Zondag deed Henrike een oproepje wie er nog meer gordijnen in moest korten
(of iets anders frustrerends wat maar blijft liggen, maar wel gedaan moet
worden... en dat via Skype met elkaar al mopperend wilde gaan doen... en daar
had ik wel oren naar, want dan móet je wel...
Er werd een datum geprikt, dinsdag 19 mei, was wel na mijn werk, maar dat
boeit niet, als ik eenmaal begonnen ben maak ik het ook af. De start is het
lastigst.
Gisterenavond was de Sew Online "Frustratienaaien" zo ver. Ik had de avond ervoor samen met JK gemeten wat er bij mijn gordijnen af moest. De gordijnen waren 12cm te lang, maar er bleek al een keertje eerder ingekort te zijn, dus kon ik gewoon héél eenvoudig de eerste inkortblindzoom lostornen en dan op de vouw de stof wat te veel was afknippen.
Zo gedacht, zo gedaan... Toen de gordijnen eraf
gehaald waren, naar beneden met allebei een berg aan gordijn. De eerste was zo
gepiept, toen deel twee. Ik vroeg aan JK of ze mij het tweede gordijn wilde
geven... PLOEP boven op mijn hoofd, we waren lichtelijk melig geworden van al
die bergen stof op de bank.
Uiteindelijk zijn allebei de gordijnen twee keer
losgetornd (de blinde zoom van het naai atelier, en de blinde zoom van de
eerste keer inkorten)... In totaal ging er een gigareep stof af, riant 30cm,
die op elkaar gevouwen door kan gaan voor een gemiddeld lapje stof uit mijn
stoffenkast.
Daarna samen met JK de gigalappen opgevouwen, zodat ik
de volgende heel gemakkelijk met de zoom aan de slag kon.
Gisteren kwam ik om 18:15 uur binnen rennen (soms heb je zo'n dag), en ging
alvast de laptop-stapel neerpoten en het lichtplan tactisch aanzetten, zodat ik
licht heb c.q. ik geen zwart spook en via de camera.
Ook de klossen wisselen voor de locker... en toen was het etenstijd. Lekker
lasagne al kwebbelend opgegeten en toen hup kont richting naaitafeltje. Laptop
wakker maken en het bericht van de Sew Online "Frustratienaaien"
opzoeken. Toen bleek dat ik me in tijd had vergist, het was niet om 19:00 uur,
maar om 19:30 uur ivm persconferentie van Rutten.
Ik had dus nog even de tijd om de locker te testen, of de instelling bij
deze stof goed was... dus tjoek tjoek tjoek... hij deed het als een zonnetje...
mja, toen dacht ik laat ik dan ook gelijk de boel locken, dan heb ik het
herrieklusje maar alvast gehad (hoef ik niet steeds mijn microfoon te dempen).
En toen was het ineens tijd en werd ik gebeld... De eerste twee pogingen
braken af, maar nummer drie ging goed en kon de Sew Online beginnen. Henrike
ging naar boven naar de gordijnen en ging de boel spelden en ik had de berg aan
gordijnen op schoot en ging die ook afmeten en spelden. Even later kwam Aline
die een regiment vlaggetjes voor een bruiloft moest maken voor een
vlaggetjeslijn, en weer een zwikkie later kwam Guusje die een trui uit elkaar
moest tornen, en ook nog een broek af moest krijgen voor morgen...
Er werd wat gehersenprakkedenkseld wat nu het handigste qua volgorde was:
één gordijn spelden en dan onder de locker te gooien om blind te zomen, óf
eerst alles spelden en dan onder de locker gooien... En blijk na wat proefjes
dat met de locker blindzomen het stofje te dikkig was om zich makkelijk te
laten vouwen, zodat je een minidraadje kan stikken om tot een blind resultaat
te komen.
Bij Aline ging het lekker vlotjes (voor mijn gevoel), en volgde het ene na
het andere vlaggetje, en kwam het vervelende klusje van keren voorbij en het
nog vervelendere strijken, waarbij je snel je petatters brand als je het puntje
mooi strak probeert te strijken.
Guusje was bezig met een broek dat was voor een nieuw uitkomend patroon en dat
moest de volgende dag ingeleverd worden (de foto bedoel ik). Helaas wilde de
coverlock van alles, behalve netjes coveren... Henrike en Aline hebben ook een
cover en hadden allerlei tips over standen van allerlei knoppen, maar helaas
bleef de cover een akelige nek.
Ik heb alle twee de delen afgetekend, rijgdraad doorheen getjoekt (want
mijn verdwijnstift, verdwijnt soms rap), daarna de boel gespeld, de kopse
kanten netjes omgeslagen, zodat het helemaal glad is.
We hebben het over onze naaimachines gehad, knoopsgaten, soorten garen en
draad, over Kantjeboord, bekleden van cups, en gemopperd over onze drempels ten
aanzien van dit soort klusjes en dat zo'n stok achter de deur héél erg goed
werkt en het was nog supergezellig ook!
En aangezien ik nóg meer gordijnen in te korten heb... denk ik dat nóg een
avondje "Frustratienaaien" welkom is... maar eerst deze afmaken 😅
Bedankt Henrike voor je sublieme idee van
"Frustratienaai-avondje".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten