Pagina's

vrijdag 4 februari 2011

Hoe is het mogelijk!!! Jurkje 112 uit de Burda 12/2010


Weten jullie nog het "Oilily" zomerjurkje van vorig jaar. Deze jurk heeft hem ingehaald. Dat zomerjurkje hangt nog steeds zielig zonder knopen in de kast. Op zich kan ik hem wel dragen hoor, zal Rem wel leuk vinden, want met de strikceintuur kan ik hem wel sluiten, maar ja, zitten en bukken wordt zo lastig, hè! Maar goed dit jurkje heeft geen knopen, heeft sowieso geen sluiting. Is zó eenvoudig om te maken. Nu heb ik wel de zakken weggelaten. De stof is daar te dik voor, en eigenlijk vind ik zakken in een jurk die je toch niet ziet een onnodig accessoire. Ik stop nooit wat in zakken, vind ik namelijk géén gezicht, dus ze moeten dan wel een modische opdracht hebben. Dat heeft deze niet, want ik zag pas dat er zakken in zaten toen ik naar de patroontekening keek, dus weg ermee. 

























Gisteren heb ik tussen alle dingen overdag door het patroon uitgeraderd, de stof uitgeknipt en 's avonds om een uur of half acht ben ik naar boven gegaan, want de jongste mocht nog even achter mijn computer een half uurtje een filmpje van de vorige dag afkijken, dus ik hobbelde gelijk met haar mee naar boven. Locken was zo gepiept, dan de schouderplooitjes vastspelden en 3 cm doorstikken, dat vind ik mooier met deze stof, is iets steviger dan die ze bij het origineel hebben gebruikt, dus platstikken die handel! Schouders dicht. mouwen erin, sierstiksel langs, halskraag gedaan, werkelijk fluitje van een cent. Zijnaden jurk en mouwen dicht. Biaisband gebruikt als tunnelbeleg, hup elastiek erdoorheen. Mouwtunneltjes gelijk met elastiek erin gestikt. Zoom erin gestikt en klaar is 'ie. 


Ik doe op het tunneltje met elastiek wel een ceintuur, ik weet nog niet welke, want oudste dochter heeft ook een aantal ceintuurs van me gebietst, maar deze staat ieder geval heel mooi. De stof die ik heb gebruikt is dikker dan die van de Burda, dus ik vind de plooiing van het elastiek iets te grof. Een ceintuur vind ik daaroverheen wel mooi staan. Zwarte laarzen erbij. En deze Tuthola kan morgen opgetut met Rem mee naar het etentje met collega's. Qua tijd is de jurk zo genaaid. Ik heb tussendoor zitten wachten tot het waterreservoir van m'n strijkijzer heet was om naden  open te strijken, de film "Sister act" heb ik met oudste dochter zitten kijken en haar overhoord met Frans. Als ik alles achter elkaar had genaaid en gedaan, was de jurk met twee uurtjes in elkaar gezet. 

Ik ben helemaal verbaasd dat dat zó snel ging, waarom heb ik dat niet eerder gedaan. Mijn afdeling in de inloopkast ziet er zó zielig uit! Misschien een beetje héél erg optimistisch gezegd, maar eh, bij de blogsters afdeling wonen, hoor je wel eens, als er iets nieuws in huis komt gaat er ook iets uit. Dat kan ik met mijn sneue afdeling kleding die te groot is ook doen. Telkens als er een kledingstuk af is, iets wat te groot valt er uit knikkeren. Of eh, gezien de ervaringen met het Oililyjurkje niet zó handig. 

Maar ik heb dan natuurlijk wel een doel. Laten we het daarop houden!

P.S. de jurk zit op de nog op maat te maken paspop, maar ik had even geen fotograaf in de buurt en een grote spiegel heb ik (nog) niet, je moet maar net tegen de goede aanlopen hè.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten