Pagina's

vrijdag 10 december 2010

Mijn zoon ontwerpt ook!


Zoonlief heeft dit jaar samen met Remco zijn kleding gekocht en wilde pertinent géén trui. Véél te warm, zit niet lekker, is stom, duh, etc. Nu is het de laatste tijd niet bepaald supersonisch tropisch, dus ik vond het toch wel zinnig dat hij een trui had, maar ja. Hoe krijg je een trui bij een 14,5 jarige aan z'n kont als 'ie dat niet wil? Hm, ik had nog steeds twee lappen van fleece voor hem liggen, maar ik kreeg het maar niet voor elkaar om daar een trui van te maken. Of hij had truien zat, of zoals vorig jaar, had hij nog twee precies-pas exemplaren, die overigens ook stom waren, maar goed hij heeft ze af en toe wel aangetrokken. Één keer af en één keer toe! Maar dit jaar zijn die truien richting neef gegaan, mouwen gingen te ver richting elleboog zal maar zeggen. Maar goed, ik opperde tijdens een sneeuwbui dat het misschien wel handig was om ieder geval één trui in de kast te hebben. Morrend gaf hij toe, ok, dus ik vroeg aan hem wat wil je hebben. En ik liet hem de stoffen, ritsen, applicaties e.d. zien. Alles is UWYH. Ik vroeg of hij een kraag wilde, ruimvallend of niet, etc.


Hij zei direct géén ritsen, dat zit niet lekker en dacht daarna even na. En toen begonnen zijn armen te bewegen hier schuine baan, mouwen ook, géén lange trui en ik rende naar een la en heb gauw even een papiertje en potlood gepakt en hem laten tekenen. Kan ik ook af en toe spieken of ik het goed doe. Hij rende even later naar boven, kwam naar beneden met een shirt, dat het díe maat, lengte en breedte, moest zijn, maar de mouwen wel 5 cm langer, want die van 't shirt zitten nu precies pas! 


Met de tekening en het shirt ging ik 's avonds direct aan de slag om een patroon te maken. Eerst het shirt grondig opgemeten en genoteerd. Daarna patroon getekend en uitgeknipt. De volgende dag uit de stof geknipt en geconstateerd dat de lappen fleece eigenlijk niet veel kleiner waren geworden. Ik hoopte op een klein gaatje in de kast. Er kwam even een kink in de kabel door een keelontsteking, zit nu aan de antibiotica en dat mag ik zo min mogelijk anders wordt ik immuun, maar het kan niet anders.

Dinsdagmiddag pas achter de machines gaan zitten. De trui met de locker en naaimachine de boel in elkaar gezet. Veel sierstiksels gemaakt, maar die zie je bijna niet, zeker niet als de trui gedragen is, dat verdwijnt in de stof. Maar goed de naden van de schuine baan zijn goed plat en glad aan de binnenkant. Hij trekt absoluut geen hemd meer aan, dus het moet goed glad zijn aan de binnenkant. Daarna passen, eerst had hij nog een shirt aan, maar dat werkt niet, want fleece is wel heel zacht maar ook stroef en hij wilde een slankzittende trui, dus zodra de mouwen van het shirt in die trui zaten remde de boel. Dus de hele handel weer over z'n hoofd terug, shirt uit en weer gepast. Hij zit als gegoten, precies zoals hij het wilde. De mouwen zijn, zoals hij wilde 5cm langer dan het shirt. Dat heeft hij ook wel nodig, want de shirts zijn ergens in september gekocht, maar inmiddels alweer precies pas bij de mouwen.


Hij geeft aan wat voor zoom ik naar binnen mag slaan voor de mouwen en van de onderkant is de opdracht zo min mogelijk. Ja Baas! Even later moet hij aangeven waar hij de applicaties precies wil hebben. Ze verplaatsen wel een beetje in vergelijking met zijn ontwerp. De Hotrider applicatie verhuisd van rechts naar de linkerarm en de Compact Wear zit niet linksboven maar rechtsonder. Ik heb textiellijm, bakpapier en een heet strijkijzer, en ik ga aan de slag. De Hotrider laat zich makkelijk vaststrijken. De Compact Wear wordt eerst gelijmd, effe wachten zodat de lijm een beetje indroogt en dan vastgestreken. Ze zitten muurvast! Hopelijk na een wasbeurt ook nog, maar dat merk ik vanavond wel. Daarna heeft hij weer gepast of het helemaal naar het zin was en na druk knikken en kijken in de spiegel helemaal goed. Hij plofte met trui en al aan in de stoel en ging lekker verder d.s.-en. 

Ik vroeg nog, moet je niet je shirt aan? We zitten nu binnen is niet koud. Maar nee, hij houdt hem aan! Ik vroeg of ik nog een kiek mag nemen, merk de laatste tijd dat hij telkens vraagt bij een kiek "Wat ga je dáár mee doen?" vandaar mijn vraag. Maar hij wil liever niet op de kiek, dus die neem ik dan wel op de paspop, maar dat wilde ik de volgende ochtend doen. Trui pleitte. Heeft meneer hem aan! Nou hij is dan wel heel erg blij met z'n trui. De volgende dag, weer geen trui in 't vizier!? En vandaag eindelijk, ik ging de was doen en tada, daar ligt 'ie keurig bij de roze/rode was! Hup paspop opgetrommeld (maatje 140/146 en daaroverheen een welliswaar slanke trui in maat 164, maar de paspop verzuipt dus ik hang er even een hangertje in, anders heeft de paspop een soort spooktrui aan en hangt het toch wel lichtelijk treurig.

Ik ben blij dat hij blij is met z'n trui en dat 'ie precies is geworden zoals hij het hebben wilde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten