Utrechtse lapjesmarkt... brrr... klapperdeklapper-ijs-tenen-koud!

Brrr, wat is het koud! Wat was ik blij dat ik m'n hakken thuis heb gelaten en gewoon m'n Ugg's heb aangedaan. Kraampjes aflopen met platte schoenen is niet alleen warmer, maar ook een stuk comfortabeler. Zit ik eens een keer niet met m'n hakken tussen de kinderkopjes. Dat heb ik in Gouda namelijk altijd. Maar ja, andere schoenen aan doen... ahum. Maar goed mijn voeten zitten niet vast en hebben het warm. Wel heb ik minstens een meter kippenvel door de wind. Oudste dame is helemaal in elkaar gedoken, die lijkt nog dunner dan ze al is. Jongste freule houdt stevig mijn hand vast, die ze in mijn jaszak heeft geduwd. Zo van, ik wil je hand vasthouden, maar wel binnen s.v.p.!

We waren een beetje vroeg. Ik herinner me van vroeger (dat is wel een tijdje geleden) dat het schuifelen geblazen was en dusdanig druk, dat m'n vader zei "Jullie gaan maar met de trein! Ik verzet geen poot!" Nu ben ik ook niet zo'n druktemakersganger. Ik maak wel drukte, maar ben er niet zo graag zal maar zeggen. Maar voor stofjes neem ik het wel voor lief. Dus we liepen daar met z'n viertjes helemaal in elkaar gedoken, geen kip die er verder was. Ècht. Ik kon de mensen, op de mensen achter de kramen na dan, op één hand tellen! Nu vertelde een meneer van de kraam, waar ik het tweede stofje had gekocht (onderste foto), dat het rond tienen drukker wordt. Nu was dat een kwartier later en inderdaad ineens is het ploep drukker vooral bij de kraam waar ik de Stenzo stofjes heb gekocht! Ik stond daar lekker rond te kijken, zie een knallende  berg met allemaal kleurtjes. Links de babyribjes, rechts de katoentjes. Ineens laat de oudere meneer een foto zien van het jurkje van Petra en nog een jurkje van Petra. Dus ik tegen Rem "Hé, die heeft Petra gemaakt". De heren, er staat ook nog een jongere man aan de kraam, vertellen dat ze heel veel maakt voor aan de kraam. Dus ik zeg "Ja, wel 10 jurkjes geloof ik!". "Ja, klopt! zeg hij. "En ze maakt ze snel. ze neemt 's ochtends het stofje mee en 's middags is al weer een pracht gewaad klaar". 

Ik bedenk me ineens, dat dit de kraam van het blog van Ria Hoegen is. Want de jurkjes van Petra zie ik daar ook altijd op 't blog verschijnen. Wat een enorme keus, ik heb niet eens alles kunnen bekijken. Ik ben namelijk nogal een rustige kijker, ik zuig alles in me op, maak combinaties of bedenk dingen en maak dan een keus en dan ben ik ook klaar. Ik hoef dus nooit terug te lopen, dat is wel lekker voor Rem. Maar nu was het al wat drukker, en de stoffen liggen 3-hoog opgestapeld en dan ben ik niet zo flitsend. Maar ben ontzettend blij met m'n drie Stenzolapjes en m'n Matroesjka-lapje, het eerste lapje die ochtend. Naar deze versie zocht ik al langer, maar ik kon alleen maar die met licht roze, licht blauwe en licht groene ondergrond vinden. Ik wilde gewoon diegene die bomvol gekleurde Matroesjka's zat. Ik ben helemaal happy met m'n lapjes!

We zijn voor de grote freule nog niet geslaagd, daar had ze het volgens mij ook veel te koud voor, om ècht goed te kijken bedoel ik. Tegen Rem zei ik dat we wel vaker richting Utrecht hobbelen. Maar nu is het zo koud, dat we heel snel naar "De Broodwinkel" terug wilde. Dat was waar we de weg hadden gevraagd. Ik ging vroeger met de trein naar Utrecht, en dat is lang geleden en een andere route dan met de auto. We hebben daar heerlijk warme chocolademelk gedronken, zonder slagroom, want dat hadden ze niet. Warm appelgebak voor de grote dame en mij. De kleine dame nam chocoladetaart, maar kwam niet verder dan 1/3e want het was te machtig. Ze zat in een mum vol. Rem nam twee roggebrood met aardbeienjam. We zaten in de kelder op van die muurbankjes heerlijk te genieten en warm te worden. 

Thuis ga ik zo lekker met haar aan de slag om een geurzakje voor oma te maken. Oma is donderdag 65 jaar geworden (toen hebben we wel even een bakkie gedaan), maar vandaag geeft ze een ècht feestje in een zaaltje. Dus dat wil ze nog graag even maken...