1 januari... een nieuw jaar... een goed begin... ???

 

Een goed begin, ja dat hopen we altijd in het nieuwe jaar en ik heb dat dan ook gekregen!

Mijn mazzelstart van de eerste dag van het nieuwe jaar begon na het avondeten met een epileptische aanval die, mazzelaar die ik ben, dankzij manlief niet doorzette! Ik heb vanaf mijn 12e epilepsie, werd pas op mijn 15e doorverwezen naar een neuroloog en pas op mijn 29e kreeg ik hele grote zware aanvallen waar ik niet altijd uitkom en tot mijn verbazing wel eens ineens in het ziekenhuis lig.

Rare gewaarwording hoor, zo denk je nog in je bed te liggen en dan is het wel in een bed, maar niet je eigen bed!

Maar goed, afgelopen woensdag 1 januari, aan het begin van de avond zitten de kids en ik te kijken naar een tekenfilm "Het regent gehaktballen". Ik ben moe en ik dommel een beetje in de luie stoel als ineens ZOEF er iets in mijn hoofd gebeurt. Ik schrik op en denk "Hé!", dan weer "zoef, zoef, zoef" en het blijft! Na die paar seconden storm ik uit mijn stoel en ren naar boven. Dit is de start van een epileptische aanval! Op de trap komt de geursensatie erbij. Blèg! Ik ren de slaapkamer in, want daar ligt manlief en die moet ik nu hebben (manlief was zijn bed ingedoken, omdat hij niet lekker was). Ik gooi het licht aan en roep gelijk "Heb een aanval en moet medicijnen hebben, het stinkt al!". Hij vliegt overeind en neemt een snoekduik naar mijn kant van het bed en plukt de medicijnen uit het laadje en geeft het pilletje en drinken aan. 

Ik neem het in en hij begint gelijk het dekbed weg te trekken, ik moet liggen en hij sjort mijn sjaal e.d. af en daarna weet ik het niet zo precies meer, maar dat verteld hij op zijn blog http://rknubben71.blogspot.nl/2014/01/epilepsie.html

Ik weet wel vaag, dat hij mij dwingt wat te doen. Ik doe het of ieder geval ik doe mijn best het te doen. Ik zie nog voor me, dat hij in zijn pyjama voor mijn neus staat en mij pusht. Ik weet ook dat de geursensatie na een tijdje opeens verdwijnt en dat ik er nog steeds ben. Dát is nog nóóit gebeurd, want ik ben normaal gesproken al in de volgende fase van de aanval. Ook weet ik dat MK na de afgebroken aanval ineens bij me zit, maar weet niet meer zo goed waarom, maar dat blijkt omdat manlief naar het toilet moest.

Mijn hoofd is een beetje warrig, blijkbaar zijn mijn hersens toch flink "geraakt", maar ik ben niet "Out" geweest. Ik heb geen spierpijn, ik heb niet op mijn tong gebeten, ik heb geen knallende, knallende, knallende koppijn en ik lig niet in het ziekenhuis. Ik ben geen twee weken geheugen "kwijt" met alles wat er vóór de epileptische aanval is gebeurt en ook niet 3 maanden ná de aanval last van mijn geheugen. Ik heb dus flinke mazzel!!

Het klinkt raar om te zeggen dat ik mazzel heb na een start van epileptische aanval, maar hij zette niet door en ik ben dus toch ècht een mazzelaar!!!

Nu weet manlief wat hij moet doen, maar er zijn meer mensen met epilepsie zonder dat je het weet en niet iedereen weet wat je moet doen. Nu is er sinds juni 2012 een app die je als epilepsiepatiënt op je mobiel kunt activeren bij het begin van een aanval óf die je ook als niet-epilepsiepatiënt op je mobiel kunt hebben staan.

Klik op de rode tekst hieronder, meer uitleg over de app en iPhoneversie en Androidversie van de app Eppy.

Meer veiligheid en vrijheid voor mensen met epilepsie. Dat is de kerntaak van Eppy, een app voor mensen met epilepsie. De alarmfunctie van de app legt aan omstanders uit wat ze wel en niet moeten doen.