Wat doe je als je moeder het druk heeft met naaien, maar niet met jouw kleertjes? Dan ga je even shoppen uit de kast van je zus. De bakken met kleding die zij niet meer past zitten daar in. En dan vindt je toch een leuk jasje van een jaar of vier geleden.
Bridget heeft een lekker zacht jasje gevonden van tweed met daarop turquoise en marineblauw fluweel. Ik heb het gemaakt samen met een plooirokje en een capribroek. Ze is helemaal weg van de kleuren. Ook de spijkerbroek die ze hier aan heeft heeft ze daar gevonden, maar die heb ik niet gemaakt, hoor. Alleen de binnenkant van het jasje is een béétje anders dan normaal. Dat viel de freule ook gelijk op en ze is toch best wel wat bandjes en andere versierselen aan de binnenkant gewend.
Het is dat de knopen aan de binnenkant zitten anders zou dit jasje zo tweezijdig te dragen zijn...
Hoe dat nou zo kwam? Nou dat zit zo. Mijn oudste dochter heeft altijd snel last gehad van een vuurrode en brandende huid als de naden scherp waren en schuurden (het is inmiddels een stuk minder gelukkig). Zeker uit de tijd van de zigzag-afwerking, dan was het binnen een uur brullen en waren haar armpjes of beentjes knalrood alsof ze zich geschaafd had aan iets. Ik begon toen ook te werken met Engelse naden, maar ja dat kan niet altijd. Zo ook met dit jasje. Tijdens het passen bleek, ondanks dat de naden netjes gelockt waren, ze toch last van de naden te hebben. Aangezien de dame het snel warm heeft, wilde ze onder het jasje ook shirtjes met korte mouwen kunnen dragen, ja, daar moest ik toch wat mee hè.
Ik heb alle naden met satijnband afgewerkt. Het is in twee kleuren gedaan, omdat ik nèt te kort had van de zachtblauwe kleur, maar eigenlijk vond ik dat wel een leuk gezicht.
Dochterlief heeft hem vandaag gedragen als blazersjasje. Ze is lekker zonder jas naar school gegaan... en vanuit school lekker buiten spelen, het was zulk lekker weer vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten