Het eerste weekend van de schoolvakantie zijn we een weekendje weggeweest met de familie van Rem. We hadden zaterdag prachtig zonnig weer en de kids hebben zich dan ook enorm vermaakt. Foto's komen nog hoor! Maar die moeten nog even verzameld worden, want die zitten in meerdere fototoestellen.
Maandag kwamen we aan het eind van de ochtend thuis en ik ben toen mijn werkplek beneden gaan inrichten. Ik moet wel verder met de collectie, maar dat kan natuurlijk ook beneden, ligt er maar net aan wat je gaat doen, toch? Nou ik ben gaan smocken! Eerst een proef, poppenjurkje voor de jongste haar pop. Het eigenlijke borduren begon pas donderdag, want eerst drie jurken knippen met al die piepkleine ruitjes is een aardig tuurwerkje. Dan het rijgen van al die lappen en ondertussen de oudste achter zijn vodden zitten voor een werkstuk van Informatiekunde, inclusief geregeld een geplof en gemopper achter de computer, want internet werkte niet mee! Oftewel meneer was een beetje eigenwijs, maar aan het eind van de middag werkte hij goed mee, hè, hè. Pfff. M'n oudste dochter was ik ook tussendoor aan het helpen, want zij had op vrijdag voor de vakantie een boekverslag opgekregen. En in dat verrekte boek, we hebben het van voor naar achteren uitgepluisd, stond niet wanneer het was uitgegeven en hoeveelste druk het was. We hebben wat afgegoogled, en weten nu alles van het boek. Dat het eerst onder een andere serienaam is uitgegeven en dat de man een schuld aan het inlossen is met het schrijven?!? Meer informatie daarvoor moet je bij m'n dochter wezen, want het ging bij mij op dat moment ene oor in andere oor uit. Tsjonge, zeg!
Toen zoonlief aan haar vroeg wanneer haar boekverslag af moest zijn, zei ze doodleuk "Weet ik niet!". Hij, was even stil. hoezo weet je niet?! "Nou" zegt de dame "Ik heb nog geen inleverdatum gekregen, de meester geeft die na de vakantie op!". Het was even héél stil bij m'n zoon, zijn mond viel net niet open en hij kukelde ook niet van verbazing van zijn stoel, maar het scheelde niet veel!! Ik zag hem denken "Vrijwillig al beginnen aan een werkstuk zonder einddatum en dreigement van onvoldoendes!?!? Dat was met het werkstuk van hem wèl het geval! Zijn z'n humeur zakte gelijk vier graden!
Ja, dat was een komisch gezicht, maar die dag was doodvermoeiend. En ik zat beneden, voor mijn gevoel in een sombere kamer, het was buiten ook héél somber, maar daar heb ik boven in mijn werkkamer geen last van en nu merkte ik het zo erg. Niet omdat ik steeds van mijn werk afgehaald werd, maar door mijn woonkamer. Ja, ik merk dat de laatste tijd héél erg. De muren waren ooit licht, héél licht. Mooi ivoor-wit. Maar nu.... mijn antiek gebeitste dressoir (hij is niet antiek, hoor, maar zo noemen ze de lak!!) is nu door de zon geel-oranje, jakkes! En mijn stoelhoezen, waren een halfjaar geleden wit met een zwart dingetje, en nu een soort grijs, maar die kan je er niet makkelijk afhalen om te wassen (niet slim IKEA). Dus ik met dat leuke lichtblauwe ruitje op schoot en vrijdag schoot ik lekker op en dacht ik, ik moet gewoon wat aan de muren doen en de kast. Misschien een met krijtverf behandelde kast en de muren, de kleur die ik boven heb. Heel licht ijsblauw en toen ging ik lekker even blogs bekijken voor inspiratie en wat zag ik? Een mooie zwarte tafel! Te koop staan! Bij het blog www.faireunsonge.blogspot.com !
Ik was er wèg van, dat kan je soms hebben, hè. Een soort boink, dit is hem! De tafel zoemde de hele dag door mijn hoofd. Maar ja, kan ik hem kwijt. Heeft Rem zin in zo'n tafel? 's Avonds om een uur of twaalf, ik zit weer lekker door haar blog te bladeren en ongemerkt heb ik gezucht, zodat Remco vraagt "Wat is?". Dus ik vertellen dat ik het bij haar zo gezellig en mooie vind ingericht. Alles past zo mooi bij elkaar, en dat ze nu een tafel te koop heeft staan, die ik zo mooi vind. "Laat is zien" vraag 'ie. Nou hier... "Dan vraag je toch even hoeveel ze er voor wil hebben?". Eh... ja tuurlijk, doe ik!
De volgende ochtend direct computer aan, blog aan, en ja hoor een reactie. De prijs vonden Rem en ik prima. Dus even heen en weer gemaild en we gingen hem 's middags halen. Met 2 auto's, wel nog de breedte gemeten, dat zou makkelijk moeten gaan. Toen we daar aankwamen zagen we de mooie oude paspopen al staan aan de voorkant bij het raam. Net zoals op haar blog. Prachtig! Binnengekomen, ik keek mijn ogen uit, gewèldig. En die tafel, gewèldig. Alles staat zo mooi neergezet, maar niet gekunsteld of symmetrisch met een liniaal of zo, nee heel natuurlijke stillevens neergezet alsof het zo per ongeluk daar staat/ligt en het is gewoon prachtig om te zien. Alleen de tafel paste niet in de auto's. Ploink!!
We konden dit weekend niet meer een aanhangwagentje regelen of een grotere auto, dus volgende week komen we terug. Maar ja, bij het terugrijden, hè. Mijn hoofd bleef ratelen. Als nou dit, als nou dat. Of te wel bij het thee drinken onderweg gooi ik het op tafel. Als we nou de muren eerst sausen, dan is de basis al gelegd en kan ik de andere meubels aanpakken die geterroriseerd zijn door de zon of door kinderhandjes! Het was even stil, en toen, maar dat is toch hélemaal niet nodig? De muren kunnen nog best. Ik denk dat meneer niet genoeg thuis is om het te zien, maar ik zie elke vlek, veeg, donkere plekken waar kaarsen staan etc, etc, etc. En het is gewoon geen ivoor meer, maar grauw, jakkes! Het is ook bijna vier jaar geleden gedaan, dus mag het!!
Mompel, mopper, mopper, oké. Maar jij doet het, hè! Túúrlijk, doe ik toch altijd! Ha, verder rijdend zat ik op vleugels! Thuis gekomen, nummer van de verf van boven gezocht. Hup naar Praxis en verf, kwasten rollers. Ook verf voor het dressoir gekocht. Rem leek bij zo'n zwarte tafel een donkere kast mooier dan een witte. Dat leek mij ook, want we hebben al een (ooit) witte kast en anders wordt het een ziekenboeg. Dus hup, we hebben een grijszwart gekocht en een wit/wit voor de salontafel (die is ook geel-oranje geworden door de zon) het bovenblad wordt ook dat grijszwart, want dan zie ik de viltstift strepen, die er heus wel weer op komen, niet zo erg. Het kastje op de overloop is ook zo geverfd. Zwarte bovenkant en de rest is wit met zwarte greepjes op de lades en die vind ik super. Dus mijn salontafel wordt vast ook super.
Zondagochtend, schildersfolie uit de schuur gevist, + rollers en kwasten e.d. Eén folie op de vloer één over de meubels heen. Een plan bedacht van daar naar daar, en de meubels daar, en dan weer van daar naar daar verven. En het schoot lekker op. En Rem vond bij nader inzien, dat de muren er toch wel héél lelijk uitzagen en vooral héél donker waren. Op deze foto's zie je het niet zo heel erg omdat hij geflitst heeft, maar het was gewoon zandkleur met een grauwsluier erover heen.
Rem, zat in het begin een beetje zatterig, moeiig te zitten. In het begin gaat het niet zo hard met schilderen hè, als je langs de plafondranden moet en zo.
Maar toen ik hier was, een 20 minuten later en 5 meter verder. Op de foto is de verf nog nat en ècht blauw, maar opgedroogd is het véél lichter witblauwig en een tipje grijzig, wat een omschrijving van een kleur, hè! Toen zei Rem, wát een verschil hè! Het knapt op, zeg! Het wordt ook een stuk lichter. Kijk dát wilde ik nu graag horen! Ik ben om 11.00 uur begonnen met schilderen en om 19.00 stond alles op z'n nieuwe plek, deed de tv het weer, internet deed het weer, lampen aan en zaten de kinders aan een Mc-Donalds maaltijd. Ik eindigde namelijk in de keuken, dus er kon niet gekookt worden.
Hè, hè en nu (maandagochtend) zit ik hier met mijn computer, nog steeds beneden door de vakantie, lekker op mijn bankje, kopje thee erbij, en ik geniet!! En dan zijn alleen nog maar de muren gedaan!! De kleur van het licht is zó anders nu, zálig! En dat allemaal door een zwarte rond tafel die te koop stond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten