Vorige week donderdag 8 maart was er een naaidagje... Het was de 3e keer dat Danielle zo'n dag organiseerde. Deze keer was ik beter voorbereid dan de laatste keer vorig jaar op 5 oktober, want toen zat ik letterlijk de avond voor het naaidagje het patroon nog uit te raderen... Deze keer was ik de dinsdag daarvoor van plan om bij Christine twee broeken, die ik had gepast bij haar tijdens een verkleedpartijtje omdat ik NIETS had om aan te trekken... Dus... waren er twee broeken geknipt, één wijde broek met schuine plooi voor van een héél licht soepel taupekleurig stofje en één rechte broek van een soort stretchspijkerstof in het zwart.
Hm... dat werd dus de volgende avond, want dan hoefde ik alleen de naaimachine mee te nemen... Daarna de naaicase checken of ik alles had. Ook de stapel met stofjes die ik de laatste weken her en der had opgeduikeld in huis en waarvan ik wist dat het niks voor Kirsten of Bridget was in een shopper stoppen... en kon ik ook een bijdrage leveren voor de weggeefhoek (Kringhoek)...
Net op het nippie herinnerde ik me, dat de broek van een Vogue patroon was, en ik de tekens die ik had overgenomen nog aan de andere kant moest overnemen... Twee tellen later was dat ook gebeurd.
De volgende dag vertrek ik om kwart voor acht, zodat ik deze keer niet ergens rond elven c.q. om kwart voor tien aankom, maar gewoon op tijd... om negen uur... Met behulp van mijn TomTom wordt ik linea recta naar Hardinxveld-Giessendam gekletst en jaaaaaahhh ik was er riant op tijd... Om kwart voor negen was ik present en liep ik met mijn spullen op m'n karretje, ideaal ding is dat, naar binnen. Er waren nog niet veel dames aanwezig en ik hoor ineens mijn naam en zie ik Corina achterin de zaal... Ik loop gelijk met het karretje achter me aan naar Corina en al kletsend hoe het onderweg was zet ik de spullen op tafel.
Ook plof ik de lappen stof die ik heb meegenomen op een van de tafels in de weggeefhoek. Ik hoop dat ik net als de vorige keer ook een mooi lapje er tussen vind. Bridget was helemaal stráál verliefd op het lapje dat nu klaar ligt op tafel om voor haar in een bloesje om te toveren... dus... wie weet...
Even later zie ik bij de dames allemaal een naamkaartje... Hé... ik wist dat ik wat vergeten was... hup wéér naar voren en ik pak mijn naamkaartje van de tafel en speld die op. Zo... is zo handig die naamkaartjes. Niet dat ik alle namen nu weet of onthou, maar ik kan tenminste iemand netjes bij haar naam aanspreken.
Corina is met lingerie bezig en verteld dat ze oplosbaar garen gebruikt ipv rijgen of met grote steek de kleding in elkaar te zetten. Dit draad kan je gewoon verwerken alsof het naaigaren is, maar het lost op in de was... Dus na de doorpas hoef je niet meer de naden die voorzien zijn van een steek formaat gigantica uit te halen... Gewoon laten zitten het lost vanzelf op bij een plonsje water. Ik vraag aan haar hoe het garen heet... en ik maak een kiekje van het klosje... Zo kan ik het niet vergeten...
Ondertussen heeft Inge al een shirtje af, zwart met blauwe print en is ze nu bezig met een prachtige kleur blauwe trui/shirt, die niet lekker zit na de doorpas... en pakt ze een volgend kledingsstuk nu een prachtig fuchia gebreid stofje... Volgens het patroon worden de naden naar buiten toe verwerkt en is ze met een rolzoom de naden aan het bakken (als ik het goed onthouden heb). Eline is bezig met een schattig roze jurkje voor haar kleine dame... Soms heb ik toch zo'n heimwee naar dat kleine tuttemerulspul te maken... Het lukte namelijk altijd zo lekker...
Maar... nu ben ik voor mezelf bezig... Met een wijde broek. Bij het exemplaar van Christine was er sierelastiek op de broek gestikt. Dat heb ik zelf niet in voorraad. Ik heb stevig en best stijvig wit en zwart elastiek wat door een tunnel moet worden getrokken. Christine heeft zacht knoopsgatenelastiek en laat zien op een andere broek dat dat ook prima kan. Maar omdat het elastiek nogal zwart is, en dus een groot contrast is met de stof van de broek, besluit ik een tunnel te maken en daar het elastiek door te trekken. Ik had geen tunnel geknipt en heb niet veel stofrestanten, dus ik knip een tunnel in twee delen...
Inmiddels zijn alle 33 dames binnengekomen, want werkelijk uit alle kanten komen de dames vandaan... Je kan wel stellen dat er een behoorlijke herrie wordt gemaakt met al die machines... Om Corina en de dames naast mij te verstaan, doe ik mijn tweede gehoorapparaat in (die ik in de winter niet draag ivm oorontstekingen) en zet met de afstandsbediening mijn apparaten op standje "restaurant" dan wordt het geluid dichtbij mij wel versterkt en de rest om me heen dus niet. Op deze manier kan ik de dames om me heen redelijk verstaan... en doe ik dat niet... dan vraag ik om een repeat, hahaha.
Ik heb bij het knippen geen rekening gehouden dat ik geen locker bij me heb... Hmmm, dat is niet zo slim... want zo breed is de tunnel ook weer niet, en het stofje wil best wel rafelen... Ik besluit de rand af te werken met satijnband, wat ik op het laatst in de naaibox heb gegooid in verband met de zoompjes, dat wil ik namelijk nog wel eens gezellig met een bandje afwerken.
Ik zet het satijnen bandje met een zigzag eraan, dit in verband met het rafelige type stof en eigenlijk staat het nog leuk ook.
Daarna stik ik de uiteinden van het elastiek aan elkaar en schuif dat om de tunnel heen, die ik daarna naar binnen klap en met spelden vastzet... Het is de bedoeling dat ik op het satijnen bandje stik en dat er dan aan de goede kant de tunnel smal lijkt doorgestikt...
Het is altijd spannend of dat ook zo strak gebeurd als ik wil... Want in principe moet het smal zijn... maar is het ook raak... óp de tunnel en recht en smal...
En ja... het is netjes smal en recht doorgestikt... Is altijd weer een sport als het goed lukt. Daarna meet ik de broekspijpen na, met de broekvoorbeeld van Christine die ik bij me heb... en de broekspijp is een stuk korter dan verwacht. Nu is Christine natuurlijk een stuk langer... zouden de broekspijpen verlengd zijn... dat kan natuurlijk. Ik heb de originele lengte die de Burda hanteert (1,68m)... hmm, daar heb ik dus niet bij stilgestaan toen ik de broek bij Christine ging knippen...
Na het eten hobbel ik nog eventjes richting de weggeefhoek en ik vind een donkerblauw kort harig stofje voor een lekkere warme trui. Ook een witte poplin, heerlijk voor in de zomer om rokjes mee te voeren, of een zomers hemdje of bloesje te maken...
Tijdens de lunch is er geen lichtje gaan branden wat betreft mijn kortere broekspijpen... Hmmm... Corina ziet mij bedenkelijk kijken en vraagt wat er is... Ik vertel het... ook dat ik er geen biet van snap... want het oogt in totaal gewoon mijn lengte...
Ik zeg "Misschien moet ik het maar even doorpassen, wil je met me meelopen... om mee te kijken?". Corina loopt met me mee naar het toilet. Daar is een grote ruimte waar makkelijk even omgekleed kan worden en in de gang is een grote spiegel om jezelf van top tot teen te zien.
Ik doe mijn lange rok uit (gelukkig lekker makkelijk gekleed) en broek aan... alleen mijn hoge laars wil niet echt in de broekspijp, dus die laat ik maar uit. Als ik de broek eenmaal aanheb... is de broek gewoon goed van lengte... Ik snap er sikkepit van, maar ben wel blij dat de lengte gewoon prima is, en ik dus een zinnig exemplaar van een proefbroek heb. Hopla uitdoen... rok aan en hup zoompje in de broekspijpen gooien en dan op naar de andere broek.
Af en toe haal ik drinken, lekker koel water, en ook wat m&m-etjes snoep ik tussendoor... Op elke tafel staat een schaal waar je losse troepies in kunt gooien en ik bedenk me, dat dat voor thuis misschien ook wel handig is, want ik leg het soms wel op een hoopje neer, maar met een zwieper van een stuk stof ligt dat in een halve tel weer op de grond... Hmmm... maar eens uitproberen.
Ik hang de broek die ik nu volledig af heb... jaaaah ik heb voor het eerst tijdens een naaidagje een kledingstuk af... wauw (ok, ik had al gelockt en een naad gestikt, maar toch...). Ik kan deze keer ook een kledingstuk op een hangertje ophangen!!
Ik rijg de naaimachine met zwart in, zodat ik naden kan gaan stikken van de rechte broek.
Langzaamaan zie je meer dames kleding op het rek ophangen... deze keer ippies ook, en er wordt ook doorgepast door Inge en Francisca... Eline schiet ook lekker op met haar jurkje... Op de rechter foto is de heel veel van de kleding wat er hing alweer afgehaald, want het hing werkelijk waar tjokvol!!
Ondertussen heb ik van de broek de binnebeennaden en de buitenbeennade gespeld en gestikt en open gestreken. Ik ben zó benieuwd hoe de broek wordt... maar vandaag zal ik niet veel verder komen, want ik kwebbel ook wat meer... en tussendoor worden de loodjes getrokken van de door de sponsoren ter beschikking gestelde stoffenpakketten. Het zijn echt weer prachtige pakketjes. Prachtig!!
En dan begint het zoetjesaan richting half vijf te geraken en ga ik mijn spullen een beetje verzamelen, want ik wil niet helemaal vast komen staan in de file... Nu sta ik ook niet vast in de file, alleen ben ik niet lang nadat ik mijn TomTom heb ingeschakeld TomTom-loos, want de batterij is leeg... of eigenlijk wéér leeg... Er is iets niet helemaal snor met het apparaat... Het snoer is pasgeleden gecheckt dáár ligt het probleem dus niet... Vrees dat de batterij gewoon niet goed oplaad... of héél erg snel leegraak... Ik ga dus even van de snelweg af, om rustig te bekijken waar ik uithang, en met mijn mobieltje en Google Maps de weg te laten vertellen... Vrij snel nadat ik die aan heb gezet, wordt ik op de goede weg gezet en is het klaar is Kees... en kan die kwebbelkont weer uit, want die ratelt gelijk de straatnamen op en herhaalt het ongeveer tig keer in een minuut... Iets te veel van het goede.
Bij thuiskomst plof ik neer... en de volgende dag ga ik wel kijken hoe de broek uiteindelijk ècht zit...
De volgende dag... Ik pluk de broek uit de naaicase en ik trek hem aan... enkellaarsjes er onder... Grote trui erop voor het complete plaatje... En ik merk dat deze broek anders is, dan de broek van Christine... Ik denk dat het toch een iets ander patroon is... Deze is het kruis lager, dus de broekspijpen zijn korter... Dat verklaart het verschil...
Wel merk ik dat ik iets verkeerd heb gedaan met de plooi voor, maar wat... Ik app Christine en die vraagt of ik opgelet heb op de middenvoor... of 'ie wel middenvoor zit... en nope... dat zit 'ie niet... Ik heb de plooi niet goedgedaan... Had er eerlijk gezegd ook totáál niet op gelet, want ik heb ook geen patroonboekje gezien of iets dergelijks... Vaag herinner ik me wel dat Christine iets heeft gezegd over middenvoor, maar ik heb er verder niet over nagedacht...
Ik heb hem afgelopen weekend ook gewoon lekker gedragen. Alleen merkte ik wel dat het elastiek in de tunnel dubbelklapte, ondanks dat ik het in de zijnaden had vastgestikt... En dat zit niet wauws, dus wil ik wel vervangen... en dan doe ik gelijk de plooi even goed... Dus... dat heb ik afgelopen week gedaan... welliswaar in etappes, maar de broek is nu helemaal perfect!!
Alleen nog foto maken, dat de broek tiptop in orde is... die komt er nog aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten