Dat ik zelf niet meedeed, was omdat ik eigenlijk niet zóveel zelfgemaakte kleding in de kast had hangen, nog steeds niet heel veel, maar inmiddels wel ietsjes meer...
Als je nog niet heb gehoord van Me Made May, dat is een uitdaging die is gestart door Zoe Edwards en je kunt bij @sozoblog (op instagram) alles over lezen. Veel naaisters posten elke dag hun zelfgemaakte outfits, maar het kan ook wekelijks, want het is natuurlijk geen foto-plaats-wedstrijd.
Ik vind het wel een uitdaging voor mezelf om op die manier niet meer als een kip-zonder-kop 's ochtends aan te kleden, maar bewust mijn kast open te trekken. De afgelopen tien jaar werkte ik vanuit huis, en dat gaat (als het goed is) binnen afzienbare tijd veranderen... en dan zal ik me toch anders moeten kleden...
Mijn uitdaging bestaat uit:
- Dat ik elke dag minstens één MeMade item draag.
- Er bewuster van ben wat ik 's morgens doe.
- Mijn garderobe goed bekijk en ontdek wat ik mis aan items, of kleuren (want momenteel is er eigenlijk weinig variatie in kleur) om een complete set/look te creëren.
- Welke kledingstukken zijn solistjes en hebben een maatje nodig om te completeren.
- Maak ik een foto van de outfit.
- Ik heb niet heel veel zelfgemaakte kleding, dus hoop er deze maand ook een paar bij te maken.
De eerste dag: Het was koud, dus lekker een lange broek aan. Het is een geklede relax broek en heb ik gemaakt in maart 2018. Het patroon is van Vogue, verlaagd kruis met een schuine plooi voor van een lekker licht soepel taupekleurig stofje. Deze broek kan ik uppen met hakken, mooi vest e.d. en downen met platkakkies en een woontrui... net wat voor gelegenheid. Superbroek dus.
Wat voor mij in mijn garderobekast wel opgevallen is, is dat ik weinig zelfgemaakte kledingstukken heb aan tops, shirts en blouses... Ik heb er welgeteld één... Hint hint hint dus...
De tweede dag: Het was weer koud, dus spijkerjasje en sjaal bij mijn zelfgemaakte jurkje van een katoenen tricot uit de KnipMode januari 2017, model 24.
Het is me inmiddels opgevallen dat ik eigenlijk héél weinig zomerse zelfgemaakte kleding heb... Ik heb wat te doen dus...
Dag drie: Het was een lekker zonnig dagje, dus zin in een luchtig jurkje van een bobbeltjeskatoen, zo noemde mijn mams deze stof altijd (seersucker), het werd veel gebruik begin jaren 80.
Door de lichtval zie je hier duidelijk de bobbeltjes in de stof...
De vierde dag: Het begon zonnig, met koude wind... Dus vestenweertje + sjaal als de zon hem peerde en helaas weer de broek van dag één, want mijn garderobe is niet zo uitgebreid qua broeken... en de andere ligt in de strijk.
Ik ben trouwens wel bezig met een broek... De laatste wijzigingen, knoop en knoopsgat en het zoompje dan is 'ie klaar...
Dag vijf: Dit is een vers exemplaar in mijn garderobe. Ik heb hem net afgekregen. Letterlijk net het knoopsgat en de knoop gedaan!!
Het is een broek uit de nieuwste KnipMode mei 2019, model 2. En dan de versie van de redactrice (ruim van maat en 10cm broekspijp korter) voorin de KnipMode. De broek is van een dun katoenmix-stofje gemaakt, maar valt wat mij betreft te stijvig voor de plooitjes, waardoor de broek wat oppoeft. De broek is flink verbouwd, daarom duurde het ook zo'n tijd eer hij af was (plusminus 3 weken voor zo'n simpele broek).
Maar het is een prima nette broek voor thuis met wat ik er nuop heb (een ploffig te lang groot trui/shirt).
Dag zes: Vandaag ga ik naar het Stoffenspektakel, dus even praktische kleding, lees: schoeisel, want hier in Gouda is de markt bezaait met kinderkopjes, en dat loopt voor geen meter met dunne hakken. Ook het wisselende weer de afgelopen dagen maakt het wat lastig... Wat heb ik uiteindelijk gekozen vanochtend ui mijn kledingkast...
Een framboos rode stretch linnen Lora-dress uit de LMV (La Maison Victor), editie 5/2015, met een vierkante halsuitsnijding. Elke Lora-dress krijgt een andere halsuitsnijding geloof ik, inmiddels is de stand op 3, en twee stoffen liggen klaar om te knippen. Het jurkje draagt heerlijk, is wel ietwat kreukgevoelig, maar dat mag met stretchlinnen.
Omdat ik naar het Stoffenspektakel geen winterjas aan wil, heb ik een bijpassende sjaal erbij en een bijpassend lekker warm dik antractietkleurig vest van edc. Zwarte suède laarzen eronder, met stevige hak en ik kan zo prima gaan rondneuzen naar stofjes.
Daarop draag ik een gekocht ivoor-wit/marine gestreept truitje van dikke katoenen tricot, met middenachter een ritsje. Daarop een zelfgemaakt ruimvallend vest van zacht gebreide stof, met zakken in de zijnaad, gemaakt vorig jaar oktober. Het is een patroon uit een oudje... een vest uit de BurdaStyle 8-2011, model 117D.
Ik val op een of andere manier altijd wel op dezelfde tintjes, dus ook al zit er een paar jaar tussen het maken en kopen van de stofjes, het past ton-sur-ton perfect bij elkaar... Ik ben wel een ton-sur-ton type en ook hou ik erg van streepjes.
En nu ga ik rap op zoek naar een zomers patroon voor mijn nieuwe stofjes. Mijn zomergarderobe blieft wat nieuwe aanvoer.
Dag acht: Het is vandaag lekker zonnig, en windstil, dus de temperatuur moet ietsjes hoger zijn. Ik wil graag mijn laarzen in de gang laten staan vandaag... Een jurkje zonder mouwen trekt in mijn kledingkast mijn aandacht. Die heb ik héél lang niet aangehad, maar zo zonder mouwen is ook weer een straatje te ver, brrr. Dus in dezelfde kleur ook een vestje gepakt.
Het is een marineblauw jurkje Florence uit de LMV (La Maison Victor), editie nov-dec 2016 van een in visgraat geweven katoen-mix stofje. Ik heb hem gemaakt tijdens een naaiweekend in 2017, en het was toen een gigantische verbouwing, zonder @gestrikt_by_tialda (instagram) was het me nooit gelukt, want hij viel qua bovenlijf twee slagen te groot. Was namelijk voor het erst sinds tijden dat ik weer iets voor mezelf maakte, nadat ik zo aangekomen was qua gewicht... Inmiddels valt hij twee slagen te groot, maar de ceintuur verdoezeld veel.
Dag negen: Het weer vraag om een lange broek. Ik snuffel in mijn kast en kom het jurkje tegen dat ik van @christinedecabooter (instagram) heb gekregen om af te maken. Het is een mouwloze versie van een jurkje uit de KnipMode januari 2017, model 24 en dan een stuk verlengd. Het is ook mijn super favoriete jurkje in voorjaar en zomer.
Mei 2018 ben ik begonnen met het afmaken van het jurkje. De rits moest er nog ingestikt worden, de zoom moest afgemeten worden en gestikt en de beleggen op naadtoeslag met de hand vastzetten.
Maar eerst heb ik het jurkje doorgepast en bleek dat hij te ruim was onder de oksels en de opstaande kraag stond af van mijn nek, en eigenlijk kon ik er ook zo in zonder rits, want het stofje stretchte lekker (stofje van Joop Modestoffen). Aangezien ik een en ander moest aanpassen wilde ik de naadtoeslag van het gehele jurkje ook gelijk onder de locker doortrekken (Cristine had toen nog geen locker) en aangezien ze een nette 1,5cm naadtoeslag had geknipt, kon er makkelijk het zigzagstikselrandje eraf gelockt worden.
Uiteindelijk ben ik een paar uur bezig geweest, en heb een jurkje dat dat ik héél vaak draag met mooi weer, en met frisser weer, zoals vandaag, draag ik er lekker mijn spijkerjasje op. Wordt het nog fripser, dan heb ik er ook nog een bijpassende donkerbruine sjaal bij (is gewoon een stuk gebreide stof, netjes omgezoomd, die heerlijk draagt).
Dag tien: Het zonnetje schijnt heerlijk dus... zonnejurkjestijd...
Dit is een jurkje van een batisten stofje met streepjes van gouddraad (verticaal) gekocht tijdens het Stoffenspektakel vorig jaar mei. En in juni vorig jaar heb ik dit jurkje gemaakt. Het batist is niet ècht transparant, maar je ziet er alles doorheen qua ondergoed, dus ik heb het jurkje gevoerd met rekbare voering. Het achterpand en bovenkant van het voorpand is gerimpeld met rimpelelastiek, dan blijft het namelijk lekker zacht. Heerlijk voor een strandjurkje.
Voor het strand is het voor nu nog een beetje te kil, maar m'n spijkerjasje staat er leuk bij.
Dag elf alweer: Het was een druk dagje vandaag... dus geen tijd voor een frisse foto in de ochtend, maar een duffe late in de avond.... Beetje afgeknoedeld op de bank en dus kiek vanaf de bank...
Het is de geklede relax broek die ik heb gemaakt in maart 2018. Voor de derde keer in mijn MeMadeMay te zien. Het patroon is van Vogue. Vandaag heeft de broek een verstand op nul look, oftewel, broek, basic streepjes woontrui ivoor-wit/marine, cognac hakkenlaarsjes, spijkerjasje en de donkerbruine gebreide stof sjaal.
Ideale outfit voor een bezig ren dagje met een snufje zon en dus zonnebril op m'n neus!
Dag twaalf: Lekker zonnig dagje, maar helaas nog geen blote armen zonnejurkjesweertje. Dus... spijkerbroek... present!... Spijkerjasje... present!... en dan nog iets zelfgemaakts... Ik moest goed zoeken want zoveel voor erboven op heb ik niet, maar gelukkig vond ik nog een ivoorwit batisten zomerblouse met kort mouwtje.
Gemaakt tijdens een naaidagje met Kirsten in de vakantie van 2017. Het is een blouse uit een piepklein lapje, modelletje 117 uit de BurdaStyle 7/2012. Een oud boekje dus.
De halslijn, mouwzoompjes en blousezoom heb ik afgewerkt met een rolzoompje, en gerimpeld met rimpelelastiek en twee smalle satijnen lintjes om het splitje te sluiten... in de praktijk wapperen die altijd los, want die weigeren gestrikt te blijven, tenzij met een dubbele knoop.
Dag dertien: Lekker zonnig dagje, half in de tuin gewerkt in mijn plunje, half gewerkt in huis, en tussendoor aan mijn shirtje gewerkt... De plunje was niets zelfgemaakts en ook niet high Fashion. Halverwege de dag was het shirtje af, alleen nog geen tijd om een foto te nemen.
Pas vanavond, plunje uit en zelfgemaakte broek van een week geleden KnipMode 6/2019, model 2, met het nieuwe shirtje Sofia it de LMV (La Maison Victor), editie 5 sept/okt 2018 aan.
Inmiddels heb ik tijdens deze MeMadeMay-Challenge twee kledingstukken gemaakt, en zoals je kan zien op de foto ben ik aan een volgend project begonnen. Ik heb een rokje uit een je-weet-wel-tasje bij de kladden gepakt. Het rokje Rachel uit de LMV.
Dagje veertien: Lekker zonnig dagje vandaag, dus zin in een rokje, zodat ik in mijn pauze even mijn melkflessen kan laten ontmelkflessen (mijn benen geven namelijk gewoon licht)... bruin wordt ik niet (sproetenmens), maar zó wit is weer het andere uiterste.
Ik begon vandaag bij het uitlaten van Kees (dwergkeeshondje) met een vest bij mijn outfit, het was namelijk nog kil zo vroeg in de ochtend, en dat staat er ook mooi bij, weten we dat ook weer.
Vandaag heb ik natuurlijk mijn nieuwe shirtje van gisteren aan, shirtje Sofie uit de LMV (La Maison Victor), editie 5 sept/okt 2018. En mijn zwarte kokerrokje van Punta di Roma. Het patroon is de Kristy uit de LMV (La Maison Victor), editie nov/dec 2015.
Dag vijftien: Lekker zonnig dagje vandaag, en zin ineen vrolijk zomerjurkje. Ik heb helaas meer winterse, dan zomerse jurkjes. Qua model valt het meestal nog wel mee, want ik heb de mouwen graag op driekwart lengte, maar met name qua stof en kleur is het niet bepaald lichtvoetig zomers...
Voor vandaag, omdat het koud is, kan dit geruite jurkje er mee door. Het is een jurkje gemaakt tijdens een naaiweekend afgelopen februari, en het knippen van de stof (poging drie in verband met een gedeelte van de stof waar de print niet recht van draad liep)... het rechter achterpand is dus een beetje mee gesjoemeld, maar daar zie je op foto twee in de zijnaad niets van gelukkig Ik kan er namelijk slecht tegen als prints niet mooi doorlopen.
Tijdens het naaiweekend heb ik enorm veel hulp gehad van Joke, want ondanks dat ik het jurkje meerdere keren heb gemaakt, was deze door de soort stof een flinke verbouwing geworden. In plaats van tricot, dunne stretchkatoen of Punta di Roma, had ik nu een stevige stretchkatoen en dat werkt duidelijk anders of eigenlijk merk je dan meer dat het patroon niet helemaal op jouw lijf geschreven is.
Ik moet trouwens nog flink wennen aan de best aanwezige print. Ik ben namelijk een uni-stofjes, structuurstofjes en ton-sur-ton mens. Dus een flinke ruit in contrastkleuren (hoewel zwart-beigewit-nachtblauw nu niet ècht kleuren van de jawelste zijn) is het èffe wennen! Het jurkje is uit de KnipMode januari 2017, model 24. De coupe zit hem in de plooien langs de hals naar de staander, zie foto. Het is héél ingenieus, maar is toch een best eenvoudig jurkje om te maken.
Dag zestien: Vandaag komt het weer goed uit dat ik meer winterse jurkjes heb dan zomerse, want het is weer koud. Dus een Lora-jurkje uit de kast getrokken. Dit is mijn eerste Lora-jurkje en op de schouder verbreden na heb ik niets aan het patroon hoeven wijzigen qua maat. Wat ik wel heb veranderd, is dat ik de twee plooitjes heb samengevoegd, en die heb geplaatst precies onder de coupenaad van het lijfje, dan loopt het mooi door (ik heb een afwijking wat doorlopen van lijnen, prints e.d.).
De Lora-dress, zoals ik hem vaak noem, is een jurkje uit de LMV (La Maison Victor), editie 5/2015. Het jurkje is van een petrol Punta di Roma en heb ik maart vorig jaar gemaakt, en daarna nog een aantal keer, want het modelletje bevalt me goed.
Helaas is de stof van dit jurkje aan het pillen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik hem héél vaak gedragen heb en het ook geregeld in de wasmachine geplonsd is. Dus inmiddels is het jurkje gedegradeerd tot huisjurkje, dus vandaag ben ik thuis!
Dag zeventien: Ik heb vandaag een rokje aan dat ik vrijdag eindelijke heb afgekregen nadat ik er ruim twee jaar geleden aan begonnen ben. Het is rokje Rachel uit LMV (La Maison Victor), editie 1/2016 en dan nog een stuk verlengd.
Ik vind het uiteindelijk afdeling hmmmm, twijfelgeval, en met wat ik erop heb wordt het niet veel beter. Wat ik er ooit op had bedacht, dat is inmiddels verdwenen uit mijn garderobekast wegens versleten. Dus moest ik wat anders verzinnen, maar veel heb ik eigenlijk niet in mijn kledingkast, dus dan maar mijn ivoorwit-marine Bretons gestreepte truitje. Dat schijnt altijd wel bijpassend te zijn, dus... voila... met oranjerode stiletto's erbij om het geheel op te vrolijken, en dat is het zo'n beetje.
Het rokje is na twee jaar in de taille een beetje riant, niet dat dat erg is, beter dan dan je er na twee jaar niet meer inpast, maar daardoor zit het niet helemaal charmant. Eigenlijk moet ik daar iets aan veranderen als ik het vaker zou willen dragen... en daar ben ik zo na een dagje dragen wel over uit... Ik ga het niet dragen, is niet wauws, niet helemaal mijn ding... etc.
Dag achttien: Vandaag een jurkje aan dat ik hel vaak draag zie MeMadeMay dag negen, in de lente en zomer. Het is namelijk een altijd-goed-jurkje. Voor een gewoon relaxt dagje. Voor een gewoon relaxt dagje, voor als je die saaie boodschappen aan het binnen harken bent, of lekker door de stad aan het zwieren bent, voor plof op de bank (en toch kreukelvrij er weer afkomen), of zoals vandaag perfect voor een heerlijke lunch op een terrasje in het zonnetje... met spijkerjackje, zonnebril en madam is gekleed en daarna achter m'n locker tjoeken.
Het is het verlengde en mouwloze jurkje uit de KnipMode januari 2017 model 24 van een stretchkatoentje in soort van slangenprint met een andere print eroverheen.
Na de lunch weer lekker achter mijn locker gaan zitten. Werken aan een overslagjurkje in een, voor mijn doen, zéér opvallende print.
Dag negentien: Vandaag niet zoveel inspiratie in mijn kast gevonden. Nu heb ik inmiddels ook ontdekt dat mijn garderobekast ook wel wat aanvulling behoeft, en daar ben ik ook druk mee bezig. Niet altijd een YES-kledingstuk, zoals twee dagen terug, maar ik ben inmiddels wel aangespoord bezig met mijn zomergarderobe.
Voor vandaag dus niet veel inspiratie, het frisse sombere weer helpt ook niet echt, maar ik heb ook geen zin in een warm vest, want die heb ik al máánden aangehad. De ideale vervanger is dan een jasje met sjaal, deze is zelfgemaakt. Bij een opvallende horizontale streepjesjurk, schijnt niet te kunnen met brede heupen en stevige bovenbenen, maar ik vind van wel! Ik draag hem graag met mijn favoriete spijkerjack en accessoire zoals deze zelfgemaakte sjaal. Het spijkerjasje draag ik dicht, is wat rustiger en dan lijkt het net een two-piece, of open, en dan zie je volledig die opvallende brede streep in nachtblauw/ivoor en voor de balance (lengtewerking) en warmte de sjaal (lekker warm inmijn nek) A-symmetrisch gedragen en pumps in de kleur van de sjaal.
De sjaal is gemaakt van een gemêleerde grijs/taupe zacht gebreide stof. Staat super bij jeanskleur, nacht- en marine blauw. De stof had aan de zelfkant fladdertjes, dus twee kanten waren al gedaan. Ik moest alleen de knipranden nog afwerken. Was een kwestie van op de naaimachine de persdruk verlagen, goede zigzag-breedte, zoompje omvouwen en dan rustigjes stikken. Deze sjaal is slechts 90cm x 140cm, perfect voor het tussenseizoen.
Dag twintig: Vandaag is het net zo frips als gisteren en nog steeds geen zin in een vest, dus... Ik heb mijn Littble Black Dress gepakt, een zwart Lora jurkje met als tegenhanger mijn spijkerjackje. VOor wat warms in mijn nek zie ik even geen sjaal voor erbij, maar ik heb vorige week bij het opruimen van mijn stoffen wel een mooi gebreid stofje gezien in een Petrol tint, met een petrol lurexdraad en gaatjes. Ontzettend leuk om een sjaal te maken. Hoge zwarte laarzen maken het geheel af (en natuurlijk een zwarte dikke panty).
Het Lora jurkje is gemaakt van een zwarte Punta di Roma en donker petrol bij de zakken. Het patroon is uit de LMV (La Maison Victor), editie 5/2015, met deze keer een vierkante halsuitsnijding. Dit jurkje heb ik gemaakt voor een concert in Zürich en heb ik een dag voor vertrek geknipt, gelockt en in elkaar gezet. De zakken heb ik toen voor een deel van voeringstof gemaakt, want ik had maar een stofje van amper 1,37m groot. Piepklein dus. Ik merkte toen ook dat bij de naad, plooitjes èn zak allemaal op één plek, dat het véél mooier is de andere helft van de zak van voeringstof te maken.
Na het bedenken voor de garderobekast, heb ik gelijk de stof uit de stoffenkast gevist en gekeken of ik nog naaigaren had in de goede tint. Gelukkig is petrol een van mijn lievelingstintjes, en heb ik er diverse en is de donkerste er het mooiste bij.
De sjaal heb ik gelijk (na het ontbijt) gemaakt. De lap is 85cm x 140cm. De zelfkant is een gerolde rand, en die laat ik zo. De andere twee kanten vouw ik een centimeter om en wordt gezigzagd, dan blijft het breisel mooi stretchie. Ik draag de sjaal in elkaar gevouwen als ik mijn spijkerjasje dicht heb, en A-symmetrisch loshangend als ik mijn spijkerjasje open heb.
Dag eenentwintig: Vandaag mijn mooie mouwloos vest, gemaakt afgelopen januari. Ideaal voor in de winter om binnen te dragen, maar voor nu is het ideaal voor buiten op de fiets (moest daarnet boodschappen doen met de fiets). Vandaag op een olijfgroene skinny jeans met daarop een donkerblauw slimfit shirt en cognackleurige enkellaarsjes.
Het mouwloos vest is gemaakt van 100% wollen stof, kleur diepblauw, met een kobaltblauwe zweem als het licht erop valt. De buitenkant lijkt op gekookte wol, de binnenkant is gebreid en de stof is dus licht rekbaar. Het patroon is uit de BurdaStyle 9/2016 model 118. Het vest kan met en zonder strikceintuur gedragen worden.
Voor op de fiets had ik er wel een donkerbruine (zelfgemaakt) sjaal van gebreide stof om mijn hals heengeslagen, en een zonnebril tegen de felle lucht. Tijdens het maken van de foto's binnen plofte ik van de warmte, dus die heb ik weggelaten (op een gegeven moment zelfs mijn haar in een staart gedaan... poeh warm vest hoor!!).
Dag tweeëntwintig. Vandaag ben ik volledig in zelfgemaakte kleding. Alleen had ik de strijkbout wel even over mijn broek mogen zwieren, maar ik had vanochtend een beetje haast, en nu heeft het eigenlijk ook geen nut, want ik zit achter de naaimachine en moet een jurkje waar ik mee bezig ben steeds doorpassen, dus hij ligt geregeld op de grond te zwijnen.
Ik heb een geklede relax broek aan, gemaakt in maart 2018. Het patroon is een Vogue, en ideaal om wanneer dan ook te dragen.
Erop draag ik een zomers bloesje van ivoorwit batist. Gemaakt tijdens een naaidagje met Kirsten in de zomervakantie van 2017. Het patroon is uit de BurdaStyle 7/2012, model 117. Daar overheen, want het is 's ochtends tijdens de hond uitlaten best koud, een ruimvallend halflang marineblauw vest, gemaakt vorig jaar oktober uit een oud boekje, de BurdaStyle 8/2011, model 117D.
Dag drieëntwintig: Vandaag begon ik, qua outfit, in de zelfgemaakte broek van gisteren met daarop een grote bordeaux-kleurige off-shoulder (woon)trui. Ideale outfit (dacht ik vanochtend vroeg toen het nog frips was), want bij die trui wilde ik even snel een rokje maken en dan had ik tóch weer iets anders aan voor deze uitdaging, want ja, er is momenteel niet veel variatie meer in mijn kledingkast.
Het rokje heb ik gemaakt van een bordeaux Punta di Roma, patroon is de Kristy uit de LMV (La Maison Victor), editie 5 nov/dec 2015. Ik heb het patroon uitgeraderd in de kast liggen, want k heb het patroon al vaker gemaakt, dus het is een lekker snel rokje. En inderdaad binnen een uur is het rokje op de zoom na af. Ik moet even doorpassen voor de lengte. Inmiddels is het al warme, en tijdens het doorpassen heb ik mijn trui gewisseld voor het ivoorwitte bloesje van gisteren.
Nadat ik de zoom met de hand heb gedaan trek ik de rok aan met daarbij de trui. Poeh... de trui ziet er ineens een héél stuk groter uit. Wat een effect een broek of rok wel niet heeft op een trui. Daarna gooi ik et witte bloesje weer aan. Is niet wauws bij het rokje, maar qua temperatuur een stuk beter!
Dag vierentwintig: Gisteren bedacht ik dat ik nog een mooie groen gereide stof in de stoffenkast had liggen. Ik bedenk tegenwoordig de avond ervoor al wat ik de volgende dag aandoe... en vooral de laatste week, omdat ik eigenlijk alles al aan heb gehad... tsja...
Sjaals draag ik graag, en veel en de grote sjaals zijn vooral heerlijk om om me heen te gooien als het kouder is als ik de hond uit ga laten.
Vanochtend heb ik de lap uit de kast getrokken, en hij is maar liefst 1,55m x 1,40m. Ik had nog een miniklosje donkergroen garen. Even spelden, mooie verstekhoekjes maken, dat vind ik mooier dan recht toe recht aan omklappen. En na een uurtje heb ik een prachtige warme sjaal.
Kees uitlaten kan nu met een nieuw kleurtje in het arrangement van sjaals hier in huis! En strakjes ga ik lekker naar de bioscoop met de sjaal om me heengeslagen. Dat is praktischer dan een jas in de bios ergens bij je voeten te laten ploffen.
Dag vijfentwintig: Vandaag zo druk in de tuin bezig geweest, en niet in een MeMade-exemplaar... dat ik het gewoonweg vergat me om te kleden.
Maar tóen dacht ik dat het wel leuk is om met mijn allereerste tricotjurkje, gemaakt tijdens een naaiweekendje van Sancho in 2014, eens aan te trekken. Tijdens dat weekend werd er door meerdere dames het knoopjurkje gemaakt.
Het was het knoopjurkje uit de KnipMode februari 2011, model 12. Het jurkje is gemaakt van mintgroene katoenen tricot, dat voelde een stuk beter aan dan viscose tricot, wat krult en wiebelt en onder mijn machine zich behoorlijk ongemotiveerd gedraagt. Vandaar de naam ongemotiveerd tricot). Het leuke van de kleur mintgroen is, is dat mijn ogen turquoise/zeegroenig worden. Het ligt er aan of het zonnetje schijnt of niet welke van de twee het wordt. De mintkleur is ook super bij mijn spijkerjasje, en Swarovski oorbellen.
Dag zesentwintig: Mijn tweede tricot jurkje, was hetzelfde patroon als gisteren, het knoopjurkje uit de KnipMode februari 2011, model 12.
Deze keer naaide ik het jurkje met de laptop naast me op de naaitafel, met daar de stap voor stap foto's van de knoop, èn wist ik het gaatje, waar het andere pand doorheen zit, zo klein mogelijk moet maken, want anders krijg je (in eerste instantie) een klein gaatje, wat na honderd keer wassen groter en groter wordt, zoals je kan zien bij het jurkje van gisteren. Inmiddels, na nog twee van die knoopjurkjes te hebben gemaakt, krijg ik de knoop zo strak, dat je er geen speld meer tussen krijgt.
