Patroon Hester is geworden jurkje Jamila

Dit is een stofje uit Amerika en daar viel ik gelijk voor. De kleur, vergrijsd blauw, met een ivoorwit patroon erop. Ik vond het een prachtstofje, het was geen groot lapje, maar 5 meter lang en 110 breed. Het was ook wel een beetje een lastig stofje, want je versnijdt het ivoorkleurige patroon op de stof zo snel. Ik wilde er eerst een Elodie van maken, maar dan verdwijnt het mooie patroon op de stof en dat wilde ik niet... dus, de rokbanen moesten anders... 

Elke keer als ik weer aan toe was iets nieuws te gaan maken, kwam dat stofje weer boven water, maar ja. Wat? Wat? Wat? Ik zei tegen Rem, dat ik er niet uit kwam, maar wel graag met het stofje wilde gaan werken. Op zich kunnen er niet veel jurkjes uit, hoogstens twee jurkjes, dus 't is eigenlijk een tussendoortje. Rem zei, begin nu gewoon lekker, ga tekenen, knippen en laat je lekker gaan. Ga weer lekker fratsen. Vertaling: knip en ga naaien en dan gaat er van alles gebeuren, alles behalve zoals je dat bedacht hebt. En dat is leuk.

Ik wilde een jurkje met lange mouwen en de patroondelen van de rok mocht uit maximaal 2 delen bestaan. Ik dacht ineens aan het jurkje Hester van vorig jaar. De rokbanen zijn lekker wijd en max. 2 delen, het heeft lange mouwen. Alleen het middenvoorpand moest anders. Het werd dit jurkje behalve het middenvoorpandje. De rok begon lang, maar werd halverwege het naaiproces ineens een stuk korter, want het werd een ballon!! Dit heet dus fratsen, ik haal allerlei fratsen uit met mijn idee zonder te knippen.

Ik wilde een jurkje met een kraagje en een middenvoorsluiting. De kraag is van twee stofjes. De bovenkraag is van de blauwe stof en de onderkraag van ivoorkleurige poplin. Maar die riep nog wat. Ik naar boven gehobbeld (het was nog steeds herfstvakantie, ik zat gezellig beneden te werken). Ik had namelijk van dat leuke band in de la liggen, precies met dat blauw erin en het sfeertje wat ik wilde hebben. Het band is zo'n koop, dat je in de winkel ziet liggen en je vind het mooi van kleur en bladiebladiebla, maar je weet nog niet waarvoor je het gaat gebruiken en voor je 't weet heb je afgerekend.

Dit band gebruikte ik ook voor de afwerking aan de binnenkant van de rok, de mouwzoompjes en de zoom van het "jasje" is afgewerkt met vrolijk bloemetjesband. 

Gaandeweg begon het een lekker kittig jurkje te worden, waar lekker in gespeeld kan worden. Want dat is natuurlijk wel de bedoeling. Het jurkje komt boven de knie en dochterliefs reactie "Oh mama, daar moet je lange kniekousen bij dragen met zo'n satijnen dingesje (lees satijnen bandje/strikje of iets dergelijks) en van die stoere laarzen erbij". Ik vond 't wel een goeie!! Ik denk dat ik vandaag ga proberen foto's te maken van haar zus (gisteravond was het een tikkie te laat, toen lag de dame al lekker in haar bedje). Met van die kniekousen á la zuslief, stoere laarzen, 't zal haar super staan, dus bij een ander meisje ook.

Ik had voor de sluiting middenvoor hele mooie knoopjes, maar ik vond het wel mooi, maar zonde van het doorlopende patroon van de stof in de voorpanden. Hm, ik liet het maar even zoals het was, de beslissing stelde ik uit voor later. Ik heb niet voor niets zitten puzzelen bij het knippen dat elk patroondeel mooi gecentreerd lag op de stof of zoals bij de voorpanden gewoon doorliep. Toen het bovenstukje vastzat aan de rok besloot ik voor stoere drukkertjes te kiezen. Dus hup rennen naar mijn voorraad, wat lag daar allemaal aan drukkertjes. Kaartjes met zilverkleurig drukkertjes klein en groot, 3 series in-mep-drukkertjes en kaartjes met zwarte drukkertjes ook in het klein en groot. De zwarte drukkertjes deden me een beetje denken aan de drukkertjes die mijn oma vroeger gebruikte, ze had van die hele donkere bruin/zwartige drukkertjes en bij dit stofje. Perfect voor het sfeertje!

Eigenlijk zou het "bovenstukje" gewoon aan de rok gezet worden, dat was althans de bedoeling, maar ik had het bovenstukje in elkaar gezet en trok het de paspop aan... en wat doe je dan om te kijken hoe het gaat worden, je speld de rok eronder vast op de paspop. Toen viel het "jasje" over de rok heen....het romantische werd nu romantisch stoer!! En dat wilde ik eigenlijk wel zo houden, maar ja, ik wilde wel dat het een jurkje werd. Ik heb de hele zondagochtend niets uitgevoerd. Ik was aan het denken. De kinders zijn het gewend, moeders zittend. Paspop voor d'r neus, bak thee bij de hand en er gebeurd niets... helemaal niets. En ineens komt er beweging in de zaak en is het in een uurtje gepiept en zit de boel zo vast als een huis zonder dat je 't ziet en heb ik het effect wat ik hebben wil.

Eenmaal in de stoerdere sfeer wilde ik géén strikbanden op de rug. Dus hup wéér rennen naar boven, daar blijf je slank bij hè. Op zoek naar sluitinkjes, ringen, D-ringen, gespjes groot en klein, bewerkt en onbewerkt, met pin en zonder pin. Het werd een smal ceintuurtje met een gespje, zoals de heren vroeger op de rug hadden van hun gilet.

Iemand vroeg wel eens "Hoe ziet een jurk van jou er aan de binnenkant uit?". Nu die ziet er zo uit, zoals hierboven in het midden. Je ziet alleen een paar steekjes waar de drukkertjes vastgezet zijn en de mouwnaden. Voor de rest is 'ie helemaal glad.