Hilarische kratten...

Vorige week donderdag... Voor de zomervakantie kwamen bij mijn ouders vandaan, een zwik kratten  (9 stuks) en vuilniszakken (3 stuks) met kleding... Mja... Ik zou dat wel efkes uit gaan zoeken... Mja... Er zat veel kleding in dat allemaal te groot was, en dat ik toen het in de kratten ging nog leuke kleding vond en dus wel zou aanpassen... Mja... Dus... ik zou dat rapperdepap wel even uitzoeken en dan wist ik weer wat ik had en zou ik weer een zwik kleding hebben... Mja...

Het resultaat was dat ik, omdat ik er totáál geen zin in had, de jongste als hulptroep had ingeroepen om te kijken of de kleding nog wel kon c.q. bij mij paste... Ik sprak af dat ze gewoon haar ongezouten mening zou geven... Mja... Ik had nooit gedacht dat mijn kind zulke gekke bekken zou trekken met kreten als "Véél te groot"of "Je verzuipt er in "(was positief bedoeld hoor)... "Dat méén je niet"... "Echt? Heb je dit gekocht?"... "Weet je het zeker??"... "Wat denk je zelf" en als het héél erg was een van verbazing van schrik met grote ogen-blik of ik wel helemaal lekker was, dat ik het het kledingstuk voor me durfde te houden of kreeg ik een met haar ogen naar het plafond draaiende dame voor mijn neus, met een een zwaar grumpfff geluid... omdat het gewoon te erg voor woorden was...

Het resultaat was, dat ik de boel gelijk maar in stapels ging schiften... Een héle grote méga-stapel kledingbak, een grote stapel spijkergoed voor een lapjesdeken voor dochterlief (dat wil ze namelijk al héél lang héél graag, want haar slaapkamer is wit met héél licht grijzigblauw) en een grote stapel breigoed voor een lapjesdeken voor Kirsten (dat wil ze graag, voor een stoere en zachte look in haar wit met grijze slaapkamer).

Vervolgens heb ik nog een grote stapel met merkkinderkleding dat ik op MP wil zetten en ook zelfgemaakte kinderkleding dat ik op MP wil zetten. Centjes wat ik er voor krijg wil ik namelijk voor de slaapkamers van de kinderen gebruiken om het één en ander aan op te knappen c.q. meubeltje te kopen (Voor de oudste twee een kleine kast om kleding in weg te ruimen bijvoorbeeld en voor de jongste verduisteringsrolgordijnen te kopen).

Dan heb ik een bescheiden stapeltje dat goedgekeurd is door mij en de freule (twee spijkerbroeken, spijkerjasje, winterjas, rokje, wat effen blousjes, grijs jurkje en shawl) en een mini-mini stapeltje wat ik wil aanpassen (een aantal jurkjes met keelneigingen als je wilt gaan zitten tegen het strotje... dus dat wordt dan een rokje), mits binnen dit jaar gedaan anders moet het verplicht alsnog naar de kledingbak (ze is streng hahaha).

Ik vertelde aan mijn vriendin Nathalie wat ik van plan was met al het spijkergoed en ze zei, dat wordt een stevige knipklus. Dat dacht ik ook bij het bekijken van de dikke stiksels, maar ik bedacht ineens dat ik zo'n rolmes had gekocht voor de lapjeskussenhoes voor de workshop in november die ik voor Sancho had gegeven. Dus dat wordt een makkie om de spijkerkleding in vierkantjes te verdelen, dat rolmes van toen komt nu wel goed van pas.

En dit is het resultaat wat direct naar de kledingbak gaat... maar liefst 8 volle vuilniszakken met kleding en één grote tas met schoenen in de gang. Ik vrees dat de bakken die hier staan bij de supermarkt, direct mudvol zijn... maar mijn huis is op z'n minst één centimeter omhoog is geveerd.

Schilderijtjes van stof...

Het is alweer een tijdje terug, zeg maar rustig een paar jaar terug... Ik heb het wel een paar keer opgeduikeld, maar ik kwam niet verder dan een nieuw ontwerp maken, maar dat in de praktijk omzetten naar een proefkonijn.... zover kwam ik maar niet. Maar ik ben nu weer begonnen met het maken van schilderijtjes van stof. Het is héérlijk om lekker te snuffelen door alle stofjes en te kijken naar combi's en bedenken welke steken ik ga gebruiken.

Ik zit niet in mijn eentje lekker crea te zijn aan de salontafel, ook dochterlief is lekker bezig met een schilderij, maar dan met verf. Zij is in twee tellen begonnen, gestart en zit te kijken met welk kleurtje ze aan de slag gaat. Bij mij duurt het een tijdje eer ik alle spullen boven water heb getoverd uit alle kasten en laadjes (gelukkig staat nu alles wel in één ruimte).

Deze keer schildert ze niet uit haar hoofd, maar is ze met duizend kleine vakjes bezig... pfff... geduldig werkje, dat zie ik zo al.

Ik zoek mijn stofjes, spelden, naalden, bandjes, knoopjes, patronen en borduurgaren erbij. Ik kijk naar welke ontwerpen ik heb liggen en waar ik zin heb om mee aan de slag te gaan. Ik begin eerst met de huisjes, maar ik zwem halverwege af en ga met de olifant aan de gang. Daar staat mijn pet meer naar. Dus hup... huisjes in het mapje en olifant er uit.

Ze heeft met haar verf een soort van melk geproduceerd in een glas met water. Ziet er niet mjammie uit.

Het duurt even eer ik op dreef ben, maar 's avonds ben ik al lekker aan het knippen, van een afstandje kijken, stofjes zoeken, spelden en zoeken naar een leuk knoopje. De foto is hier lichtelijk verkleurd, maar ja... dat heb je als je 's avonds bij lamplicht foto's neemt, het witbalans is hier vèr te zoeken... het lijkt eerder op geelbalans, hahaha.

Uiteindelijk zit 's avonds alles tijdelijk vastgeplakt... en moet het een nachtje drogen... rechts zie je dat de kleuren overdag een héél stuk fruitiger zijn... en dat ik al aardig wat borduursteken heb losgelaten op de stof... Ik kan héél moeilijk dezelfde ontwerpen op dezelfde manieren uitvoeren als de vorige keer, dus deze keer krijg het oor een met de hand geborduurde zigzagsteek.

Het wordt wel leuk vind ik zelf...

Maxi Dress eigen ontwerp

Ja, ik was begonnen aan de uitdaging 7 kledingstukken in 14 dagen... Nu deel 1 is af en de rest... mja... dat komt wel in een dag of 14 af hahaha. Ik moet eigenlijk 3 planken met stof weg naaien... en het liefst vóór oktober... hm... Ik geloof dat het een hopeloze zaak is, dus ik zal denk ik de boel nóg een keertje moet screenen. De eerste keer ergens in maart verliep geheel gesmeerd, daar m'n oudste dochter nog drie dozen met lappen van me heeft overgenomen, want ze wil zelf ook weer kleding gaan maken.

Vandaag had ik bedacht dat ik met die meiden van me misschien naar naailes ga... Zij om het keurig te leren (aannemen van een ander is véél makkelijker en leuker) en ik doe dan gelijk ook weer eens iets voor mezelf. Ik moet alleen een goede naailerares vinden bij mij in de buurt (Reeuwijk). Dus als iemand weet waar dat kan... (en waar twee tieners gewenst zijn) dan hou ik me aanbevolen.

Maar goed. Om een goed gat te slaan in die stapels met stof had ik een aantal weken terug een grote kleurige lap eruit getrokken, riant 3 á 3,5 meter geloof ik. Het is een lap dat ik besteld heb met een cadeaubon die ik van Sancho heb gekregen toen ik tijdens de ALV een presentatie had gegeven (http://www.noeks.nl/stoffen). Prachtige stof, mooie vrolijke kleur, zachte katoen en eenvoudig printje. Helemaal mijn ding... Ik wilde namelijk een maxi-dress maken... zag overal op Sancho de ene Maxidress naar de andere en ook op het internet en in de modebladen... Eerst dacht ik dat het een bepaalde Maxidress (type, soort) was, maar het bleek een algemene kreet te zijn voor lange jurken tot op de enkels (oeps... ja... ik ben niet meer up-to-date wat modetijdschriften betreft).

Maar goed, nu moest ik zoeken naar een modelletje en daar had ik nu totáál géén zin in. Dus, dat heb ik maar overgeslagen en heb ik héél simpel zelf een eenvoudig bovenlijfje getekend. Met een naad onder het bosje hout door en daaraan wilde ik schuin van draad de rokbanen er aanzetten. Maar de stof was slechts 1,10m breed... Pfff... gelukkig is het een duidelijke print, dus ik heb een middenvoornaad, die je niet makkelijk terug kan vinden. Het koste even tijd om de boel goed te spelden en door te laten lopen, maar je ziet op het eerste oog, en ook van héél dichtbij geen naad zitten. Daardoor is de rokbaan schuin van draad, zitten er geen coupenaden in het voorpand (wel in het achterpand) en heb ik ook geen zijnaden waardoor de print weer verstoord kan raken (want dat vind ik altijd zo zonde met dit soort printjes).

Ik had nog een flink stuk stof over en heb daar een taartpunt uitgeknipt die ik in de middenachternaad heb verwerkt. Zo is het een lekkere wapper-de-wapperjurk met veel wapperruimte als het héél warm is.

Als het warm is lekker flipflops aan, en zoals je ziet, voor zover je dat precies kan zien bij een bewegend jurkje, de print op het middenvoorpand loopt gewoon door. De jurk is wijd, maar niet té wijd... Tenminste aan de voorkant is dat niet te zien... Bij het draaien natuurlijk wel... Dat is nog een dingetje om dat in de woonkamer te doen op gladde flipflops en gladde laminaat. Geeft wat komische effecten...

Nou, effe serieus op de kiek. De jongste heeft mij in één minuut op de kiek gezet en zoals je ziet mijn voeten staan er op, mijn hoofd ook en ik sta recht... Nu alleen nog happy kijken, hahaha en de volgende keer zonnebril af... Géén idee waarom ik die opgehouden heb. Ik kwam wel van buiten, maar normaal gesproken zet je dat ding toch af... dus niet blijkbaar.

Oh ja... het decolleté is behoorlijk diep, dus goede lingerie was wel wenselijk. Ik heb tijdens het naaien héél vaak de jurk moeten doorpassen voordat het aansloot als een tweede huid, kleine wijzigingen... Het decolleté was eerst nog dieper... dat vond ik een beetje té gortig. Dus een stukje hoger ingestikt. De coupe was gelukkig direct goed, maar de hals kierde eerst iets, de stand van het achterpand dat ik aan de achterrok moest vaststikken moest ik iets verschuiven. Het achterpand en voorpand is trouwens aan één stuk. Één linker voor-/achterpand en één rechter voor-/achterpand. Het bovenstukje is gevoerd, de rok niet, want ik wilde het lekker luchtig houden. De bovenrand van de rok heeft een beleg, zodat ik het netjes af kon werken.

Het was misschien niet slim om zo'n zelf getekend patroon gelijk van zo'n mooi stofje te doen, maar ja, daar was ik niet mee bezig toen ik die lap eruit trok. Ik merkte daarna pas dat ik geen zin had om in boekjes te gaan zitten zoeken, maar het is gelukkig goed gekomen.

Wát is het trouwens toch verrekte lastig om zonder grote spiegel zelfgemaakte kleding te checken. Ik controleerde de boel in de ruit van de woonkamerdeur, hahaha, die is groot genoeg om mezelf van top tot teen te zien... maar om nou te zeggen helder beeld... nééé, dat was het nou ook weer niet, maar zo'n spiegel komt er nog wel.