Week 3: Huiswerkgroep januari 2020 - blazer/jasje

Twee dagen geleden was ik nogal een druif door de zakken in de naad van het achterpand te hebben gezet in plaats van in het voorpand, en de boel los moest gaan tornen. Het zat verrekte goed vast met sierstiksels en al. Vandaag ga ik nóg een poging doen, maar dan in de goede panden. Hoe ik het trouwens niet gezien kan hebben is mij een raadsel. Ik zat stomverbaasd te kijken toen ik het ontdekte... 🧐👀😁

Poging twee... Ik had de boel na de ontdekking gelukkig wel gelijk losgetornd, dus ik kan direct beginnen met de goede onderdelen. Wel eerst de zakken opnieuw geknipt, want die waren net iets te lang toen ik ze in het achterpand had gezet en dus afgeknipt, en hoe groter de zak hoe prettiger denk ik.

De volgorde verander ik ietsjes, want her en der vond ik dat het tóch nog iets mooier en beter kon. Ik stik de naadtoeslagen dubbel door, want dat geeft een leuk sportief effect. Het is tenslotte een winterjogging stofje, dus een blazerjasje, mag dan wel sportieve sierstiksels hebben.

Ik ben er een aardig tijdje zoet mee, maar de zakken worden precies zoals ik ze wil hebben. Ze kieren niet, en zitten er loeistrak in. En het belangrijkste, ik heb ze deze keer niet in hoeven te korten... dus riante zakken dus (niet dat je daar van alles is moet stoppen, maar als je je handen er in wil stoppen, dan moeten ze er wel lekker in kunnen...).

De kruising midden achter van de sjaalkraag... helemaal mooi.

De sjaalkraag netjes aan het achterpand spelden, kruisingen die netjes doorlopen bij het spelden (door precies in de naad te steken), zal gestikt grote kans hebben op een perfect strakke kruising.

Het is een vorm van summoworstelen om tweedelige mouwen door te stikken op de naden, maar ik vind het wel héél erg leuk staan. Dus dan maar even stoeien met de beperkte ruimte.

Het begint nu ècht al op een jasje te lijken. Dochterlief heeft het gepast en het inkorten van lichaamslengte 1,72m naar 1,58m is goed gelukt. De taille zit op de goede hoogte, en ook de coupenaden zitten netjes. Daarnet de dunste schoudervullingen voor het zicht erin gedaan, en dochterlief vindt het helemaal geweldig worden. Volgens mij heb ik het meeste werk nu wel gehad, en wat ik het belangrijkste vind, is dat het jasje goed op maat is voor haar.

Dat mijn aanpassingen goed hebben uitgepakt verlaagd de drempel om iets anders voor haar aan te gaan passen. Voor nu weer een basispatroon erbij voor mijn kleine JK. Voor haar verjaardag heeft ze een sjaal gekregen, waarin exact hetzelfde kleurtje roestrood in zit als van het jasje... Een supermooie combi!!