Aangezien ik zin heb om mijn schaar in een volgende lap te zetten, maar niet nóg meer je-weet-wel-tasjes mag produceren, moet ik eerst dit vest met de hand gaan afwerken…
Dus… ik ga er voor zitten vandaag… de héle avonds zelfs… ik heb gewoon de daglichtlamp erbij gepakt…
Ik richt me eerst even op het beleg, want ook die moet mooi uitkomen in de naden, en netjes plat worden afgewerkt, en ook weer onzichtbaar. Het lijkt er eerst op dat de onderrand van het beleg de reikwijdte niet heeft, maar na goed verdelen en spelden, is het precies goed en kan ik ook dat gaan rijgen.
De hoeken worden mooi strak. Ik ben er héél tevreden mee. Het is een enorme zit, zelfs voor mijn doen. Maar ik blijf doorwerken eraan, want ik wil door naar het volgende stofje…
Zelfs ’s avonds ben ik úren bezig met het maken van de onzichtbare rand. Wat is een daglichtlamp toch handig, perfect licht om door te kunnen werken. Om een uur of half tien zit de rand er volledig op. Ook het beleg is netjes vast. En als ik het vest om de pop heen sla… zie ik hoe mooi alles valt. De voorpanden die mooi klokkend open vallen. Het beleg van de hals, die de halslijn ineens optrekt, zodat het mooi om je nek heen valt.
Van dit patroon gaan er meer komen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten