu de kleur uit de jurk nemen, of zilverkleurig, of eh.... Maar uiteindelijk ben ik voor parelmoer knoopjes gegaan, van die simpele, eenvoudig en mooie knoopjes. Ik heb ze in diverse maten in de la liggen. Ik kan het niet laten ze steeds te kopen. Ik heb ze gewoon glad met 2 gaatjes, groot en klein, glad en vierkant, maar ook ingegraveerd met bloemetjes, met wiebertjes erop en met streepjes. Telkens als ik weer een ander modelletje tegenkomen móet ik er een aantal kopen en ik gebruik ze héél vaak!

Volgens Bridget zit het jurkje lekker en is het stofje heel zacht. Het was ook een lekker stofje om mee te werken. Het is soepelvallend en het verwerkt lekker. De kleuren zijn super. Knalrood, kobaltblauw, knalgeel een beetje groen en zwart. Ik kon het niet laten en ik heb het jurkje aan de binnenkant ook lekker vrolijk gemaakt. Het is gevoerd met rood-wit gestreept katoen. En de zoompjes van de rokken en mouwen zijn afgewerkt met kobaltblauw satijnband. Dan blijft de zoom ook mooi rond staan.

Vandaag ben ik verder gegaan met iets heel anders, ook van dezelfde stof, maar dan als accessoire! Dat was héél leuk om te maken, wel heel veel kramp in de vingers, maar dat laat ik nog zien in een ander blogberichtje, ik duik nu mijn bedje in.

Hè, hè!! Eindelijk...

Eindelijk, eindelijk, eindelijk is het me gelukt om op tijd de Hortensia te knippen! Zodat ik de bloemen mooi in een mandje kan schikken en kan laten indrogen. Ik zag het vorig jaar ook op diverse blogs voorbij komen en dacht, dat is mooi en ik heb ook een Hortensia. Maar het was zo druk met het begin van mijn webwinkel en Farbenmix, dat ik er pas in november weer aan dacht èn toen was het gatenkaas! Alle bloemen waren foetsie!

Ik zag het pas bij Lydia op het blog, en dacht bij mezelf. NU ben ik op tijd! Afgelopen weekend heb ik lekker in het zonnetje de bloemen eruit geknipt. Het was een hele berg! Twee grijzige mandjes opgezocht. Oase had ik vorig jaar al gekocht, dus dat hoefde ik alleen maar uit te pakken en knippen steken maar! Leuk werkje!

Het grappige is dat, het is één struik, maar er zit lichtroze bloemen in, lichtgroene, en een aantal beginnen al te kleuren en die zijn diep rozerood....

Aangezien de struik van m'n oudste dochter is, heeft ze gekregen bij haar geboorte van ome Jan (de buurman naast mijn ouders) en heb ik voor haar ook een mand gemaakt met de bloemen. Ze vind ze prachtig!

En ik zit bij de salontafel héél tevreden naar mijn noeste arbeid te kijken! Eindelijk op tijd!

Schouders mouleren gaat niet op een paspop

Ik heb een ontwerp gemaakt en dus ook een patroon, maar het pakt iets anders uit dan verwacht. Dat vind ik altijd wel een uitdaging om het dan dusdanig om te gooien dat het perfect wordt.

Ik heb denk ik ergens een rekenfout gemaakt of zo, de belijning van de hals voor en achter is mooi, maar bij de mouw/schouder wil het niet zoals ik het wil. Een paspop heeft dan toch wat beperkingen, want de schouders zijn vrij hoekig. In het echt is een schoudertje wat rond en dan toont alles toch anders. Er klopte iets niet bij de mouw/schouderpartij. 

Toch maar even aan dochterlief gevraagd of ze even het bovenlijfje aan wilde doen. Ik kijk en denk, blggg, er klopt iets niet, maar wat? Rem vind de hals voor en achter mooi. Ja ik ook, het lijfje is ècht mooi gelukt. De mouwen ook, maar hm... Ik pak de mouw/schouderpartij en ga mouleren een beetje schuiven naar links en pats, een plooi, waardoor de plooitjes van de mouw samen open vallen... kijk dát wilde ik nu hebben.

Wel zijn de jurkjes in maat opgeschoven, want de jurkjes worden nu geen maat 92/98 - 104/110 - 116-122 en 128/134 maar schuif een maatje op naar 104/110 - 116/122 - 128/134 en 140/146. 

Ik maak nu eerst alle bovenlijfjes in grote lijnen, zodat ze allemaal hetzelfde zijn, want ik heb geen patroon met hulpstreepjes. Zodra de bovenlijfjes allemaal in elkaar zitten, ga ik verder met de afwerking en de rokbanen. Wat zal ik daar mee gaan doen?

Doordat het bovenlijfje zó veranderd is en afgeweken van het ontwerp, en eigenlijk mooier is geworden, weet ik nog niet of ik met de rokbanen ga doen wat ik in eerste instantie van plan was. Ik denk dat ik het meeneem naar bed en daar ga bedenkselen wat het gaat worden. 

In mijn hoofd in het donker kan ik het beste ontwerpen en kom ik ook op de meest sublieme ideeën. Ik kan 's nachts ook heel goed de werkvolgorde bedenken, ik zie het in mijn hoofd plaatje voor plaatje lijkt het wel. Waarom 's nachts, géén idee, het is lekker stil en donker en je kan úren denken zonder gestoord te worden door de klok of iemand die je roept. Dat zal het denk ik wel zijn....!