Deel 1 + 2 - verlengde Elisa nep-overslagjurkje- LMV (La Maison Victor), editie 4, winter 2014.

Deel 1:

Vorig jaar juli, 20 juli 2019 om precies te zijn, ben ik begonnen aan dit overslagjurkje. Het patroon, Elisa uit de LMV (La Maison Victor), editie 4, winter 2014, zit mij als gegoten, want dit jurkje heb ik al eens eerder gemaakt van een stretchkatoen, maar dan met mouwen en originele lengte. 

Ik wilde een zomers wapperend jurkje maken zonder mouwen, dat als het frips is ook een perfect jurkje is met een jasje eroverheen, zoals hier met een spijkerjasje, en omdat het heel frips is, ook een (zelf)gebreide sjaal in luiewijvensteek. In deze sjaal zit exact dezelfde taupetint als het jurkje van gemaakt is. 

20 juli 2019, afwerking van de armsgaten - 13 mei 2020, verstevigen en afwerken strikceintuur.

Deel 2:

Daar zit nogal een gat... Nou... eigenlijk dácht ik eerst dat het jurkje wel af was, met de strikceintuur zoals ik hem gemaakt had, maar na een paar keer dragen, was ik al klaar met die ceintuur en heb ik hem de rest van de zomer ook niet gedragen. Verkeerde inschatting van het materiaal. De ceintuur was een dubbele wikkelceintuur, dus ik hoefde slechts te verstevigen, dubbel te vouwen, spelden, stikken klaar... mja... daar ging dus 10 maanden overheen eer ik het ging doen... 

Dankzij MeMadeMay 2020 op Instagram, was ik me ineens weer bewust over alles wat er zelfgemaakt in de kast hing, en dat ik wat zomerse kleding in vergelijking met vorig jaar niet veel verder was gekomen, maar... een ceintuurtje "verbouwen" zou in ieder geval weer een heerlijk zomers jurkje opleveren... 5 minuutjes knippen van de versteviging... en 10 minuutjes spelden en stikken... naaahhhh... was zó gepiept!!

Ik heb in dezelfde tint als de jurk pumps, maar vandaag gingen mijn stoere suède laarzen eronder, met spijkerjasje en warm gebreide sjaal een heerlijk combi voor zo'n wispelturige dag als vandaag.

Zoals je ziet heb ik de schoudernaad een stukje verlengd, zodat er een klein kapje ontstaat. Het in elkaar zetten van dit jurkje gaat stúkken simpeler dan mijn vorige Elisa, want die was gevoerd, en dat gaf wat gedoe om het te krijgen zoals ik het in mijn hoofd had.

De overslag is er wel, maar nep, want het zit vastgestikt. Ik wilde namelijk een leuke dubbele wikkelceintuur, wat uiteindelijk na wat dragen minder mooi uitpakte, of eigenlijk ergernis bezorgde... en ik er dus nog "iets" mee moest doen... vandaag eindelijk gedaan.

De rok is ook een zwik wijder gemaakt. Het origineel is een flauwe A-lijn, en dat is nu toch een flink wijde A-lijn geworden en door de stof heeft de rok een supervalling, waardoor het sluik valt. De overslag en zoom van het jurkje heb ik niet afgewerkt, dat is met deze stof zonde om te doen. De stof rafelt ook niet, dus het blijft mooi strak.

Patroon: Elisa LMV (La Maison Victor) editie 4, winter 2014
Stof: Samitex, ik weet niet hoe het heet, maar het heeft een supervalling, draagt heerlijk in hete zomers en het kreukt niet.

Op een rijtje de wijzigingen aan het patroon:

• Tijdens het overnemen van de patroondelen, mijn verschillende maten er gelijk in verwerkt
• De mouwen heb ik weggelaten
• De schouders verbreed, zodat er een klein kapmouwtje ontstond
• De schouder van het voorpand is breder getekend dan het achterpand, zodat er wat rimpeltjes kwamen
• De overslag is nep, waardoor er een losse strikceintuur nodig was
• De rok is een heel stuk verlengd (zeker 25cm, maar het is te lang geleden om het nog exact te weten)
• De rok is een heel stuk wijder geworden, van een flauwe A-lijn, naar een superwijde A-lijn