Een aantal weken geleden (geloof ik) had ik een stapel met naaiklusjes gesignaleerd in een tas... niet om uit te stellen, een je-weet-wel-tasje, maar een zo-blijft-het-stofvrij-tasje. Ik had even de boel eruit gevist om te checken wat er nu allemaal loos was en ook een paar gelijk bij de kladden gepakt. Daarna was het druk, feestdagen, boel netjes aan kant periode, dus verdween het in mijn werkla. Niet in een tasje, en bleef het goed in het zicht!
De stapel liep niet weg natuurlijk en was voor mij afgelopen dinsdag een goed moment om weer even te kijken of het me überhaupt weer lukte om te concentreren na al dat gedoe van 1 januari. Het waren kleine naadjes die los zaten, her en der iets met de hand doen. Niets bijzonders en de eigenaresse MK en ikzelf zouden er toch wel héél erg blij mee zijn. Dus zo gezegd, maar niet helemaal zo gedaan, want ik ben stukken trager... Ik begon ergens halverwege de middag en aan de foto met compleet gerepareerde kleding kan je zien, dat het behoorlijk donkerder begon te worden toen de stapel klaar was, maar het is af, uit de la en het ging zonder problemen, alleen pietsie traag. Ach, als dat alles is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten