Dag 3, zaterdag 8 juli alweer. Gisteren hadden m'n jongste dochter en ik ontdekt dat Truus in de woonkamer, exact dezelfde maten heeft als zij, dus perfect is om door te passen als ze er niet is... Dus had ik bedacht de Dusty-top uit de LMV sept-okt 2015 te maken voor haar.
Ik heb in 2015 een mooi tricotstofje gekocht voor de jongste... Ohhhh sjucht... alweer zo lang geleden... Maar goed... ik ben nu aan de gang... In ieder geval het is een lekker zacht katoenen tricootje. Dat qua kleur helemaal haar ding is. Hoewel toen stipjes meer in haar repertoire voorkwam dan nu, mag ik er wel iets van maken... dus... patroontje gezocht. Ik heb precies een meter, dat was toen nog riant voor een shirt met mouwen, maar voor de Dusty-top is dat precies genoeg...
Ik pak het boekje en zoek de patroondelen op en schrik als ik de chaos van groen zie. Ik merk dat de overlappende groenen (her en der licht en donker) door elkaar voor verwarring zorgen in mijn hersenpan, want ik wordt afgeleid door de vormen van de diverse overlapping van 3 laagjes groen is donkerder dan 2 of 1 laagje groen. Ik kijk verbijsterd als ik er patroonpapier overheen leg... Je ziet gewoon niets!! Werkelijk niets... Met heel wat kunst en vliegwerk, gissen, raden, vermoeden en vooral steeds het patroonpapier oplichten heb ik het voor elkaar gekregen het patroon over te nemen... maar... wat een ramp dat groen!!
Ik vind het patroon best wel riant, maar ik weet niet of dat komt door de plooien en dus goed is, of dat het een maat te groot is.
Ik bekijk de pijlen en zie dat het plooigedeelte heel niet zo moeilijk is. Dus dat is wel héél fijn. Ondertussen krijg ik reacties op Facebook en er wordt gemeld dat de top groot valt en dat er ook iets met het beleg is. Ik knoop het in mijn oren en mijn eerste indruk op het patroon neem ik ter harte.
Ook twijfel ik aan de stof die ik heb gekozen... ik vrees dat het te stijvig is... Ik besluit haar stofje even weg te leggen en ga lekker in boekjes neuzen... even bezinnen wat ik nu ga doen...
Morgen weer een dag...
In eerste instantie ben ik vanochtend weer ijverig afgeleid door wéér een ander boekje waarin een mooi overslagjurkje staat, maar ik weet me op een gegeven moment toch los te rukken van het patroon en een perfect gevonden tricot stofje... oef... focus... de Dusty-top!!
Ik besluit toch door te gaan met de Dusty-top en het patroon eerst uit te proberen van een restje stof, dat ik over heb gehouden na het maken van een knoopjurkje.
Omdat het patroon zo'n ramp was om over te nemen heb ik het patroon van de jongste gepakt en dat is in maat 36 (dat heb ik niet hoor!!) en in plaats van de zijnaden met 7mm naadtoeslag heb ik het met 1,5cm naadtoeslag geknipt. Dat moet als het goed is wel ongeveer mijn maat zijn, want ik heb bij de LMV maat 40 en het topje valt ruim, dus zou ik normaal gesproken dan een maat 38 nemen. Ik besluit niet het beleg te gebruiken, omdat de stof ook weer te stijvig is en je het best grote beleg door het shirt heen gaat zien. Ik besluit de hals en armsgaten af te werken met een reep dubbelgevouwen stof. Het is toch een proefkonijn dus ik waag het er gewoon op.
Daarna is het tijd voor de tekens over te nemen van het patroon. Er zijn er in het voorpand een hele zwik, maar als je ze precies overneemt, klopt het ook als een bus. En is het heel simpel om te naaien.
Eerst netjes het patroon erbij houden welke teken welke kant opgeplooid moet worden en in no-time heb ik een mooi geplooide schouder. Ik wordt er helemaal blij van zo strak is het geworden.
Ik moet even weer wennen aan het werken met tricot... en dus vergeet ik dat ik wat minder spelden mag gebruiken. Ooit geleerd tijdens een tricot-dagje bij Eva, maar oei ongemerkt kan ik mijn miljoenen spelden neigingen niet laten. Als ik de boel moet stretchen stik ik toch eerst met een grote steek met de naaimachine. Daarna ga ik er met de locker overheen en zit alles precies op de plek en verdeeld zoals ik het hebben wil.
Als laatste is de zoomband aan de beurt en ook dat gaat lekker vlotjes. Daarna alles netjes doorstikken. Ik hou het eenvoudig en stik op 2mm afstand van de naad alles eenvoudig door met steeklengte 3.
De stof is inderdaad wat stijvig. Dat is in mijn geval niet zo'n ramp, want dan kan ik het een en ander verdoezelen. De maat is qua omvang perfect... alleen bij de heupen is het wat strakker, maar dat is logisch, die afdeling is ook twee maten groter dan mijn afdeling dames...En daar heb ik nu geen wijzigingen aangebracht. Niet aan gedacht, omdat ik dat normaal gelijk tijdens het patroon tekenen verwerk en ik nu gewoon ploep tijdens het omgooien voor wie de top zou zijn het patroon op de stof heb gelegd en een maat groter aan de zijnaden heb geknipt, en niet aan mijn heupen heb gedacht.
Maar tijdens het lopen naar de winkel voor boodschappen bleef het shirtje netjes waar het moest blijven, ook de zoomrand. En als ik opsta van de bank hoef ik niet aan mijn topje te frutten... en dát is heerlijk!!
Ik denk wel dat de Dusty-top qua afwerking met een beleg mooier en sjieker is. Met een bandje is niet verkeerd, maar het is toch iets storend voor de geplooide schouder. Nu met het bandje langs de hals en armsgaten is het wat sportievig en de halslijn trekt lichtjes. Ik vermoed doordat de ene kant plooitjes heeft en de andere kant niet, er door het bandje de halslijn pietsie scheef wordt getrokken. Het originele beleg is namelijk best lang, over de dames heen en stopt ca 5cm onder het armsgat. Dus dat bakert de halslijn helemaal in. Maar je hebt daarvoor ècht een losgeweven stofje of tricootje hopeloos voor nodig (hopeloos omdat ik altijd de kriebels krijg van dat gefludder van ongemotiveerd tricot).
Nou voor een proefkonijn is dit heel niet zo'n beroerd exemplaar. Deze keer is het proefstofje een stofje dat mij héél mooi staat en de maat is ondanks oepsie bij de onderste regionen niet heel erg verkeerd uitgevallen. De stof is namelijk zo enorm rekbaar, dat het gewoon goed blijft zitten ook tijdens het dragen.
Zó morgen dag 5... wat zal ik dan gaan uitspoken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten