Onion 2022 overgenomen

Vorige week zaterdag was ik naar Utrecht naar de lapjesmarkt en naar de ALV van Sancho. Terwijl we even lekker wat warms zaten te drinken ging het natuurlijk over wat je zocht aan lappen, patronen en wat je wilde gaan maken tijdens het naaiweekend. Ook kwam er een patroon op tafel van Inge, die had het meegenomen voor Josette. Het was een voor mij onbekend merk patroon Onion. Het nummer van het patroon weet ik niet meer, maar het was een heel leuk jurkje, die in meerdere variaties kon maken.

Nu kwam ik op de Facebook van Sancho een oproepje tegen van Arjanne, die haar patronen aan het uitdunnen was en ze voor een klein prijsje te koop aanbood. Er stonden twee patronen van  Onion op de lijst. Normaal had het me niks gezegd en had ik het waarschijnlijk ook niet opgezocht, want ik was eigenlijk met andere dingen bezig. Maar nu ging ik gelijk aan de zoek naar de nummers op internet welke patronen dat nu eigenlijk waren. Het  jurkje 2022 sprong er gelijk uit en ik melde me gelijk aan, dat ik het patroon héél graag zou willen.

Ook Inge melde zich nog geen twee tellen later aan, dat ik haar net voor was, maar dat ze graag het andere Onion 2047 patroon wilde hebben. Aangezien we elkaar binnenkort ontmoeten bij het naaiweekend zijn de patronen naar mij gestuurd, dan neem ik die van Inge mee. Scheelt weer verzendkosten.

Dus ik moet nu toch snel eens koekeloeren of ik een geschikt stofje heb in mijn stapel ongemotiveerd tricot voor het jurkje, want dan wil ik dat jurkje graag maken in het naaiweekend. Dus duim, duim, duim dat ik iets moois vind....

De lapjesdeken... met een blooper...

Ik vond een tas... een je-weet-wel-tasje voormanlief... met daarin een dik dubbelgevouwen stofje met daaraan gestikt een wollen tussenvulling. Het moet een lapjesdeken voor hem worden. Een kussentje van dezelfde stofjes heeft hij al gekregen met zijn verjaardag in 2014, dus zo lang ben ik al bezig met de lapjesdeken. Eenmaal eruit lag er onderin de tas een spijkerstofje en daarnaast een top, die half in elkaar gestikt zit... Hmmm... De boel is zo te zien hopla erin gestopt, waarschijnlijk omdat de handel met al die spelden niet op te vouwen was... Maar het is niet handig een top half in de spelden eruit te vissen en uit te spreiden. 

Ik haal de hele handel eruit en de zooi blijft in een gekreukelde toestand liggen. Over de spijkerstof maak ik me geen zorgen. Even de stoomstrijkijzer er over heen en het resultaat zal een stuk gladder zijn. De top is een hachelijke zaak om uit elkaar te peuteren, want er zitten spelden in, maar niet zo stevig dat de boel niet uit elkaar kan vallen. Dus voorzichtigheid is geboden voor de top en voor mijn vingers.

Eenmaal uit elkaar gepulkt ga ik wat banen stikken en na daarna leg ik de hele handel op de grond en daar gaat het mis. Ik leg de banen niet goed naast elkaar. Als je goed kijkt zie je dat de rechterbaan een baan meer er aan gestikt heeft zitten... en die top hoort eigenlijk andersom te liggen. De buitenste baan rechts hoort in het midden te liggen.

Helaas zie ik het niet en ga ik de boel strijken. En zoeken naar de restjes stof om een nieuwe middelste baan te knippen, zodat ik toch een complete top heb... Helaas heb ik niet genoeg restjes en moet ik van de Tilda sterretjesstof een stukje kopen uit mijn webwinkel. Ondertussen snap ik er natuurlijk geen bal van waar ik die ene baan heb gelaten. Ik ben namelijk normaal gesproken nogal kieskeurig in het bij elkaar houden van de hele handel. Ik laat het fenomeen "Waar is de middelste baan toch gebleven?" maar los en ik ga de vierkantjes aan elkaar stikken. Uiteindelijk is de hele boel aan elkaar gestikt en kan ik naar de volgende stap... strijken.

Wat ben ik blij met mijn superstrijkstoommonster... Heerlijk! In no time is de hele handel gestreken.

Ik leg de top op de tussenvulling en zie ineens dat de lap tussenvulling te klein is. Ik heb zitten kijken en kijken... maar ik zie het niet... Wéér helaas... Ik zie alleen maar dat de top groter is dan de tussenvulling en ik besluit de naden een klein stukje in te stikken, dus de vierkantjes een pietsie kleiner te maken, zodat het er wel oppast... Achteraf stom, ik had gewoon een pietsie beter moeten kijken...

Na het iets instikken van de naden leg ik de top er weer op en begin de lagen op elkaar te spelden en dan ineens!!...BOINK!! ontdek ik dat ik eigenlijk een baan te veel heb! Een baan te veel...???... Ik snap er niks van, totdat ik de foto's met de twee losse banen van de top terug zie. Ik zie dat, zoals ik het had neergelegd, de middelste baan aan de buitenrand ligt... dus... mja... de middelste baan had ik gewoon al... Dat wordt dus lostornen....

En dan, wat nu... die ene baan eraf halen en het dan zo laten of alle banen die ik een stukje ingestikt heb lostornen... Het is het laatste geworden. Ik heb er ongeveer twee dagen over gedaan om de boel los te tornen, want ik heb natuurlijk geen reuzesteek gebruikt, grumblegrumblegrumble.

Uiteindelijk is het stiksel helemaal losgetornd. Weer opnieuw gestreken en vervolgens de top op de tussenvulling gespeld en doorgestikt... En nu kan ik eindelijk repen gaan snijden van spijkerstof voor de rand. Om de lapjesdeken een beetje stoer mee af te werken... pffff... maar ik kom er wel hoor... hij wordt ieder geval lekker groot en héérlijk zacht!!

P.S. wat ga ik doen met de baan die ik er af heb gehaald? Daar maak ik natuurlijk gewoon nog een lapjeskussentje van... Hebben we allebei een zacht kussentje, hahaha.

Lapjesmarkt en de ALV, Algemene LedenVergadering, van Sancho in Utrecht

Al weken geleden had ik me opgegeven om te komen naar de ALV van Sancho in Utrecht. En deze keer had ik me voorgenomen, wat er ook gebeurt... ik ga naar de lapjesmarkt. Af en toe ga ik op dinsdag bij Gertilde een bakkie doen en een patroontje uitraderen. Dus hadden we tijdens zo'n bakkie leut afgesproken om samen met de trein er naar toe te gaan. Is nog gezellig ook! Een week later konden we meerijden met Inge, nog leuker, want hoe meer zielen hoe meer vreugd. De dag voor vertrek heb ik een rokje uitgeraderd, geknipt en in elkaar gezet. De Kristy uit de LMV. Mijn dochters hebben tijdens de passessie goed gekeken of het goed zat (niet te strak of te wijd). Dus net als vorig jaar, vlak voor de ALV weer iets gemaakt (foto komt nog)

's Ochtends tussen 08:00 en 08:15 uur moest ik Gertilde zijn... WOW... 08:00 uur... da's héél vroeg opstaan, maar is me gelukt... De dames lagen nog op één oor toen de wekker ging, dus zachtjes opgestaan en aangekleed (zwart rokje, Kristy uit de LMV, zwart shirtje, overslagtruitje, zwarte panty en zwarte stiletto enkellaarsjes), ontbeten etc. Helemaal opgetut en al, Agenda ALV in de tas, centjes om lapjes te kopen om mee te nemen naar het naaiweekend. Alles had ik bij me. Hup naar buiten, het is fris en stil... niemand op straat, iedereen ligt nog te slapen lijkt het wel. Logisch, zou ik normaal gesproken ook nog doen, tenminste... slapen misschien niet, maar nog wel in mijn warme bed.

foto's van Inge

Ik loop naar Gertilde, is hier een straatje verderop en ik was er even na acht uur en deel van Gertilde's gezin zat aan het ontbijt. Dus even kwebbelen totdat Inge er was. Na een zwik minuutjes kwam Inge er aan en hobbelden wij naar buiten, uitgezwaaid door de kinderen van Gertilde. Gezellig! In de auto zitten al twee dames om ook mee te rijden en Gertilde en ik schuiven er bij op de achterbank. Met z'n vijven gaat dat precies. In twee tellen zaten we op de snelweg, want dat is hier vlakbij. En ik belde m'n oudste dochter eventjes, op om haar wakker te maken, want dat had ik beloofd te doen... en was ik vergeten. Ze heeft namelijk flink wat leerwerk voor haar tentamens deze week.

Al kwebbelend zijn we snel in Utrecht, het is even kijken of de goede afslag gevonden wordt om te parkeren, maar één van de dames had haar mobieltje in de aanslag om het te checken en het was afrit nummer... eh... 12 geloof ik. Parkeerplaats gevonden en we staan even later in de bus die ons naar het centrum brengt. We zitten en staan lekker te kwebbelen en komen even later aan bij het station. Dan wordt er met behulp van een mobieltje de weg gevonden naar de lapjesmarkt... maar eerst... eerst is er koffie of chocolademelk!!

We zijn er als eerste en ploffen gelijk aan de grootste tafel die er is. We kletsen wat af. Er worden patronen uit tassen gehaald, er wordt op mobieltjes gekeken met wat voor jurkje ik bedoel uit de LMV (La Maison Victor). Want ik wil stof kopen voor de Henriette jurk en voor de Lora dress ook uit de LMV. Er druppelen steeds wat dames binnen. Ik bestel nog een colaatje (alleen buitenshuis drink ik dat tegenwoordig!!) en we kletsen nog even verder. Inge meld mij aan bij de LMV facebookgroep, super, dan kan ik inspiratie doen voor de jurkjes die ik wil gaan maken! Na een half uur à drie kwartier staan we op om naar buiten te gaan naar de kramen vol met stofjes, want daarom zijn we zo vroeg opgestaan. Het zonnetje schijnt ineens. Héérlijk!! We lopen eerst met een groepje langs de kramen, maar op een gegeven moment blijven Inge en ik van het groepje over de rest waaiert met anderen mee of alleen. We komen wel steeds dames onderweg tegen (o.a. Anouk, Joyce, Joke, Henrike en haar moeder, Corine en nog véél meer dames), en dan wordt er gelijk in de tassen gekeken wat voor stofjes er in liggen. Het is nog niet zo gemakkelijk om gericht te zoeken voor bepaalde jurkjes vind ik. Maar uiteindelijk helemaal aan het eind van de straat kom ik een mooi zwart-wit stofje tegen voor een jurkje en een mooi zwart wit Escher stofje voor een rokje. Oké een rokje stond niet op mijn lijstje, maar dat boeit niet, want rokjes kan je altijd gebruiken. Dit Escher stofje is aan tweezijdig te gebruiken. Op de foto zie je nu zwarte zwanen en witte vissen, maar aan de andere kant is het net andersom en zie je zwarte vissen en witte zwanen... Leuk effect.

Verderop kom ik de voering voor het jurkje en rokje tegen, maar een stevig tricot stofje á la Punta di Roma of een stevig stofje met wat stretch kom ik niet tegen. Tenminste niet in de kleuren die mij staan. Er zijn héél veel poedertintjes en dat staat mij voor geen meter. Ik wilde namelijk ook een mooi vrolijk jurkje maken, maar dat gaat vandaag niet lukken om dat te vinden.

Als we de ronde langs de kramen klaar hebben gaan Inge en ik nog even terug om wat te drinken, we hebben dorst. We wilden bijna bij het raam gaan zitten als we horen dat er dames van Sancho achterin de zaak zitten. Huppetee de tas die we neer hadden geploft wordt gelijk weer opgetild en hopla naar achteren. We ploffen op een stoel neer. Ik frut mijn jas uit en ik bestel weer een warme chocolademelk. Hè, hè... mijn voeten merken het. We zitten lekker te kwebbelen, natuurlijk over stofjes, patronen en dat soort dingen.

Na een half uurtje gaan we nog een keertje naar de kraam terug waar Inge nog een lapje had gezien, en al de hele tijd zat te wachten op toestemming van haar oudste dochter. Die maar niet reageert, hahaha, want tsja, tieners slapen 's ochtends in het weekend natuurlijk. Uiteindelijk koopt Inge het stofje gewoon, of ze nu iets gehoord heeft of niet. Daarna lopen we naar de locatie waar de ALV plaatsvind, daar gaan we namelijk eerst lunchen (lekkere bolletjes en broodjes met hartig en zoet beleg) en dan vergaderen, pauze, vergaderen en als toetje... een High Tea met allerlei lekkers dat iedereen meegenomen heeft. Lekker kwebbelen en ergens rond half vijf ga ik mijn tas en spullen verzamelen om op zoek te gaan naar het Centraal Station om de trein en bus te nemen naar Reeuwijk.

Bij het naar buiten komen zie ik Joke en ik vraag of zij naar het station loopt en dat is het geval. Gelukkig voor mij, want ik weet in Utrecht niet zo (zeg maar rustig niet) denderend de weg. Hoewel met een mobieltje het vast wel zal lukken, maar zo is het nog gezellig ook.

Rond vijf uur heb ik de trein naar Gouda te pakken en de bus die om kwart voor zes zou komen, bestaat ineens niet meer (volgens de App wel hè) dus na een kwartiertje wachten heb ik de bus van zes uur naar Reeuwijk. Ik app naar de dames dat ik er aan kom en dat ze het eten kunnen gaan regelen, want ik ben behoorlijk moe na zo'n dag lopen van het station naar het centrum, slenteren langs kraampjes en stevig de pas in om weer op het station te geraken. En zodra mijn achterwerk de bank raakt... sta ik ook niet meer op, behalve om naar het toilet c.q. m'n bed te gaan, hahaha.