Pagina's

dinsdag 18 februari 2020

Anna van Toor achter de schermen... de lancering van de nieuwe collectie


 

Voordat ik ga beginnen bij Anna van Toor als Stylecoach, ga ik samen met het team Woerden uit eten en daarna gaan we naar Heemskerk voor de presentatie en modeshow van de collectie van het aankomende seizoen. Vorige week donderdag heb ik al een jurkje uitgezocht van de nieuwe collectie, want we moeten allemaal in het nieuw verschijnen. Rechts is mijn jurkje, ideaal omdat ik gelijk helemaal gekleed ben, en als ik later ook een zwarte jeans heb met top, dan kan ik de doorknoopjurk ook als lange blousejas dragen. Ik heb toevallig ook praktisch dezelfde laarzen als het fotomodel op de foto aan heeft.

De filmpjes heeft Evi gemaakt (ook van mijn team), beetje kort helaas...


Vandaag ga ik eind van de middag naar Woerden, zodat ik me om kan kleden in mijn jurk, en nog even door de winkel kan snuffelen, zodat ik de weg een beetje weet. Ik pak wat te drinken, ik pak mijn jurkje uit DE kast. Dat is de kast achter de toonbank, waar alles hangt wat binnen is gekomen uit andere filialen voor de klanten of online is besteld in een andere maat voor klanten, of in mijn geval mijn kleding van mijn kleedbudget om aan te hebben in de winkel. Ik doe mijn jurkje aan. Prijskaartje eruit knippen doet Stephanie, want ik had het jurkje al aan, en de alarmtag moet er ook nog af, maar dat krijg ik niet gelijk voor elkaar. Stephanie laat zien hoe het moet, het is makkelijker als je de jurk niet aanhebt (volgende keer dus eerst even nadenken).

Ik doe wat kleine klusjes, ik ben eigenlijk nog niet officieel in dienst, maar ik wil graag alles zo snel mogelijk vinden, dus ik bel een klant op dat een Rosner broek is binnengekomen, ik hang wat kleding terug wat uit de paskamers is gekomen, en ik berg de uitverkoopstickers op bedrag op in de box. Ik neus ook nog even door de rekken. We drinken kort even iets met elkaar aan de grote tafel, en dan is het alweer afrondtijd. Krista komt binnen, ze hoefde vandaag niet te werken, en die zet haar fiets bij de fiets van Marian in het pashok. Dan staan die veilig voor vanavond.


De winkel wordt gesloten en we lopen met z'n vieren (Stephanie, Marian, Krista en ik, ik ben de namen aan het oefenen hè, dat snap je wel) naar het restaurant Roma. We hebben een plekje bij de open haart. Tineke zit er al (die hoefde vandaag ook niet te werken). We beginnen met wat te drinken en de kaart te bekijken. Ik kies voor een Lasagne Traditionel, Tineke kiest voor de Lasagne met zalm, en de andere dames kiezen een pizza. Toe nog een cappuccino, koffie of thee, en we gaan daarna snel even de lippenstift check doen en op weg naar de auto van Stephanie.


We passen precies met z'n allen in de auto en gaan op weg. Er wordt gezellig druk gekwebbeld. Een heel gezellig team dus. Als we aankomen giet het hard, maar gelukkig heb ik een reuze paraplu bij me en kunnen Marian en ik daar samen met gemak onder. Ik steek in, want anders wordt het zo'n bumpie-wandeling.

We lopen naar de hoofdingang, en worden daar verwelkomt door Annet (de echtgenote van Kees van Toor). En onze jassen worden aangenomen. Even verderop komt Hendrik-Jan aangelopen (PZ, hij heeft met mij de eerste 2 keer gesproken over de telefoon) en die maakt een praatje met ons team. Ook stelt hij zich even aan mij voor, want ik heb hem tot nu toe alleen nog aan de telefoon gesproken. Ook Lisette komt aanlopen, met haar en Stephanie heb ik het sollicitatiegesprek gehad, en Stephanie en zij hebben allebei hetzelfde jasje aan, maar door een heel andere zware broek en andere stijl top, is het een totáál andere outfit. Dan is het thee-/koffietijd, en ook smikkeltijd, want er staat ook allerlei lekkers klaar.

Ik kijk rond, en de dames van mijn team ook, en iedereen kijkt hoe ieder zijn kleding heeft gecombineerd, zo kom je weer op heel andere combinaties. Ik herken allerlei kledingstukken, ook een paar jurkjes die ik heb aangehad.


Dan is het tijd om ons naar de Catwalk te begeven. We lopen via de enorme hal waar de kleding hangt voor het nieuwe seizoen, dat hangt van laag tot héél hoog. Ik heb nog nooit zoveel kleding bij elkaar gezien. (Jammer dat ik daar geen kiek van heb genomen, maar ik was ietwat te druk met kletsen en om me heen kijken.

Even verderop is een ruimte vrijgemaakt van kleding (we zitten dus onder de stellages waar normaal gesproken kleding aan hangt!! (tis maar dat je het weet), de rode nummers zijn de structuur waar iets moet hangen, c.q. waar je het kan terugvinden.


Overal staan houten tafels met glazen en grote glazen flessen met water, en een blaadje van een of ander voor een lekker smaakje, en uit een kraantje kan je het water tappen. Op elke stoel ligt het nieuwe voorjaarsmagazine, met op de voorkant het gezicht van de voorjaarscampagne Yvette Broch (op haar 27e een van de beste handbalsters ter wereld en Expeditie Robinson 2019). Ze is het gezicht van Anna van Toor.


Er wordt elke keer een serie van 5 modellen geshowd van een bepaald merk, of bepaalde stijl, of collectie. Er wordt ook verteld van welke materialen het gemaakt is. Anna van Toor is heel bewust bezig met duurzaam produceren van hun eigen merk Anna, en Anna Blue, niet alleen goed voor het milieu, maar ook goed voor de mensen die het maken. Ook het hoofdkantoor is duurzaam, er staat ik weet niet hoeveel vierkante meter zonnepanelen, zodat ze zelfvoorzienend zijn in hun energie. Ook de merken die ze verkopen zijn veelal van duurzame materialen.


Ik geniet van al het moois wat ik daar voorbij zie komen, hele mooie broeken, tops, jasjes, rokken, jurkjes, sjaals, veelal door elkaar te combineren, want dat is het mooie, van één merk kan je combineren, maar ook de merken onderling zijn mooi te combineren. Ik zag ook hele mooie schoenen voorbij komen, ik hoop dat ze ook bij ons in de winkel komen. Over een paar weken, op vrijdag 6 maart a.s., zijn er vier modeshows bij ons in het filiaal Woerden. (Ik werk dan achter de schermen).

Tijdens de pauze even een hapje en een drankje, en aangezien iedereen op de catwalk staat, heen en weer loopt, zie ik nog meer moois. Niet iedere winkel verkoopt het zelfde, dus ik zie ook allerlei kledingstukken die ik nog niet heb gezien. Ik moet dus ook in andere filialen eens neuzen... (Gelukkig zit er ook eentje in Gouda). Hendrik-Jan komt er ook even bij staan, om te vragen hoe ik het zo allemaal vind. Ik vind het helemaal geweldig, zie veel mooie kleding die ik zelf ook graag zou willen hebben, en ik heb ook enorm veel zin om te gaan beginnen.

Nog een filmpje van Evi...

Dan de grande finale... een van de modellen kan ook zingen, en dat swingt lekker...

Bij de toonbank krijgt iedere filiaal een lookbook met welke combinaties er allemaal gemaakt kunnen worden. Dat is zeker in het begin tijdens het begin van de nieuwe collecties wel prettig om inspiratie op te doen.

Laatste filmpje van Evi...

Op een gegeven moment staat iedereen mee te klappen en te doen... mooi einde van de modeshow...


Als we terug lopen naar de uitgang krijgen we allemaal een dopper. Perfect, die stond juist nog op mijn lijstje om aan te schaffen! We halen onze jassen op, ik dacht nog, hoe vind ik die terug met al die dames, maar het zijn grote rekken, en ik loop achter Stephanie aan, die haar roestrode jas er zo uit vist, dan moet die van mij er in de buurt hangen en dat is gelukkig zo. Marian moet nog wel even zoeken naar de van haar. Ik heb ondertussen bij de uitgang mijn paraplu uit de bak gevist, want die wil ik niet vergeten. Het is nu gelukkig droog, er staat nog wel een megawind, maar dat is niet zo erg, mijn haren mogen nu ontploffen, no problem!!

Na een paar minuten heeft Marian haar jas gevonden en lopen we met z'n allen naar de auto terug. De doppers verdwijnen in de achterbak in de tassen en hup weer in de auto. Ik ga weer in het midden zitten, en zoeftem we karren weer. Niet alleen karren we weer, ook kwebbelen we weer hooguit over van alles en nog wat.

