Het overslagjurkje wil ik al heel lang maken, ik wist eerst niet uit welke La Maison Victor het was. Toen het modelletje weer voorbij kwam in een FB-groep gevraagd uit welke uitgave het was, zodat ik kon kijken of ik de uitgave had. Ik heb een hele stapel LMV's, maar niet de Winter 2014. Hij was dus niet meer in de tijdschriftenhandel te verkrijgen, want het was inmiddels al 2017. Maar iemand las dat ik ging kijken of hij nog ergens verkrijgbaar was, en ze zei dat ik hem van haar kon overnemen. Super Julia!!. Binnen een paar dagen lag hij op mijn mat, toen zoeken naar een mooi stofje. Dat had ik op een gegeven moment ook, maar dan nog een potje tijd zien te vinden...
En afgelopen februari tijdens het naaiweekendje van Sancho ben ik begonnen het patroon uit te raderen. Het is zo heerlijk om uit de LMV uit te raderen hè. Je ziet precies waar de patroondelen liggen en op welke bladen. Zó super!! En niet alleen dat, ook de werkbeschrijving met tekeningen vind ik ideaal. Niet altijd nodig, maar als je met je hersens op stal lekker wilt gaan naaien dan kan dat gewoon. Heerlijk relaxt!
Ik heb de patroondelen dubbel getekend, want door het behoorlijk aanwezige patroon moet ik het enkel uitknippen, zodat ik zo goed mogelijk rekening kan houden met de print, en een soort van door kan laten lopen (niet ècht, want er is niets recht, maar in ieder geval dat de zoomlijn met dezelfde print is, en dat de taillenaad ook een soort van doorloopt c.q. print boven en beneden in het midden zit. Ook de schouderstukken wilde ik graag gespiegeld hebben... Mouwen ook, dus mja... werk aan de winkel!
Na een hele middag wel duizend rondjes rondom de tafel te hebben gelopen, ligt uiteindelijk het patroon perfect op de stof. Ik krijgt het er precies uit, moest ook niet een patroondeel meer zijn geweest, want dan had het niet gegaan. Pfew... niet veel snippies over dus.
Daarna met magneetjes aan mijn stofschaar de patroondelen uitgeknipt en was er een grote klus geklaard.
Helaas duurde het een aantal maanden eer ik weer verder kon gaan... om precies te zijn 2,5 maand verder, in mei, heb ik het uit mijn naaicase gehaald en ben ik het patronenboekje gaan bekijken hoe het in elkaar steekt. Want ik wist wel, dat ik iets anders ging doen, want ik ga het jurkje voeren, en dat is bij het origineel niet het geval, dus waar moet ik rekening mee houden.
En dan kan ik éindelijk beginnen met de patroondelen onder de locker te gooien. Ik vind de print prachtig en ook de kleur is helemaal mijn ding, maar oei... de print is toch een stukje groter dan ik dacht dat het zou zijn toen ik het op mijn beeldscherm zag. Dat is het nadeel van online shoppen, het is soms een verrassing, maar ik blijf hem mooi vinden
Daarna beslissen welke kant van de schouderdelen het mooist is op de onderliggende print... Ik leg het beleg er ook even langs om zo een beter beeld te krijgen, neem kiekjes, vergelijk links rechts, links recht... Zoals hier op de foto boven, onder, boven, onder... Het is uiteindelijk onder geworden, want die vond ik een soort opgaan in de print.
De ceintuur had ik niet uit één stuk gekregen, want daarvoor had ik te weinig stof. Maar als je de print goed knipt en goed exact speld en stikt, dan is het amper te zien dat er een naad zit in de strikceintuur, en dat vind ik wel super.
Inmiddels is het juni en kan ik eindelijk aan het èchte werk beginnen, stikken spelden stikken, spelden...
Denken waar ik rekening mee moet houden, omdat het beleg van de rok aangeknipt is, en ik door de door mij toegevoegde voering een beetje in troubles kom.
Hmmm... maar dat pak ik aan zoals Kees... even voor gaan zitten/liggen, een nachtje over slapen, of iets simpels doen waar ik geen bult mee kan vallen zoals het maken van de strikceintuur delen.
En uiteindelijk lukt het me precies zoals ik het hebben wil... De afwerking aan de binnenkant helemaal glad, zonder naadtoeslagen, zonder zichtbare lockranden... (Hier het overslagpand van de rok, waar de strikceintuur aan de binnenzijde tussen de voering en aangeknipt beleg is uitgestikt. Ik zet hier een smal "sierstiksel" langs de voorrand, zodat de strikband, die aan de zijkant moet zitten, gelijk vastgestikt zit.
Alles helemaal glad en strak afgewerkt. Ook het gat in de rechterzijnaad is helemaal glad en soort van gesloten afgewerkt. Met de hand, met kleine steekjes onzichtbare steekjes zijn de buiten- en voeringlaag op elkaar bevestigd. Het is even een gefriemel met die spelden, maar het lukt wel netjes en strak.
Ook de strikceintuur wordt tussen de twee lagen uitgestikt. soort van, want er zit een aangeknipt beleg, dus uitstikken kan eigenlijk niet, dus dat gaat met een omweggetje... Wel tussen uit gestikt, maar dat zit aan de binnenkant... En daarna netjes onzichtbaar naar buiten toe vastgezet, zodat het lijkt alsof.
Met de mouwen kan ik spelen... met omslag of zonder omslag. Aangezien het volledig glad is afgewerkt, zie je niets van het binnenwerk.
De rokzoom wil ik afwerken met marineblauw satijnen biaisband. Één rand van het biaisband heb ik opengeklapt met de goede kanten op elkaar met de naaimachine vastgestikt. De zoom is namelijk licht gebogen, en dan is biais de perfecte afwerking.
De steekjes zijn aan de buitenkant lichtjes te zien, niet letterlijk, maar je ziet er een draadje "gepakt" is aan de binnenzijde. Maar zoals de couturier Mart Visser altijd zeg... "Handwerk mag gezien worden"...
Het schouderstuk zet ik onzichtbaar met kleine steekjes vast. De stof is namelijk nogal stevig, en daardoor gaat bij bepaalde bewegingen met mijn arm het schouderstuk dubbel vouwen, maar niet mooi om te zien. Dus gewoon vastzetten met wat steekjes en dan is het schouderstuk duidelijk aanwezig, maar niet doordat het open gaapt omdat ik mijn arm naar voren doe om iets te pakken. Tijdens dit soort ietepieterige handwerk klusjes ligt Kees lekker te knorren, zo gezellig hè.
Aan de binnenkant (voering is aan de onderkant open), zie je een spoor aan kleine steekjes, maar aan de buitenkant is niets te zien...
Niet dat je de naad van de mouw ziet, het een een ééndelige mouw, dus de naad zit aan de binnenzijde, maar het is wel leuk om te merken dat de print zo gezellig doorloopt. Daar heb ik niet op gelet, want het patroondeel moet gewoon goed recht van draad liggen...
Het is even een werkje, maar dan heb je ook wat. Het is uiteindelijk juli als ook die zoom er netjes in zit en het jurkje éindelijk, in juli, af.
Hier is de binnenkant te zien. Het aangeknipte beleg van de voorpanden van de rok, waardoor ik doordat het bovenpand een belegbies heeft ik in, een soort van, problemen kwam toen ik de jurk wilde voeren. Het heeft een paar maanden geduurd, maar hij is nu perfect afgewerkt, precies zoals ik het graag zie.
Het enige wat nog ontbreekt is een "aan"-foto, maar die komt er aan als het wat minder warm is, want het is nu eerder weer voor jurkjes met spaghettibandjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten