Ja, wat doet die wijsneus van een poes nou weer tussen alle kralen en stofjes, die kijkt gewoon nieuwsgierig, net als een echte poes, net echt.
Bij mijn ouders thuis hadden we een poes Zigane en een "je weet wel kater" Bolle, eigenlijk Borus, maar hij kreeg de ijskast open en deed zich graag te goed aan de afdeling vleeswaren! Hij werd er niet slanker van!
Ik merk dat als ik aan het nadenken ben, ik kijk naar mijn poezenklok, die inmiddels door al die watervallen van stofjes, waar ze geregeld onder ligt, haar secondewijzer kwijt is. Of niet ècht kwijt, want ik heb hem nog, maar hij blijft niet meer op haar neus zitten, springt er na een rondje weer vanaf, misschien scheef. Ik heb alle "rechte" standen geprobeerd, maar telkens is het ploink, en dan kan ik hem weer tussen alle rommel opvissen. Dat nieuwsgierige koppie zorgt voor veel inspirerende gedachtegangetjes, of oplossingen. Of gewoon dan moet ik lachen, omdat d'r kop net boven alles uitkomt. Soms zit 'ie eigenlijk gruwelijk in de weg, maar ik laat 'r gewoon staan, ze werkt inspirerend.
Momenteel kan ik niet verder met de patronen van Farbenmix, omdat de jongste dochter er niet is. Ze is een paar daagjes bij oma wezen logeren en nu is ze bij een klasgenootje logeren en ik kan niet verder, omdat wat ik aan het uitproberen ben niet kan checken met een paspop, want die is haar maat niet meer. Dat moet ik eigenlijk weer opnieuw op maat maken. Maar goed, even wachten vind ik hélemaal niet erg. Ik vermaak we wel. Ik ben eigenlijk ook van alles aan het uitproberen, en vermaak me kostelijk. De proeflapjes vliegen steeds in het rond. Even dit randje testen, nee is niks, o die is ook wel leuk, even checken. Hm, misschien iets smaller. En naaimachine-elastiek in een soort van schouderband-mouwtjes. Althans dat moet het worden. Ze liggen klaar om er aan gezet te worden en dan zie ik het effect.
Ik ben nu bezig met 60 meter rimpelstrook te bakken. Eerst tig banen geknipt, dan alles aan de onderkant gelockt. Al die banen aan elkaar gestikt en úren, werkelijk úren achter de naaimachine fantasierandjes aan de zoompjes gezet, 20 meter per stofsoort. Behalve voor de rode met witte stippeltjes daar heb ik een simpele aaneengesloten lockrand gedaan met drie draden. Ik wilde die eenvoudig houden, omdat ik daar een sierrandje iets te veel van het goede vond.
Hoor wie het zegt, ik zit momenteel van alles aan elkaar en bij elkaar te combineren, en heb nog steeds géén idee hoe het wordt. Vanochtend ben ik begonnen al die meters in de plooi te krijgen en dan blijft er na dat rufflervoetje te hebben gebruikt 10 meter per stofsoort over! En weet je, je zou denken dat is voor tig jurken, maar ne, het zijn er maar twee! Welliswaar de twee grootste maten, maar toch maar twee jurkjes. Dus 30 meter rimpelstrook per jurk! Nee, ik ben niet gek, het wordt gewoon leuk.. althans in mijn hoofd ziet het er heel leuk en mooi uit, nu nog in het èchie. Zodra ik de jurkjes af heb laat ik het zien.
.
Dit zag ik toen ik klaar was om al die meters door het rufflervoetje te verwerken. Een hele berg netjes geplooide stroken en een nieuwsgierige poes, die me heel erg eigenwijs aankijkt, zo van "Wat ben jij nou van plan?". Dat heb ik altijd als ik een poes of een hond aankijk, nep of echt, dat snoetje "zegt" altijd iets of ben ik nou de enige met die tik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten