Pagina's

donderdag 21 oktober 2010

De schouw is weer vrij


Ja, de schouw is weer vrij van het grote vierkante vlak! Je weet wel, zo'n flatscreen-geval waar veel herrie uitkomt en gewoon véél te zwart is boven een gezellig, nog in de fabrieksgrondverf staande, schouw! Het lampje rechts zorgde er voor dat er nu aktie ondernomen werd. Een aantal weken terug heb ik het lampje gekocht van Tamar van het blog www.woneninwit.blogspot.com. De lamp is exact de kleur van een lampenkap die ik een aantal maanden geleden heb gekocht van mijn verjaardagsgeld. Perfect dus. Maar om dat lampje op de stapel apparaten te poten zie foto hieronder, want zo stond het er bij... Ècht!


Dat kan natuurlijk niet. Net zoals al die prachtige randapparatuur wat ook bij die zwarte vlek hoort, zie links en rechts van het scherm. Jakkes! En dan alle snoeren, tja... daar wordt het ook niet bepaald fraaier van!


Maar, van de week zat ik op de bank te werken. Ik zit namelijk nu even beneden in verband met de herfstvakantie, dan ben ik er toch een beetje bij, maar kan tussendoor toch nog wat doen. Ik zat naar al die opstapeling van manden met apparaten + de snoerenrommel te kijken en dacht, dat móet anders kunnen. De apparaten helemaal rechts van de televisie stonden op een paar, op zich mooie hoor, vergrijsde rieten vierkante manden, maar die horen in mijn badkamer. De snoeren waren te kort van de apparatuur, dus werden mijn manden gekaapt.

Maar ik bedacht ineens áls ik m'n mooie zwarte ronde tafel naar de andere kant van de kamer verhuis (plek halfronde hoekkast), kan de halfronde hoekkast naar de gang (plek secretaire), dan kan de secretaire uit de gang naar boven op de overloop (klein ladenkastje), het kleine ladenkastje kan naar beneden (plek vergrijsde rieten manden), waardoor mijn rieten manden naar de badkamer konden. Kan je het nog volgen? Jip, de televisie staat nu op dat ladenkastje. Lelijke linker en rechter onderdelen staan verstopt naast die vierkante zwarte vlek en de andere apparatuur ligt lekker onder het kastje. Het is nog niet perfect, maar ik vind het toch een vooruitgang!


Dit kaartje zat bij het lampje. Ik vind het een prachtig kaartje. Het staat bij de lamp en iedereen die voorbij loopt loopt er gelijk op af en zegt. Ah wat een schattig kaartje! Jip, en ik ben er wat blij mee, zo'n klein kaartje geeft zoveel sfeer.


Aan de andere kant van de spiegel heb ik een serviesje, dat ik van mijn moeder heb gekregen vlak voor de zomervakantie, gezet op een porselein dienblaadje. Die heb ik gekocht van mijn spaargeld toen ik nog thuis woonde, héél lang geleden. Nu moet alleen de schouw nog een likje verf hebben. Die wordt stralend wit, dat steekt mooi af van de licht blauwgrijzige muur.


En kijk de televisie staat nu netjes in de hoek, is minder opvallend aanwezig, iedereen kan nog steeds heerlijk televisie kijken en ik stoor me niet aan een storend element op de schouw. Er moeten nog wel wat snoeren weggewerkt worden, ze piepen er links van het kastje toch nog onder vandaan, maar ik mag niet mopperen over deze volksverhuizing van meubels!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten