Ik ging vandaag nog een lapje knippen. Een hele dunne zijde. Nou, dat is een lastig portret! Ik had het op tafel neergelegd, maar het schuift werkelijk constant heen en weer. Het zakt ploep op de grond. Het ligt niet recht, maar met een bochtje. Ik dacht, hm, hoe ga ik dit lapje laten doen wat ik wil!
Op naar zolder, naar de kamer van m'n oudste dochter daar ligt nog vloerbedekking! Hup op de grond gelegd, recht gelegd. Ik dacht, zo dat kan niet meer wegglijden. Ja, mooi gedacht, maar als je op staat of erlangs loopt, wappert het op!!!! Zucht, lekker stofje, hoor! Spelden! Ik dacht dan spijker ik het met spelden maar vast op de vloerbedekking!
Kijk, aan alle kanten zit het vast! Nu kan ik patroondelen pakken, opstaan, weglopen, langslopen. En het stofje... dat BLIJFT liggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten