Clubdag 2016: Sancho goes Green...

 

Hé... het logo van Sancho groen??? Yep! Het is een groen thema dit jaar met de Clubdag van Sancho, dus tijdelijk was het logo groen op de website en het forum... Tijdelijk hoor... het gaat weer terug naar paars...

Hè, hè, eindelijk was het dan zover. Na een aantal dagen me helemaal suf te hebben gezocht naar vulliebullie vond ik het op het moment dat ik het wilde gaan halen bij de Creawinkel achter een naaimachine van Bridget. Ik kreeg een op-laatste-moment-brainwave... Je weet wel... Ik kijk nog één keer en dan... prompt vindt je het dan... Daarna verzamelen van de rest van de kleine spullen, waarvan je weet dat het standaard in huis te vinden is, zeker als je kinderen hebt, en prompt vindt je honderden potloden, behalve een simpele grijze... tsss! 

 Dit is mijn tasje die ik heb gemaakt voor de Clubdag, en ik heb hem gespot!!

Van te voren werden we door Sancho wel aan het werk gezet, want we moesten een boodschappentasje maken, dit ook weer met de groene gedachte minder plastic tasjes te gebruiken en gewoon er altijd een in je schouder tas te kunnen stoppen. Het tasje moesten we maken, omdat we er bij binnenkomst gelijk allerlei spulletjes kregen dat in dat tasje zat opgeborgen, maar we wisten niet van wie... dus... stofje zoeken, patroontje zoeken eventueel een beschrijving... op tijd maken... dat had ik wel, maar ik was vergeten het tasje op de post te doen... snuggere henkie. Uiteindelijk is het tasje wel op tijd aangekomen, pfew!

Ook kon je je van te voren opgeven voor workshops: Snelbreien, Lingerie voor beginners, Lingerie voor gevorderden, paspelband, Broekpatroon, Overhemd, Vilten Cactus, Grondpatroon rok, Maat nemen, Tas maken, Nat vilten, Paspop maken en Kruissteek borduren... dat is dus een héle waslijst!!

Ook was er een Clubwedstrijd.... In het kader van Sancho goes Green had het natuurlijk te maken met Recykleren, hergebruik van bestaande kledingstukken en de wedstrijd heette dan ook Recykleer je rot!

Wilde je geen workshops doen, je kon je ook lekker vermaken bij de stands met stofjes, garen, bandjes, en noem maar op wat voor leuks er allemaal wel niet was. Ook was er een Kringhoek, daar kon iedereen stoffen en patronen neerleggen die overbodig waren voor eigen gebruik, dus... een mooie vorm van "Recykleren" van eigenaar. En wilde je toch wel creatief bezig zijn, dan was er het Naaicafé. Pak je naaimachine mee, een werkstuk en ga lekker aan een tafeltje naaien, kwebbelen met mede Naaicafé gangster, wat drinken en lekkers erbij... héérlijk!

Dit is het tasje dat ik kreeg. Een vrolijk tasje van een stevige stof, ideaal voor een flinke zwik boodschappen!

Dennis ging ook mee, want hij was, net als vorig jaar, uitgenodigd om de dag te fotograferen, zodat er mooie en duidelijke foto's konden worden geplaatst op de website. (De foto's met een schuin onderschrift zijn van mijn mobieltje afkomstig... dan weten jullie dat). Alles was de avond van te voren klaargezet, inclusief de loodzware naaimachine, want ik heb geloof ik voor de andere naaimachine nog geen ritsvoetje, en dat heb ik wel nodig voor de workshop "paspelband".

Op één of andere manier ben ik ondanks dat ik op tijd ben opgestaan en alles had voorbereid toch weer traag en ik heb de inleiding van deze dag dan ook gemist... Bij binnenkomst kregen Dennis en ik allebei een zelfgemaakt tasje. Voor hem werd een stoer exemplaar uitgekozen en ik had een snoes van een exemplaar van een stevig sterk stofje, zie foto hierboven. Zoals je ziet zit er een hartje opgespeld... Bij binnenkomst kregen we 3 hartjes die we aan de tasseneigenaresse moesten geven, waarvan we het tasje mooi vonden. Ook kregen we een briefje om te noteren wie 1e en 2e keus was bij twee categorieën voor de clubwedstrijd... maar dat is later pas.



Eerst plofte ik de naaimachine en mijn jas bij de kapstok en liep ik snel naar lokaal 17, want daar was mijn workshop grondpatroon rok, Iedereen zat al toen ik binnenkwam, behalve Nienke en Henrike. Nienke was de lerares en Henrike was de vrijwilliger om te laten zien hoe je de maat moeten nemen. Ik ging lekker vooraan zitten, dan hoor ik alles beter. We kregen allemaal een mapje met daarin een speciale lineaal... eh... hoe heet die ook al weer... hmmm ik graaf wel even in mijn naaibox... Studio metermaatje! Dat is de naam. Ook een potlood en een papieren uitleg met voorbeelden van hoe een rokpatroon wordt getekend. Daarna gingen we twee aan twee de maat nemen... Eerst elastiek om de taille doen... Mijn elastiek zit op dezelfde hoogte als de bovenkant van mijn leren rokje, dus hopla zijrits open om te zien waar het elastiek precies zit, voor het makkelijker de maat te kunnen nemen van zithoogte e.d.

Voor een rokje is het niet nodig, maar de bovenwijdte werd ook even gedemonstreerd hoe die te nemen en laat ik me daar toch een super onhandige mega wijde (heerlijk warm overigens) trui aanhebben... Dus hopla, hele trui omhoog gezwiept, zodat mijn meetpartner goed de maat kan nemen. Daarna krijgen we opdracht om de taille- en de heupmaat door de helft en door vier te delen en dat in het tabelletje te noteren. De maten op papier zijn de maten waar we mee werken om een grondpatroon op maat te maken. Nienke legt stap voor stap, met een tekening op het whiteboard, uit hoe zo'n patroon tekenen stap voor stap in z'n werk gaat. Op papier staat ook nog een uitleg en nog wat varianten van andere rokken. Dit zijn haar examentekeningen voor costumière (verbeter me Nienke als ik het verkeerd zeg). Het kost mij af en toe wat hersenbrekens, maar uiteindelijk is het toch wel logisch en is de tekening eigenlijk zo gemaakt.

Het patroon is natuurlijk maar de basis. Maar om bijvoorbeeld patronen te controleren uit, bijvoorbeeld de Knip, is het een mooi begin. Ik heb namelijk absoluut géén maat 36, maar die heb ik voor het knoopjurkje bijvoorbeeld wel moeten nemen, omdat de maatvoering gewoon niet klopt. De KnipMode is, doordat ze gebruik maakt van verschillende ontwerpers, niet meer maatvast zoals vroeger. De maattabel in het werkschrift, daar heb je dus eigenlijk niets aan. Het is beter om de patronen op vaste plaatsen te meten... Dus het lijkt me ideaal om nu wat betreft rokken een leidraad te hebben door het gebruik van zo'n basis grondpatroon. Ik ben er héél blij mee!

Ehhhh welke steek moet ik ook alweer hebben, of welke steek is leuk... of welk formaat steek moet ik hebben... Daar krijg je allemaal antwoorden op tijdens de workshop...

Terwijl ik een basisrok op schaal aan het tekenen ben is mijn Lief met zijn camera aan de wandel. Voor het gemak heeft hij zijn fototas bij mij laten staan en is ondertussen bij andere workshops foto's aan het nemen. Hij gaat eerst langs de workshop Lingerie voor gevorderden.

Hij wilde met zijn foto's laten zien dat er ècht les gegeven werd... uitgelegd werd... en hij stelde ook vragen... Bij mij vraagt hij ook altijd wat ik aan het uitspoken ben. Is leuk!

Hij was ook bij de tassenmaaksters op bezoek geweest en zag héle leuke stofjes. Een plattegrond van London was hem goed opgevallen. De tas wordt dus een echte eye-catcher...!!!

Bij de workshop Tas maken is ook weer een uitgebreide uitleg, zodat je als je de tas niet helemaal afkrijgt je hem thuis met behulp van tekst en plaatjes af kan maken.

Een rits met met biaisband afgewerkte aan de kopse kantjes... zo leuk om te zien dat verschillende stofjes bij elkaar worden gecombineerd.

Bij tassen wordt trouwens ook veelvuldig pipingband gebruikt... zie dit Londonse exemplaar met een vrolijk roodwit paspel... eh... pipingbandje.

Er worden héél andere stofjes gebruikt dan bij mij in de kast. Leuk!!!

Er is 's ochtends en 's middags een workshop Paspelband, wat door de lerares Renata gelijk gecorrigeerd wordt in Pipingband. Want paspel... dat is meer iets voor paspelzakken en paspelknoopsgaten... Dus piping is de correcte naam voor het elastische of niet elastische band dat je langs en tussen patroondelen stikt. 

Renata is bij Sancho volgens mij dé persoon die ontzettend veel gebruik maakt van dit band. In allerlei vormen, elastisch, leer of van stof... in allerlei kledingstukken, maar ook voor haar tuinkussentjes heeft ze dat band gebruikt, waar zoals ik ergens las ook nog eens een blinde rits langs gestikt kan worden... Sodeknetters... dat moet ik toch ook eens proberen.

Ik heb de workshop 's middags gedaan en ik vond het supersonisch leuk. Ik kan nu pipingband zo strak als een deur tussen twee stofdelen stikken... en ik heb geleerd dat je nèt wat strakker voorbij het stiksel van het bandje moet stikken dan dat je van nature zou doen. Dus... net een deurtje verder stikken en dan zit het band er perfect in! 

 Mijn uitzicht vanaf de achterste rij...

Ik dacht eerst bij het starten van de machines, dat ik niet het goede voetje bij me had... tóch nog niet de goede... want daarom had ik deze machine meegenomen, met het uitgebreidste voetjespalet dat ik had... Maar wat bleek... Sommige hebben een ritsenvoetje met één ski... en sommig, zoals ik, hebben een ritsenvoetje met 2 miniskietjes... Ik gebruik hem niet alleen voor ritsen, maar ook om een tunnel, met daarin een al dichtgestikte band elastiek, in één beweging te stikken... 

Links de meegenomen voorbeelden van Renata en rechts de oefen exemplaren om een halsje van elastisch pipingband voorzien met een leuk sierrandje erlangs. Ik begreep dat je van alles kan uitspoken langs zo'n randje, mits je natuurlijk wel in de buurt van het band blijft, want onder de naadtoeslag stikken is niet zo'n strak plan met tricot. Zie je die leukerd links onder met sterretjes? Zó leuk hè!!

 

Ik vind het halsje toch wel zo super geworden... dat ga ik vaker toepassen, zeker voor mijn nog niet helemaal verdwenen tricotvrees héél erg fijn! 

P.S. na het sierrandje voorzichtigjes met een strijkijzer "deppen" zodat het pipingbandje en tricot één glad/plat geheel wordt.

Links wordt het leren pipingbandje tussen twee rechte lapjes gestikt. En rechts is de eerste handeling om elastisch pipingband op een vierkant lapje te stikken. Weet je wat ook zo opvallend is... er wordt bij het opstikken van pipingband géén... nee echt absoluut géén speld gebruikt... Ik kreeg ter plekke ontwenningsverschijnselen en dacht oké???... gaat dat goed??? En ja, dat gaat supergoed! Zonder problemen gaat dat band zoeftem waar je het hebben wilt... Kwestie van NIET trekken, maar rustigjes stikken op 1cm vanaf de zijkant (exact je naadtoeslag). Is eigenlijk simpel om te onthouden hè.

 

Qua mooi afwerken als je helemaal rondom bent, is het  het mooist als je in het midden van het vierkant begint. Dus daar zet je een speldje en ik liet het speldje gewoon zitten zodat ik bij aankomst als ik helemaal rondom geweest was, precies wist wat nou mijn midden was. Soort van eikpunt.

Het beginstukje van je pipingband ligt 1cm óver het speldje heen en óp de speldje start je met stikken... Goed onthouden dus...

En dan de hoek... mwaaaaa tot 1cm van het einde stikken, dan 3 steken heen en terug maken... en dan een linke soep knipje... zó spannend of je niet te ver knipt... en dan de hoek om stikken met weer 3 steken heen en terug...

En dan huppetee verder tjoeken...

Hier laag twee nog strakker langs het stiksel waarmee het pipingband is gestikt stikken... oef... maar het werkt wel!!

Renata had een uitgebreide uitleg erbij gedaan, in een tasje, met daarin nog een zakje met de benodigde artikelen om een halsje van elastisch pipingband te voorzien, een leren pipingbandje tussen twee rechte lapjes uit te stikken en elastisch pipingband bij twee niet elastische vierkantjes tussenuit te stikken en zo een supergaaf speldenkussen te creëren. 

Hier mijn eindelijk gevonden vulliebullie... pfff

Zo blij met mijn speldenkussentje...

Wat was ik blij met mijn creatie, want mijn speldenkussen is zwaar zoek! En dat gevis in een blikje vind ik niet handig, en nogal stekelig voor mijn vingertopjes, dus alle spelden zitten inmiddels op dat speldenkussentje.

Er is 's ochtends lingerie naaien, maar ook 's middags... Ik vermoed dat het broekje voor beginners is... Een ontzettend mooi broekje trouwens, wat ik zo aan voorbeelden zag liggen. Dennis vond de kanten broekjes ook mooi... dus wie weet ga ik dat ook nog eens proberen qua workshop...

Dit broekje is toch ontzettend leuk hè!!

En dan de niet halve maatregel workshop Paspop maken...

De dames die zich hadden ingeschreven voor de workshop paspop maken waren een hele dag zoet, want zoiets kan je niet in je eentje maken en ook niet in ca. 2 á 2.5 uur.. Dus eerst wordt de één ingetaped...Dat gaat met aparte manieren hoe het tape geplakt wordt, begreep ik van Dennis en 's middags werd er van plek geruild en werd de ander in de tape gezet. Daarna moet er nog van alles gebeuren met purschuim, maar dat moet, begreep ik van Dennis, laagje voor laagje opgebouwd worden thuis... en na een maand is je paspop klaar!! Dus... dit is een workshop met een lang staartje, maar wel met superresultaat als je een eigen perfect op maat gemaakte paspop (tweelingzus) krijgt.

De paspop... dit is het uiteindelijke resultaat van alle noeste arbeid..

Dit is een héél belangrijk hoofdmateriaal van het verkrijgen van de mooie pasvorm van de paspop... de basis... zeg maar het patroon... om later een paspop "af te kunnen gieten"...

Voorkant...

Zoals je ziet al een behoorlijk in de tape gezette dame, met plastic bij de armen, zodat de tape niet op de armen blijft plakken.

Achterkant...

 

Ook een soort "rok" wordt er getaped... Ik denk zodat je later exact een mooie rechte lijn kan aangeven tot waar de paspop moet worden gemaakt en het resterende naar binnen geklapt kan worden.

Er wordt hier druk getaped aan de voorkant... En aan de achterkant...

Hier twee dames die nu helemaal strak in de tape staan... en wat nu????

Er worden lijnen getrokken aan één kant van de "paspop" en zigzaggeltjes getekend, zodat later je de boel weer keurig aan elkaar kan plakken, maar wel... het juiste ene zigzaggeltje bij het andere zigzaggeltje... Maar eerst hopla de schaar er in...

En de dame kan uit haar "pasvorm" stappen... En tada!! Open is de "pop"

En dan fliebelfluttelen om de zigzaggeltjes bij elkaar te krijgen en te plakken met héél veel tape, zodat de sluiting absoluut niet open kan gaan staan.

Daarna wordt de onderkant naar binnengevouwen.. 

Hier wordt als ik het goed heb onthouden van Dennis een plastic zak ingehangen... Ik denk om de boel goed luchtdicht te krijgen als er purschuim ingespoten worden en het niet via een piepgaatje naar buiten gaat... Maar het kan zijn dat ik het niet goed heb onthouden... dan sorry...

Correctie aanvulling van Edith: die plastic zak was een zak die opgeblazen werd om de paspop onderweg naar huis in vorm te houden!!

En voorzien van een bodem...

En tada... een tweelingzus van jezelf... Waar je perfect een kledingstuk op kunt doorpassen.

Alle dames met hun tweelingzus en dus paspop in wording en het voorbeeld van de "juf".

  

Dennis vond het wel jammer dat hij een beetje laat binnenkwam bij de workshop Overhemd, maar hij heeft toch nog  een aantal foto's kunnen nemen...

Het openen van knoopsgaatjes is altijd een momentje... secuur en voorzichtig met het tornmesje moet je een opening maken zonder de steekjes aan te raken...

En dan is het lunchpauze... In het tasje wat we die ochtend gekregen hadden, zaten namelijk onderdelen die we nodig hadden voor de lunch... Niet alleen water voor tussendoor, en snoepjes en nootjes en tips over eten. Maar ook bestek, een beker en een zelfgemaakt servet met een Sanchologo erop gestikt. Ontzettend leuk is dit!!

We kwamen binnen in de zaal en er staat een heerlijk rijk uitgestald buffet, waarbij Inge druk bezig was met eieren te bakken. Er was allerlei soorten brood, salades, gebakken eieren, gekookte eieren, fruit, zoet broodbeleg en hartig broodbeleg, fruit en diverse soorten melk, karnemelk en degelijke... Oh ja... eierkoeken waren er ook, mjammie!! Ik heb heerlijk gesmikkeld.

Na de lunch ben ik even lekker rond gaan neuzen bij de kramen die er stonden. Er waren niet alleen stofjes zoals je ziet, maar ook bandjes, drukkertjes, pipingband, elastiekband, boordstof en nog veel en nog veel meer.

In de Kringhoek heb ik ook even geneusd en daar heb ik petrolkleurige stretchkatoen gevonden, een ivoorkleurige knuffelzachte rib met een breed en smal ribbeltje, een of ander donkerblauw stofje dat niet kreukt, ik dacht viscose, maar de mams van Henrike noemde een andere naam en dat leek mij beter dan viscose, want dat is slapper, en dit stofje heeft wat meer sjoege... maar de naam... oef... weet ik niet meer. Ook vond ik nog een zacht mint turquoise tricot, leuk voor een hemdje of zoiets, en aan het eind, toen Henrike ons verzocht nog in de hoek te gaan snuffelen, want er lag nog zat heb ik nog een stofje dat netjes in een doorzicht zipzakje verpakt was eruit gevist... De stofjes zitten in het tasje (zie foto bovenin) op de trap naar zolder om gewassen te worden.

Dan op naar de volgende workshop en dat is de workshop Vilten cactus. Zoals je ziet kan je met vilt werkelijk van alles maken.

Met mooie siersteekjes, met borduurzijde... Ik heb hier ook zo'n houten doosje met van die houtjes waar je borduurzij omheen kan winden... 3 laadjes heeft 'ie geloof ik. Ik ga hem eens een keer opzoeken. Werkt wel gezellig zo...

Er komen zo te zien ook naaimachines aan te pas...

Maar ook handwerk... en zo heb je een mooi cactusplantje, dat niet pijnlijk prikt en nooit water hoeft (nu hoeft een echte cactus dat geloof ik ook niet veel)... en een mooie cactusslinger...

De volgende workshop heb ik vorig jaar ook bij Dennis op het scherm zien verschijnen, maar dan net toch weer anders... Ik heb nu een héle leuke "plantenspuit" gezien om het wol te bevochtigen. Eigenlijk geen spuit maar meer een soort douche...

Ook wordt er met zeep gewerkt... en zie je dat bubbeltjesspul?

Bij een plat werkstuk wordt het daar later helemaal ingerold, zo vertelde Dennis tenminste... Dennis heeft de hele verhandeling uitgelegd, maar ik weet niet meer precies hoe het zat en dan kan ik het beter niet proberen terug te dreggen in mijn hoofd... Ik zal het nog eens aan hem vragen... en als je de workshop hebt gevolgd, mag je het bij het commentaar natuurlijk bijzetten dan zet ik het daarna hier wel bij...

En hier zie je een gedeelte van alle werkstukken...

Hier een detailfoto... en als je er op klikt, dan zie je hoe dicht het structuur van wol geworden is.

Tussen alle workshops en tijdens de lunch is de tafel met de werkstukken van "Recykleer je rot" ook druk bezocht... Iedereen liep met een papiertje met daarop twee onderdelen, en dan 1e keus en 2e keus... dus 4 winnaars... Maar voor het zover was moesten eerst de stemmen nog even geteld worden en werd ons nog even verwezen naar de Kringhoek om daar nog wat moois op te trommelen en inderdaad ik vind nog een mooi stofje...

Daarna ga ik bij Dennis zitten en drink mijn frisje op. Ik zie overal om me heen voldane gezichten, kwebbelend over wat ze gedaan hebben en geleerd hebben. Ikzelf ben weer een héél stuk wijzer geworden en heb ook een boost gekregen aan inspiratie en motivatie om lekker aan de gang te gaan

Maar niet alleen die inzendsters konden een prijs winnen, want iedereen die een tasje had gemaakt kon een prijs winnen, mits je tasje genoeg hartjes van de mede-Sancho-ers had gekregen... Er werden riant in de twintig hartjes opgehaald voor de 1e prijs.... Echt mégaveel... de volgende zat volgens mij ergens rond de 20 of zoiets, daarna richting 16 of  en toen 12 of  zoiets... Totaal waren er 4 dames die een prijs kregen voor hun gemaakte tasje. Ze kregen allemaal een leuke prijs dat ze patronen mochten uitkiezen bij een winkel.

Deze vrolijke dame links, Inge geloof ik, met het spijkerbroekkrukje had een 2e prijs gewonnen. Ik heb het krukje eens goed bekeken, maar die spijkerstof zit er ècht strakgespannen omheen... super!!

Aline had de 1e prijs met haar staphorster tas. Een bijzonder verhaal zit er aan de stof van de tas vast, want dat is Staphorster stof, gemaakt door haar oma voor de klederdracht die zij droeg en die stof is met heel veel liefde, tijd en werk gemaakt. Allemaal handwerk, met spijkerstempelen en zo... Machtig om te zien hoe die stof eruit ziet, aanvoelt en mooi dat Aline er nu zo'n mooie tas van heeft gemaakt met stof van haar oma... Heel bijzonder...

Hier heeft Inge de 2e prijs gewonnen met gebruik van de jurk van haar dochter een creatief stilleven gemaakt.

Yolanda heeft ook een 1e prijs gewonnen en heeft twee stoere en bijzondere tassen gemaakt van een leren jas en voor de  binnenkant is gebruik gemaakt van spijkerbroek/-jas... dat ben ik even kwijt... maar onverwoestbare sterke tassen zijn het... Lijkt me verrekte lastig om te maken met zulke stevige materialen...

En daarna was het alweer bijna vijf uur... tjemig... de dag is omgevlogen!!

Als er iets niet klopt... dat kan natuurlijk, want ik heb maar twee workshops gevolgd en de rest naar aanleiding van de verhalen  en foto's van Dennis ingevuld...