Om om negen uur in Noordwijk aan te komen, vertrek ik om half acht… Het is best druk onderweg, maar ik kachel prima door. Even voordat de zaal open gaat kom ik aan, en moet ik even zoeken waar de parkeerplaats is, want volgens Truus (navigatiekwebbeltante) ben ik er al, maar dat ziet er nogal fietserig uit… Dus even keren, en de volgende nemen… en yeahhh een parkeerplaats. Wel met irritante steentjes, niet handig op hakken en niet handig met karretjes waarop je je naaimachine en naaicase op heb staan… maar rustig stap voor stap komen we er wel.
De naaidag wordt gehouden in een Hostel, en er lopen allemaal kinderen rond, de meeste in een buitenlandse taal sprekend en allerlei tassen zeulend. Volgens mij zijn de de tijd van schoolkamp aangebroken, maar dan de luxere versie, ik zat met school namelijk altijd in een tent… dan vroeger. Ik ben dus één van de weinige volwassene die daar rondloopt, en vooralsnog de enige met machinerie op een karretje achter me aan. Ik vraag bij de bar waar ik moet zijn, en ik zat bijna goed… nog een stukje doorlopen en daar kom ik in een riante zaal, bakken vol licht, met gigantisch ramen tot de grond, met knaloranje tafels die ruim uit elkaar staan met stoelen.
Joyce zit daar met haar jongste dochtertje, die net flink ziek is geweest, en dus nog een dagje rustig aan moet doen, zich héérlijk vermaakt met tekenen, en uitdelen van snoepjes (mjammie!!!).
Ik ga, nadat ik eerst een kopje verse thee heb gescoord met een héérlijk koekje, me installeren aan de tafel van Joyce. Mijn tas plof ik in de kap van de naaimachine, dat scheelt weer een sta-in-de-weg. Daarna pak ik het boekje plus raderblad van het patroon wat ik graag wil uitraderen. Deze keer gebruik ik weer puinzakken, want het modelletje lijkt me wel een exemplaar dat ik wel vaker wil maken.
Het is een jurkje uit de My Image 16, model M1805. Ik meet altijd eerst het patroon op, met name de roklengte… De roklijn is A-symmetrisch in een punt voor en achter en loopt in een soort splitten in de zijnaden. Aangezien ik lekker wil kunnen zitten, verleng ik de rok boven de split met 5cm. Ik verwerk het gelijk in het patroon en geef aan met tekens en korte tekst wat ik heb uitgespookt, zodat ik dat later altijd nog kan corrigeren c.q. weet wat ik heb veranderd aan het patroon.
Als alles is gespeld op een leuk donkerblauw stofje, wat licht van gewicht is, een structuurweefseltje, soepel en een snufje stretch heeft, ga ik de boel controleren. Het stofje heb ik trouwens gevonden in de weggeefhoek van Daniëlle en is perfect voor lente jurkjes! Daarna met de maat-magneetjes aan mijn schaar de naadtoeslag precies langs het patroon knippen…. Ik heb de spelden dwars op de rand gespeld, dat zorgt er voor dat de magneetjes niet reageren op de spelden en is het zo geknipt.
Daarna de boel opstapelen en even pauze met een héérlijk kopje verse thee met heerlijk versgebakken koekje… zó lekker!!
Daarna met rood rijggaren de benodigde tekens op het patroon aangeven, zodat ik daarna lekker kan gaan locken. Elk onderdeel wat ik klaar heb, haal ik het patroondeel er vanaf. Alle patroondelen speld ik zorgvuldig bij elkaar vast, zodat ik dat thuis in een plastic mapje kan stoppen met een vierkantje van de gebruikte stof, zodat ik later alleen maar naar het stofje hoef te kijken om te weten welk patroon het is.
Om een uur of één gaan we lunchen. Ze hebben heerlijk verse broodjes, en allerlei vers beleg. Ik kies voor een slaatje en een kroket. Ik zit bij Joyce, haar dochtertje en Nienke aan tafel. We zitten al kwebbelend te genieten van de lunch.
Na de lunch gaan we weer aan de gang… er is tussentijds nog een extra tafel nodig om uit te raderen of te knippen en in een kast staan extra tafels, die zó uitgeklapt kunnen worden. Super handig!
Na de lunch ga ik lekker aan de slag met de locker. Al kwebbelen, theedrinkend lock ik de ene na de andere onderdeel van de jurk.
Ook kijk ik tussen het stapeltje met de weggeeflappen. Deze keer heb ik zelf geen weggeeflappen bij me, want ik had alles wat ik had uitgezocht voor de weggeefhoek de vorige maand meegenomen naar het naaidagje van Daniëlle. Maar ik zie er zelf wel een mooi stofje voor een leuk jurkje. Het is volgens mij een viscose stofje, heerlijk soepel, in mooie kleuren en print, met een rand er aan de zelfkantzijde. Het stofje is het soort soort stof dat ideaal is voor een lente- of zomerjurkje.
Even voor vier uur zie ik dat ik een behoorlijke puinhoop achter mijn naaimachine bak… Is een goed teken toch? Ik ben lekker bezig, en zit nu lekker te spelden achter mijn naaimachine.
Ook zorg ik goed voor een heerlijk natje, verse thee, en droogje, versgebakken koekje, zó overheerlijk lekker, dat ik bijna naar het recept zou gaan vragen.
Even voor vijf uur wordt er langzaamaan opgeruimd. Al kwebbelend bergt ieder zijn machine weer onder de kap, naaicases worden gevuld met alle losse troepies op de tafel, en om kwart over vijf zit ik in de auto en vertrek naar huis. Ik vermoed dat het wat drukker zal zijn dan ’s ochtends. Om kwart voor zeven ’s avonds ben ik thuis, dus dat valt best mee…
