30 Juni bedacht ik me, dat mijn doelen en uitdagingen van de afgelopen 8 maanden een beetje magertjes van resultaat waren... Ik zette er één op, op Sancho onder de noemer 10 lappen stof weg voor puntje puntje puntje... dat was dan een datum, meestal 2 of 3 maanden verderop.
In het begin voelde ik een riant aantal weken te hebben, maar door werk, omstandigheden of getwijfel van mijn kant, gebeurde er wel wat, maar niet genoeg naar mijn zin. Het resulteerde in ieder geval in geen enkel kledingstuk dat ik graag draag... Lees: rode shirt, te groot, bloemenjurkje proefkonijn zat perfect, maar stofje What was I thinking, het echte exemplaar groen stofje viel totaal anders, en ligt nog steeds in een tasje te zwijnen en wacht op wat aanpassingen, en een bloesje van batic, dat op zich perfect genaaid is en sommige gedeeltes vind ik mooi zitten, maar het benadrukt zo mijn brede heupen, dat ook die óf aangepast moet worden of alleen voor thuis draagbaar...
Daarnaast was ik ook ijverig bezig met twijfelen wat ik nu kan maken met stofjes uit mijn kast... want bestaande stofjes matchen met patronen zijn toch een héél ding. De stof moet namelijk het goede formaat hebben, dikte, kleur en valling... en dat zijn dingen, die niet altijd op z'n plaats vallen.
Maar goed 30 juni... ik was mijn non-tempo zat. Ik wilde actiefaxie en dat had ik voorheen geregeld bereikt met de uitdaging van Sancho 7 - 14... oftewel 7 kledingstukken in 14 dagen. Niet dat ik het alle keren ook heb gehaald, maar ik ging lekker aan de gang en ik maakte heel wat kledingstukken. Vooral voor mezelf, want dat bleef altijd ernstig achter... Dus op 30 juni besloot ik weer een uitdaging neer te poten en ik zou maandag 3 juli beginnen... want eerst zou ik oudste dochter op weg helpen met een kamerjas... Mja... dat verliep dus pietsie anders... en ik begon dus donderdag 6 juli om maar liefst 23:00 uur 's avonds... want de volgende dag zou ik de jongste dochter naar haar vader brengen om op vakantie te gaan... dus actie was geboden, tempo ook!!
Nu deze keer ben ik begonnen aan een zomers vakantiejurkje voor haar van een lief katoenen Tildastofje. Ik zou eerst een ander modelletje maken, maar die had een heel getailleerd lijfje, waarbij ik haar toch ècht in de buurt nodig had, en dat was ze niet, want ze was logeren bij oudste dochter (maar we onthouden hem wel voor als ze terug is van vakantie).
Het werd een jurkje dat ik voor mezelf ook wel eens heb uitgekozen tijdens zo'n uitdaging, maar nooit had gemaakt. Het is jurkje 114 uit de Burda Style 5/2010.
Qua stof is in de Burda een batist gebruikt, dat had ik niet even in een printje dat Bridget leuk vond, dus het werd een Tilda stofje. Ietwat zoeken hoe ik het patroon er uit kreeg uit een stofje dat smaller was dan het origingeel. Èn ik wilde dat het printje in het lijfje doorloopt. Maar doordat ze een klein maatje heeft ging het er preciespas uit. De rokstroken maakte ik iets korter, want ze is geen 1,68m.
Ook scheelde het dat ik de voering niet uit hetzelfde stofje knipte als het jurkje. Ik vond het wel jammer, maar het is al een wonder dat ik uit een piepklein stofje van 1,40m bij 1,10m breed een jurkje kreeg. Als het bovenstukje in elkaar zit, is het zaak goed de naadtoeslag af te knippen, hoekjes in te knippen en te checken of er nergens iets nog trekt voordat je het sierstiksel gaat stikken.
Ik raderde het bovenlijfje uit, was zo gepiept en de rokstroken waren recht, dus ik gebruikte een liniaal en trickmarker om het direct op de stof af te tekenen en te knippen. Het bovenlijfje voerde ik met dunne witte batist. Ik had een tintje iets mooier gevonden, maar in dit tealgroen is dat lastig te vinden. Kwestie van goed strijken na het stikken en dan zie je er niets van.
Het door laten lopen van het voorpandje was nog even een dingetje... en gesjoemeld heb ik ook... want ik heb het achterpand kwartslag gedraaid, anders kreeg ik het er met geen mogelijkheid uit uit dit piepkleine lapje. Maar volgens mij valt dat niet op qua blommetje.
Ik sla niet veel door. Behalve de coupenaadjes en het middenvoor op het bovenlijfje en een teken op de rokstroken, zodat de bovenkant bij alle delen ook de bovenkant is zoals in het voorpandje. Na het naaien even kijken of het printje van het stofje mooi doorloopt van het linkerpand naar het rechterpand en ja! Dat is gelukt.
De zijnaden van de rokdelen stik ik ook snel en de bovenrand voorzie ik van een stiksel om te rimpelen. Dus naald helemaal rechts en steekgrootte 6 tjoeken en daarna naald helemaal naar links in steekgrootte 6 tjoeken.. Perfect systeem om aan twee draden mooie gelijkmatige rimpeltjes te trekken.
Dochterlief was nogal nieuwsgierig wat ik aan het maken was, en was op gebleven. Gelukkig maar, want nu kon ze het bovenlijfje even doorpassen. Morgenochtend is daar geen tijd voor, want dan moet ze haar schoolrapport ophalen... en ik wil direct na het opstaan verder gaan met stikken, zodat het jurkje 's middags in de koffer kan... Het is inmiddels al riant 01:00 uur is van dag 2 als ze het bovenlijfje doorpast en het zit perfect als gegoten. Ik ben er helemaal blij mee.
De volgende ochtend... ik heb gisteravond wel een zwijnenstal achtergelaten, dus even alle loslopende draden en stukjes stof bij elkaar harken en hoepla weer verder.
Als eerste ga ik de knoopjes een plekje geven. Er moeten officieel vijf knoopjes op het voorpand komen, maar ik heb gisteravond maar vier dezelfde gevonden... dacht ik, want bij daglicht bleek één van de vier knoopjes toch behoorlijk gelig van kleur. Dus die werd afgekeurd. Drie is ook mooi...
Ik speld de stoflagen goed vast, zodat het niet kan verhuizen als ik de knoopjes vastzet, want ik wil dat de bloemetjes mooi doorlopen. Ik vind het altijd zonde als het nèt niet op z'n plek zit.
Even gehannes met dubbele draden en spelden waar de draad steeds achter blijft haken, maar dan binnen een minuut of tien zijn de drie knoopjes perfect op hun plek vastgemaakt. De kleur van parelmoer kleurt heel mooi mee met het teal van het stofje. Prachtig, precies zoals ik het in mijn hoofd had.
Daarna is het stroken rimpelen en aan elkaar spelden en stikken, doorstikken en dan aan het lijfje bevestigen. De zoom locken en ook netjes doorstikken en dan is het de beurt aan de strijkijzer om de laatste finishing touch te leveren...
Wat zou een werkstuk zijn zonder strijkijzer... Tijdens het naaien en als het klaar is de puntjes op de i... even de boel strijken en dan kan ze het jurkje aantrekken... en ze kijkt stralend naar het jurkje en is er helemaal blij mee.
De achterkant is niet zo handig voor de afdeling beha's, dus dat moet nog veranderd worden, maar voor een snelle foto voor vertrek is het piccobello... Ze doet haar mooie sandaaltjes aan, trekt haar haar een beetje lossig en gaat onder de parasol staan. Want in de zon is het pietsie te fel, dan krijg ik alleen maar knijp ogen op de kiek... Nu krijg ik een stralende lach... en ik mag nog een keer zo'n jurkje maken... en ook voor de oudste dochter staat het patroon op het menu... Nou, helemaal super! En dat voor een patroontje van riant zeven jaar oud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten