Deze rok is ook al een tijdje af... maar gelukkig wel in dit jaar, dus het valt nog mee. Ik begon met deze overgooier, ja... het begon allemaal als een overgooier. Of eigenlijk als broek... in september kocht ik een coupon en daar zou ik een rechte broek van maken. Je weet wel lekker comfortabel met elastiek in de taille... Maar na een tijdje als ik dat lapje zag in de kast... hmmm een printje... in combi met een broek... hmmm kweenie... Ergens begin december was ik een keer bij Christine en zij was een jurkje aan het maken van de Burda. Het nummer van het patroon weet ik niet meer, maar hij was leuk en stond Christine prachtig... dus...
Mijn stofje was wel een straatje te klein, maar een overgooier is ook leuk. Die droeg ik vroeger ook graag met een glad colletje eronder, hakken aan, top! Nou... ik het patroon op de stof gelegd, nadat bleek dat ik het patroon een kwartslag moest draaien, want de stretch zat in de lengte van de stof en niet in de breedte... De boel precies (rekening houdend met een doorlopend printje) op de stof gelegd, geknipt... en thuis ging ik aan de doorslag en naai..Nadat ik had doorgeslagen (de lijnen van de coupe middenvoor en de lijn van de zoom) ging ik de boel in elkaar spelden.
Steeds goed kijkend naar het printje, want dat moet doorlopen. Is een ernstige afwijking van mij, maar dit soort ritmische printjes lijken wel vergroot te worden op plaatsen waar het niet netjes doorloopt. De naden met een grote steek genaaid, de coupe gerimpeld en doorpassen die handel.
Nou... dat was dus effe geen potje. Ik zag me daar een zoutzak in de spiegel staan... en dan bedoel ik niet ippies, maar de overgooier. Het was véél te groot hobbezakkerig en die rimpeltjes voor de coupe... sjucht... Ik had het eigenlijk kunnen weten. Van de zomer bij een wit blousje stonden de rimpeltjes al niet jofel... en had ik het kunnen weten... Nu weer... maar erger, in december probeer ik het nog een keer hè... en roep ik weer "Ik had het kunnen weten"... Nu staat het zwart op wit "Ik weet het!!"
Maar ja, daar sta je in een overgooier, die je qua coupe niet zomaar even om kan gooien met die rimpeltjes... Dus ik pak mijn trui, trek hem aan, hij hoort er niet bij, maar voor het idee... Misschien is het wat als rok.. Hmmm... Het is een beetje onduidelijk, want de rok is véél te groot. Als ik het aan de zijkant beetpak, heb ik zo 10cm in mijn petatters. Ik denk dat ik het patroon Kirsty er van maak. Maar dan verlengd. Ik heb dat rokje al eens gemaakt in het zwart, en je kan me er inmiddels in uittekenen. Dus eentje er bij kan geen kwaad.
Ik app naar Christine dat de overgooier geen bak is en dat ik er een lange kokerrok van wil maken. Met een zwart truitje en mijn zwarte laarzen gaat dat best wel staan. Christine appt dat het misschien wel leuk is om in de zijnaad een lange rits te zetten, net zoals zij heeft bij haar zwarte lange rok. Ik vind het een super idee, moet wel even denken waar ik zo'n lange rits vandaan haal. Christine appt terug dat zij wel een lange bruine rits met metalen tandjes voor me heeft. Da's super lief!!
Daarna gebeurt er een lange tijd niets. Ondertussen heb ik wel de rits, maar ligt de overgooier als een doedelzak op de tafel te dweilen. Dan zijn de feestdagen geweest, het is nieuwjaar, vakantie zit er op... en er komt een naaidagje bij Christine er aan. Ik geef me zelf een schop in de actiefaxie stand, want ik wil m'n rok. Ik ga zoeken naar het patroon, maar ik kan het niet gelijk vinden. Ik wéét dat ik het heb, en ik heb het zo lang geleden ook nog voorbij zien schuiven, maar ja... wáár ook al weer. Ik besluit dan het kokerrokje uit de Knip te doen... en prompt de volgende dag kom je het patroon tegen hè.
Bij Christine haal ik de overgooier uit elkaar. Leg het patroon erop... verleng het een zwik en ik knip er een beleg aan, want de bovenkant is recht, dus dat kan perfect. Wéér is het pietje precies spelden zodat het printje doorloopt. Het printje gaat zelfs voor mijn ogen dansen, maar uiteindelijk is de boel netjes gespeld, gestikt en ook bij de rits loopt de stof netjes door van de ene naar de andere zijde van de rits. Ik heb deze keer niet eerst gestikt met een grote steek, want dit rokje heb ik meerdere keren gemaakt en die zit perfect. Het is aardig eind van de middag als ik ga doorpassen en Christine kijkt hoe de lengte is van de rok. Hij moet een pietsie korter, maar dat is geen probleem. Gewoon de rits een stukje inkorten aan de bovenzijde.
Dan duurt het tot vrijdag eer er weer iets gebeurt en dat komt omdat er die zaterdag een verjaardag is, goh alweer??? Met die grijze jurk was dat ook al het geval. Je zou bijna zeggen kom maar op met die verjaardagen, dan krijg ik tenminste nog eens kleding in mijn kast!
Ik was even vergeten dat dat aan de onderkant niet kan... Het was niet helemaal handig om de rits er niet met grote steek in te zetten. Nu is de zoomtoeslag lichtelijk kortig. gelukkig wel netjes glad, omdat de stof in de lengte stretcht en de patroondelen dus een kwartslag moesten draaien... Wat het nut trouwens is van een stofje dat in de lengte stretcht is mij een raadsel... Wie het weet... ik hou me aanbevolen!!
Als de zoom gespeld is ga ik die met de hand doen, want dat vind ik mooier. De stof laat zich makkelijk vastpikken en je ziet er helemaal niets van aan de goede kant van de stof.
Daarna de bovenkant... sjucht... ja de rits moet een stuk ingekort worden. Want ik kan natuurlijk wel de rits omslaan naar binnen, maar dat is A geen potje en B dan blijft de zipper niet goed bovenin lijkt mij.
Dat je hier trouwens twee rijglijnen ziet is, omdat ik naast de lijn voor de bovenkant van de rok ook een lijn lager heb om te kijken of de rok recht hangt. De afdeling brede heupen/holle rug/billen willen nog wel eens invloed hebben op de "lijn" van de rok en ik wil die netjes recht hebben... Bij mij hangt de rok trouwen netjes recht, dus het zit snor.
Dan op zoek hoe ik het beste die ijzeren tandjes van de rits kan verwijderen. Ik vind een you-tube filmpje, verschrikkelijke kwaliteit en niet ècht goed te zien. Maar ik kom ergens ook een tekening tegen en die laat het duidelijk zien, alleen wordt daar het klemmetje bovenin niet teruggeplaatst maar maken ze met de hand een trensje... Hmm ik wil eigenlijk gewoon dat ijzeren klemmetje terugplaatsen, maar we zullen het wel zien of het kan wat ik in mijn hoofd heb.
En dan begint ik met wat tangetjes voor sieraden maken. Ik begin met het eerste klemmetje en met een beetje goed doseren van kracht krijg ik hem netjes los. Daarna de tandjes één voor één verwijderen. Poeh... dat valt af en toe niet mee. Soms krijg je er twee achter elkaar makkelijk uit en dan kom je weer een dwarsligger tegen die niet los wil.
Maar uiteindelijk kom ik er wel. En is de stof van de rits nog netjes heel.
Dan moet het klemmetje nog teruggezet worden... En met voorzichtig met beleid dichtknijpen krijg ik het klemmetje keurig netjes op zijn plaats.
Dan mag deel twee zijn tanden laten trekken... En ook daar gaan sommige prima, maar sommige poeh... Het is maar goed dat ik een film zit te kijken, wordt ik een beetje afgeleid, zodat het toch nog een beetje lollig blijft. Uiteindelijk zijn die tandjes er ook af en wil ik het tweede klemmetje gaan vastklemmen, maar helaas... Het klemmetje breekt. Ik denk dat ik hem bij het afhalen te ver heb geopend, en dat er een haarscheurtje is ontstaan. Maar goed... wat nu, ik wil niet één ijzeren en één trensje. Dus ik ga op zoek naar een andere rits. Een die ik toch niet meer gebruik en ik vind een klein ritsje van 10cm in een lichtroze kleurtje. Is een prima kandidaat.
Het klemmetje laat zich gewillig eraf halen en ook weer netjes erop zetten. De rits bewaar ik wel voor het geval ik het nog een keer tref. En dan is de rits keurig netjes. Precies zoals ik het graag wilde. En natuurlijk is er te zien dat het twee verschillende klemmetjes zijn, maar een kniesoor die daarop let.
Na deze trek-noeste-arbeid zijn mijn handen behoorlijk pijnlijk en ik stop er voor nu ook even mee. Morgen is er weer een dag, en zoveel hoeft er ook niet meer.
De volgende dag, mijn handen zijn al wat minder pijnlijk en ik ga het elastiek aan het beleg stikken met een grote zigzag, zodat het elastiek lekker kan stretchen.
Daarna het beleg met elastiek omklappen naar binnen en spelden. De spelden plaats ik exact voor het elastiek, zodat ik netjes langs het elastiek kan stikken zonder het elastiek te raken. Op die manier gaat er niets trekken.
Dan nog even het beleg netjes vastzetten aan de rits en dan is de rok af. Ik ben er heel content mee... Nu hup aankleden, optutten en naar de verjaardag!!
Bridget neemt een kiek terwijl ik nog mijn haar aan het fatsoeneren ben. Maar even later wordt er ook een keurige kiek genomen. Het lijkt wel alsof de rok bijna op de grond komt, maar dat is ècht niet zo. Er zit een nog een stuk laars onder, maar ik denk dat Bridget een pietsie te dichtbij stond. Maar is een prima kiek om te zien dat het een mooie lange rok is, met een rits in de zijnaad die een stukje open blijft voor een charmant cachet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten