Nee, ik heb geen brei-arm gekregen, of krampvingers. De sjaals zijn met een lekkere dikke pen gebreid, dus het ging eigenlijk best wel vlot! Mijn dochters waren testpersonen voor hoe breed de sjaal moest worden en hoe lang. Want iets verzinnen is een ding, maar ik heb nog nooit zoiets gebreid en een patroon heb ik ook niet zo een, twee, drie.
Dus opzetten, breien, checken en weer uithalen, weer opzetten, breien, checken en we gaan vooruit, bijna... Nog een keertje uithalen! Nog een keer opzetten, breien, checken en het is goed! In een avondje was het gelukt! Ik heb wel even het aantal steken, dikte van de breipennen, breedte en lengte genoteerd, want wie weet.
De foto's maken was op zich zo gebeurt, maar de kleuren krijg ik met geen mogelijkheid zoals ze in het echt zijn. Misschien ligt het aan mijn fototoestel. Hij begint al bejaard te worden en maakt soms aardig wat overuren. Hij piept momenteel met een soort echo erbij, klinkt niet echt heel erg gezond.
Ik heb vandaag tijdens de lunch tekeningetjes gemaakt voor mijn volgende kledingstukken, dit keer vol met vierkantjes! Ik zie ze niet vliegen hoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten