Pagina's

donderdag 25 februari 2010

Mijn koektrommel in de make-up


Ja, mijn koektrommel op wielen kreeg make-up! Ze moest er een paar weken geleden aan geloven en werd door Rem eerst door de wasstraat gesleurd voor een stevige wasbeurt. Was wel nodig, want in die week had het veel gesneeuwd en was er ook flink gepekeld. Daarna hup naar een garage gereden. Daar werd de plaats bepaalt en met schilders-tape de folie met papier in het midden vastgezet. Met een schuifgevalletje werden de luchtbelletjes verdreven. Er is ècht geen luchtbelletje te bekennen!


En dit is het resultaat aan de ene kant van de auto, de andere kant is het idem dito!


Geheelfotootje. Ik vind het nog steeds een gek gezicht. Mijn schattige vanillegele koektrommeltje...



Ook de achterruit is de pineut. Dat wordt aan de binnenkant gedaan, omdat ik een ruitenwisser op mijn achterruit heb. Daar komt géén logo, alleen maar letters. Ik moet toch door mijn achterruit kunnen kijken! De ruit is al niet zo groot, dus..! Dit zijn wel witte letters, want de rode kleur van het logo is slecht te zien van buitenaf.


Tada, ook die is versierd! 

Hm..... Als je het zo op de foto's ziet lijkt het allemaal makkelijk en zo gepiept. Maar ik heb ervaring als biebmoeder op school!! En daar heb ik wel eens boeken met folie moeten pesten. Oftewel een beschermlaag folie er overheen zien te krijgen zonder dat mijn vingers tussen folie en boek vast kwamen te zitten. Het is echt voor mij een crime om dat te doen. Voor mijn gevoel heb ik minstens een paar handen te kort om het boek stil te houden, het folie strak te houden en dan met een liniaal proberen de folie strak over het kaft te strijken en ondertussen proberen luchtbelletjes te voorkomen of nog erger vouwen en plooien!! Dan moeten nog eventuele luchtbelletjes, grrr, er speels onderuit worden gewerkt. 

Zucht, en als je dat had gehad... ja, ja, dan moest er ook nog keurig geknipt worden aan de bovenkant en onderkant van de rug van het boek. Èn ook hoeken worden gevouwen en weer zonder luchtbellen vastplakken! Ja, wat denk je  na 3 boeken vond ik het zielig voor de boeken, dat zegt genoeg! Voor mijn omgeving was het zeer vermakelijk, iedereen lag in een stuip om mijn gemopper en gehellepie. Ze hebben zelfs her en der nog een reddende hand op het boek gelegd. Echt hópeloos! Ik was een regelrechte ramp!!! Maar, ja, ieder zijn talent, hè!! Ik ben daarna maar gewoon weer met de ukjes, ik had de kleutertjes, boekjes aan het inschrijven geweest, dat is een stuk beter voor de boeken!

Gut, ik ben een beetje afgedwaald. Ik zie de foto's die Rem heeft gemaakt en ik moet gelijk aan die zielige boeken van toen denken!

vrijdag 19 februari 2010

De freule's borduurwerkje is hélemaal af


M'n jongste dochter is al een tijdje met een borduurwerkje bezig. Een koe die staat in de groene wei. Met een halve kruissteek en van een stevige wollen draad die niet zo snel dwars wil liggen en in de knoop gaat! Vandaag hebben we de foto's gemaakt in de sneeuw van haar winterjas, zie blogberichtje van 9 januari. En we waren zo lekker met zijn twee aan het tutten, dat ze zei, mag ik bij jou op je kamer borduren als jij aan het werk bent? En dat is prima, want het borduren doet ze op het hechten na helemaal zelf. Het is wel grappig, die koe ontstaat met hollen en stilstaan! Om de zoveel tijd pakt ze het eventjes, en soms wéken niet, maar nu ze bijna het vierkantje vol ziet worden is ze bijna elke dag wel bezig, en vandaag komt ze een héél eind!


Ze krijgt haast, ze heeft er gisteren hard aan gewerkt, en vanochtend stond ze weer bij me "ik wil m'n koe af krijgen!!" Nu dát lukt 'r hoor!! Helemaal trots laat ze het zien, ik wordt gelijk aan het werk gezet op zoek naar een kartonnetje, want hij moet worden opgespannen en dan aan de achterkant worden afgewerkt. Zoek, zoek, zoek, ik wéét dat ik kartonnetjes heb, maar waar? Op de laatste plaats waar ik kijk liggen, ze.... Ze heeft ondertussen wat te drinken gehaald en is onderuitgezakt op haar stoel gaan zitten, ze moet even uitrusten van de laatste steekjes! Maar dan ga ik het karton op maat knippen (dat is voor haar iets te stevig spul). En ik laat zien wat ze moet doen om het gaas erom heen gespannen te krijgen. Met grote koeiensteken (weer een koe, hè) trekt ze het gaas strak. En dat gaat helemaal niet verkeerd, ik hoef maar één hoek te corrigeren, nou en dat van de vier hoeken!


Dan een mooi stofje zoeken voor de achterkant, iets waar ook groen in zit. Nu, dat is zo gevonden en ook dat wordt even op maat geknipt, omgevouwen en op de achterkant gespeld. Ze vind dat haar werkje nu meer op een stekelvarken lijkt, maar het wordt goed strak! Ook moet er een klosje garen worden uitgezocht ook dat wordt gevonden. O, we worden geroepen voor het eten, nu we gaan strakjes wel weer verder......


Dat strakjes werd een paar weken verder, want de dame heeft ook haar breiwerk ontdekt. Het is namelijk nogal koud voor haar pop.  Ja, met al die sneeuw! Maar gisteren had ze er lekker zin in en werd het borduurtasje gepakt, naar beneden genomen. Bakje met klosjes groen garen naar beneden gehaald. Wat voor klosje was het ook al weer? En dan de draad in het oog prutsen. Ja, dat is nog een vak apart, maar het lukt haar in twee keer....


Ik ben in de hoek begonnen en heb het even voor gedaan, dat ze van het borduurwerk wat moet "bietsen" en dan een nipje van de achterkantstof moet "bietsen". Zo krijg je dan een mooi klein steekje die de boel bij elkaar houdt. De televisie staat aan en af en toe vallen er kréten die ze niet kán weerstaan om op te kijken van haar werk, maar ze gaat gestaag verder!


Ik hoor haar mompelen "Jakkes, m'n draad is uit de naald" Dan hoor ik murmel, mopper, murmel en ondertussen die handjes, friemel, friemel, friemel, soms wel een paar minuten, maar ze vraagt niks!


Ze vind dat ze het werkje steeds makkelijker beet kan houden, zo zonder al die spelden, en ze krijgt de slag aardig te pakken, de steekjes zijn wel groter dan de mijne maar ik vind het goed gedaan, hoor! De start  en het eind van elke draad doe ik. En dan is 'ie af! 



Ze is helemaal blij en trots op haar schilderijtje. En ik ook hoor, op háár!

KLAAR !

De laatste foto's zijn een beetje wonderlijk licht, maar dat komt door de flitser, want het is eigenlijk al schemerdonker aan het worden, maar op de foto lijkt het wel of de zon schijnt, met van die felle witte vlakken.

dinsdag 16 februari 2010

Het begin van de nieuwe zomercollectie Collie-Collie.com


Dit zijn de vrolijke stippeljurken.

Dit zijn de vrolijke jurkjes waar ik de afgelopen tijd aan heb gewerkt! Ik had na het maken van de zomerjurkjes voor de foto-werkbeschrijving van Farbenmix al zin in zomerstofjes. Ik ben echt èlke dag lekker met zomerse ideetjes bezig! Sneeuw of geen sneeuw, ik zit midden in de stippeltjes, streepjes, bloemetjes en allerlei vrolijke kleurtjes, de lente komt er wat mij betreft binnenkort aan!


Hier zijn twee versies van, jurkjes met twee verschillende stofjes; bloemetjes en streepjes.

Laat de lente maar komen!

Vandaag ben ik de hele ochtend bezig geweest alle jurkjes te strijken en alle laatste rijgdraden en losse draadjes eruit en eraf te halen. Werkelijk waar, van al die draadjes kan een spreeuw een aardig nestje bouwen! Na het strijken had ik een boei als een tomaat. Een  beetje warm met al dat stoom en zo!

Daarna even afkoelen!! En dan alle paspoppen van stal gehaald en op de overloop gezet. Want daar wil ik de foto's nemen. Eén voor één zet ik de paspoppen met jurk op het brocante kastje en kiek de voor- en achterkant en her en der een detail. Precies om vijf over drie vanmiddag was de fotoklus geklaard! Keurig getimed, even de kinders halen en een frisse neus.

Daarna alle foto's bijsnijden, naam van de webwinkel erop zetten en collages maken. Dan worden de foto's in de webwinkel geladen, de tekst stond er al in, dat scheelt!

En dan moet er  nog even een nieuwsbrief gebakken worden, samen met Rem zit ik wel twintig keer de tekst te lezen. Op een gegeven moment vliegen de letters voor m'n ogen, maar volgens mij is íe wel goed!

Zo en nu ga ik lekker wat te drinken halen en languit op de  bank liggen!

maandag 15 februari 2010

Het kamermeisje en de IJskoninging


Jongste wilde tijdens carnaval op school een IJskoningin zijn. Die moet er natuurlijk koel uitzien. Dus een parelmoer wit theater make-up over haar gehele gezicht. IJsblauw op haar ogen, beetje mascara, rode lipgloss op haar lippen en een héleboel zilveren glitters! Ik kon de glitters uit een tubetje niet vinden, de losse glitters blijven alleen maar zitten op vochtig theater make-up, maar met een nat kwastje in de glitters dopen en dan op haar schouders en nek kwasten, met daarna een spraybeurt van haarlak kom je een heel eind! Ze vond het wel stinken!

Ze heeft een ijskoninginnenjurk aan die ik een jaar of 4 geleden voor haar zus heb gemaakt. De stof is van een voile met satijnen bloemen erin geweven en daaronder in dezelfde kleur een voering. Het was een rampenstofje, ik bedoel dat voile!! Je legt het op de tafel om te knippen en het ligt op de grond, vervolgens probeer je het weer, maar ligt het krom... grrr. En zo gaat dat door totdat je de plakbandrol pakt. Uiteindelijk heb ik het rondom op de tafel vastgeplakt!

Dochterlief vindt de jurk héél mooi. De jurk zit bij haar bijna goed. De lengte klopt wel, maar haar zus heeft wat bredere en rechtere schouders en daardoor valt het pand over haar rechterschouder wat losser, maar ze vind het een geweldige jurk. Hij is zo wijd (cirkelrok) en lang dat ze alleen maar in de woonkamer kan draaien zonder meubels aan te raken!


Het bovenlijfje heb ik toen op oudste dochter haar lijf gemouleerd, met tig spelden hoe de rare restantbanen afgeknipt moesten worden. Ik had niet genoeg stof, dus de bocht op haar rug is eigenlijk een rest-rand van wat er overbleef nadat de rokbanen waren geknipt. Het lijfje sluit in haar linkerzij met haak en oogjes met een glittersteentje erin.


Er overheen had ik een ivoorkleurige jas gemaakt van babyrib met ivoorkleurige bloemen geborduurd en zilveren lovertjes erop. De kraag en de overslag van de rok aan de voorkant van een restant van gordijnstof met een reep kant erop gestikt. Die gordijnstof was zó lekker stijf, en dus perfect voor een sprookjeskraag!


Voor oudste dochter heb ik een patroon, die ik deze week ontworpen heb voor mijn webwinkel, uitgeprobeerd. Ze wilde als kamermeisje, dat moest dus een zwart jurkje met mouwen zijn. En die had ze niet. Dus moest ik die even maken, maar ik had, doordat ik een tijdje niet in orde was en niet echt opgeschoten met alles een tijd-probleempje. Wat ik moest doen? Combineren maar. Ik maakte een zwart jurkje voor haar en ik probeerde gelijk het patroon uit! Tada, en ze vind hem super. Hij zit lekker, het kraagje zit perfect langs haar hals, dat was mijn grootste zorg!! En ze heeft gelijk een ideale Little Black Dress in haar kast hangen. Op haar elfde!!! Het stofje vindt ze lekker zacht en ze vind hem geweldig. Wat wil ik nog meer! Manlief vindt hem ook super, dus 't patroon is bij deze goedgekeurd! Terwijl ik 's avonds bezig was met de zoom van de jurk heeft ze zelf nog een uurtje aan een zwiffertje gekleurde draadjes vast zitten priegelen. Een gewone zwiffer is natuurlijk véél te gewoon!


Met zo'n zwart jurkje was ik er natuurlijk nog niet. Er moest nog een schort komen en iets voor op haar hoofd. Nu, het schortje heb ik uit de losse pols geknipt en ik heb het mezelf makkelijk gemaakt door het met zwarte locksteek af te werken (het was al tien uur 's avonds!!) Daarna heb ik even gegoogled en allerlei grote hotelnamen op een lijstje gezet en die op het schortje "geborduurd". Ik vind het wel heel leuk geworden. Ik had ook  nog ergens een badge en daarin heb ik een papiertje met haar naam en "Housekeeping" op uitgeprint en dat op maat geknipt en erin gestopt. Dit alles had ze natuurlijk niet gezien, want zij lag al in bed. Ik had lol voor tien, en was heel erg benieuwd wat ze er van zou vinden. Het ding op haar hoofd liet ik maar zitten, ik was zó moe en ben mijn bed ingedoken!


De dame vond het prachtig en was er héél erg blij mee. Alleen dat ik niks voor op haar hoofd had vond ze minder. Maar de dame is inventief en pakte een oude diadeem, vroeg om kant, lijm en elastiekjes en regelde het zelf. De elastiekjes zaten om de uiteinden van de diadeem, totdat de lijm met kant goed gedroogd was. Ze heeft ook nog zelf haar haren in een knoedeltje gedaan, niet al te netjes, want een kamermeisje zit geregeld onder het bed te stoffen en kán dus niet netjes blijven! De mascara heeft ze ook nog netjes op haar wimperwapperaars gekregen, zonder dat het eronder en erboven zat!! Zou ze stiekem hebben geoefend? Ze wilde ook nog een foto dat zij op haar knietjes de schoenen van haar zusje zit te poetsen, natuurlijk doen we!


Ze zit prima in haar rol als kamermeisjes! Die hakken zijn héél praktisch als kamermeisje!

Die schoentjes heeft ze overgehouden aan een galafeestje. Dat was een feestje van een meisje in haar klas. Ieder uitgenodigde moest zelf een heer uitnodigen! Zij had Maurits uit haar klas uitgenodigd. Zij had een mooi zwart jurkje met spaghettibandjes aan en daarover heen een bolerootje met zwart pailletten zonder mouwtjes en een klein zwart tasje in haar hand. Maurits had een mooi pak aan met echte strik. En de schoenen, daar heeft ze een hele week elke ochtend en avond op geoefend om er goed op te lopen. Want "normaal" gesproken heeft een meisje van haar leeftijd geen hakken aan!! Dit was dan ook de tweede keer dat ze ze aan had buiten de deur!! Ze vond het lopen op sneeuw met hakken maar een bedoening en vroeg zich af, waarom dames op nog hógere hakken willen lopen? Ja, daar zegt ze me wat... ik die dol op hoge hakken is!

vrijdag 12 februari 2010

Mijn Marutska-lapjes zijn weer binnen!


Ik ga Patchworkjurkjes maken! Ik heb vorig jaar een mooie lap gekocht uit Verweggiestan, maar ik zocht er nog lapjes bij. Nu is de ondergrond van dat lapje ecru en dat is niet zo makkelijk. Want in een heleboel vrolijke lapjes zit wit. Een gekleurd lapje met een stipje, streepje of ruitje is geheid met wit. De kleuren van mijn lap zijn net even anders dan die van Stenzo, die ook hele vrolijke lapjes heeft. Hm, ja dan verder zoeken. Toen kwam ik een klein Tilda-lapje tegen in mijn kast. En dat was 't hem! Dit lapje, samen met een klein ruitjeslapje, heb ik ooit bij een bestelling gekregen van Maria van Marutska. Hierboven is het 't 't licht roze lapje met rode "stip-zonnetjes" erop. En dát zocht ik nou net!!


Dus ik ben even een paar uurtjes wezen snuffelen in haar webwinkel en tada een heleboel vrolijke lapjes besteld en ik kreeg er ook nog leuke kleine lapjes als verrassing bij!  Die ga ik gewoon lekker mee verwerken, want die passen er ook goed bij!

Er zat ook nog een hanger met "Get Well Soon" tussen gestopt. Kan ik nog steeds wel gebruiken, ik klink trouwens niet meer als een 06-lijn hoor! Maar mijn energie is nog niet je van het! Ik vind de hanger hartstikke lief en mooi en ik ga 't een mooi plekje geven. Dank je wel Maria voor de verwennerij!

woensdag 10 februari 2010

Mini make-over


Afgelopen zondag zag ik bij Olliebollies dat haar webwinkel Otte en Olijf, haar webdeuren heeft geopend! Ik gelijk koekeloeren, want alles wat met interieur en wonen heeft te maken heeft ook míjn belangstelling! En daar zag ik een héleboel leuks!! Ik heb 2 lampenkapjes, eh lampenkappen, besteld! En dinsdag kreeg ik het pakket al binnen! Toen ik het open maakte zat er ook nog een verrassing in een leuk hartje dat ik een mooi plekje zal geven!


Dit was de oude "situatie". Oude Ikea lampen, met op zich een nog steeds mooie strakke lampenpoot, maar die kappen. Zo op de foto valt het nog mee, maar he wit/ivoorkleurige was toch behoorlijk creamy geel aan het worden. En dat staat ábsoluut niet mooi bij de mooie ijsgrijsblauwige muren en witte beddengoed. Dus was ik al een tijdje op zoek naar mooie lampenkappen en da's niet makkelijk!


Ze waren vaak net niet wat ik zocht. De kleur was goed, maar het formaat weer niet. Of de kleur wel, maar het materiaal niet wauwiewoepie. Het formaat en model was goed, maar dan was het bijvoorbeeld zwart of zo. Ja, op zich wel mooi, maar niet voor in mijn lekkere lichte slaapkamer. Maar tada, ik heb nu mooie rieten lampenkappen, ik zie dat ik het label er nog van af moet halen. Ze passen perfect bij de andere lampen in de slaapkamer.


Ik heb twee van deze kroonluchters in de slaapkamer hangen, dit zijn hele oude en ik was er weg van. Beetje kitsch, maar perfect bij het strakke en eenvoudige van de slaapkamer. Beetje glamour vond ik wel leuk!


En voor in het halletje voor de slaapkamer, was het werkelijk een zoektocht van hier naar Tokio voor een wandlamp. Maar ik heb hem gevonden, onderweg naar mijn ouders toe, vond ik hem. Het was precies de sfeer die ik zocht. Het duurde wel even eer 'ie hing, want er was iets niet goed met de aansluitingsdraden, maar dat heeft een vriend van ons perfect opgelost door er nieuwe bedrading doorheen te halen en alles mooi aan te sluiten.

Ja, het wordt nog wat in huis! Steeds wordt er weer iets aangepakt in huis en komen we een stapje verder. Plannen en ideetjes zat! De gang is momenteel half aan de beurt. We hebben van alles in huis daarvoor, dat is de ene helft, alleen is er momenteel niet zoveel tijd om aan de slag te gaan,dat is dus de andere helft.

Ik heb het maar even een maandje verderop geschoven.... Het heeft geen zin om te plannen wanneer de gang gedaan wordt, als ik druk bezig ben met de webwinkel. Ik kan maar één ding tegelijk, dus daar hou ik me ook aan. Ahum, hoor ik een tweede stemmetje in mijn hoofd, maar ik doe wel mijn best om dat te doen hoor!

dinsdag 9 februari 2010

Met passen en meten wordt de meeste tijd versleten


M'n oudste dochter is al een tijdje bezig met een pop. Ik had al járen geleden een poppenhoofd, met armen, benen en pruik gekocht. Daarbij zat ook nog een patroon voor een lijfje, dat een beetje uit de kluiten gewassen was. Vonden wij tenminste. Het was echt een hangbuikzwijn zonder taille met enorme worstelaarsarmen en -benen!! Daarom heb ik met spelden wat coupenaadjes gemaakt. De freule heeft die met sterk draad vastgezet en nog verder gemodelleerd. Nu past het lijf tenminste bij het hoofd, armen en beentjes. De patiënt heeft deze behandeling goed doorstaan, maar door al die "hechtingen" ziet het lijfje er niet zo mooi uit vindt de freule. Ze vindt dat de pop een mooi glad rompertje aan moet krijgen.

Zo gezegd, zo gedaan... er wordt gemeten en genoteerd, en weer gemeten en genoteerd. Een hele lijst met cijfertjes heeft ze op een papiertje geschreven. Ook de benen worden apart gemeten, en ze melde trots dat het ene beentje dikker is dan het andere. Ze is nog nooit zo lang stil geweest!


Na al dat meten gaat ze een patroon maken. Ik heb haar lekker laten rommelen en het zag er helemaal niet gek uit vond ik zelf. Ze heeft echt goed nagedacht. Ook bedacht ze dat de pop billen heeft en daar meer ruimte nodig heeft en dat er stof nodig is om het kruis dicht te maken.....!! Op het patroon zie je allerlei hulplijnen, een middenlijn en tot hier is de oksel en hier is de taille. Heel leuk om te zien!



Daarna wordt het patroon op een lichtroze tricot gelegd, lekker gespeld en er wordt geknipt.


De dame heeft de trickmarker ontdekt en tekent en schrijft er lustig op los. Op alle patroondelen verschijnen er afkortingen voor: linker- en rechterarm en been en voor- en achterpand. Ze wil geen linkerbeen om een rechterbeen en andersom. Aan de stof is geen verschil tussen binnen- en buitenzijde van de stof te zien... Ze houdt van duidelijkheid!!


Tada, voordat ze het allemaal aan elkaar gaat stikken speld ze alle onderdelen op de pop. De mouwen en broekspijpjes worden eerst even geregen, zodat het beter te zien is of het goed is. Ik vind het heel knap gedaan van haar, zonder patroon een rompertje gebakken! En het zit, gespeld al gegoten laat staan genaaid!!!

De pop is trouwens momenteel niet in carnavalsfeer, maar heeft een wimper op half zeven hangen, hahaha. Ik heb nu niet de goede lijm in huis en ik krijg hem ook niet los!! Ja, wat doe je dan??? een ooglapje erop plakken. M'n dochter lag helemaal in een deuk!


Tijdens het stikken bedacht ze dat ze eigenlijk wel een naam en vlindertjes op het rompertje wilde borduren. Maar ja, dat kan niet direct op de stof, dus hup plaklinnen erop strijken, zodat het mooi glad blijft!

Ik heb deze middag eigenlijk alleen maar thee gedronken en wat foto's genomen. Héérlijk relaxt, was wel lekker met mijn soephoofd. Dochterlief vond het alleen maar lekker dat ik me weinig met haar bemoeide. Ik heb deze middag wel gezien, dat ze véél meer kan dan ik dacht. Normaal zeg ik van alles, of waarschuw ik hier en daar, of roep ik let op zus en zo. En nu zat ik lekker te kijken, pakte een bakkie leut, kiekte met het fototoestel en moet je zien hoe strak dat pakkie zit! Ben trots op de dame haar eerste patroon!

Morgen is het weer meisjesmiddag en gaan "we" (zij natuurlijk, want dat kan ze!) als het goed is verder met het rompertje. Ik hoop dat het af komt, want dan kan ze lekker de pruik erop gaan lijmen en gaan bedenken wat voor kleertjes ze gaat maken. Ik ben héél benieuwd!