Dit knoopjurkje is ook gemaakt van een katoenen tricot, maar zó donkerblauw dat het moeilijk is om dat te fotograferen. Deze kleur is de rode lijn door mijn garderobe, en qua lappen nog steeds zeer aanwezig, hoewel er langzaamaan wel andere kleuren van mijn kleurenkaart mijn garderobe binnendringen en daar ben ik blij om.
Na wat getreuzel voor de spiegel vanochtend met die stippenstof, met spijkerjasje voor wat minder erg effect, besloot ik dat ik alleen de witte zou maken en wel zien wat het werd. Het patroon is weer het knoopjurkje uit de KnipMode februari 2011, model 12. Maar deze keer met een kort kapmouwtje, en verlengd tot maxi lengte.
Om een lang verhaal kort te maken... je kijkt dwars door de stof heen... jurkje is een ponnetje geworden. Het is wel een héle lange pon, maar ach... is weer eens wat anders. Voor de foto moest ik even wachten tot het wat donkerder werd, ander is het zo wonderlijk dat ik in bed ga zitten met pon.
Ik had een piepklein hemelsblauw stofje van 72cm en voor dit patroon was minimaal 1,45m nodig. Maar aangezien dit stofje geen vleug heeft, geen print of iets dergelijks heb ik het gewoon in elkaar gelegd of te wel... de ene met z'n kop boven en de ander met z'n kop naar beneden. Ging prima! Het patroon is een shirt/top uit Veritas nr. 18, model Bombay kort.
Het modelletje is qua lengte op de heup, is recht van snit, heeft een aangeknipt kapmouwtje en een riante halslijn... héél mooi. Het stofje is een prachtig mooie zijde... draagt heerlijk... voelt heerlijk...
Dag negenentwintig: Voor de vijfde keer deze taupe broek van Vogue. Is zo'n veelzijdig kledingstuk. Veel kleuren en stijlen passen erbij.
Nu gecombineerd met de hemelsblauwe zijde blouse Bombay uit de Veritas nr. 18. Met daarbij een wollen tweed jasje in bruin, blauwige en bordeauxtinten en leuke bordeaux streepjesvoering. Daarbij nog mijn favoriete taupe suède hakken...
Voor vanochtend bij het uitlaten van Kees had ik nog mijn bruine grote sjaal om, maar nu plof ik er mee van de warmte en zie je ook amper de blouse... dus...
Vandaag is het alweer dag dertig: Vandaag mijn favoriete zomerjurkje uit de KnipMode januari 2017, model 24 met mijn spijkerjasje.
Ik had vandaag een afspraak en dan is deze jurk zowel representatief als comfortabel. Hakken erbij, haar op zolder (na de afspraak weer losgegooid).
Ik denk dat ik dit patroon nog een keer moet maken voor de zomer, en dan net zoals deze zonder mouwen... lekker stretchkatoentje... misschien wat kleur, want dat mis ik wel in mijn garderobekast... dus...
Dag eenendertig: Gisteravond bij het ophangen van mijn jurkje piepte er, door een lager hangertje, ineens een mooi kleurtje tussen de jurkjes uit in mijn favoriete kleur smaragdgroen. Het is een jurkje uit de KnipMode bijlage maart 2017, model 103.
Dit jurkje had ik eerst in een proefstofje gemaakt, om te kijken hoe et viel (ik was namelijk een paar maatjes gegroeid, dus eerst uittesten, en dan het goede stofje gebruiken). Het proefjurkje lukte prima, zat goed, alleen verschrikkelijk qua print, met bloemen in , voor mij, foute knalkleurtjes. Het stofje was een "What was I thinking"-exemplaar. Niet mijn ding dus. Alle wijzigingen op het patroon doorgevoerd, en daarna met het goede stofje aan de slag... Het was alleen nèt een ander materiaal, dus het viel anders, en had weer aanpassingen nodig...
Dat was dus een lesje voor proefmodellen... maken van een vergelijkbaar stofje als waar je het uiteindelijk van wil maken!!
Het jurkje is uiteindelijk wel af gekomen, maar zit dus niet helemaal perfect.
