Fotoshoot, de Jamila met model

De Jamila hebben we eens op de kiek gezet zoals m'n oudste dochter het had voorgesteld vorige week bij het berichtje van 26 oktober jl.: Het jurkje komt boven de knie en Kirsten's reactie "Oh mama, daar moet je lange kniekousen bij dragen met zo'n satijnen dingesje (lees satijnen bandje/strikje of iets dergelijks) en van die stoere laarzen erbij". Dat hebben we maar eens in de praktijk uitgeprobeerd. Dochterlief vindt het wel leuk. Ze heeft hier een lichtgrijze manty (maillot/panty) aan en daaroverheen ivoorkleurige over-kniekousen met satijnen strikbandjes aan de achterkant. 

Rem riep dat ze haar haar eens een keertje los moest hebben. Het haar had ik 's ochtends ingevlochten, dat is na een hele dag behoorlijk gezigzaggelt. Ik heb haar haar maar een beetje vochtig gemaakt. Daarna net zolang gekamd tot de ergste friebels weg waren, was ècht geen potje. Zilveren kammetjes erin gedaan en hup fototoestel, here I come.

Hier rechts begint de lachscheut...

en één, twee, drie ja hoor, hier schiet ze weer in de lach

De dame is in een giegelige bui, klapt geregeld naar voren in een deuk, en dan valt dat, handig hoor Rem, losse haar ook naar voren, inclusief zilveren kammetjes. Dus ik geloof dat ze die wel tig keer weer in het gelid heeft gepoot! Wat dat betreft is haartjes in elastiekjes of klemmetjes véél handiger, want in hoeveel deuken ze ook schiet, d'r haartjes blijven dan waar ze hóren te zitten!

Hier begint ze beschaaft glimlachend en ineens! Poem lachscheut en dan klapt ze op een gegeven moment dubbel, dat gaat zó snel daar valt geen kiek van te nemen, en ja dan moeten de zilveren klemmetjes weer omhoog gehesen worden.

Mijn nieuwste ontwerp de Nadya staat in de "Vorschau" van Farbenmix

Dit was proefkonijn nummer 1 of eigenlijk ook nummer 2. Want zoals je kunt lezen bij het berichtje over de perfect nagemaakte dochterlief als paspop heb ik de bovenkant overnieuw gedaan. Nog wat kleine veranderingen en toen heb ik het van een écht stofje gemaakt. 

In maart vroeg Farbenmix of ik een Winterkleid met lange mouwen wilde ontwerpen, maar dan eentje die heel makkelijk te maken is, ook voor beginners. Dat was wel even een uitdaging. Ik moest even omschakelen. Bij het ontwerpen zat ik nu gelijk te denken hóe het in elkaar gezet moet worden. Ik zat redelijk snel op het goede spoor. Ik heb meerdere "onderdelen" getekend. Het tuniekjurkje kan je combineren met de legging maar ook met een maillot. Bijbehorend zijn er nog patronen in E-book met de letter C... en die komt ook 15 november uit. 

Met het patroon Nadya kan je van alles. Het beleg hoog in de taille kan met striklinten worden getailleerd, maar ook met elastiek. Het beleg kan aan de binnenkant worden gestikt of van een afstekend stofje aan de buitenkant worden vastgestikt. Ook kan het zonder tunnelbeleg, dan wordt het getailleerd door naaimachine-elastiek, dat zit super lekker. Op 15 november komt bij het patroon een Freebook uit die je gratis kan downloaden en die versie is met een aantal toertjes elastiek getailleerd.

Dit zijn de foto's die ik naar Farbenmix heb gestuurd als proefje van het patroon. De foto's boven zijn de stoere versie van het jurkje. De foto's hieronder is de romantische versie.

Dit rode jurkje heb ik later als variatie gemaakt, omdat ik wilde dat het jurkje ook van jersey of andere rekbare stofjes gemaakt kon worden. De stoere versie hierboven en de romantische versie hieronder.

De foto's zijn een beetje wazig, maar het was zó donker, dat ik de foto's heb moeten bewerken in Picasa en daarvan werden ze een beetje korrelig, maar het gaat er om, dat je ziet wat er op staat, hè!

Deze week heb ik nog een paarse gemaakt. Ja, de jurk en de legging zijn dieppaars, alleen is dat niet te zien als je knipt met het fototoestel. Ik wilde gewoon een leuke versie maken als voorbeeld voor Farbenmix, maar ook gelijk voor de webwinkel. Tijdens het maken van de jurk zat m'n jongste zo te zwijmelen van de stof, zó lekker zacht. Mooie kleur, en natuurlijk het bont, daar is ze gek op. Ik heb dit bont ook vorig jaar gebruikt in haar winterjas en het blijft na het wassen perfect. De jurk is een héle dikke katoenen verlours en ja. Ze mag hem hebben. Hij gaat linea recta haar kast in. Ze wil hem morgen aan. Ik weet niet hoe warm/koud het morgen is, maar zij heeft het ieder geval niet koud!

Ik heb ook nog voor tieners een variant geknipt, ik hoop die morgen of anders overmorgen af te hebben. Oudste dochter en haar nichtje zijn de mazzelaars. De stofjes vonden ze helemaal cool en stoer. Vooral de legging, dat is van superelastische denim. Zodra het af is laat ik de dames in hun outfit zien.

Patroon Hester is geworden jurkje Jamila

Dit is een stofje uit Amerika en daar viel ik gelijk voor. De kleur, vergrijsd blauw, met een ivoorwit patroon erop. Ik vond het een prachtstofje, het was geen groot lapje, maar 5 meter lang en 110 breed. Het was ook wel een beetje een lastig stofje, want je versnijdt het ivoorkleurige patroon op de stof zo snel. Ik wilde er eerst een Elodie van maken, maar dan verdwijnt het mooie patroon op de stof en dat wilde ik niet... dus, de rokbanen moesten anders... 

Elke keer als ik weer aan toe was iets nieuws te gaan maken, kwam dat stofje weer boven water, maar ja. Wat? Wat? Wat? Ik zei tegen Rem, dat ik er niet uit kwam, maar wel graag met het stofje wilde gaan werken. Op zich kunnen er niet veel jurkjes uit, hoogstens twee jurkjes, dus 't is eigenlijk een tussendoortje. Rem zei, begin nu gewoon lekker, ga tekenen, knippen en laat je lekker gaan. Ga weer lekker fratsen. Vertaling: knip en ga naaien en dan gaat er van alles gebeuren, alles behalve zoals je dat bedacht hebt. En dat is leuk.

Ik wilde een jurkje met lange mouwen en de patroondelen van de rok mocht uit maximaal 2 delen bestaan. Ik dacht ineens aan het jurkje Hester van vorig jaar. De rokbanen zijn lekker wijd en max. 2 delen, het heeft lange mouwen. Alleen het middenvoorpand moest anders. Het werd dit jurkje behalve het middenvoorpandje. De rok begon lang, maar werd halverwege het naaiproces ineens een stuk korter, want het werd een ballon!! Dit heet dus fratsen, ik haal allerlei fratsen uit met mijn idee zonder te knippen.

Ik wilde een jurkje met een kraagje en een middenvoorsluiting. De kraag is van twee stofjes. De bovenkraag is van de blauwe stof en de onderkraag van ivoorkleurige poplin. Maar die riep nog wat. Ik naar boven gehobbeld (het was nog steeds herfstvakantie, ik zat gezellig beneden te werken). Ik had namelijk van dat leuke band in de la liggen, precies met dat blauw erin en het sfeertje wat ik wilde hebben. Het band is zo'n koop, dat je in de winkel ziet liggen en je vind het mooi van kleur en bladiebladiebla, maar je weet nog niet waarvoor je het gaat gebruiken en voor je 't weet heb je afgerekend.

Dit band gebruikte ik ook voor de afwerking aan de binnenkant van de rok, de mouwzoompjes en de zoom van het "jasje" is afgewerkt met vrolijk bloemetjesband. 

Gaandeweg begon het een lekker kittig jurkje te worden, waar lekker in gespeeld kan worden. Want dat is natuurlijk wel de bedoeling. Het jurkje komt boven de knie en dochterliefs reactie "Oh mama, daar moet je lange kniekousen bij dragen met zo'n satijnen dingesje (lees satijnen bandje/strikje of iets dergelijks) en van die stoere laarzen erbij". Ik vond 't wel een goeie!! Ik denk dat ik vandaag ga proberen foto's te maken van haar zus (gisteravond was het een tikkie te laat, toen lag de dame al lekker in haar bedje). Met van die kniekousen á la zuslief, stoere laarzen, 't zal haar super staan, dus bij een ander meisje ook.

Ik had voor de sluiting middenvoor hele mooie knoopjes, maar ik vond het wel mooi, maar zonde van het doorlopende patroon van de stof in de voorpanden. Hm, ik liet het maar even zoals het was, de beslissing stelde ik uit voor later. Ik heb niet voor niets zitten puzzelen bij het knippen dat elk patroondeel mooi gecentreerd lag op de stof of zoals bij de voorpanden gewoon doorliep. Toen het bovenstukje vastzat aan de rok besloot ik voor stoere drukkertjes te kiezen. Dus hup rennen naar mijn voorraad, wat lag daar allemaal aan drukkertjes. Kaartjes met zilverkleurig drukkertjes klein en groot, 3 series in-mep-drukkertjes en kaartjes met zwarte drukkertjes ook in het klein en groot. De zwarte drukkertjes deden me een beetje denken aan de drukkertjes die mijn oma vroeger gebruikte, ze had van die hele donkere bruin/zwartige drukkertjes en bij dit stofje. Perfect voor het sfeertje!

Eigenlijk zou het "bovenstukje" gewoon aan de rok gezet worden, dat was althans de bedoeling, maar ik had het bovenstukje in elkaar gezet en trok het de paspop aan... en wat doe je dan om te kijken hoe het gaat worden, je speld de rok eronder vast op de paspop. Toen viel het "jasje" over de rok heen....het romantische werd nu romantisch stoer!! En dat wilde ik eigenlijk wel zo houden, maar ja, ik wilde wel dat het een jurkje werd. Ik heb de hele zondagochtend niets uitgevoerd. Ik was aan het denken. De kinders zijn het gewend, moeders zittend. Paspop voor d'r neus, bak thee bij de hand en er gebeurd niets... helemaal niets. En ineens komt er beweging in de zaak en is het in een uurtje gepiept en zit de boel zo vast als een huis zonder dat je 't ziet en heb ik het effect wat ik hebben wil.

Eenmaal in de stoerdere sfeer wilde ik géén strikbanden op de rug. Dus hup wéér rennen naar boven, daar blijf je slank bij hè. Op zoek naar sluitinkjes, ringen, D-ringen, gespjes groot en klein, bewerkt en onbewerkt, met pin en zonder pin. Het werd een smal ceintuurtje met een gespje, zoals de heren vroeger op de rug hadden van hun gilet.

Iemand vroeg wel eens "Hoe ziet een jurk van jou er aan de binnenkant uit?". Nu die ziet er zo uit, zoals hierboven in het midden. Je ziet alleen een paar steekjes waar de drukkertjes vastgezet zijn en de mouwnaden. Voor de rest is 'ie helemaal glad.

Heet van de naald vandaag en het begint met een O...!

Vandaag kreeg ik het bericht dat ik weer een mooie meisjesnaam mag gaan uitzoeken en deze keer met een O... Daar zal ik nog wel even zoet mee zijn!

Het patroon komt 26 november uit. Dit patroon is een ontzettend lollig patroon, vooral versie B. Eerst had ik een gewoon exemplaar gemaakt. Gewoon lekker uit één soort lapje. Maar 's nachts bedacht ik dat dit patroon super is voor kleine lapjes. Ik heb de volgende dag álle kleine lapjes uit mijn kast gevist, ook alle restjes van het tuniekjurkje Silke uit de webwinkel. Deze keer was ik sneller klaar met wat uit moest worden geknipt dan bij de patchworktuniekjes Silke, want het moest gewoon passen en dat was het enige waar het aan moest voldoen. Ik had deze keer ook geen tasjes nodig die in de lamp moesten hangen. Ik was trouwens wel blij met m'n gele post-it stickers, want dat was toch wel heel handig voor de volgorde.

Het patroon N.... komt trouwens niet 28 oktober uit, maar 15 november. Op de dag dat Farbenmix 6 jaar bestaat. Deze week worden de coverfoto's gemaakt en dan gaat de hele handel naar de drukkerij.

De schouw is weer vrij

Ja, de schouw is weer vrij van het grote vierkante vlak! Je weet wel, zo'n flatscreen-geval waar veel herrie uitkomt en gewoon véél te zwart is boven een gezellig, nog in de fabrieksgrondverf staande, schouw! Het lampje rechts zorgde er voor dat er nu aktie ondernomen werd. Een aantal weken terug heb ik het lampje gekocht van Tamar van het blog www.woneninwit.blogspot.com. De lamp is exact de kleur van een lampenkap die ik een aantal maanden geleden heb gekocht van mijn verjaardagsgeld. Perfect dus. Maar om dat lampje op de stapel apparaten te poten zie foto hieronder, want zo stond het er bij... Ècht!

Dat kan natuurlijk niet. Net zoals al die prachtige randapparatuur wat ook bij die zwarte vlek hoort, zie links en rechts van het scherm. Jakkes! En dan alle snoeren, tja... daar wordt het ook niet bepaald fraaier van!

Maar, van de week zat ik op de bank te werken. Ik zit namelijk nu even beneden in verband met de herfstvakantie, dan ben ik er toch een beetje bij, maar kan tussendoor toch nog wat doen. Ik zat naar al die opstapeling van manden met apparaten + de snoerenrommel te kijken en dacht, dat móet anders kunnen. De apparaten helemaal rechts van de televisie stonden op een paar, op zich mooie hoor, vergrijsde rieten vierkante manden, maar die horen in mijn badkamer. De snoeren waren te kort van de apparatuur, dus werden mijn manden gekaapt.

Maar ik bedacht ineens áls ik m'n mooie zwarte ronde tafel naar de andere kant van de kamer verhuis (plek halfronde hoekkast), kan de halfronde hoekkast naar de gang (plek secretaire), dan kan de secretaire uit de gang naar boven op de overloop (klein ladenkastje), het kleine ladenkastje kan naar beneden (plek vergrijsde rieten manden), waardoor mijn rieten manden naar de badkamer konden. Kan je het nog volgen? Jip, de televisie staat nu op dat ladenkastje. Lelijke linker en rechter onderdelen staan verstopt naast die vierkante zwarte vlek en de andere apparatuur ligt lekker onder het kastje. Het is nog niet perfect, maar ik vind het toch een vooruitgang!

Dit kaartje zat bij het lampje. Ik vind het een prachtig kaartje. Het staat bij de lamp en iedereen die voorbij loopt loopt er gelijk op af en zegt. Ah wat een schattig kaartje! Jip, en ik ben er wat blij mee, zo'n klein kaartje geeft zoveel sfeer.

Aan de andere kant van de spiegel heb ik een serviesje, dat ik van mijn moeder heb gekregen vlak voor de zomervakantie, gezet op een porselein dienblaadje. Die heb ik gekocht van mijn spaargeld toen ik nog thuis woonde, héél lang geleden. Nu moet alleen de schouw nog een likje verf hebben. Die wordt stralend wit, dat steekt mooi af van de licht blauwgrijzige muur.

En kijk de televisie staat nu netjes in de hoek, is minder opvallend aanwezig, iedereen kan nog steeds heerlijk televisie kijken en ik stoor me niet aan een storend element op de schouw. Er moeten nog wel wat snoeren weggewerkt worden, ze piepen er links van het kastje toch nog onder vandaan, maar ik mag niet mopperen over deze volksverhuizing van meubels!!

Rode pailletjes in de webwinkel

De rok heet Fay

De stofjes heb ik beetje voor beetje bij elkaar verzameld. Ik viel máánden geleden al voor deze mooi geborduurde pailletjestule met ingeweven bloemen in de tule. Die kleur was zo mooi warm rood. Maar ja, de stof voor de onderrok was niet één twee drie te vinden in de goede kleur. En ik wilde geen voering voering, ik wilde dat het ook nog een warm rokje werd. Ik heb heel veel winkels bekeken en waar vond ik het? In mijn eigen voorraadkast! Nou ja zeg!

Ik had al een hele mooie jersey voor de legging en shirt. De kleur was wat zachter dan de tule, maar dat was juist  perfect voor het ton-sur-ton effect. Deze jersey heb ik vorig jaar gekocht, weet alleen niet meer waar, dat is wel jammer, want hij is echt mooi. Het is een beetje dikkere jersey, lekker voor nu het kouder wordt, en héél zacht en glad. Het naait super weg. Ik weet inmiddels na een aantal lappen in de kliko te hebben gegooid waar ik op moet letten bij het kopen van jersey. Fludderjersey, waarvan je in de zomer denkt, "Oh, lekker luchtig jerseytje, zal ook wel mooi vallen want het is zo soepeltjes". Nou, voor mij is het drie keer niets, moet ik aan de grond vast spijkeren, want anders is alles scheef. Het rolt namelijk continue van de tafel af, grrr! Dan wil je het gaan verwerken. Nou het locken gaat nog wel, maar afwerken? Nee, kliko is het antwoord (of mijn meiden moeten er mee willen prutsen). Maar dit was zálige jersey om mee te werken en volgens dochterlief zit het lekker en is het zacht.

Ze krijgt, als ze een kledingstuk aan heeft van mij gelijk een regen aan vragen over haar hoofd heen gekieperd, want ik wil alles weten. Over het patroon, hoe ze het vind, de snit, zit het lekker, de lengte, past het bij haar, hoe het voelt, kan ze lekker bewegen, de stofjes, zacht, hard, soepel of stijf, hoe het aan en uittrekt, wel zo handig met gym. Alles!

Het shirtje heet Gigi

Overigens de ketting die ze om heeft is eigen fabricage van een paar jaar geleden. Heb ik voor Kirsten gemaakt voor aan haar spijkerbroek. Het is eigenlijk geen ketting, maar heeft aan weerszijden van de ketting een slotje en je haakt het om de riemlusjes heen vast aan het kettinkje. Eentje bij het lusje van de de broekzak voor en eentje aan het lusje half zijkant achter. Dan hangen de hartjes gelijk aan de ronding van de broekzak te bungelen. Maar aangezien de spijkerbroek is overleden heb ik nu tussen de slotjes een stukje ketting gezet, anders zit 'ie veel te strak, zodat het nu als ketting te gebruiken is. Na de foto's nemen heeft ze hem gelijk de hele dag omgehouden.

Het is natuurlijk een eenvoudig shirtje, maar ja ik kan het niet laten, dus rimpeltjes aan één kant van het shirtje.

De legging heet Hay-Lin

De legging is lekker lang, zodat hij niet uit laarsjes kan piepen, ook niet uit enkellaarsjes. De dame heeft wel hoge laarsjes, maar haar zus heeft namelijk enkellaarsjes, dat is nu in hè! Ja, dat moest ik even in mijn hoofd registreren. Ze wilde ze graag en ze zijn super hoor, donker grijs/blauw (de kleur laat zich lastig omschrijven) met een rode rits middenachter en riempjes met gespen. Stoer met een vrouwelijke twist (de dame is volgens haar geen meisje meer. Tis maar dat ik het weet). Ik keek gelijk bedenkelijk naar haar leggings. Dat zijn meestal gekochte leggings en die zijn net wat korter en piepen net wel net niet boven de laarsjes uit. Maar ze draagt nog steeds rokjes, dus eh, de leggings moeten door de nieuwe laarsjesmode gewoon wat langer... Ok baas, wordt geregeld.

Het gordelceintuurtje heet Isolde

Aangezien ik accessoires maken wel heel leuk vind om te doen. Dat doe ik vooral 's avonds lekker beneden op de bank. Zit ik er lekker bij te freubelen, maar ja ik wilde eens wat anders proberen dan een sjaaltje breien. Een gordelceintuurtje leek me wel wat. Ik zocht eerst naar mooi breed stevig ribsband, maar dat is onvindbaar in deze kleur. Toen de stoffenwinkel hier in de stad geprobeerd, eerst op de webwinkel gekeken, dat is wel handig als je wilt weten wat er allemaal is anders ga je voor niets. Ze had een aantal kleuren imitatie lederlook, alleen op het scherm van de computer is de kleur natuurlijk een groot vraagteken. Is het rood, knalrood, of nog een ander soort rood? Hup zaterdag, naar de stad gehopst met m'n staaltjes stof. En ja, hoor, perfect matching met de onderrokkenstof! Dat is toch super! Dat kralen- en pailletjesband had ik nog liggen, want dat vond ik zó mooi toen ik het kocht. Ik had het niet nodig, maar het moest gekocht worden! Afwijking!

Jongste is dol op van die bedels, mijn tassenbedel hangt geregeld aan haar spijkerbroek. Dus ik heb lekker zitten freubelen met dat imitatieleer en vulliebullie. Handig hoor, als je van álles in huis hebt. 

Vlak voordat de foto's genomen werden en ik alle spullen ging verzamelen, dacht ik aan die ketting en toen bedacht ik dat ik nog een hele zwik van die kralen over had. Tada, volgende bedel-idee is geboren. Tangetjes gepakt, oogjes, lange pinnen, kettingsliert en buigen, knippen en knijpen maar.

Demi... kleurenbommetjes van een sjaals

Ik heb weer mooie sjaals gebreid met hele andere wol dan de vorige keer. Alleen bij eentje is de kleur hetzelfde als de vorige keer, dat is zwart, maar het garen is heel anders. Het lijkt wel of van de paars en het zwart de draad gdraaid is. Een heel mooi fijn effect. De kleurenbommetjes zijn gemaakt van Italiaanse wol. Hele leuke vrolijke wol, de draad verloopt van de ene naar de andere kleur en heeft vrolijke fladdertjes erin. Dat breit leuk hoor, van de ene kleur naar de andere kleur!

Er staat nog een breiprojectje op tafel, maar ik moet nog even uitvissen hoe ik dat ga doen. M'n oudste dochter wist ook nog wel een breiprojectje voor me! Ze wil graag dat ik een muts/pet brei. Hellepie, heb ik nog nóóit gedaan! Ik kwam gisteren, toen ik een bestelling naar het postkantoor bracht (dat zit bij ons bij een sigarenboer annex tijdschriftenhandel), gelukkig een patronenboekje tegen, de allerlaatste, hè! In dat patronenboekje staan allemaal patronen van alléén maar hoofddeksels, dus het patroon zal wel lukken. Ze heeft er een stuk of 3 aangekruist die ze leuk vond. Nu de wol nog.... Maar dat ga ik pas uitzoeken als de dame haar winterjas heeft, want straks past het niet qua kleur of stijl. Wordt dus nog vervolgd!

Feest !!

Ja, dit zijn de materialen waar ik nu mee bezig ben. Geborduurde tule met lovertjes. Het is een best dikke stof, een soort satijn die aan de binnenkant is opgeruwd en fluweelzacht aanvoelt. Keperband, kant, kant met kraaltjes en kunstleer. Zie de linkerhoek, helemaal onderin links is het kunstleer daarboven is de voering. Nou matching of matching! Beter kan je het niet hebben!

Ik heb ook nog diepwarme rode jersey, maar die ben ik vergeten er bij te leggen, dat is voor de shirtjes.

Het is gewoon feestelijk op de eettafel. Ik ben daar maar even gaan zitten, want dan zit ik er een beetje bij. Dat is wel zo gezellig voor de kinders en Rem. 

Hoewel ik af en toe ook naar buiten piep (andere piep dan het berichtje van gisteren, hahaha). Daar zit ik lekker in het zonnetje met een racekonijn. Chanel de kleine schat van dochterlief is nu sinds kort ook los buiten. Ze moest eerst groot genoeg zijn, zodat ze zeker weten niet buiten de tuin kan komen! En die heeft er een lekker vaartje in tijdens het 'wandelen', hahaha.

PIEP... PIEP...!

Nee, ik doe geen cursus Frans voor beginners, met een cassettebandje Frans gekwebbel dat ik na moet brabbelen. Dit is mijn nieuwe telefoon! Voor de webwinkel weliswaar, helaas niet privé, want ik kan hier, wat ik tot nog toe heb gemerkt, best wel goed mee horen. Ik bedoel dan dat diegene aan de andere kant van de lijn best wel goed te verstaan is! Er ontstaat niet een pauze van mijn kant, omdat ik dan aan het puzzelen ben met al die klinkers. Het sluit heel goed al het omgevingsgeluid af. Het enige nadeel is, ik kan niet van mijn computer weglopen. Er zijn ook draadloze types, ping, ping, ping, maar zoveel telefoontjes heb ik daarvoor nog niet.

Maar ja, een telefoon betekent ook dat je een voicemail in moet spreken. Tja, de tekst, eh... hoe werkt dat, want dat moet ingesproken worden. Gelukkig hielp Rem mee, die klikte met de muis op het een en ander en ik moest de tekst in de microfoon inratelen, zodra er een keiharde PIEP was gegaan. Je weet wel zo'n PIEP die je hoort op je DVD-tjes nadat de film is afgelopen en er allerlei bloopers te zien zijn. Werkelijk waar, ik heb tig takes gehad. Dan ging ik te snel, dan ging mijn stem teveel omhoog of omlaag of klonk het vragend. De microfoon stond te dicht bij mijn mond, ik begon met zacht te praten en ineens ging ik harder praten, of ik zei "eh...". 

En vervolgens was het de ene PIEP... PIEP... PIEP... PIEP na de andere!

Op een gegeven moment kreeg ik de slappe lach, omdat ik aan die bloopers moest denken bij films. Aan acteurs die inderdaad de slappe lach krijgen en daar leek dit verdacht ook veel op, maar dan zonder camera, maar met of zonder camera, je krijgt door al dat gepiep de slappe lach!

Maar het is er in gekletst, volgens Rem is het goed. Ik weet het niet, want ik vind het altijd een stom gehoor om mezelf terug te horen. Dan denk ik "Ben ik dat?".

Superjasje van je grote zus...

Wat doe je als je moeder het druk heeft met naaien, maar niet met jouw kleertjes? Dan ga je even shoppen uit de kast van je zus. De bakken met kleding die zij niet meer past zitten daar in. En dan vindt je toch een leuk jasje van een jaar of vier geleden.

Bridget heeft een lekker zacht jasje gevonden van tweed met daarop turquoise en marineblauw fluweel. Ik heb het gemaakt samen met een plooirokje en een capribroek. Ze is helemaal weg van de kleuren. Ook de spijkerbroek die ze hier aan heeft heeft ze daar gevonden, maar die heb ik niet gemaakt, hoor. Alleen de binnenkant van het jasje is een béétje anders dan normaal. Dat viel de freule ook gelijk op en ze is toch best wel wat bandjes en andere versierselen aan de binnenkant gewend.

Het is dat de knopen aan de binnenkant zitten anders zou dit jasje zo tweezijdig te dragen zijn...

Hoe dat nou zo kwam? Nou dat zit zo. Mijn oudste dochter heeft altijd snel last gehad van een vuurrode en brandende huid als de naden scherp waren en schuurden (het is inmiddels een stuk minder gelukkig). Zeker uit de tijd van de zigzag-afwerking, dan was het binnen een uur brullen en waren haar armpjes of beentjes knalrood alsof ze zich geschaafd had aan iets. Ik begon toen ook te werken met Engelse naden, maar ja dat kan niet altijd. Zo ook met dit jasje. Tijdens het passen bleek, ondanks dat de naden netjes gelockt waren, ze toch last van de naden te hebben. Aangezien de dame het snel warm heeft, wilde ze onder het jasje ook shirtjes met korte mouwen kunnen dragen, ja, daar moest ik toch wat mee hè.

Ik heb alle naden met satijnband afgewerkt. Het is in twee kleuren gedaan, omdat ik nèt te kort had van de zachtblauwe kleur, maar eigenlijk vond ik dat wel een leuk gezicht. 

Dochterlief heeft hem vandaag gedragen als blazersjasje. Ze is lekker zonder jas naar school gegaan... en vanuit school lekker buiten spelen, het was zulk lekker weer vandaag.

De nieuwe Farbenmix patronen beginnen met een... en een ...

Er komen 28 oktober 2 nieuwe patronen uit. De ene beginnend met een N... bestaat uit een... en een ... en er zit een Freebook bij dat een variatie laat zien van het patroon. De andere beginnend met een C... is een .../(...) en een ... en wordt uitgegeven als E-book. Ik heb alle kledingstukken tegelijk gemaakt, maar de patronen zijn gesplitst in een gewoon patroon met Freebook en een E-book. 

Uiteindelijk heb ik 8 kledingstukken genaaid (waarvan 2 mini kledingstukjes) en 5 foto-naaibeschrijvingen... en  ik moet zeggen, dat ik langzamerhand de slag te pakken krijg. Ik ben niet zo bang om tijdens het naaien te vergeten een foto te maken... Ook de tekst gaat me steeds beter af... Het blijft een flinke klus, maar ik weet nu beter waar ik op moet letten en wat ik wel en niet moet fotograferen, en hoe het het duidelijkst is (hoop ik). Maar gelukkig wordt de tekst nog bijgeschaafd door iemand die er verstand van heeft. Want soms kom ik niet uit mijn woorden (zit de zin met al die woorden in de knoop) en weet ik het niet duidelijker te krijgen en dan is er gelukkig hulp.

Farbenmix had gevraagd om een makkelijk te maken patroon. Dat was nog best wel lastig om van te voren bij het ontwerpen te bedenken hóe het gemaakt moet worden. Normaal gesproken teken je gewoon iets, en merk je later wel of het moeilijk is of niet... Dat was in het begin flink modderen, maar het gekke is dat het nu bijna automatisch gaat. Héél raar om tijdens het tekenen in mijn hoofd al een filmpje te zien draaien wat voor handelingen ik tegen kom, heel maf.