Foto niet van mij, maar van internet
Ik ratel natuurlijk als een kip zonder kop door en roep "Dat ik m'n lange jas (voor bij een rechte broek) rap af moet maken... En dat normaal gesproken ik me bij een uitje in een little black dress hul, maar ja... kweenie... (betekent dus dat er geen little black dress meer in de kast te vinden is!!)"
Christine appt rustig verder "Kom eerst eens wat bij mij doorpassen... of we iets moois vinden dat je kan lenen". Ik moet van haar ook een aantal dingen in mijn tas gooien en meenemen. Dus ik pak mijn donkerbruin leren 'Anna van Toor' jasje, twee strakke broeken (die gecombineerd met een groot lang vest o.i.d. misschien wel kunnen), een panty, dat is charmanter dan blote benen. Ik was alleen mijn zwarte rokje vergeten mee te nemen, maar er ligt zoveel om uit te proberen, dat dat geen probleem is.
Links 2 kleurenkaarten: Links is de kloppende kaart, rechts is de oude niet kloppende kleurenkaart.
Rechts 2 tekstkaarten: Links is de kloppende tekst en ècht waar, álles klopt, rechts is de oude...
Nu zal je denken... dat kan toch niet zomaar... Nu... met Christine kan dat prima, want Christine heeft niet alleen smaak, maar heeft daar ook een opleiding voor gedaan. Ze heeft mij een half jaar geleden ook mijn kleurenkaart, waar ik maar een paar vakjes van de kleuren van gebruikte, omgezet in de goede kleurenkaart... Hij lijkt er wel op, maar is wel degelijk flink anders...
De volgende dag gaan we (jongste dochter gaat gezellig mee, want het is voorjaarsvakantie) naar Christine. Ze heeft haar tekenspullen bij zich en wat te lezen en vermaakt zich prima op de bank. We ploffen eerst gezellig op de bank met wat te drinken erbij en kwebbelen even over van alles en nog wat, alsof we niet die avond er voor door hebben zitten kwekken tot riant in de nacht, een uur of 04:05 uur om precies te zijn...
Als eerste krijg ik van haar een rok-setje aan van 'Be Nice'... Een prachtig grijs, en heerlijk zacht en superstretch strak en gerimpeld in de lengtenaden rokje met een strakke top met open hals. Erop een groot oversized nachtblauw mohair vest van 'Opus'. Christine vist ook nog een lange ketting met mooie glimmertjes uit haar sieraden en in combi met mijn zwarte hoge suède laarzen met hoge hak... prachtig! Ik loop naar m'n dochter en die knikt ijverig. Het grijs met het nachtblauw staat mij super... en niet alleen de kleur...
Dan krijg ik een bruine suèdine (of suèdine-achtige stof) kokerrok met dubbele deelbare metalen rits in de zijnaad van Christine aan, die zijzelf heeft gemaakt. Erop een zwarte overslagtop met kwartmouwen. De rok zit als gegoten en met de rits een stukje open, zodat je de zwarte suède laarzen met hak ziet... helemaal top!
Ik loop van dochterlief terug, die diep in haar verhaal een paar keer geroepen wordt, maar altijd eerlijk haar reactie geeft, en dit setje vindt ze prachtig. Ik loop terug, met een blik richting spiegel... en krijg de grote donkerbruine sjaal in mijn handen... en ik sla hem om... super bij de bruine rok en zwarte top... Niets meer aan doen!
Ik loop steeds heen en weer naar de spiegel... en als ik terug loop staat Christine met een cognacbruin leren jasje in haar handen met een enorme kraag, en die staat me daar toch super!! Het leer voelt fluweelzacht aan en het zit ook heerlijk!!
Bovenop deze rok staat ook de zwarte oversizede off-shoulder top van 'Giulia e tu' prachtig.
Dan krijg ik een broek aan van een soort tricot stof met zwart en meerdere bruine tinten print, dat heerlijk zacht aanvoelt. Het is een broek die Christine zelf heeft gemaakt met elastiek in de taille en plooi middenvoor. Heerlijk draagcomfort en door de hakken eronder toch mooi gekleed. Erop kan een zwart getailleerd overslagshirt. Leren jasje met grote kraag, voor de zwier en warmte een enorme grote donkerbruine sjaal van gebreide stof (ook door Christine gemaakt)... en ik voel me er heerlijk in (ondanks print... ik en printjes willen elkaar wel eens niet vangen).
Je snapt, dat dit patroon broek op mijn lijstje komt te staan om zelf eens te maken. Want ik kan wel van die heerlijk zittende broeken, die er voor zorgen dat je goed gekleed bent nog ook, wel gebruiken.
Dan trek ik een zwarte broek aan met daarop een vest/blazer in twee kleuren grijs... zó prachtig en zó zacht... Ik weet alleen het merk niet meer, maar oooohhhh wat zat het lekker en staat het prachtig. Inmiddels is mijn haar finaal ingestort, maar dat valt niet eens op omdat de kleding zo goed staat en zo goed zit.
Dan verwissel ik het vest in het eigenlijk bij de broek behorende jasje... Goeie grutjes... wat een sjieke dame en wat voel ik me er lekker in... Ook krijg ik prachtige zilveren oorbellen in... zó mooi en eenvoudig... perfect...
Dan pas ik een tricotjurkje, zie voor het model de originele foto uit de KnipMode, in groentinten met plooi bij de schouder/halslijn, jurkje 24 uit de KnipMode januari 2017 en die staat me super! Het printje is niet helemaal ippies, maar het modelletje staat prachtig! De jurk is een stukje langer, omdat Christine riant 10cm langer is dan ik, maar dat is precies perfect voor mij.
Daarna krijg ik een zwart broekpak aan met een héél dun streepje van 'Betty Barclay'... Ik voel me gelijk thuis, zulke pakken droeg ik vroeger ook voor mijn werk... In broek-versie en in rok-versie... Door mijn ziekzijn ben ik afgedwaald van mijn eigen kledingstijl. Omdat het qua stoffen toen vaak niet praktisch was (lees: ik kwam als een gekreukt vod van de bank), maar tegenwoordig zijn de stoffen zó anders... dat het nu wèl kan. Ik wil mijn oude kledingstijl naar anno nu. Ik ben druk bezig het weer terug te vinden... En Christine bevestigd het. Daar is deze middag heel duidelijk in... mijn smaak van toen... is nog steeds mijn smaak... en ik voel me er kiplekker in!
Dit prachtige streepjes broekpak zit als gegoten, alleen zijn de broekspijpen een stuk te lang. Niet zo gek, want Christine is riant 10cm langer dan ik (volgens mij wel 14cm!!). Het verschil is nu dat ze bij dit broekpak hakken droeg (en dat helaas nu niet meer kan). Ik draag altijd hakken en merk ons lengteverschil daarom niet zo bij de andere broeken, maar dit broekpak is duidelijk gedragen met hakken. Het is goed te zien, dat het een perfect gesneden pak is voor dames met taille en heupen, het zit zó mooi...
Daarna pas ik nóg een ander broekpak, maar die is voor mij te strak bij de bovenbenen. De snit van dit zomerse camelkleurig broekspak is héél mooi sluik. Schitterend van stof, héérlijk te dragen als het warm is... Ik hou het soort stofje in mijn achterhoofd...
M'n dochter is hélemaal weg van deze combi... de freule is net als ik van de ton-sur-ton... en dit is perfect ton-sur-ton... Ook houdt ze van eenvoud, rustig en mooie kleuren... Tada!! Dit setje heeft het allemaal.
Christine heeft ook het jurkje Imani uit de LMV sespt/okt 2017 gemaakt. Van een schitterend zijde stofje... en die staat mij met en zonder ceintuur prachtig. Met ceintuur is het prachtig gekleed voor een uitje. Zonder ceintuur is het wat nonchalanter, maar nog steeds gekleed, en helemaal als die superaccessoire van een bruine sjaal over m'n schouder wordt gezwiept... simpel... eenvoudig... helemaal af!
En het staat bij werkelijk alles!!!
Alle kledingstukken hebben eigenlijk geen toeters en bellen (rimpeltjes, strookjes, roezeltjes, frubbeltjes etc. etc...). De stof is vaak ook eenvoudig, prachtig van kwaliteit en behalve de knalrode broek rustig van tint... waar ik me lekker in voel...
Lieve Christine, wat een heerlijke middag heb ik gehad (en de jongste heeft wel honderd keer opgekeken en geknikt, duim omhoog en gelachen als ik weer voor haar neus stond). Het is nu héél duidelijk!! De puntjes zijn op de i gezet... ik weet weer perfect wat bij me past en doordat een aantal kledingstukken van jouw hand zijn, weet ik ook welke patronen er gebruikt zijn... scheelt weer gezoek. Enneh... nu is het zaak om snel in de naaimodus te schieten, zodat ik snel mooie kledingstukken kan maken... en jij een aantal weer terugkrijgt, hahaha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten