Assistente en wandelend flitslicht...

foto Dennis van Mierlo van www.idemi.nl

Vorige week vrijdag, 13 maart jl., was ik een wandelende flitspaal. Serieus, geen geintje, ik had een ingepakte flitser in een speciale hoes, zodat iedereen achter mij (het publiek) geen last had van het flitslicht van de fotograaf, want... dat licht is ècht behoorlijk verblindend als je ook er toevallig een volle lading van in je ogen trekt. Ook voor de geflitste, in dit geval schrijvers, dichters en een tekenaar, is het licht door die ingepakte flitser met over de flitser nog een verzachtend folie met klittenband, een stuk aangenamer.

Het valt me op dat alle fotograafaccessoires met klittenband worden bevestigd of verstevigd vastgezet... Handig spul hè, dat klittenband.

Hoe kom je nu aan de functie, wandelende flitser? Nu... de week ervoor had ik Dennis geholpen bij een fotoshoot. Ik was zeg maar de assistentie, die de haren van het fotomodel goed doet, de steen van een ring de goede kant opdraaien, ervoor zorgt dat er geen labels uit kleding piept, plooitjes gladstrijkt, het fotomodel stevig kan zitten en niet wegzakt in te zachte kussens o.i.d. (want dat zit héérlijk, maar is op de kiek zó géén potje!!). Een eigenwijze kat de goede kat opdraaien... die vervolgens natúúrlijk weer gewoon gaat liggen zoals 'ie lag... weet ik dan ook weer, hoef ik dus niet te proberen in de toekomst, dat zijn eigenzinnige dieren.

Of gewoon het bolletje van een schemerlamp, die een flitser ingeslikt kreeg, want een gewoon bolletje geeft véél te weinig licht, en het bolletje nog op het tafeltje lag en ik dat bolletje signaleer en dat weghaal. Zo'n raar gezicht als er op een foto op een mooie gestileerde tafel ineens een bolletje van een schemerlamp blijft liggen hè. Ik zit, schuif continue onder de flitsparaplu's door en geregeld is het ook wachten en meekijken op de laptop naar de soms minieme verschillen tussen de foto's.

Ook was ik even body stand-in. Zodat het paraplu's met flitsers in de goede positie konden worden gezet en de houding van het fotomodel al bepaald kon worden zonder dat het fotomodel dit hoeft te doen. Was één keertje, de andere keren deed ze wel hoor, hahaha. En dan merk je... hoe miniem het af en toe is en je goed je moet onthouden hoe je je hand of je hoofd gedraaid had en hebt hè... Poeh!! Leven van een fotomodel gaat niet over rozen!! Het was voor Dennis de eerste keer dat hij met assistente werkte en hij zei direct daarna "Ik doe dit nooit meer zonder assistente, wat is dat zálig werken!". Nou... dat hoor ik graag!!

Maar goed, Dennis vroeg ik vrijdag naar Kroeg op TiLt meewilde, want zo'n assistente vond hij heerlijk werken en we werken eerlijk gezegd ook echt als een team. Er zijn weinig woorden of  uitleg nodig wat hij wil. Maar vorig weekend wilde hij dit, een wandelende flitspaal, eens uitproberen. Vorig jaar had hij ook op het festival foto's gemaakt, maar zonder zo'n wandelend type. Hij wilde wel eens zien hoe het zou worden.

foto Dennis van Mierlo van www.idemi.nl

Aangekomen op de locatie... Kroeg Weemoed in Tilburg, als ik het goed onthouden heb, is héél klein en dan zeg ik géén woord te veel... Het licht is daar héél defuus en rood... ook niet makkelijk. De schrijfster Annelies Verbeke (die met veel vuur een klein stukje voordraagt uit haar nieuwe boek 30 dagen") zit heerlijk relaxt in de erker de boel een beetje te bekijken. Ze heeft muzikale begeleiding mee van koraspeler Jalli Lamin Kuyateh. Hij bespeeld een instrument met tig snaren (hoe 'ie dat doet??? geen flauw idee, want de snaren staan rechtop, maar niet zoals een harp, nee... In het midden voor je neus op een kluitje). Die twee volgen elkaar goed tijdens het voordragen van de een c.q. het maken van muziek door de ander.

foto Dennis van Mierlo van www.idemi.nl

Ook laat de Titaan, de nieuwste editie van hun blad van zich horen met o.a. Ellie Trom en een literaire bingo door Lukas Meijssen. Tussendoor tekent bij elke schrijver Jeroen de Leijer voor een veiling een tekening. Ik zal misschien nog her en der een naam en titel zijn vergeten, maar ik was een beetje druk bezig....  

foto Dennis van Mierlo van www.idemi.nl

Ieder geval Dennis en ik bewegen ons aan de rand van een zéér klein "toneel" van slechts 4 á 5 m2. Met tassen aan de zijkant geploft, een tafel met bank dwars voor het toneel aan de zijkant van de ruimte, en jassen aan de muur. Dennis wurmt zich geregeld aan de zijkant, voor en achter de smalle tafel. Ik zie hem in de gekste standen op de grond "kruipen", maar ook op een bankje met de jashaken tegen zijn achterwerk aan staan.

Het publiek staat naast en achter ons en die wil je niet te veel storen, want ze luisteren naar wat de schrijvers en dichters vertellen, daarom ook zo'n ingepakt flitslicht. Ik sta tussen het publiek op de eerste rij en wandel niet zo héél veel. Héél af en toe merk ik dat bij wat Dennis wil gaan doen, ik totáál verkeerd sta, en dan sluip ik over het "toneel", een andere weg is er niet, maar dat is gelukkig maar vier keer gebeurd over de hele avond, dus dat valt mee. Ik was gelukkig wel in schutkleur zwart gekleed, hahaha. Voor de rest is mijn werkplek zo'n 2m lang en 30cm breed (formaat breedte waar mijn schoenmaat in past, hahaha), maar over het algemeen richt ik en de hoogte van mijn arm gaat omhoog en omlaag. Ik kijk continue naar wat Dennis aan het doen is, totaal geen straf natuurlijk hahaha, en bepaal dan waar hij zijn camera op heeft gericht mijn positie en hoe hoog de flitser en de stand van de flitser (hoe schuin ik richt, naar links of naar rechts gericht).

Die avond blijkt wel hoe handig het is om slechthorend te zijn, want Dennis kan over een riante afstand iets zeggen en ik lees de worden van zijn mond. Zó handig hè!! Voor de rest is een handgebaar ook genoeg om te zorgen dat ik hem begrijp. Ook nu werken we als team goed samen, héérlijk!

Bij thuiskomst was ik poep nieuwsgierig naar het resultaat van de genomen foto's, want het was er donker, rood verlicht en piepklein. Als fotograaf zit je dan bijna bij de "artiest" op schoot, zo weinig ruimte was er. Maar de foto's waren loeischerp, niet standaard klikklak genomen. Niks geen onscherpe foto's met veel ruis of kille flitsfoto's, het zijn prachtige zwart-wit foto's. Ik vind zelf zwart-wit foto's het mooist, de contrasten en nuances... Heel mooi.

Meer foto's vind je op de website van Dennis http://www.idemi.nl/ onder het kopje "Projects" daar vindt je de foto's van TiLt 2015 ("feest voor wie leest" is de slogan van het festival).