Truus is kaduuk!

Sinds mijn zus de zin "Ik ben zó blij met onze Truus" uitsprak... is het bij ons thuis een bekend fenomeen. We zijn dól op Truus! We zetten alles in Truus, blokje erbij... menu uitkiezen, knopje indrukken en zoeftem.... Truus poetst de plaat.... of eigenlijk het servies.... Zálig... totdat je ineens merkt dat Truus blijft zoemen.... ook met klep open... hm... Truus doet het niet meer... hm... waar zijn de garantiepapieren? Hellepie, weet jij het? Heb jij ze gezien... in welke la, kastje, bakje, plankje? Daar gaan een paar weken overheen, want zo georganiseerd is dat niet. Ik vind allerlei garantiepapieren, maar van de meeste weet ik dat ze het loodje al hebben gelegd c.q. garantie is verlopen... maar geen papiersnippie van onze Truus! Niks-noppes-nada... grrrr. Ondertussen heeft iedereen "afwasdienst" en wordt er flink wat gemopperd en geknord als er ergens nog een vlekspat op zit. 

De vaatborstel werkt niet goed mee of het schuim is zoek of golft á la Floddertje over de wasbak en aanrecht heen. Handdoeken en theedoeken zijn niet aan te slepen, wat een waterballet is het in de keuken. De vloer zal wel geschrokken zijn van zoveel schoon geurend water!! Hahaha. Ook wordt er flink geruzied als iemand langzamer werkt dan de ander....  Of wie er nu aan de beurt is voor het afwassen, wie voor de afdeling afdrogen en wie doet het wegzetten. Een gezellige afsluiting van de maaltijd... ahum! Maar de oplossing is simpel: men neme een velletje papier, maak tabelletjes en de afspraken kunnen worden gemaakt.  Bij ons is het: dag 1. Oudste wast af, Middelste droogt en Jongste zet weg waar ze bij kan en maakt de tafel schoon. Dag 2. Middelste wast af, Oudste droogt en Jongste zet weg waar ze bij kan en maakt de tafel schoon. Dag 3. Papa wast, papa droogt, papa zet weg (alles). En ik doe elke dag de vaat van alles wat overdag vies wordt en doe het aanrecht, fornuis e.d. Daarna begint het weer van voor af aan bij Dag 1. Diegene die wast zet een kruisje, vergeet je het, dan heb je pech moet je de volgende dag wéér wassen. 

Wie er nog meer lijdt is het servies, er tingelt wel eens het een en ander stuk. Zelfs door mij en dat is zeldzaam, maar ik plofte bestek in de sop en ploink daar ging een glas kaduuk. Maar goed, na een aantal weken wilde Rem wel nog een keer horen wat dat voor geluid ook al weer was. En gaat dame Truus ineens, keurig pompen en houdt ze verder haar mond. Naaaahjaaaah, hup vaat erin, blokje erbij, menuutje kiezen, knopje indrukken en de dame draait weer haar program. Schiet mij maar lek, twintig vraagtekens, maar die gaan snel weer uit, want de dame draait weer als een tierelier en dan gaan we geen vragen stellen aan Truus. Dan hoor je mij natuurlijk niet meer hè. 

Maar.... een maand later, weer zoemen... deze keer ècht, helemaal echt. Toch weer verder zoeken naar papieren... en wat blijkt... net een half jaar over datum. Hoe is het toch mogelijk dat dure apparaten altijd stuk gaan net nà de garantieperiode. Tssssss zou verboden moeten worden. Maar ja, Truus is dus ècht patiënt, hè. En vandaag zou de Vaatwassermeneer komen kijken. Het telefoontje kost géén cent, maar als meneer over onze drempel heen stapt... tink € 79,00. Eén stap over de drempel, hè. Ik verslik me bijna als Rem het verteld. We kunnen vanochtend bellen voor welk dagdeel, maar helemaal zeker is het niet... hum... lekker... maar goed met de jongste freule afgesproken dat als ik niet op het schoolplein sta ze zelf naar huis mag lopen en dat ik uitkijk naar haar en natuurlijk in de voortuin sta voor de superbegroeting. Tot zover heb ik nog geen schok opgelopen. Ik vind het niet erg dat meneer Vaatwasser ergens op de dag binnen komt vallen, maar ik hoor de bel niet altijd... grrr. En als ik werk, kan je een alarm af laten gaan en de boel op z'n kop zetten, maar ik hoor niets, dus ook geen schattig dingdongetje. Dus ik ben de jongedame haar winterkleding en zomerkleding maar gaan uitzoeken en in haar kast gaan hangen. Bed verschonen, wasje draaien, vaatje doen (grrr) je weet wel een hoop geneuzel. Maar meneer Vaatwasser komt om een uurtje of half vijf (!!) aangelopen met een rugzak met gereedschap en een dikke map onder zijn arm. Gaat allemaal nog goed, ik hap nog geen zuurstof en heb ook nog niet de hik van schrik. Dan vertel ik meneer Vaatwasser de kwaal van Truus, van dat gezoem met klep open en zo. Hij sleutelt het voorzetdeurtje van de vaatwasser, reset het een en ander. Truus klinkt als een zonnetje, maar meneer Vaatwasser vermoedt een lekkage. Hm? Ik heb geen water gezien, maar goed zal intern zijn bij Truus, een inwendige waterloopneus. Ik hoor iets mompelen over motor, weg en niet goed. Mompel, mompel, mompel. Meneer Vaatwasser heeft z'n hoofd in Truus (oeps, niet doordenken) en dan kan ik moeilijk liplezen c.q. klinkerhoren. Het klinkt nogal dofjes hè. 

Maar goed, de kwaal blijkt een lekkende huppeldepup-motor te zijn (wat voor motor weet ik niet meer, want ik lag al voor apegapen door deel twee van de zin) en de kosten komen op zo'n € 350,00... Zo'n hè.... dus het is nog niet zeker... Stilte, hersengeknars... "Zó..." komt er uit mijn mond... langzaam herkauwend of ik het wel goed heb verstaan. Meneer Vaatwasser meld dat dat dan wel inclusief de € 79,00 van vandaag is. Tsss. O ja, die was er óók nog. Gelukkig inbegrepen, maar toch. Het kon nog wel een paar tientjes hoger liggen, i.v.m. de prijs fabrikant, type-soort-nummer bla bla bla. Zie je wel, dat woordje zo'n van daarnet! Ach die paar tientjes, hè, vergeleken bij die 350 euries is dat toch niets. Ik bel Rem om het even door te geven en die heeft gelijk van die intelligente vragen die hij direct aan mij stelt. Maar ja "Ikke niet weten" hersens liggen sowieso nog plat. Geef telefoon direct aan meneer Vaatwasser, mag hij antwoord geven. Ik betaal toch € 79,00! Ik begrijp halverwege het gesprek dat Rem het Oké vindt en van meneer Vaatwasser begrijp ik dat hij gaat bestellen en dat dat motor-ding eind deze week of begin volgende week binnen zal komen en dat hij dan opbelt voor een afspraak met Truus. Is goed... Oké... Oké... Meneer Vaatwasser pakt z'n rugzak en map, ik krijg een strookje papier met het geschatte bedrag van die 350 euries en dat ik die goed moet bewaren... Oké ik steek het strookje direct op een plankje in de keuken, buiten alle kinderhandjes bereik. Ik begeleid meneer Vaatwasser naar buiten en heb even later Rem aan de lijn, die net als ik het toch een boel centjes vind. Ik weet wel leukere dingen wat ik kan doen met € 350,00! Nu hoop ik dat binnenkort Truus weer als vanouds snort, blubt en pompt en dat mijn vaat stralend glanzend er weer uit komt en dat m'n servies heel blijft. Hoewel wat nieuwe leuke kopjes en bordjes en zo...