Kierewiet werd ik ook van al dat rondzwierende spul wat half uitgepakt was, want voor het restant had ik op dat moment even geen tijd of zo... Grrr... Hou ik niet van, ik ben chaotisch, daarom moet het een béétje ordelijk zijn in de tent. En dan bedoel ik niet dat mijn huis een gladgestreken bedoening moet zijn, waar je zo een fotograaf op kan loslaten, omdat het spik en span is... Nee dát hoeft nu ook weer niet, want er moet wel geleefd worden. Ik wil gewoon weten waar alles ligt. Blindelings met mijn ogen dicht de plaklinnen vinden, of weten waar ik kookboek huppeldepup heb staan, of waar de lijm is, de puntenslijper. Gewoon, gewoon... lekker alles vinden of vertellen waar het ligt als iemand iets nodig heeft... zoals de puntenslijper twee weken terug!
Dus ben ik sinds vorige week groepsgewijs de dozen uit de stapels aan het vissen. Eerst heb ik alle boeken van Bridget eruit gevist en naar haar kamer getjoept en die heeft zij netjes in haar kast gezet. Daarna alle dozen met foto's en die ook gelijk opgeborgen samen met m'n oudste dochter. Mijn boeken heb ik even op een zijspoor bij haar op haar kamer gezet, want ik wist even niet wat ik daar mee aan moet vangen... ga ik nog over nadenken. Ik was samen met haar een beetje overijverig en had ook gelijk 7 dozen van mijn werk en een 6-tal dozen, 2-tal grote tassen en 3-tal vuilniszakken met stofjes naast mijn bed opgestapeld... Samen met jongste dochter alle tassen met Knip's Burda's, Ottobre's etc. etc... naar beneden geploft. Vervolgens zoeftem gelijk in de kast ploppen en dat deed ik samen met oudste dochter.
Vandaag dus samen met haar die stapel met stofjes bekeken. De freule wilde er persé bij zijn, zodat ze kon bekijken wat ik aan stofjes had. Ik had aangegeven dat er veel weg moet, zodat ik alles passend in mijn kasten kan krijgen. Ik heb er nu slechts twee en daar liggen ook de stapels naaiboekjes... Dus... Ik heb riant de helft minder plek dan voorheen.
Doos één... ik schift drastisch, waarvan ik niet weet wat ik er van wil maken, komt sowieso de kast niet in, maar mazzel voor de stofjes weet de freule dat dan weer wel. Er schuift dus veel richting haar. Ik heb er bij gezegd, dat het dan op haar kamer wordt gezet, want ik heb geen plek. Maar, nee, géén probleem. Ze wil het namelijk zelf ook gaan maken en dat vind ik heel erg leuk. Ze heeft zelf een naaimachine, dus dat kan ze prima.
Uiteindelijk is de stand van de 6 dozen, 2 tassen en 3 vuilniszakken... dat er 2 tassen richting Marktplaats of school of zoiets gaan, 3 dozen komen onder dochterliefs hoede en de rest beland in mijn kast en het past er netjes riant in. Het voelt nu eindelijk eens overzichtelijk en niet een muur aan lapjes waar ik niet weet waar ik mee beginnen moet. Ik heb wel het vermoeden dat ik nog ergens een doos of tas heb gemist op zolder, want ik mis nog wat stofjes, maar dat kan lang zoveel niet zijn.
Dit hele opruimgedoe doe ik samen met de dames, want mijn energie zit momenteel een beetje onder mijn schoenzolen en zo is het nog gezellig ook. Muziekje erbij, wat te drinken, wat kletsen, soms met een dvd-serie met veel afleveringen en tussen elke aflevering doen we 5 dingen (daar zit soms ook het ophangen van de was tussen hoor)... en tijdens het uitzoeken van de stofjes in de pauze haakwerk met z'n tweetjes uithalen, zittend op het bed met onze ruggen tegen de muur. Op die manier wordt er gelijk in overleg geschift, weggegooid, overlegd en heeft ze nu een minivoorraadje aan stofjes, hahaha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten