Yep, sinds 4 april is er een wereld voor me open gegaan... Mijn oren zijn vanaf mijn geboorte een probleem. Steeds oorontstekingen en dat soort grapjes. Ik ben tig keer geopereerd. Buisjes transplantaties e.d. maar op mijn 29ste was na een mislukte transplantatie de koek op en moest ik het er maar mee doen.
Ik heb nu sinds een jaar of 14, 15 gehoorapparaten en dat was in het begin wel prettig dat ik meer hoorde, maar het was tegelijkertijd een verschrikking. Die gehoorapparaten versterkte álles... Ook wat uit het verste kleinste hoekje kwam. Gek werd ik er van met twee kleine kinderen en niet alleen dat. Wáár kwam het geluid vandaan. Daar had ik geen flauw idee van. Ik gooide het apparaat uit mijn "beste" oor eruit, zodat ik ieder geval wist als een kind boven riep, welke het was en waar het vandaan kwam. Ik niet alle deuren open hoefde te gooien en voor niets van links naar rechts aan het zoeken was waar bijvoorbeeld de telefoon lag (ik legde hem wel op een vaste plek, maar mijn omgeving niet).
Vorig jaar november nam Dennis me mee naar Beter Horen, daar had ik mijn oude exemplaren ook vandaan. Hij wilde dat ik eens liet kijken of er wat anders in mijn oren gestopt kon worden, want ik zat maar de klooien met mijn inmiddels oude apparaat, die aan het opraken was. Ook wat de vergoeding zou zijn van mijn ziektekostenverzekeraar. Na een half jaar gedoe, door de verzekeraar, want het verschil tussen mijn oude gehoortest en mijn nieuwe gehoortest, was zo groot dat ik niet direct in aanmerking kwam voor nieuwe gehoorapparaten!!!
Ik moest bewijzen dat ik gehoorapparaten nodig had en of ik niet nog geopereerd kon worden of zoiets... Mja... Het komt er eigenlijk op neer, dat als je niet eens zo heel slecht hoort, dus in categorie 1, 2 of 3 valt, je direct bij Beter Horen een gehoorapparaat aangemeten krijgt, maar als je in categorie 4 of 5 valt, je eerst een verwijsbrief moet vragen bij de huisarts, een afspraak moet maken bij de KNO-arts en daar getest moet worden om te kijken of je een verwijsbrief kan krijgen om getest te worden bij Auris Audiologisch Centrum in Rotterdam (of een ander Audiologisch Centrum net waar je woont). Dan ga je op een wachtlijst bij Auris om daar getest te worden en dan éindelijk 4 maanden later wordt je getest... en blijkt dat je een gehoorapparaat nodig hebt in categorie 4, mogelijk categorie 5. Ik krijg een recept mee voor categorie 4 om mee te beginnen... en mogelijkheid tot uitbreiding naar categorie 5!
Mja... dat wisten we toch allang dat ik niet goed hoorde!! Ik hoor pas goed bij 105dB... Het wonderlijke is bij 80dB krijgen "gewone" mensen gehoorbescherming op hun oren!!! Maar goed... met dat recept kon ik een afspraak maken bij Beter Horen en 4 april gingen we een apparaat uitkiezen wat bij me past.
Het apparaat dat ik had, een Siemens, is inmiddels aan antiquiteit geworden en werd met een grijns door elke audicien bekeken. Ik had er volgens hun ook héél lang mee gedaan. Normaal gaat een gehoorapparaat 5 jaar mee... Ik deed er inmiddels al bijna 15 jaar mee... Nou... ben ik zuinig geweest of niet?
Maar goed. Er worden wat apparaten getoond, en van alles uitgelegd. Ik moet vertellen waar ik tegen aan loop in mijn dagelijkse routine, waar ik tegen aan loop bij het horen, of eigenlijk het niet horen. Qua werk, buitenshuis, thuis. Alles wordt afgegaan en meegenomen bij wat voor toestel ik nodig heb. Ook verteld hij dat er tegenwoordig een afstandsbediening bij zit en dat je daarmee je geluid kan afstellen. Harder, zachter, maar ook op "restaurant" kan zetten, "feestje" of "schouwburg". Ik weet niet wat ik hoor en kijk verbaasd naar de afstandsbediening. Dennis is mee en ik merk dat ik door de audicien op een totaal verkeerde stoel ben neergezet. Ik zit in de middelste stoel van 3 stoelen, waarvan de audicien direct links van mij zit, en Dennis rechts, maar dan aan de kop van de tafel. Ik moet nu steeds van links naar rechts kijken als een van de twee heren iets zeggen... zoef, zoef, zoef, zoef... want ook met een gehoorapparaat in, mijn oude, moet ik goed opletten en puzzelen wat er gezegd wordt en heb ik mijn ogen hard nodig. Ik had eigenlijk op de plek van Dennis moeten zitten, zo had ik beide heren in het vizier gehad, hoewel er dan kans was, dat als Dennis wat had gevraagd aan de audicien ik tegen de achterkant van zijn hoofd had gekeken en dan helemaal niks kon volgen... Mja... het fenomeen keuze maken wat de beste plek voor jou als slechthorende is, is altijd een gok...
Ineens wordt mijn oude apparaat van het binnenwerk afgekoppeld en wordt de gekozen nieuwe aangekoppeld en ingesteld met de computer en even later doe ik hem in... Eerst hoor ik een hoog ploink, ploink, ploink geluid, wat je in je auto ook hoort als je autodeur niet goed dicht dicht hebt gedaan, of je je gordel niet hebt bevestigd... zoiets achtigs. Via de computer wordt het toestel verder ingesteld naar aanleiding van mijn gehoortest... Ik merk van alles... ik besef niet eens wat ik allemaal hoor... Dat weet ik nu inmiddels wel... Ik hoorde ademhaling... schoenen die geluid maken, kleding dat geluid maakt. Ik had een bodywarmer aan, en die maakt best wel veel geluid, nooit geweten!!
De audicien moet even naar voren naar een binnenkomende klant en hij praat met haar, maar ik hoor tot mijn verbazing woorden... Ik hoor wat ze zeggen zonder dat ik ze zie... Zonder dat ik ze aankijk!... Mijn wenkbrauwen zitten werkelijk waar op zolder van verbazing... Ik hoor mijn voeten over het tapijt schuiven... Ik kijk naar Dennis en ik vertel wat ik hoor... Ik kijk een paar keer onder de tafel, want ik hoor iets... Weet alleen nog niet wat... Ik kijk weer onder de tafel en zie zijn voeten bewegen... en ik hoor gelijk geluid... Zijn schoenen maken geluid!! Met mijn hand raak ik de kraag van mijn bodywarmer aan om mijn haar weg te zwiepen en dat maakt ook geluid!! Een licht geluid!!
Even later komt de audicien weer binnen en hij vraagt hoe ik het zo vind, terwijl hij dat zegt kijk ik gewoon rechtuit en ik versta hem letterlijk!! Ik zeg dat ik véél hoor, héél véél!! En ik ratel af wat ik tot nu toe ineens gehoord heb. De audicien is er blij mee, dat ik blij ben. Hij gaat nog het een en ander instellen op de computer, want het hoortoestel fluit af en toe. Hij merkt dat hij het geluid nog niet op de goede sterkte kan zetten, want dan gaat mijn gehoorapparaat fluiten en dát hoort iedereen. Dat komt omdat mijn oude binnenwerk van mijn gehoorapparaat "lekt". Die sluit niet meer zo goed aan en er moet dus een nieuwe gemaakt worden. Daarna kan het geluid op de sterkte gezet worden die de gehoortest aangeeft dat ik nodig heb. Hij laat dat zien en horen tegelijk, want hij zit gelijk aan mijn gehoorapparaat te frutten op de computer. Ik merk op, dat ik gewoon alles kan volgen wat hij vertelt terwijl ik naar het scherm kijk waar hij dingen aanwijst... Wat héérlijk dat ik hem niet hoef aan te kijken en tegelijkertijd het beeldscherm... zó heerlijk!! Wat relaxt en makkelijk!!
Even later vraagt Dennis of er een mogelijkheid is dat ik een apparaat leen totdat mijn bestelde apparaat binnenkomt, want mijn gehoorapparaat valt héél vaak uit, doordat waar het batterijtje inzit gewoon geen contact meer wordt gemaakt en er zitten kraakgeluiden in de ontvangst van het geluid. De audicien zegt dat dat kan en hij gaat gelijk op zoek naar een voorloper van diegene die ik in mijn oor heb. Als hij terug komt moet er eerst een model gemaakt worden van mijn oor, zodat er een goed passend binnenwerk kan worden gemaakt. Ik krijg een sponsje aan een koordje in mijn oor en ik vind dit gedeelte altijd een beetje eng, omdat mijn trommelvlies aan zijn grootje ligt en dat gefrut daarbinnen nogal pijnlijk... De audicien zegt dat hij weet tot hoever hij moet gaan met dat sponsje en dat geloof ik ook wel, maar ik blijf het eng vinden. Ik merk dat terwijl hij dat sponsje erin doet mijn gezicht in de smiezen houdt, maar ik mijn binnenwerk roept toch eerder "ho" dan eigenlijk zou moeten, maar het begint zeer te doen. Gelukkig zit het sponsje net ver genoeg. Dan komt de spuit met pasta... en krijg ik een turquoise spulletje in mijn oor gespoten. In het begin voelt dat prima, maar na een tijdje gaat het verharden en dan wordt het al snel minder lollig. Maar goed... het mag even later eruit en weer doet de audicien dat met beleid.
Daarna koppelt hij het leentoestel aan mijn binnenwerkje en mag ik die er in doen. Dus ploep! Erin en hij gaat het apparaat met de computer afstellen. Ik hoor van alles harder en zachter gezet worden. Héél raar is dat. Bij mijn test bij Auris, is ook een "pijn" test gedaan, dat geeft aan tot welk dB bepaalde tonen je pijn doen. Dat wordt ook helemaal in mijn gehoorapparaat verwerkt, zodat het geluid wat afgesteld wordt nooit pijn kan gaan doen. Uiteindelijk staat het apparaat op zijn maximaalste stand wat mogelijk is zonder dat het gaat fluiten. De volgende keer, dat is over een maand, dan zal met mijn nieuwe apparaat het toestel helemaal loepzuiver worden afgesteld, zodat ik nog beter kan horen. Hij vertelt dat het apparaat dezelfde batterijtjes heeft als mijn oude apparaat en dat ik er circa twee weken mee zal doen. Dus ik... mits ik niet met mijn gehoorapparaat in slaap val, want dat gebeurt nogal eens. De audicien zegt lachend dat ik wel héél erg goed gewend ben aan mijn gehoorapparaat als ik er mee in slaap val. "Ja... als ik ga slapen en het licht gaat uit en Dennis en ik liggen nog te kwebbelen, dan kan ik toch ècht niets meer zien om te kunnen horen, dan hou ik mijn gehoorapparaat nog lekker in... Anders ben ik steeds aan het hè-en... dat is irri!!".
Ook legt hij de afstandsbediening van dit apparaat uit en laat zien hoe het werkt. Ik vind het wel fijn dat er ook een schouwburg-stand op zit, want die ringleiding van de schouwburg doet pijn aan mijn oren, want de doppen zijn véél te groot. Weet je wat de audicien zegt? Op je oude heeft ook een schouwburg-stand gezeten hoor! Ik helemaal verbaasd... "Dat meen je niet?" Jaha... echt waar en hij pakt mijn apparaat en zit aan de knopjes te pielen en inderdaad ik had ook een schouwburg-stand... dát hebben ze nooit verteld! Of... ze hebben het verteld toen ik het gehoorapparaat nog niet in had, dat kan ook. Pfff, wat lekker dat ik nu al een gehoorapparaat in heb (een héle goede) terwijl ik de uitleg krijg. En Dennis zit erbij en vraagt ook allerlei dingen waar ik op dat moment niet aan denk. Zoals vragen of ik een leenapparaat kan krijgen. Had ik zelf nóóit naar gevraagd!
Ook krijg ik een kettinkje voor mijn neus met staaltjes eraan in welk kleurtje ik het gehoorapparaat wil hebben (ja, van die vierkanten staaltjes aan een kettinkje wat je ook hebt als je een keuken uitzoekt en kan kiezen welk folie je op de deurtjes wilt hebben).
De audicien vraagt hoe ik het zo vindt als dat geluid. Dus ik "Héérlijk! Ik zal wel flink moeten wennen aan al dat geluid en de eerste aantal weken moe van worden, maar dat geeft niet, want het is héérlijk gewoon te horen zonder dat je daar voor hoeft in te spannen met puzzelen met klinkers en kijken naar monden en in de gaten houden uit welke mond er geluid uit komt". De audicien zegt "Ik hoor het al, je bent goed gemotiveerd om het apparaat de eerste aantal weken goed in te houden ook als je al dat geluid moe bent, want je moet er gewoon aan wennen en dat doe je door hem in te houden en niet zachter te zetten of uit". Nee ik ben supergemotiveerd en ik wen er vast snel aan, want het scheelt kilo's energie aan de andere kant, omdat ik niet hoef te puzzelen of het geluid moet zoeken.
En inderdaad. Direct nadat we bij Beter Horen naar buiten gaan hoor ik véél geluiden in het winkelcentrum. Karretjes, voetstappen, héél veel voetstappen. In de bloemenwinkel waar we voor de kassa staan om af te rekenen, hoor ik een mevrouw praten achter mij... en ik hoor dat ze zich verplaatst al pratend... Ik hoor dat het geluid dus verplaatst van links naar rechts. Hoe wonderlijk!!
Ik hoor nu bij het in mijn oor stoppen van het gehoorapparaat 's ochtends ineens enorm veel geluid... echt alsof de volumeknop ploep ineens op voluit staat (is dus eigenlijk ook zo). Dat is in het begin een paar uur wennen, maar na een paar weken is dat maar een paar minuten wennen. Ik hoor ook terwijl ik hem net in heb (dat doe ik in mijn bed al) de vogeltjes vroeg fluiten en dan bedoel ik dat ik ook die kleine vogelgeluidjes hoor... die heb ik vanaf mijn achtste jaar niet meer gehoord!! Tijdens een lunch een aantal weken geleden na de crematie van Dennis zijn opa, waren in een kleine ruimte héél veel mensen. Heel veel bestekgeluiden, praatgeluiden en ik kon, nadat ik mijn gehoorapparaat op "restaurant" had gezet, gewoon iedereen die dicht bij mij in de buurt stond aan het tafeltje, goed verstaan. Allemaal hè! Ook als ik geroepen wordt hoor ik het. Ik weet alleen nog niet altijd de richting.
Ook op de fiets. Het is zálig, dat de microfoons in dit gehoorapparaat de wind dempt en niet versterkt, wat bij mijn oude wel het geval is, want de nieuwe gehoorapparaten versterken niet alles. Ze versterken zachte geluiden met factor X, maar doen dat niet met harde geluiden, wat dus wel gebeurde met mijn oude gehoorapparaten. Álles werd versterkt, dichtbij, ver, links, rechts, voor en achter. Dat werd een dusdanige warboel aan harde geluiden zonder dat ik wist waar het vandaan kwam, dat je gewoon knetter werd als er meer dan 3 mensen tegelijk in de kamer waren en dan heb ik het nog niet over kinderen in de kamer! Nu klinkt als iets veraf gebeurd... nog steeds veraf... de microfoontjes (richt-microfoontjes) werken héél anders dan wat er in mijn oude apparaat zat.
Tijdens het naaiweekendje van vorige week, met 40 andere dames heb ik zo heerlijk makkelijk gesprekken kunnen volgen. Ik hoef niet meer retteketet zelf luid aanwezig te zijn om te weten waar het over gaat. Ik kan gewoon lekker achterover zitten en gewoon naar gesprekken luisteren, zonder woorden of zinnen te herhalen (waarna ik wachtte of iemand instemmend knikte, dus bevestigde dat wat ik gehoord had klopte). Ik hoorde nu goed wanneer een zin afgelopen was naast me, terwijl ik die persoon niet goed kan zien/horen, dus ik praat niet meer te vroeg (soort van voor mijn beurt terwijl ik het niet in de gaten heb).
Als één van de bestuurders op de tafel ging staan om even wat uit te leggen wat de bedoeling was, dan hoorde ik dat zonder gedoe en toestanden en hoefde ik niet meer te twijfelen of ik het wel goed had gehoord. Want horen was deels puzzelen, dus niet zeker weten, dus twijfelde ik wat af en maakte ik héél wat bloopers omdat ik tóch niet goed zat. Dat zal nu veel minder voorkomen.
Ik hoorde ondanks alle ratelende naaimachines en lockers mijn naam geroepen worden. Ik wist alleen nog niet precies waar achter mij... maar wel dat het achter mij was... Dus ik draaide met mijn hoofd, omdat ik mijn naam hoorde, en het is te zien dat ik mijn naam hoor, maar niet waar vandaan, maar veel mensen weten dat ik niet goed hoor, dus wordt er nog een keer geroepen en ik hoor dan wel waar het vandaan komt! Zálig... Ik hoef niet meer aangetikt te worden door mijn buurvrouw dat ik geroepen wordt... ik hoor het zelf!
En dát is toch wel zó zalig. Ik ben in héél mijn leven zo vaak aangetikt, aangestoten, gepord, geduwd, of door elkaar gerammeld terwijl ik aan het werk was, of aan het lezen, of geconcentreerd weet ik wat aan het doen was. Meestal wel een gewoon schoudertikje, maar ook geregeld héél geïrriteerd en zeer pijnlijk blauwe plekken opleverende porren of irritante tikjes op mijn schouder, omdat ik het weer eens niet hoorde... dat geïrriteerde gepor in mijn schouder zal ik niet missen!
Nog één week, dan krijg ik mijn eigen nieuwe gehoorapparaat aangemeten en dat wordt helemaal afgesteld zoals de gehoortest is afgenomen. In eerste instantie in categorie 4, maar is dat niet genoeg dan wordt het uitgebreid met categorie 5 (zoals ook in mijn recept staat). Ik ben zo benieuwd hoe het geluid zal zijn met het geluidsdichte binnenwerk. Dan kan mijn gehoorapparaat beter worden afgesteld. Na weer een zwik weken moet ik weer terug komen en ook nog naar Auris of er alles wat ik kan horen ook uit het apparaat gehaald wordt.
Een gehoorapparaat afstellen en inregelen is dus niet één twee drie gebeurd, want in de praktijk blijkt pas wat je prettig vindt en dan kan er van alles nog aangepast worden. Één ding... Met wat ik nu hoor, met een lek binnenwerk, ben ik al superblij, want er is een wereld voor me open gegaan en dan is het nog niet eens perfect afgesteld!