Stephanie zet Tineke, Krista en Marian af en ik ga nog een klein stukje mee richting mijn auto. En ik kan het zowaar zonder Google Maps aan te zetten mijn auto terug vinden! Ik zet de navigatie wel aan voor de rest van de rit, want ik weet nog ècht niet waar ik uithang ten opzichte van de autoweg waar ik eerst heen moet en vervolgens de snelweg. Ik zie dat mijn mobieltje bijna leeg is, pfff spannend, maar gelukkig haal ik het tot de snelweg. Daarna weet ik het wel.

vrijdag 7 februari 2020

Week 5: Huiswerkgroep januari 2020 - blazer/jasje


En toen moest ik alleen nog het knoopsgat maken en knoop er aan zetten... pfff en daar deed ik toch lang over... Ik nam het me elke dag voor om het te doen, maar prompt kwam het er tóch weer niet van. Zó typisch gevalletje drempel voor knoopsgaten of zoiets.



Irritant ook, want ik wilde dat JK haar jasje snel zou hebben. Nou gisteren éindelijk het knoopsgat gemaakt en de knoop die ze had uitgezocht erop gezet. Het was eigenlijk zo gepiept, in ene keer, ondanks de hele dikke stof.



Ik vind het jasje wel meer als een vestje vallen dan als een blazerjasje, maar dat zal wel door de stof komen, het heeft geen elegante valling zal maar zeggen, maar geeft verder niet. Is een mooi proefexemplaar en JK is er blij mee, dus helemaal goed.


Ik heb er lekker wat sierstiksels erop gezet om het sportieve karakter van de stof te benadrukken, en ook om de stof te laten doen wat ik wilde, want zonder sierstiksels was de sjaalkraag helemaal niks geworden, want die zou gewoonweg helemaal bol hebben gestaan alsof het een ballon was.



Ze heeft een sjaal gekregen met haar verjaardag die er perfect bijpast. Ze is er helemaal blij mee en vandaag is het setje ook meegegaan in de weekendtas naar haar vader toe.

Patroon: KnipMode januari 2012, model 15-16-17. De sjaalkraag van jasje 16, de zakken uit de naad van jasje 15, de lengte van jasje 17, de mouw van jasje 16 en ronding van het onderpand van jasje 16. Lengte jasje aangepast van lichaamslengte 1,72 naar 1,58.

Stof: winterjogging (niet rekkend) van Driessen Stoffen

maandag 3 februari 2020

Week 4: Huiswerkgroep januari 2020 - blazer/jasje


De mouw van de voering is natuurlijk ook een tweedelige mouw, en dat is met voering minder plezant dan met de stof van de buitenkant. Je werkt de mouwkop niet zo lekker in... je weet wel... meer mouwkop, dan armsgat hebben, en dan moet je de mouwkop inwerken, zonder dat er rimpeltjes ontstaan... Is met voeringstof een dingetje kan ik je vertellen, maar het is gelukt, dankzij op z'n minst zo'n 50 spelden.



De voering maken en erin zetten was een ongelooflijk tijdrovende klus. Het was trouwens ook wel spannend of ik met de winterdikke jogginstof samen met de voering, strakke hoekjes zou kunnen maken... De hoek waar ingeknipt moest worden was verstevigd, en het strakke hoekjeswerk verliep eigenlijk heel erg netjes en vooral strak!


En dan nog even doorpassen om de schoudervullingen te plaatsen met een speldje. Ook de mouwen moeten nog worden afgemeten, voor de volgende keer weet ik dat er nog zo'n 2cm aan mouwlengte af mag...



JK vindt het helemaal geweldig dat haar stoere gesp door de ronding van de voorpanden zo in het zicht piept. Ook nog even haar nieuwe sjaal voor het totaalplaatje voor de leut even omdoen.


Het doorstikken doe ik weer met het voetje met liniaaltje, want dat werkt zo lekker, en je hebt dan net wat meer controle en het werkt gewoon super, vooral met het bochtenwerk van de voorpanden en de sjaalkraag. Zoals je ziet heeft JK het heel erg naar haar zin.


Bijna is 'ie af... Alleen nog de schoudervulling vastzetten, en de onderkant van de voering sluiten... Bijna, bijna, bijna...


Ja nu is 'ie ècht bijna af. Alleen nog een knoopsgat maken en een knoop erop zetten. Er moet nog een strijkbout her en der overheen gehaald worden en dan is het jasje helemaal klaar.


Prachtige sierstiksels van de voorpanden en sjaalkraag.


Mooi smal sierstiksel bij de zakingang. En wat ik ook zo fijn vind, is dat de zak netjes glad mee blijft lopen met het jasje, en niet gaat wijken.