Mijn jongste dochter haar favoriete vestje begon uit elkaar te vallen, dit omdat een nieuw exempaar niet te krijgen was in haar kleuren c.q. er geen rare frutsels op zaten of méga te lang of te wijd was. Dus... toen het ècht niet meer kon, lees gênant... er minimaal 10 gaatjes en gaten te vinden waren die niet de toegang waren tot het kledingstuk (de vouw van de boordjes aan de mouwen wapperden namelijk ijverig) heb ik het vest uit elkaar getornd. De onderdelen recht van draad gestreken, want dat was compleet zoek, en er een patroon van gemaakt.
Qua lengte heb ik het vest aangepast op de lengte van de ritsen, scheelt fouten later als ik er niet aan denk. Stof had ik al ijverig ingeslagen bij Driessen stoffen, maar liefst 12 meter stof voor alle dames in huis, 2 kleurtjes per persoon, en toen op de stof leggen en knippen maar!
De capuchon bleek gevoerd te zijn, daar heb ik een dun grijs stofje uit de kast voor geplukt en toen de tekens die ik er op had gezet doorgeslagen... Ik heb wat bloopertjes gemaakt, omdat ik niet gewoon ben om dit soort vesten te maken, maar het staat genoteerd in mijn bovenkamer, en er staan er weer twee op de planning. Een dunne lichtgrijze en een van warme jogging in roestrood.
Ik heb een en ander ook anders gedaan, want ik het niet mooi dat de afwerking van de capuchon in de hals met een stukje tricotbies (zie foto hierboven rechts) werd gedaan in de nek, en niet over de hele lengte. Aangezien ik het nogal een gefrut en gestouw onder de machine vond worden met nóg een bies als stoflaag erbij (want deze jogging is best dik) heb ik tussen de lagen capuchon het vest uitgestikt... en zo heb ik een keurig nette afwerking, precies waar ik van hou.
Zoals je ziet aan de pluisjes bij de rits, was de rits zelfs aan het afslijten (en dat gebeurt volgens mij toch niet snel).
Als afwerking van de rits zat er een keperbandje op gestikt, maar door de dikte van de jogging heb ik dat weggelaten.
Het heeft een tijdje geduurd eer het gehele vestje uit elkaar lag, maar uiteindelijk waren alle onderdelen los, en kon ik de boel recht gaan strijken. Door het vele dragen en wassen waren de patroondelen een beetje uit het lood zal maar zeggen.
Uiteindelijk alle patroondelen op het patroonpapier (in dit geval een puinzak, want dit patroon zal héél vaak gebruikt worden, is het niet als vest, dan wel als leidraad voor een ander patroon) gespeld en overgetekend. Her en der een beetje aangepast, als het strijken niet genoeg was om het goed in model te krijgen.
Alle tekens worden erop gezet, net als een ècht patroon. Ik verleng het voor- en achterpand, zodat de standaard rits gebruikt kan worden.
En dan kan het patroon uitgeknipt worden uit de stof... een mooie blauwe jogging die, gek genoeg, weinig rek heeft.
Ik draai wat tests voor het stikken van de naden, want ik wil het beetje rek niet verstoren door een recht stiksel te gebruiken, dus een kleine zigzag is de stiksteek.
Daarna ga ik beginnen met de zakken. De sierstiksels erop zetten gaat prima.
Ik verander de werkwijze bij het in elkaar zetten van de capuchon en vooral het erop zetten van de capuchon. Ik wil namelijk niet dat de naadtoeslag te zien is, en werk vanuit een "werkgat" in de middenachternaad van de voering van de capuchon. Ik heb er, naar aanleiding van diverse verzoekjes om uitleg, een stap voor stap uitleg van gemaakt, nog zonder foto's, maar die worden toegevoegd als ik de roestrode ga maken.
Nadat de capuchon erop zit, kan de middenachternaad van de voering worden gesloten. Ik doe dat met kleine blinde steekjes met de hand, zodat je er zo min mogelijk van ziet.
Zodra het vest een keertje in de was is geweest, is het niet meer terug te vinden wat met de naaimachine is gestikt en wat met de hand is gedaan.
En dan is het vestje af... Ik ben er blij mee... Het zó iets anders dan ik normaal maak c.q. draag... dus... blij mee! En de freule is er ook heel erg blij mee. Een vestje dat zit als gegoten, mooie kleur, en helemaal zoals ze het graag ziet.
Naadtoeslag helemaal weggewerkt tussen de lagen van de capuchon. Bij gebrek aan bijpassend boordstof zijn de boordjes van het vest van dezelfde stof als het vest. Ondanks de dikke jogging is het mooi plat geworden.
De zilvergrijze kleur van de voering vind ik perfect bij de blauwe jogging passen. Samen met het wit van de rits en koord helemaal top!
Her en der wat sierstiksels gemaakt. Niet alleen voor de sier, maar ook om wispelturige naadtoeslagen plat te krijgen.
Zelfs de knoopsgaatjes heb ik gelijk gemaakt. Ik leer het nog wel!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten